Sunday, February 23, 2014

ဘ၀တစ္ခုက်ရႈံးျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းမ်ားကို ေလ့လာသုံးသပ္ျခင္း၊၊ ၊၊



ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ “မဂၤလသုတ္”ကို ေဟာေတာ္မူအျပီးေနာက္ညတြင္ “ပရာဘ၀သုတ္”ကို ေဟာေတာ္မူခဲ့သည္ဟု ပါဠိစာေပမွတ္တမ္းမ်ားအရ သိရပါသည္၊၊

“မဂၤလသုတ္”သည္ ဘ၀တစ္ခု တုိးတက္ၾကီးပြားေၾကာင္း(၃၈)မ်ဳိးကုိ ေပါ့ပါးသည့္ပါဠိစာေပ ေ၀ါဟာရ အသုံးအႏႈံးေလးမ်ားျဖင့္ ေဟာေျပာသင္ျပထားသည့္ သုတ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ကေလးသူငယ္မ်ားပင္ မဂၤလသုတ္ပါဠိစာသားမ်ားကို အလြတ္ရေနၾကပါသည္၊၊

“ပရာဘ၀သုတ္”သည္ မဂၤလသုတ္ႏွင့္ တစ္ရက္တာကေလးမွ်ျခားျပီး ေဟာေျပာသင္ျပထားေသာ သုတ္ျဖစ္ပါလ်က္ နားလည္သေဘာေပါက္သူ၊ အလြတ္ရသူမရွိသေလာက္ရွားသည္မွာ ထူးဆန္းသည့္ အေျခအေနျဖစ္ပါသည္၊၊

“ပရာဘ၀သုတ္”တြင္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ လူ႔ဘ၀ဆုပ္ယုတ္ေၾကာင္း(၂၄)မ်ဳိးကို ေဟာေျပာသင္ျပထားေသာသုတ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေလ့လာထားရန္အလြန္သင့္ေတာ္သည့္ သုတ္ျဖစ္ပါသည္၊၊ မဂၤလသုတ္ျဖင့္ ေအာင္ျမင္ျခင္း၏အေၾကာင္း(၃၈)မ်ဳိးကုိ ျပဆုိထားျပီး၊ ပရာဘ၀သုတ္ျဖင့္ က်ရႈံးျခင္း၏အေၾကာင္း(၂၄)မ်ဳိးကို ေဖာ္ျပထားပါသည္၊၊

မဂၤလသုတ္ကုိ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ နတ္သားတစ္ပါးေမးေလ်ာက္ေသာေၾကာင့္ ေဟာေျပာသင္ျပေတာ္မူထားသည္ဟု မူရင္းမဂၤလသုတ္နိဒါန္း ပါဠိစာေပမွတ္တမ္းကို ေလ့လာေသာေၾကာင့္ သိရွိရပါသည္၊၊

မဂၤလသုတ္၏ မူရင္းပါဠိစာပုိဒ္(ဂါထာ)တစ္ခုတစ္ခု၏အဆုံးတြင္ “ဧတံ မဂၤလမုတၱမံ”ဆုိသည့္ စာသားေလးမွာ အလြန္တရာဆုိလုိ႔ေကာင္းသည့္ ပါဠိစာသားျဖစ္ပါသည္၊၊ ပရာဘ၀သုတ္ကုိလည္း ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ နတ္သားတစ္ဦးေမးေလ်ာက္ေသာေၾကာင့္ ေဟာေျပာသင္ျပထားသည္ဟု ပါဠိမွတ္တမ္းရွိေသာေၾကာင့္ သုတ္ႏွစ္ခုသည္ အေျခခံျခင္းတူညီသည္ဟု ဆုိႏုိင္ပါသည္၊၊

ပရာဘ၀သုတ္မွ စာပုိဒ္တစ္ခုတစ္ခု၏အဆုံးတြင္လည္း “ဧတံ ပရာဘ၀ေတာ မုခံ”ဟုခ်ည္း စာသားအတူပုိဒ္ေလးမ်ားကို သုံးႏႈံးထားသည္မွာ ပါဠိစာေပကိုေလ့လာလုိသူမ်ားအတြက္ အထူးခံတြင္းေတြ႔ေစႏုိင္ပါသည္၊၊ 

အေနာက္တုိင္းစာေပမ်ားတြင္ တက္က်မ္းမ်ားအလြန္ ေရပမ္းစားလွပါသည္၊၊ ပါဠိစာေပကုိ “ဘုန္းၾကီးစာ၊ သုိ႔မဟုတ္၊ ဘုရားစာ”ဟုအမ်ားတကာ ေခၚဆုိေလ့ရွိျပီး လူတုိ႔၏ေန႔စဥ္ဘ၀ တုိးတက္ၾကီးပြားေရးကုိ ပါဠိစာေပတြင္မေတြ႔ရႏုိင္ဟု ထင္မွတ္ေနၾကပါသည္၊၊

အမွန္စင္စစ္ ပါဠိစာေပတြင္ ကမၻာ့အေကာင္းဆုံး ဒႆနအေတြးအေခၚမ်ားကို အေသးစိတ္ေလ့လာ ရရွိႏုိင္သည္ကို သိရွိသူအလြန္နည္းပါသည္၊၊

ယေန႔ေခတ္တြင္မူ သီရိလကၤာပါဠိစာေပပညာရွင္တုိ႔၏ ၾကဳိးစားအားထုတ္မႈေၾကာင့္ ပါဠိစာေပမွ အေတြးအေခၚႏွင့္ လူ႔ဘ၀အသုံးခ်ပညာရပ္မ်ားကို Buddhist Philosophy, Buddhist Ethics, Buddhist Economic, Buddhist Science, Buddhist Metaphysis, Buddhist Psychology, Buddhist Psychotherapy စသည္စသည္တုိ႔ ကမၻာ့အေတြးအေခၚႏွင့္ စာေပေလာကသို႔ ျပန္႔ႏံွ႔လာသည္မွာ ၀မ္းေျမာက္ဂုဏ္ယူဖြယ္ ျဖစ္ပါသည္၊၊ 

ပရာဘ၀-ပုဒ္ကို the causes down fall=က်ရႈံးျခင္း၏အေၾကာင္း”ဟု ဘာသာျပန္ဆုိႏုိင္ပါသည္၊၊ ဘ၀တစ္ခုတြင္ ေအာင္ျမင္ျခင္း၏အေၾကာင္းရင္းကိုသိရုံမွ်ျဖင့္ မလုံေလာက္ေသးပါ၊ လူ႔ဘ၀ ဟူသည္မွာ လဲတတ္ က်တတ္သည့္သေဘာတရားမ်ားစြာလည္း ရွိေသးေသာေၾကာင့္ က်ရႈံးျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းမ်ားကိုလည္း သိနားလည္ရန္လုိအပ္ပါေသးသည္၊၊

ပါဠိစာေပမွ “ပရာဘ၀သုတ္”တြင္ ဗုဒၶရွင္ေတာ္သည္ က်ရႈံးျခင္း၏အေၾကာင္းရင္း(၂၄)မ်ဳိးကို အေသးစိတ္ သုံးသပ္ေ၀ဖန္ျပထားပါသည္၊၊ အဌကထာမွတ္တမ္းမ်ားတြင္ က်ရႈံးျခင္းအေၾကာင္း (၂၄)မ်ဳိးလုံးကိုမဆုိထားဘိ အေၾကာင္းတစ္ခုႏွင့္ျပည့္စုံေနလ်င္ပင္ ဧကံမုခ်က်ရႈံးရသည္ဟု ေဖာ္ျပထားပါသည္၊၊

(1)  မွန္ကန္သည့္လမ္းစဥ္ကို မႏွစ္သက္ျခင္း၊
(2)  လူမုိက္ကုိ ႏွစ္သက္ျခင္း၊
(3)  သူေတာ္ေကာင္းကို မျမတ္ႏုိးတတ္ျခင္း၊
(4)  လူမုိက္၏စကားကို ႏွစ္သက္ျခင္း၊
(5)  အအိပ္မက္ျခင္း၊

(6)  အေပါင္းအသင္းမက္လြန္းျခင္း၊
(7)  စကားအလြန္အကြ်န္မ်ားျခင္း၊
(8)  ပ်င္းလြန္းျခင္း၊
(9)  အမ်က္ေဒါသၾကီးျခင္း၊
(10)        တတ္ႏုိင္ပါလ်က္ မိဘကိုမေထာက္ပံ့ျခင္း၊

(11)        အလွဴခံပုဂၢဳိလ္တုိ႔အား “ဖိတ္မန္ျပီးလ်က္”၊  လိမ္ညာလွည့္ပတ္ျခင္း၊
(12)        ျပည့္စုံသူျဖစ္ပါလ်က္ စားေကာင္းေသာက္ဖြယ္ကို တစ္ေယာက္တည္း စားသုံးျခင္း၊
(13)        ဇာတိမာန္(အမ်ဳိးမာန္) ခက္ထန္ျခင္း၊
(14)        ဥစၥာမာန္ခက္ထန္ျခင္း၊
(15)        အမ်ဳိးအႏြယ္မာန္ခက္ထန္ျခင္း၊

(16)        ေဆြမ်ဳိးမ်ားကို မထီမဲ့ျမင္ျပဳျခင္း၊
(17)        ျမာေပြျခင္း၊
(18)        အေသာက္အစားမ်ားျခင္း၊
(19)        ေလာင္းကစားျခင္း၊ 
(20)        အေပ်ာ္အမ်ဳိးသၼီးႏွင့္ သြားလာေလ့ရွိျခင္း၊

(21)        သူတစ္ပါး၏အမ်ဳိးသၼီးႏွင့္ ျပစ္မွားျခင္း၊
(22)        ငယ္လြန္းသူႏွင့္ အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္း၊
(23)        စည္းကမ္းမဲ့သည့္ အမ်ဳိးသၼီး/အမ်ဳိးသားကုိ မိသားစု၏စီမံခန္႔ခြဲေရးအရာတြင္     ထားရွိျခင္း၊
(24)        ရာထူးရွိေသာသူသည္ ေလာဘၾကီးျပီး စီးစိမ္မရွိျခင္း၊ (၀-မရွိဘဲ၊ ၀ိ-လုပ္)

လူတုိင္း၏ပတ္၀န္းက်င္တြင္ မေအာင္ျမင္သူမ်ား၊ ဆင္းရဲမြဲေတလြန္းသူမ်ားႏွင့္၊ ခ်မ္းသာျပီးကာမွ ျပန္လည္ ဆင္းရဲႏွံျခာသည့္အေျခအေနသုိ႔ က်ေရာက္သြားသူမ်ားအပါအ၀င္၊ ေအာင္ျမင္မႈလမ္း ေၾကာင္းေပၚေရာက္ျပီးကာမွ “ေလွေလွာ္ရင္း တက္ၾကဳိးရသူမ်ား”ကို မ်ားစြာပင္ေတြ႔ျမင္ ၾကားသိေနရမည္ ျဖစ္ပါသည္၊၊

ပရာဘ၀သုတ္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္အေျခအေန(၂၄)မ်ဳိးမွ တစ္မ်ဳိးတည္းကိုပင္ အဆုံးစြန္အထိ လုိက္စားမိလ်င္ ေသျခာေပါက္က်ရႈံးရေၾကာင္းကို က်ရႈံးသူမ်ား၏ေနာက္ေၾကာင္းရာဇ၀င္မ်ားကို ေလ့လာၾကည့္လ်င္ ထင္ရွားစြာေတြ႔ရပါလိမ့္မည္၊၊

တစ္ခါတရံ တစ္ခ်ဳိ့သူမ်ားသည္ က်ရႈံးျခင္း၏အေၾကာင္းေပါင္းမ်ားစြာကို ျပဳေနပါလ်က္ ေအာင္ျမင္ေနသည္ကိုေတြ႔ရေသာအခါ စိတ္မခုိင္သူတုိ႔သည္ အားက်စိတ္ျဖစ္တတ္ပါသည္၊၊ အကုသုိလ္ကပဲ ေကာင္းက်ဳိးေပးေနသေယာင္ ထင္မွားတတ္ပါသည္၊၊

မမွန္ပါ၊၊ ပို၍နက္နက္ဆြဲခ်လုိသျဖင့္ တြင္းအနက္ဆုံးျပဳျပင္ေနျခင္း ျဖစ္ပါသည္၊၊ ေနာက္ဆုံးတြင္ တခ်ိန္က ကိုယ္အားက်ခဲ့သည့္ လူမုိက္ၾကီးမ်ားသည္ မၾကားရက္ေလာက္သည္အထိ မရႈမလွျဖစ္ၾကရသည္မ်ားကို ေတြ႔ၾကရပါေတာ့သည္၊၊

အထူးသျမင့္ ေလာင္းကစား၊ ျမာေပြျခင္းႏွင့္ စိတ္ထင္တုိင္းၾကဲေနရျခင္းတုိ႔သည္ အလြန္ၾကဳိက္စရာေကာင္းသည့္စီးစိမ္မ်ားသဖြယ္ ထင္မွတ္ရပါသည္၊၊ သုိ႔ေသာ္ မေကာင္းသည့္ အက်ဳိးတုိ႔ တန္ျပန္သက္ရက္မႈေပးရန္အေၾကာင္းဆုံလာေသာအခါ ခုိကုိးရာမဲ့ဘ၀သို႔ က်ေရာက္ၾကရပါသည္၊၊

မရွက္တမ္း၀န္ခံရပါလ်င္ စာေရးသူသည္ အစားမက္သည့္အမ်ဳိးအစားထဲတြင္ ပါ၀င္ပါသည္၊၊ ပရာဘ၀သုတ္ကို ေလ့လာျပီးခ်ိန္မွစျပီး ပစၥည္းေကာင္းကိုျဖစ္ေစ အစားေကာင္းကိုျဖစ္ေစ စားမည္ သုံးစြဲမည္လုပ္တုိင္း “ငါတစ္ဦးတည္းစံစားလ်င္ ပရာဘ၀သုတ္အရ က်ရႈံးေတာ့မည္”ဟု ႏွလုံးသြင္းျပီး ေ၀မွ်ခြဲေ၀အသုံးျပဳသည့္အေလ့အက်င့္ကို ပ်ဳိးေထာင္ျဖစ္ခဲ့ပါသည္၊၊

စာေရးသူ၏ “အဖြား”အပါအ၀င္ မိတ္ေဆြမ်ားမွ ေပးပို႔ၾကသည့္အစားအစာႏွင့္ ပစၥည္းမ်ားကိုလည္း ေ၀မွ်သုံးစြဲစားသုံးသည့္အက်င့္တစ္ခုကို “ပရာဘ၀သုတ္”မွ သင္ေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္၊၊

ေဖာ္ျပခဲ့ျပီးသည့္ ဘ၀တစ္ခုက်ရႈံးျခင္း၏အေၾကာင္းမ်ားကုိ စနစ္တက်ေလ့လာ သုံးသပ္ဆင္ျခင္ျပီး ေအာင္ျမင္မႈအတိျပီးသည့္ လူ႔ဘ၀သုခဘုံစစ္စစ္ကို ရရွိႏုိင္ေၾကာင္းရဲရဲအာမခံခ်က္ ေပးႏုိင္ပါသည္၊၊ 

"အလင္းစက္"စာဖတ္သူမ်ားအားလုံး ဘ၀တြင္မက်ရႈံးၾကပါေစေၾကာင္း၊ ေအာင္ျမင္ၾကပါေစေၾကာင္း ႏွလုံးသားမွဆႏၵျပဳလုိက္ရပါသည္၊၊


(Reference/ Suttanipata Pali, and it's Commentaries, Khuddaka Nikaya) 


အရွင္ေက၀လ(အလင္းစက္)
{B.A-Eng, M.A-Phil-Sri Lanka}
မကုဋာရာမျမန္မာေက်ာင္းတုိက္၊
ကုိလံဘုိျမဳိ့၊ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ၊၊ (18/02/2014)

အျပည့္အစံုသို႔....

Monday, February 10, 2014

၀ိပါက္ေတာ္ (၁၂)ပါး ေလ့လာခ်က္၊၊ ၊၊


ျမန္မာလူမ်ဳိးတုိ႔သည္ ပါဠိဘာသာစကားမွ ေ၀ါဟာရပုဒ္မ်ားကုိျမန္မာမႈျပဳ၍ အသုံးျပဳေလ့ရွိၾကပါသည္၊၊ 

၀ိပါက”ပုဒ္မွ က-အကၡရာေပၚတြင္‘အသတ္’ထည့္၍ “၀ိပါက္”ဟု ျမန္မာမႈျပဳျပီး၊ “ေတာ္”ဆုိသည့္ အဆုံးသတ္စကားလုံးထည့္၍ “၀ိပါက္ေတာ္”ဟု ျမန္မာေ၀ါဟာရအသစ္တစ္လုံး ျမန္မာစာေပတြင္ ေပၚထြက္လာသည္ကုိ ဘာသာေဗဒရႈေဒါင့္မွ ေလ့လာရရွိႏုိင္ပါသည္၊၊

ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ဘုရားအျဖစ္သုိ႔ေရာက္ျပီးမွ ၀ဋ္ေၾကြး(၁၂)မ်ဳိးကို ခံစားခဲ့ရပါသည္၊၊ (၁၂)မ်ဳိး- ေသာ၀ဋ္ေၾကြးမ်ားကိုပင္ ၀ိပါက္ေတာ္(၁၂)ပါးဟု ေခၚခဲ့ၾကပါသည္၊၊ 

ပါဠိေ၀ါဟာရ“၀ိပါက”ပုဒ္သည္ ျမန္မာအဓိပၸါယ္“အက်ဳိး”ဟု မွတ္သားႏုိင္ပါသည္၊၊ မေကာင္းသည့္ အက်ဳိး(၁၂)မ်ဳိးတုိ႔ကို ျမတ္စြာဘု- ရားရွင္ခံစားခဲ့ရသည္ကုိ ၀ိပါက္ေတာ္(၁၂)ပါးဟု ဆုိလုိပါသည္၊၊

၀ဋ္ေၾကြး(၁၂)မ်ဳိးကုိ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ဘုရားမျဖစ္မွီ (၃၅)ႏွစ္လုံးလုံးမခံစားခဲ့ရဘဲ၊ ဘုရားအျဖစ္ သို႔ေရာက္ျပီးမွ (၁၂)မ်ဳိးစလုံးကိုခံစားရသည္မွာ ေလ့လာသင့္သည့္အေျခအေန ျဖစ္ပါသည္၊၊

(1) ဒုကၠရစရိယ(၆)ႏွစ္က်င့္ရျခင္း ဆင္းရဲခံစားရျခင္း၊
(2) မုဒိန္းမႈ၊ လူသတ္မႈ စြပ္စြဲခံရျခင္း၊
(3) အသေရျဖက္ခံရျခင္း၊
(4) ေလးျဖင့္ လုပ္ၾကံခံရျခင္း၊
(5) ဆင္ျဖင့္ လုပ္ၾကံခံရျခင္း၊
(6) ေက်ာက္တုန္းျဖင့္ လုပ္ၾကံခံရျခင္း၊
(7) ခြဲစိပ္ခံရျခင္း၊
(8) တိရစၧာန္အစာကို စားရျခင္း၊
(9) ခါးကုိက္သည့္ေရာဂါ ခံစားရျခင္း၊
(10)     ဗုိက္ေအာင့္သည့္ေရာဂါ ခံစားရျခင္း၊
(11)      ေခါင္းကိုက္ေရာဂါ ခံစားရျခင္း၊
(12)      ၀မ္းေလ်ာေရာဂါ ခံစားရျခင္း၊၊

၀ဋ္ေၾကြး(၁၂)မ်ဳိးကို အေသးစိတ္ ေလ့လာသုံးသပ္ၾကည့္လ်င္-
(1)  မုဒိန္းမႈ၊ လူသတ္မႈျဖင့္စြပ္စြဲခံရသည့္၀ဋ္ေၾကြး(၂)ခု၊
(2)  လုပ္ၾကံခံရသည့္၀ဋ္ေၾကြး(၃)ခု၊
(3)  ေရာဂါခံစားရသည့္၀ဋ္ေၾကြး(၄)ခု၊
(4)  အက်င့္မွားျခင့္ဆင္းရဲျခင္း၀ဋ္ေၾကြး(၁)ခု၊
(5)  အေနအစားဆင္းရဲျခင္း၀ဋ္ေၾကြး(၁)ခုႏွင့္၊
(6)  ခြဲစိပ္ကုသခံရသည့္၀ဋ္ေၾကြး(၁)ခု၊ ျဖစ္ေၾကာင္းကုိ ေတြ႔ႏုိင္ပါသည္၊၊

ေဆးဘက္ဆုိင္ရာ၀ဋ္ေၾကြးဟုဆုိႏုိင္သည့္ ၀ဋ္ေၾကြး(၅)ခုမွာ လူတုိင္းနီးပါးမွ်ခံစားရေလ့ ရွိေသာေၾကာင့္ ၀ိပါက္ေတာ္တစ္ပါးဟုေခၚရန္ပင္ ခက္ခဲသေယာက္ျဖစ္ေနပါသည္၊၊ အစားဆင္းရဲျခင္းမွာလည္း လူတုိင္း ၏ဘ၀တြင္ တစ္ၾကိမ္တစ္ခါခံစားရေလ့ရွိသည့္ သာမန္ဆင္းရဲတစ္မ်ဳိးမွ်သာ ျဖစ္ပါသည္၊၊

အသက္ကိုလုပ္ၾကံခံရသည့္၀ဋ္ေၾကြး(၃)မ်ဳိးႏွင့္၊ မုဒိန္းမႈ၊ လူသတ္မႈတုိ႔ျဖင့္စြပ္စြဲခံရသည့္ ၀ဋ္ေၾကြး (၂)မ်ဳိးမွာမူ သိသာထင္ရွားသည့္ ၀ဋ္ေၾကြးအဆုိးမ်ားဟု ဆုိႏုိင္ပါသည္၊၊

ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ဘုရားျဖစ္ျပီးသည့္တုိင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္၀ဋ္ေၾကြးမ်ားကို ခံစားေနရေသးသည္ကို ေလ့လာမွတ္သားျပီး၊ သာမန္လူတုိ႔အတြက္မူ မိမိလုပ္ခဲ့ဘူးသမွ် မေကာင္းသည့္အက်ဳိးေပးမ်ားကို ဘ၀တစ္ခုခုတြင္ ဧကန္မုခ်ခံစားၾကရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သုံးသပ္ဆင္ျခင္သင့္လွပါသည္၊၊

“ဒုကၠရစရိယ(၆)ႏွစ္ က်င့္ရျခင္းဆင္းရဲ”
ျမတ္စြာဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ကႆပဘုရားရွင္လက္ထက္က ေဗဒင္ပညာကို တစ္ဖက္ကမ္း ခပ္တတ္ကြ်မ္းသည့္ပုဏာလူမ်ဳိး “ေဇာတိပါလ”လူငယ္ ျဖစ္ခဲ့ပါသည္၊၊

ပညာတတ္သည့္အေလ်ာက္ မာန္မာနအလြန္ၾကီးျပီး၊ ကႆပဘုရားရွင္ကို “ဒီလုိခဲယဥ္းတဲ့ အသိညာဏ္ကို ဒီလုိကတုံး တုံးထားတဲ့ ကိုယ္ေတာ္က ရႏုိင္ပါ့မလား”ဟု စကားတစ္ခြန္းေျပာခဲ့ပါသည္၊၊

ျဖစ္စဥ္ကုိေလ့လာၾကည့္လ်င္ ဘုရားအေလာင္းျဖစ္သည့္တုိင္ ဘုရားစင္စစ္ကိုေတြ႔ေနပါလ်က္ မယုံၾကည္၊ မၾကည္ညဳိႏုိင္သည့္အေျခအေနျဖစ္ပါသည္၊၊ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္ စကားေၾကာင့္ပင္လ်င္ ျမတ္စြာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ကိုယ္တုိင္ဘုရားျဖစ္ရန္က်င့္ေသာအခါ အက်င့္မွားၾကီးတစ္ခုကို(၆)ႏွစ္ ၾကာက်င့္ရသည့္ဆင္းရဲျခင္း၀ဋ္ေၾကြးကုိ ခံစားရျခင္းျဖစ္ပါသည္၊၊

ဗုဒၶဘာသာ၀င္အေတာ္မ်ားမ်ားသည္ ဒုကၠရစရိယ(၆)ႏွစ္က်င့္ျပီးေအာင္ျမင္သျဖင့္ ဘုရားအျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ေတာ္မူသည္ဟု အသိမွားေနၾကပါသည္၊၊ 

မဟုတ္ပါ၊ ဒုကၠရစရိယအက်င့္သည္ “အတၱကိလမထ”ဟုေခၚေသာ ခႏၶာကိုယ္ကိုႏွိပ္စက္ညွင္းပမ္း ေသာအက်င့္တစ္မ်ဳိးမွ်သည့္အတြက္ အက်င့္ေကာင္းမဟုတ္သကဲ့သုိ႔ ဘုရားအျဖစ္သို႔ေရာက္ ေတာ္မူ သည္မွာလည္း ဒုကၠရစိယအက်င့္ေၾကာင့္ မဟုတ္ဟု ပါဠိစာေပက်မ္းမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္၊၊

ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ဒုကၠစရိယကိုက်င့္ျပီးမွ ဒုကၠစရိယအက်င့္သည္ ဘုရား အျဖစ္သို႔ပို႔ေဆာင္ႏုိင္ေသာလမ္းစဥ္မဟုတ္မွန္းသိရွိ၍၊ စြန္႔လႊတ္ျပီး မစၨ်ိမပဋိပါဒဟုေခၚေသာ “မဂၢင္ (၈)ပါး”အက်င့္ျဖင့္သာလ်င္ ဘုရားအျဖစ္သုိ႔ေရာက္ေတာ္မူရပါသည္၊၊

အျခားအျခားေသာ ဘုရားရွင္အဆူဆူတုိ႔သည္ ဒုကၠရစရိယအက်င့္ကို ရက္ပုိင္းမွ်က်င့္ရေသာ္လည္း ေဂါတမဗုဒၶဘုရားရွင္မွာမူ လမ္းမွားၾကီးတစ္ခုကိုအခ်ိန္(၆)ႏွစ္ၾကာသည္အထိ ဆင္းရဲပမ္းပမ္းစြာက်င့္ သုံးရျခင္းမွာ၀ဋ္ေၾကြးတစ္ခု ျဖစ္ပါေတာ့သည္၊၊ 

“မုဒိန္းမႈ၊ လူသတ္မႈ၊ အေလာင္းေျဖာက္ျဖက္မႈျဖင့္ စြပ္စြဲခံရသည့္၀ဋ္ေၾကြး”
ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္တြင္ ေနစဥ္ကျဖစ္ပါသည္၊ ဘာသာျခားေခါင္းေဆာင္ မ်ားသည္ ဘုရားရွင္အားက်ရႈံးေစလုိသည့္အတြက္ အမ်ဳိး(ပရဗုိဇ္မ)တစ္ေယာက္ႏွင့္ အမ်ားအထင္လြဲေအာင္ျပဳျပီး၊ ပရဗုိဇ္မကိုသတ္၍ အေလာင္းကုိေဇတ၀န္ေက်ာင္းတုိက္အတြင္းမွ အမႈိက္ပုံထဲတြင္ျမွဳပ္ႏွံ ထားၾကပါသည္၊၊

ပရဗုိဇ္မတစ္ဦးေပ်ာက္ဆုံးေနေၾကာင္း ရွင္ဘုရင္အားတုိင္ၾကားျပီး ရွာေဖြေသာအခါ ေဇတ၀န္ေက်ာင္း အတြင္းမွေတြ႔သျဖင့္ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္တပည့္မ်ားမွ ပရဗုိဇ္မကိုမုဒိန္းက်င့္ျပီး၊ သတ္ျဖတ္လ်က္အေလာင္းကို ေျဖာက္ျဖက္ျပစ္သည္ဟု ျပည္သူအမ်ားသိေအာင္ သတင္းလႊင့္ၾကပါသည္၊၊

ျပည္သူအခ်ဳိ႔ ဘာသာျခားမ်ား၏သတင္းလႊင့္မႈကိုယုံၾကည္ျပီး၊ ဘုရားရွင္ႏွင့္သံဃာေတာ္မ်ားအေပၚ အၾကည္ညဳိပ်က္ စြပ္စြဲၾကသည့္၀ဋ္ေၾကြးကို ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ခံစားရပါသည္၊၊ 

ေဖာ္ျပပါ၀ဋ္ေၾကြးကို ခံစားရသည္မွာ ဘုရားေလာင္းေတာ္သည္ ဖုႆျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္ေတာ္ က “မုနာလိ”အမည္ရသည့္ လူငယ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ျပီး၊ “ပေစၥကဗုဒၶါ”တစ္ပါးအား မဟုတ္မတရား စြပ္စြဲခဲ့သည့္ကံေၾကာင့္ ၀ဋ္ေၾကြးအျဖစ္ျပန္လည္ ခံစားရျခင္းျဖစ္ပါသည္၊၊

“အသေရျဖက္ စြပ္စြဲခံရသည့္၀ဋ္ေၾကြး”
ဘာသာျခားေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ အလြန္လွပသည့္ “စိဥၥမာဏ၀ိကာ”အမည္ရွိ အမ်ဳိးသၼီးကိုေစခုိင္းၾက ပါသည္၊၊ စိဥၥမာဏသည္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္မွ တရားနာပရိသတ္အားတရားေဟာေနစဥ္ ကိုယ္၀န္အရင့္ အမာၾကီးဟန္ေဆာင္လ်က္ “ဒီဗုိက္က ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္ရသည့္ ဗုိက္”ဟု လူလယ္ေခါင္တြင္ အသေရျဖက္စြပ္စြဲသည့္ေဘးကုိ ခံစားရပါသည္၊၊

ျမတ္စြာဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ေ၀ႆဘူဘုရားရွင္လက္ေတာ္တုန္းက ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္ “နႏၵမေထရ္”ကို စြပ္စြဲခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ယၡဳကဲ့သုိ႔ဘုရားျဖစ္ျပီးခ်ိန္တြင္ အသေရျဖက္စြပ္စြဲခံရသည့္၀ဋ္ေၾကြးကို ျပန္လည္ေပးဆပ္ရျခင္းျဖစ္ပါသည္၊၊

“ပထမအၾကိမ္ လုပ္ၾကံခံရျခင္း၀ဋ္ေၾကြး”
ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ေတာရေက်ာင္းတြင္ေနေတာ္မူစဥ္က ျဖစ္သည္၊၊ အရွင္ေဒ၀ဒတ္သည္ အဇာတ သတ္ရွင္ဘုရင္၏ အေထာက္အပံ့ကိုရယူျပီး၊ လက္ေျဖာင့္ေလးသမားမ်ားကိုငွားရမ္း၍ ျမတ္စြာဘုရား ရွင္အား သတ္ခုိင္းျခင္း၀ဋ္ေၾကြးကို ခံစားခဲ့ရပါသည္၊၊

ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ဘ၀တစ္ခုတြင္ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ပါသည္၊၊ နားမလည္ ေသးသည့္အရြယ္ျဖစ္ေစကာမူ ပေစၥကဗုဒၶအရွင္ျမတ္တစ္ပါးအား ေသေစလုိသည့္စိတ္ျဖင့္ ေက်ာက္စရစ္ခဲမ်ားျဖင့္ ျပစ္ေပါက္ခဲ့ပါသည္၊၊ 
ထုိအျပစ္ေၾကာင့္ပင္ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူျပီးသည့္အခ်ိန္တြင္ လက္ေျဖာင့္ေလးသမားငွား၍ လုပ္ၾကံရျခင္း၀ဋ္ေၾကြးကို ခံစားရျခင္းျဖစ္ပါသည္၊၊

“ဒုတိယအၾကိမ္ လုပ္ၾကံခံရျခင္း၀ဋ္ေၾကြး”
ပထမလုပ္ၾကံမႈ မေအာင္ျမင္ေသာ အရွင္ေဒ၀ဒတ္သည္ ဒုတိယအစဥ္အျဖစ္ျဖင့္ တုိင္းျပည္ဘုရင္ႏွင့္ ေပါင္းျပီး၊ စစ္တုိက္ရာတြင္ အသုံးျပဳသည့္ဆင္ဆုိးၾကီးတစ္ေကာင္ကို အရက္တုိက္၍ျမတ္စြာဘုရားလာမည့္လမ္းတြင္ လႊတ္ေပးျပီးလုပ္ၾကံခဲ့ပါသည္၊၊

ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ဘ၀တစ္ခုတြင္ ဆင္စီးသူရဲေကာင္းျဖစ္ခဲ့ပါသည္၊၊ ထုိအခ်ိန္က ပေစၥက- ဗုဒၶအရွင္ျမတ္တစ္ပါးကို ဆင္ျဖင့္တုိက္ျပီးႏွိပ္စက္ခဲ့သည့္အတြက္ ယၡဳဘုရားျဖစ္ေတာ္မူျပီးအခ်ိန္တြင္ ဆင္ျဖင့္လုပ္ၾကံခံရျခင္း၀ဋ္ေၾကြး ေပးဆပ္ရျခင္းျဖစ္ပါသည္၊၊

“တတိယအၾကိမ္ လုပ္ၾကံခံရျခင္း”
အရွင္ေဒ၀ဒတ္သည္ ႏွစ္ၾကိမ္တုိင္တုိင္ စနစ္တက်စီမံအကြက္ခ်၍လုပ္ၾကံေသာ္လည္း ျမတ္စြာဘုရား ရွင္သည္ အသက္မေသဘဲလြတ္ေျမာက္ေနေသးသည္ကို မခံမရက္ႏုိင္ျဖစ္ျပီး၊ တတိယအၾကိမ္တြင္မူ အျခားသူကိုမခုိင္းေစေတာ့ဘဲ ကိုယ္တုိင္လုပ္ၾကံရန္ က်ဳိးစားပါေတာ့သည္၊၊

ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ဂိဇၥ်ကုဋ္ေတာင္ေျခရင္းမွ ကမၼဌာန္းေက်ာင္းတြင္ ေနစဥ္ကျဖစ္ပါသည္၊၊ ျမတ္ စြာဘုရားရွင္သည္ ေတာင္ေအာက္တြင္လမ္းေလ်ာက္လ်က္ စၾကၤန္ကမၼဌာန္းရႈမွတ္ေနစဥ္ ေတာင္ေပၚမွ အလြန္ၾကီးမားသည့္ေက်ာက္တုန္းၾကီးကို ျမတ္စြာဘုရားမေရွာင္ရွားသာသည့္ေနရာအေရာက္တြင္ လွိမ့္ခ်လုိက္ပါသည္၊၊

ေက်ာက္တုန္းၾကီးသည္ အျခားေက်ာက္ေဆာင္တစ္ခုႏွင့္တုိက္မိျပီး ေဘးလမ္းလြဲသြားေသာေၾကာင့္ အသက္မေသေသာ္လည္း ပဲ့ထြက္လာသည့္ေက်ာက္ခြ်န္ျဖင့္ ေျခေထာက္ကိုထိသျဖင့္ ျမတ္စြာဘုရား ရွင္သည္ လဲက်ျပီးထမ္းစင္ျဖင့္သယ္ယူရသည္အထိ ျပင္းထန္သည့္ေ၀ဒနာကို ခံစားခဲ့ရပါသည္၊၊

ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ဘ၀တစ္ခုတြင္ ဖေအတူမေအကြဲ ညီအကုိတစ္ေယာက္ကုိ အေမြလုျပႆနာျဖင့္ ေက်ာက္တုန္းျဖင့္ထုသတ္ခဲ့သည့္အတြက္ ၾကမၼာ၀ဋ္ေၾကြးကို ဘုရားျဖစ္ျပီးသည့္တုိင္ မရႈမလွခံယူရျခင္းျဖစ္ပါသည္၊၊

“ခြဲစိပ္ကုသခံရျခင္း၀ဋ္ေၾကြး”
ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား အရွင္ေဒ၀ဒတ္လွိမ့္ခ်လိုက္သည့္ ေက်ာက္တုန္းၾကီးမွ အစတစ္စျဖင့္ထိသျဖင့္ ေျခေထာက္ကို မွန္ခဲ့ပါသည္၊၊ 

ဒဏ္ရာေၾကာင့္ ေျခေထာက္တြင္အတြင္းေက်ဒဏ္ရာျဖစ္ျပီး ျပင္းထန္ သည့္ေ၀ဒနာကို ျမတ္စြာဘုရားရွင္ခံစားေတာ္ မူရပါသည္၊၊
ေျခေထာက္ကို သမားေတာ္ၾကီးဆရာဇီ၀ကမွ စမ္းသတ္ျပီး၊ ခြဲစိပ္ကုသမွေပ်ာက္ကင္းႏုိင္သျဖင့္ ေျခ ေထာက္ကို ခြဲစိပ္ကုသမႈခံယူခဲ့ရပါသည္၊၊

 ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ ခႏၶာကုိယ္အစိတ္အပုိင္းတစ္ေနရာတြင္ ယၡဳကဲ့သုိ႔ဓားထက္ထက္ျဖင့္ ခြဲစိပ္ကုသမႈခံယူရျခင္းမွာလည္း ၀ဋ္ေၾကြးတစ္ခုပင္ျဖစ္ပါသည္၊၊

ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ဘ၀တစ္ခုတြင္ ပတၳိ၀ရွင္ဘုရင္တစ္ပါး ျဖစ္ခဲ့ဘူးပါသည္၊၊ ျပည္သူတစ္ ေယာက္ကို လွံျဖင့္ထုိးသတ္ခဲ့ဘူးေသာေၾကာင့္ ဘုရားျဖစ္ျပီးသည့္အခ်ိန္တြင္ ေျခေထာက္ကုိခြဲစိပ္ကုသခံရသည့္၀ဋ္ေၾကြးကို ခံစားရျခင္းျဖစ္ပါသည္၊၊

“တိရစၧာန္အစာကို စားရျခင္း၀ဋ္ေၾကြး”
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ေ၀ရဥၥာျမဳိ့ေတာ္သို႔ေရာက္စဥ္က ဆြမ္းမရရွိသျဖင့္ ျမင္းေကြ်းသည့္ဂ်ဳံကို ျဖစ္သလို ခ်က္ျပဳပ္၍ စားသုံးခဲ့ရပါသည္၊၊

ျမတ္စြာဘုရားအျဖစ္သို႔ေရာက္ျပီးသည့္တုိင္ အစားအေသာက္ အခက္အခဲျဖစ္ေနသည္ကို မည္သူမွမ သိလုိက္ဘဲ ဆင္းဆင္းရဲရဲျမင္းေကြ်းသည့္ အစာၾကမ္းကို(၃)လတိတိ စားသုံးရျခင္းသည္ ၀ဋ္ေၾကြးတစ္ ခုပင္ ျဖစ္ပါသည္၊၊

ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ဖုႆဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္တုန္းက လူငယ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ပါသည္၊၊ သံဃာေတာ္မ်ား သေလးဆန္ေကာင္းေကာင္းကို ဘုန္းေပးၾကသည္ကိုေတြ႔ျမင္ျပီး၊ “ဒီကိုေတာ္ ေတြ ဆန္ေကာင္းေကာင္းမစားၾကနဲ႔၊ မုေယာဆန္(ဂ်ဳံ)ကိုသာ စားၾက၊”ဟု ေျပာဆုိေျပာဆုိခဲ့ေသာေၾကာင့္ ယၡဳဘုရားျဖစ္ျပီးခ်ိန္တြင္ မုေယာဆန္ၾကမ္းကိုစားရျခင္း၀ဋ္ေၾကြးကို ခံစားရျခင္းျဖစ္ပါသည္၊၊

အစားအစာႏွင့္ပတ္သက္၍ "စာေရးသူအရွင္"၏ျဖစ္စဥ္ကုိ စကားစပ္မိသျဖင့္ လွစ္ဟလုိပါေသးသည္၊ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ရွိစဥ္က ျဖစ္ပါသည္၊ အဂၤလိပ္စာျမန္ျမန္တတ္ခ်င္လြန္းသျဖင့္ ေငြမေပးဘဲအလကားတက္ခြင့္ရသည့္ သင္တန္းငါးခုခန္႔ကို တျပဳိင္တည္း တက္ေနခဲ့ပါသည္၊၊

ဆရာၾကီးဦးျမၾကဳိင္၏ အဂၤလိပ္စာသင္တန္းသို႔ မနက္ပိုင္းႏွင့္ေန႔လယ္ပုိင္းတက္ခဲ့ပါသည္၊ မနက္အေစာပိုင္း အတန္းခ်ိန္ျပီးဆုံးေသာအခါ ေန႔လယ္စာထမင္းစားခ်ိန္(၁)နာရီ ေပးပါသည္၊၊ ေက်ာင္းသား/ေက်ာင္းသူ(၁၀၀)ခန္႔ ရွိပါသည္၊၊ 

အမ်ားတကာထမင္းဘူးဖြင့္၍၄င္း၊ သင္တန္းတြင္းထမင္းဆုိင္မွ၄င္း၊ ထမင္းစားေနၾကခ်ိန္တြင္ အရွင္သည္ ထမင္းဘူးလဲမပါ၊ ၀ယ္စားစရာအႏွီေငြစေငြနလည္းမပါေသာေၾကာင့္၊ ေန႔လည္ပုိင္းသင္တန္းမစမွီအထိ လွည္းတန္းအ၀ုိင္းပတ္ပတ္လည္မွ စာအုပ္ဆုိင္မ်ားတြင္ စိတ္ပါလွသည္မဟုတ္ဘဲ စာအုပ္မ်ဳိးစုံကုိ ဟုိဟုိသည္သည္လွန္ေလွာေနျခင္းျဖင့္ ထမင္းစားခ်ိန္ကိုျဖတ္သန္းခဲ့ရသည္မွာ ရပ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျဖစ္ခဲ့ပါသည္၊၊

“ေခါင္းကိုက္ျခင္း၀ဋ္ေၾကြး”
ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ခါးမၾကာခဏနာသည့္ေရာဂါကုိ ခံစားရေလ့ရွိပါသည္၊၊ ေခါင္းကုိက္၊ ေခါင္းမူး သည့္ေ၀ဒနာကို ခံစားရသည့္၀ဋ္ေၾကြးျဖစ္ပါသည္၊၊ 

ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ဘ၀တစ္ခုတြင္ တံငါသည္မိသားစုတြင္ ျဖစ္ရပါသည္၊၊ မိဘမ်ားမွ ငါးကုိ ေခါင္းထုသည္ကုိ သေဘာက်ႏွစ္သက္မိေသာေၾကာင့္ ယၡဳဘ၀တြင္ ေခါင္းကိုက္သည့္ေ၀ဒနာကို ၀ဋ္ေၾကြးအျဖစ္ျဖင့္ ခံစားရျခင္းျဖစ္ပါသည္၊၊

“ခါးနာသည့္၀ဋ္ေၾကြး”
ျမတ္စြာဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ဘ၀တစ္ခုတြင္ လက္ေ၀ွ႔သမားျဖစ္ခဲ့ပါသည္၊၊ ျပဳိင္ဘက္ကို ခါးခ်ဳိး ခဲ့သည့္၀ဋ္ေၾကြးေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားျဖစ္ေတာ္မူျပီးသည့္အခ်ိန္တြင္ ခါးနာ ခါးကိုက္သည့္ေ၀ဒနာကုိ ခံစားရျခင္း ျဖစ္ပါသည္၊၊

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ တစ္ခါတရံ သံဃာေတာ္မ်ားကို ညပိုင္းတရားေဟာေနစဥ္ ခါးကိုက္ေ၀ဒနာထလာ- သျဖင့္ အရွင္သာရိပုတၱရာအား ဆက္လက္တရားေဟာခုိင္းျပီး၊ ခါးနာသက္သာေစရန္ လွဲေနရသည္ ဟု ပါဠိစာေပက်မ္းမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္၊၊

“၀မ္းေလ်ာျခင္း ၀ဋ္ေၾကြး”
ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ အသက္(၈၀)ျပည့္လုနီးနီးအရြယ္တြင္ ေသြး၀မ္းအၾကီးအက်ယ္သြားသည့္ေ၀ဒနာကို ခံစားခဲ့ရပါသည္၊၊ 

ေႏြရာသီေနပူပူအခ်ိန္တြင္ ၀က္သားစားမိေသာေၾကာင့္ ၀မ္းသြားျခင္းျဖစ္သည္ဟု က်မ္းအခ်ဳိ႔တြင္ဆုိေသာ္လည္း အမွန္စင္စစ္ ၀ဋ္ေၾကြးေၾကာင့္ျဖစ္ေၾကာင္း ပါဠိစာေပပညာရွင္တုိ႔မွ ဆုံးျဖတ္ၾကပါသည္၊၊ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ဘ၀တစ္ခုတြင္ ေဆးဆရာျဖစ္ခဲ့ျပီး၊ ေဆးဖုိးမေပးသည့္ သူေဌးတစ္ဦးကုိ ၀မ္းႏႈတ္ေဆးကို လိမ္လည္ေကြ်းခဲ့ေသာေၾကာင့္ ယၡဳ၀ဋ္ေၾကြးကုိခံစားရျခင္း ျဖစ္ပါသည္၊၊

ေဆြးေႏြးေဖာ္ျပခဲ့ျပီးသည့္ ၀ဋ္ေၾကြး(၁၂)မ်ဳိးတြင္ နံပတ္(၇)မွ(၁၂)အထိ ၀ဋ္ေၾကြး(၇)မ်ဳိးမွာ လူတုိင္းနီး- နီးတြင္မၾကာခဏျဖစ္ေလ့ရွိသည့္ သာမန္၀ဋ္ေၾကြးမ်ားဟု ဆုိႏုိင္ပါသည္၊၊ အျခား၀ဋ္ေၾကြးမ်ားမွာမူ အမွန္တကယ္ၾကဳံေတြ႔လာလ်င္ အသက္မေသသည့္တုိင္ ျပင္းထန္လြန္းသည့္၀ဋ္ေၾကြးမ်ားျဖစ္သျဖင့္ ေၾကာက္ဖြယ္ ေကာင္းလွပါသည္၊၊

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ေသာ္မွ ၀ဋ္ေၾကြးအမ်ဳိးမ်ဳိးကို ခံစားရေသးသည္ကုိ ေလ့လာသိရွိျခင္းအားျဖင့္ မိမိ တုိ႔ဘ၀တြင္လည္း ဆုိးက်ဳိးမ်ားကိုခံစားရသည့္အခါ “ဒီလုိဒုကၡမ်ဳိး ငါတုိ႔ျမတ္စြာဘုရားေသာ္မွ မလြတ္၊ ငါတုိ႔ကဲ့သုိ႔သာမန္လူမ်ားအတြက္မူ မထူးဆန္းပါတကား”ဟု စိတ္ေျဖတတ္ျခင္းအက်ဳိးကို ရရွိႏုိင္ပါသည္၊၊

ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ပါရမီေတာ္(၁၀)ပါးကိုက်င့္သုံးေအာင္ျမင္ျပီး၊ ဘုရားအျဖစ္သုိ႔ေရာက္ျပီးသည့္တုိင္ ၀ိပါက္ေတာ္(၁၂)ပါးဟု အမ်ားတကာသိေနၾကသည့္ ၀ဋ္ေၾကြးမ်ားကုိခံစားေနရေသးသည္ကို သတိျပဳဆင္ျခင္ျပီး၊ ဘ၀တြင္ အကုသိုလ္လုပ္ရပ္မ်ား၏ေၾကာက္စရာေကာင္းပုံႏွင့္ ေရွာင္လြဲမရႏုိင္ပုံကုိ သတိျပဳသင့္လွပါသည္၊၊

“အဆုိး၀ါးဆုံး၀ဋ္ေၾကြး(၃)မ်ဳိးျဖင့္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကုိလုပ္ၾကံ၀ံ့သူမွာ ဘာသာျခားတစ္ဦးမဟုတ္ဘဲ သကၤန္း၀တ္ထားသည့္ သံဃာတစ္ပါးျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ရဟန္းသံဃာျဖစ္လင့္ကစား သတိျပဳ ေရွာင္ရွားသင့္လ်င္ ေရွာင္ရွားသင့္ေၾကာင္းကိုလည္း ယေန႔ေခတ္ႏုိင္ငံေရးေလာကမွ သံဃာအခ်ဳိ႔၏ အမူအရာမ်ားကိုေလ့လာသုံးသပ္ျပီး သခၤန္းစာရယူႏုိင္ပါသည္၊၊”

ခံစားခ်က္ျပင္းထန္လြန္းျပီး တစ္စုံတစ္ရာကိုျဖစ္ေစ၊ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကိုျဖစ္ေစ မုန္းတီးလြန္းသည့္ စိတ္မ်ဳိး(ေရာဂါတစ္မ်ဳိး)၀င္လာလ်င္ လူသားသည္တိရစၧာန္ရုိင္းထက္ ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္ လုပ္ရပ္မ်ားကိုျပဳ လုပ္ေလ့ရွိေၾကာင္းကို သမုိင္းသခၤန္းစာမ်ားစြာတြင္ ေတြ႔ႏုိင္ပါသည္၊၊

“အလင္းစက္”စာဖတ္သူမ်ားအတြက္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္တုိင္ ခံစားခဲ့ရသည့္၀ဋ္ေၾကြး(၁၂)မ်ဳိး အေၾကာင္းကို အေသးစိတ္တင္ျပလုိက္ရပါသည္၊၊ စာတမ္းအတြင္းမွ တစ္စုံတရာဗဟုသုတႏွင့္ သခၤန္း- စာတစ္မ်ဳိးမ်ဳိးကို စာရႈသူရရွိမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ရပါသည္၊၊

“အလင္းစက္”စာမ်က္ႏွာမွ စာေပခ်စ္သူမ်ားအားလုံး ၀ဋ္ေၾကြး(၁၂)မ်ဳိးမွ ကင္းေ၀းျပီး၊ ဘ၀သံသရာတြင္ ခ်မ္းသာၾကပါေစေၾကာင္း “အလင္းစက္အရွင္”မွ ဆုမြန္ေျခြလုိက္ရပါသည္၊၊             ၊၊



(က်မ္းကုိး/ အပါဒါန္ပါဠိေတာ္၊ ပုဗၺပိေလာတိကကမၼ ဗုဒၶအပါဒါနက႑၊ အပါဒါနအဌကထာ၊ ပါခ်ဳပ္ဆ- ရာေတာ္ၾကီး အရွင္နႏၵမာလာဘိ၀ံသ၏ “၀ိပါက္ေတာ္(၁၂)ပါး” Prof. Oliver Abenayake’s 2013, Master of Philosophy’s University of BPU, Lectures, တို႔ကိုကုိးကားပါသည္၊၊)




                                                                     အရွင္ေက၀လ(အလင္းစက္)
                                                                 {B.A-English, M.A-Phil-Sri Lanka}
                                                                    မကုဋာရာမျမန္မာေက်ာင္းတုိက္၊
                                                            ကုိလံဘုိျမဳိ့၊ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ၊၊ (10/02/2014)

အျပည့္အစံုသို႔....

  © Blogger template 'Fly Away' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP