Saturday, December 24, 2011

အမ်ဳိးသၼီးရဟန္း = ဘိကၡဳနီသံဃာ၊၊ ၊၊




ကမၻာေပၚတြင္ အသိအမွတ္ၿပဳဘာသာၾကီးေလးခုရွိပါသည္၊၊ ဟိႏၵဴဘာသာ၊ ခရာစ္ယန္ဘာသာ၊ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ မူစလင္ဘာသာတုိ႔ ၿဖစ္ပါသည္၊၊ ဘာသာအသီးသီးတြင္ တည္ေထာင္သူတုိ႔ရွိၾကပါ သည္၊၊ ဗုဒၶဘာသာသည္ ဗုဒၶရွင္ေတာ္တည္ေထာင္ခဲ့ေသာ ဘာသာၾကီးတစ္ခုၿဖစ္ပါသည္၊၊


ဗုဒၶရွင္ေတာ္ တည္ေထာင္ခဲ့ေသာ ဗုဒၶဘာသာတြင္ သံဃာအဖြဲ႔အစည္းၾကီးႏွစ္ခု တည္ရွိပါသည္၊၊ ဘိကၡဳသံဃာႏွင့္၊ ဘိကၡဳနီသံဃာတုိ႔ ၿဖစ္ၾကပါသည္၊၊ ဘိကၡဳသံဃာဟူသည္မွာ အမ်ဳိးသားရဟန္း အဖြဲ႔အစည္းကိုေခၚတြင္ၿပီး၊ ဘိကၡဳနီသံဃာဟူသည္မွာ အမ်ဳိးသမီးရဟန္းအဖြဲ႔အစည္းကို ေခၚပါသည္၊၊



ပါဠိေတာ္အေထာက္အထားမ်ားအရ ဘိကၡဳသံဃာအဖြဲ႔အစည္း၏အစသည္ ပဥၥ၀ဂၢီငါးပါးတုိ႔တြင္ တစ္ဦး အပါအ၀င္ၿဖစ္သည့္ အရွင္ေကာ႑ညမွ စခဲ့ပါသည္၊၊ ဘိကၡဳနီသံဃာအဖြဲ႔အစည္း၏အစသည္ ၿမတ္စြာ ဘုရားရွင္၏ အေဒၚအရင္းေတာ္စပ္သူ မိေထြးေတာ္ေဂါတမီမွ စခဲ့ပါသည္၊၊ အရွင္၏ယၡဳစာတမ္းတြင္ ဘိကၡဳနီသံဃာ မည္သုိ႔မည္ပုံစတင္ခဲ့သည္ကို ပါဠိေတာ္၊ အဌကထာ အေထာက္မ်ားႏွင့္အညီတင္ၿပ ပါမည္၊၊




မဟာပဇာပတိ ေဂါတမီသည္ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္၏မယ္ေတာ္ မဟာမာယာ၏ ညီမအရင္းၿဖစ္ပါသည္၊ မဟာမာယာေဒ၀ီသည္ ၿမတ္စြာဘုရားအေလာင္းေတာ္ သိဒၶတၳမင္းသားကုိ ဖြားၿမင္အၿပီး၊ ခုႏွစ္ရက္ အၾကာတြင္ ကြယ္လြန္ခဲ့ပါသည္၊၊ ထုိအခ်ိန္မွစတင္၍ ညီမအငယ္ၿဖစ္သည့္ မဟာပဇာပတိ ေဂါတမီ သည္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ကို ႏုိ႔ခ်ဳိတိုက္ေကြ်းလ်က္ ေမြးၿမဴေစာက္ေရွာက္ခဲ့သည္၊၊



သိဒၶတၱမင္းသားသည္ ဖခင္သုေဒၶါဒနမင္းၾကီး၏ ထီးနန္းအရုိက္အရာကို မဆက္ခံဘဲ၊ ေတာထြက္ တရားက်င့္ေတာ္မူကာ ဘုရားအၿဖစ္သို႔ဆုိက္ေရာက္ေတာ္မူၿပီး၊ ေရွးေခတ္အိႏၵိယေဒသၾကီးတြင္ ဗုဒၶဘာသာဟူ၍ ကမၻာ့ဘာသာၾကီးတစ္ခုကို တည္ေထာင္လိုက္ပါသည္၊၊ ထုိေခတ္ထုိအခါက အိႏၵိယတုိက္ၾကီးထဲတြင္ ဗုဒၶဘာသာအလ်င္ ဘာသာေပါင္းမ်ားစြာပင္ တည္ရွိေနၿပီး၊ ဆုိင္ရာဘာသာအလိုက္ ဘုရားမ်ားစြာလည္း တည္ရွိေနၿပီးၿဖစ္သည္ကို ဤေနရာတြင္မွတ္သားရပါမည္၊၊



ဗုဒၶရွင္ေတာ္တည္ေထာင္ေသာ ဗုဒၶဘာသာသည္ ရွိႏွင့္ၿပီးၿဖစ္သည့္ဘာသာ အယူ၀ါဒမ်ာႏွင့္မတူ၊ ထူးၿခားသည့္ လက္ေတြ႔သေဘာဆန္ေသာ ဘာသာအယူအဆၿဖစ္ရကား ေရွးေခတ္ အိႏၵိယတုိက္ၾကီးအတြင္းရွိ လူမ်ားစြာတုိ႔၏ သေဘာက်ႏွစ္သက္မႈကိုလ်င္ၿမန္စြာရရွိၿပီး၊ သာသနာေတာ္အတြင္းသုိ႔ အမ်ဳိးသားမ်ားစြာ ရဟန္းၿပဳလာခဲ့ၾက ပါသည္၊၊ ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္း အမ်ဳိးသားမ်ားစြာ သာသနာေတာ္အတြင္းသို႔၀င္ေရာက္ၿပီး ရဟန္းၿပဳလာခဲ့သည္ၿဖစ္ ရကား သာသနာေတာ္တြင္ ဘိကၡဳသာသနာေတာ္ အေၿခခုိင္မာခဲ့ၿပီဟု ဆုိရပါမည္၊၊



ေရွးေခတ္အိႏၵိယအေခၚအားၿဖင့္ သကၠတုိင္း၊ ကပိလ၀တ္ၿပည္၊ နိေၿဂာဓာရုံေက်ာင္းတုိက္ၾကီးအတြင္း ဗုဒၶရွင္ေတာ္ သီတင္းသုံးေနစဥ္က ၿဖစ္ပါသည္၊၊ မိေထြးေတာ္ ေဂါတမီသည္ ဗုဒၶရွင္ေတာ္အား သာသနာေတာ္အတြင္း ၀င္ေရာက္၍ရဟန္းၿပဳလုိပါေၾကာင္း ေလ်ာက္ထားခဲ့ပါသည္၊၊ ဗုဒၶရွင္ေတာ္မွ လက္မခံေၾကာင္း မိေထြးေတာ္ေဂါတမီသုံးၾကိမ္ေလ်ာက္တင္သည္ကို သုံးၾကိမ္တိုင္ပင္ ၿငင္းပယ္ခဲ့ပါ သည္၊၊



အိႏၵိယ၏ ဂဂၤါၿမစ္ေရအလ်င္ႏွင့္အတူ အခ်ိန္တုိ႔သည္တေရြ႔ေရြ႔ကုန္ဆုံးခဲ့ၿပီ ၿဖစ္သည္၊၊ မဟာပဇာပတိ ေဂါတမီသည္ အသက္အရြယ္အားၿဖင့္ ေၿခာက္ဆယ္သုိ႔ ခ်ည္းနင္း၀င္ေရာက္ခဲ့ၿပီၿဖစ္သည္၊၊ ကပိလ၀တ္ ေနၿပည္ေတာ္ၾကီးအတြင္းတြင္ အားကုိးရာ သုေဒၶါဒနမင္းၾကီးလည္း မရွိေတာ့ၿပီ၊ ေၿမးေတာ္ရာဟုလာ၊ သားေတာ္နႏၵမင္းသားတုိ႔မွာလည္း ရဟန္းၿပဳသြားၾကၿပီၿဖစ္သည္၊၊ မဟာပဇာပတိ ေဂါတမီသည္ ဗုရင္မ ၾကီးဘ၀ၿဖင့္ ရႈပ္ေထြးလွသည့္ တုိင္းၿပည္အေရးအရာမ်ားကို ေန႔ညေဆာင္ရြက္ေနရသည္ကို ၿငီးေငြ႔လွ ၿပီၿဖစ္သည္၊၊



သူမအေနၿဖင့္ သာသနာေတာ္အတြင္း၀င္ေရာက္၍ “ေလာကုတၱရာ တရားဓမၼ”မ်ား၏ အဆီအႏွစ္ကိုစံ စားလုိလွၿပီၿဖစ္သည္၊၊ မဟာပဇာပတိ ေဂါတမီသည္ ခယ္မေတာ္ ယေသာဓရာ မင္းသၼီးႏွင့္အတူတုိင္ ပင္ေဆြးေႏြးၿပီး၊ ကိုယ္တုိင္ပင္ ဆံပင္မ်ားကိုရိပ္ၿဖတ္၊ ဖန္ရည္ဆုိးအ၀တ္မ်ားကို ၀တ္ဆင္ၿပီး၊ လုိက္ပါ လုိေသာ အမ်ဳိးသၼီးအားလုံးကို ဦးေဆာင္ကာ၊ ၿမတ္စြာဘုရားေနေတာ္မူသည့္ ေ၀သာလီၿပည္၊ မဟာ ၀ုန္ေတာ၊ ၿပာသာဒ္ေက်ာင္းတုိက္ၾကီးသုိ႔ ကပိလ၀တ္ၿပည္မွ ယူဇနာ(၅၀)၊ မုိင္အားၿဖင့္ (၄၀၀)ခရီးကို ေၿခလ်င္ခရီးၿဖင့္ ခ်ီတက္ခဲ့ၾကပါသည္၊၊




ယၡဳေခတ္ကဲ့သုိ႔ လမ္းေခ်ာမ်ားမရွိေသးသည့္ ေရွးေခတ္အိႏၵိယတုိက္၊ တုိင္းၿပည္တစ္ခုမွ တုိင္းၿပည္တစ္ ခုသို႔ ဖိနပ္မပါဘဲ ေခ်လ်င္ခရီးဆက္ခဲ့ၾကသည့္ အမ်ဳိးသမီးတန္းၾကီးကို စာဖတ္သူမ်ား အာရုံတြင္ၿမင္ ၾကည့္ႏုိင္ပါသည္၊၊ ပါဠိေတာ္မွတ္တမ္းတြင္ ၿမတ္စြာဘုရားအထံသို႔ အမ်ဳိးသမီးတန္းၾကီး ေရာက္ေသာ အခါ ႏုနယ္သည့္အမ်ဳိးသၼီးမ်ား၏ ေၿခဖ၀ါးတုိ႔မွေသြးအလိမ္းလိမ္းထြက္လ်က္ေနသည္ဟု ပါရွိသည္ကို ေတြ႔ရသည္၊၊



ဤခရီးႏွင့္ပတ္သက္၍ သီရိလကၤာပညာရွင္ “Prof. Mohan Wijayaratna”က၊ သူ၏“Buddhist Nuns” စာအုပ္တြင္ “မဟာပဇာပတိ ေဂါတမီႏွင့္၊ ယေသာဓရာေဒ၀ီ ဦးေဆာင္ေသာဤခရီးသည္ ကမၻာ့အဦးဆုံး အမ်ဳိးသမီးလြတ္ေၿမာက္ေရးအတြက္ လႈပ္ရွားမႈခရီးစဥ္ၾကီး တစ္ခုၿဖစ္ေၾကာင္း”မွတ္တမ္းတင္ ထားပါသည္၊၊



မဟာပဇာပတိေဂါတမီႏွင့္၊ ယေသာဓရာေဒ၀ီ ဦးေဆာင္ေသာအမ်ဳိးသမီးတန္းၾကီးသည္ ၿပာသာဒ္ ေက်ာင္းတုိက္ၾကီး၏ မုခ္၀သုိ႔ေရာက္ေသာအခါ၊ ေက်ာင္းတုိက္ၾကီးအတြင္း၀င္ေရာက္၍ ဘုရားရွင္ႏွင့္ မေတြ႔၀န္႔ၾကဘဲ၊ မုခ္ဦးအ၀တြင္ငိုေၾကြးလ်က္ ရပ္တည္ေနၾကပါသည္၊၊ အရွင္အာနႏၵာသည္ အမ်ဳိးသၼီး မ်ားတန္းစီငုိေၾကြးေနရာသို႔လာေရာက္ၿပီး အက်ဳိးအေၾကာင္းကို ေမးၿမန္းေသာအခါ မဟာပဇာပတိ ေဂါတမီမွ ရဟန္းၿပဳလုိ၍ ကပိလ၀တ္ေနၿပည္ေတာ္မွ ေၿခလ်င္လာခဲ့ရပါေၾကာင္း ေလ်ာက္တင္ေလ သည္၊၊




အရွင္အာနႏၵာသည္ ၿမတ္စြာဘုရားထံ ၿပန္လာခဲ့ၿပီး၊ အရွင္ဘုရား အမ်ဳိးသၼီးမ်ားကို ရဟန္းၿပဳခြင့္ေပးေစ ခ်င္ပါသည္ဟု သုံးၾကိမ္တုိင္ေလ်ာက္တင္သည္ကို ၿမတ္စြာဘုရားရွင္မွ သုံးၾကိမ္တုိင္ပင္ ၿငင္းပယ္ခဲ့ပါ သည္၊၊ ထုိအခါ အရွင္အာနႏၵာသည္ “ၿမတ္စြာဘုရား, အမ်ဳိးသၼီးမ်ားသည္ သာသနာေတာ္အတြင္း ရဟန္း ဘ၀ၿဖင့္ေနသည္ရွိေသာ္ ေလာကုတၱရာ တရားဓမၼအႏွစ္ကို ရရွိႏုိင္ပါသေလာ၊” ဟုေမးၿမန္းလိုက္ ပါသည္၊၊



ၿမတ္စြာဘုရားရွင္မွ “အာနႏၵာ, အမ်ဳိးသၼီးမ်ားသည္ ရဟန္းဘ၀ၿဖင့္ ေလာကုတၱတရာ ခ်မ္းသာအစစ္ကို ခံယူစံစားႏုိင္သည့္ စြမ္းရည္အၿပည့္ပင္ရွိေၾကာင္း၊” မိန္႔ေတာ္မူပါသည္၊၊ ထုိအခါအရွင္အာနႏၵာမွ “ၿမတ္စြာဘုရား ဤသို႔ဆုိလ်င္ အမ်ဳိးသၼီးမ်ားကို သာသနာေတာ္တြင္ ရဟန္းၿပဳခြင့္ေပးသင့္ပါေၾကာင္း၊” အခုိင္အမာ ေလ်ာက္တင္ေလသည္၊၊ ထုိအခါ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္မွ အမ်ဳိးသၼီးမ်ားသည္ အကယ္၍ ဂရုဓံ ဆယ္ပါးကိုလိုက္နာႏုိင္ပါမူ သာသနာေတာ္တြင္ “ဘိကၡဳနီသံဃာ”အမည္ၿဖင့္ အမ်ဳိးသၼီးရဟန္းအဖြဲ႔ အစည္းကုိ တည္ေထာင္ခြင့္ၿပဳေၾကာင္း မိန္႔ေတာ္မူလုိက္ပါသည္၊၊



မဟာပဇာပတိေဂါတမီႏွင့္ ယေသာဓရာေဒ၀ီတုိ႔ဦးေဆာင္ေသာ အမ်ဳိးသၼီးမ်ားသည္ ထုိအခ်ိန္မွစတင္ ၍ ၿမတ္စြာဘုရားအထံေတာ္တြင္ “ဂရုဓံရွစ္မ်ဳိး”ကို၀န္ခံၾက၍ ဘိကၡဳနီ=ရဟန္းအမ်ဳိးသၼီးမ်ား ၿဖစ္လာ ခဲ့ၾကပါသည္၊၊ ရဟန္းအၿဖစ္သို႔ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီးေသာ မဟာပဇာပတိေဂါတမီႏွင့္၊ ယေသာဓရာဦးေဆာင္ ေသာ အမ်ဳိးသၼီးမ်ားသည္ ဘုရားရွင္ညြန္ၿပေတာ္မူသည့္ တရားေတာ္မ်ားအတုိင္း က်င့္ၾကံ၊ ၾကဳိးစား အားထုတ္ၾက၍၊ ရဟႏၱာေထရီမၾကီးမ်ား ၿဖစ္လာခဲ့ၾကပါသည္၊၊



{မွတ္ခ်က္/ ပါဠိေတာ္မူရင္းတြင္ မဟာပဇာပတိ ေဂါတမီဦးေဆာင္ေသာအမ်ဳိးသၼီး (၅၀၀)တုိ႔ ၿမတ္စြာ ဘုရားအထံခြင့္ပန္ၾကရာ မဟာပဇာပတိေဂါတမီသည္ အဂရုဓမၼ=ဂရုဓံရွစ္မ်ဳိးကို က်င့္သုံးလုိက္နာ ပါမည္ဟု၀န္ခံလုိက္ကာမွ်ၿဖင့္ အလုိအေလ်ာက္ဘိကၡဳနီ=ရဟန္းအမ်ဳိးသၼီးအၿဖစ္ကုိ ရရွိသည္၊၊ ယ ေသာဓရာႏွင့္ က်န္အမ်ဳိးသၼီးမ်ားကို ၿမတ္စြာဘုရားရွင္မွ သံဃာေတာ္တုိ႔အား ရဟန္းခံေပးေစသည္ဟု တုိက္ရိုက္လာရွိပါသည္၊၊}



“ဂရုဓံ (၈)မ်ဳိး”



(၁) ဘိကၡဳနီ=ရဟန္းအမ်ဳိးသၼီးတစ္ပါးသည္ အသက္တစ္ရာပင္ၿဖစ္ေသာ္လည္း ယေန႔မွရဟန္းၿဖစ္လာ ေသာ ဘိကၡဳ=အမ်ဳိးသားရဟန္းကုိ အရုိအေသေပးရမည္၊၊



(၂) ဘိကၡဳနီ=ရဟန္းအမ်ဳိးသၼီးတစ္ဦးသည္ ရဟန္းအမ်ဳိးသားရွိေသာေက်ာင္း၌သာ ၀ါဆုိရမည္၊၊



(၃) ဘိကၡဳနီ=ရဟန္းအမ်ဳိးသၼီးတစ္ဦးသည္ လခြဲတုိင္း ရဟန္းအမ်ဳိးသား=ဘိကၡဳသံဃာ၌ ဥပုသ္ေမး ၿခင္း၊ အဆုံးအမခံယူၿခင္းႏွစ္မ်ဳိးကို လုိလားခံယူရမည္၊၊



(၄) ဘိကၡဳနီ=ရဟန္းအမ်ဳိးသၼီးတစ္ဦးသည္ ၀ါကြ်တ္ေသာအခါ အမ်ဳိးသား=ဘိကၡဳသံဃာအထံ၌ သံသ ယရွိခဲ့ေသာ္ ဆုံးမရန္ ေလ်ာက္ထားရမည္၊၊



(၅) ဘိကၡဳနီ=ရဟန္းအမ်ဳိးသၼီးတစ္ဦးသည္ သံဃာဒိေသသ္အာပတ္သင့္ခဲ့ေသာ္ ဘိကၡဳသံဃာ၊ ဘိကၡဳနီ သံဃာႏွစ္မ်ဳိးအထံ၌ ပကၡမာနတ္ကို က်င့္သုံးရမည္၊၊



(၆) ဘိကၡဳနီ=ရဟန္းအမ်ဳိးသၼီးၿဖစ္လုိသူ အမ်ဳိးသၼီးတစ္ဦးသည္ (၂)ႏွစ္တုိင္ တရားေၿခာက္မ်ဳိးကို က်င့္ သုံးၿပီးလ်င္ ဘိကၡဳသံဃာ၊ ဘိကၡဳနီသံဃာႏွစ္မ်ဳိးအထံ၌ ရဟန္းခံရမည္၊၊



(၇) ဘိကၡဳနီ=ရဟန္းအမ်ဳိးသၼီးတစ္ဦးသည္ ဘိကၡဳ=ရဟန္းအမ်ဳိးသားကို ၾကမ္းတမ္းေသာစကားကုိ မ ေၿပာဆုိရ၊၊



(၈) ဘိကၡဳနီ=ရဟန္းအမ်ဳိးသၼီးတစ္ဦးသည္ ဘိကၡဳ=အမ်ဳိးသားရဟန္းကို ဆုံးမၾသ၀ါဒ မေပးရ၊၊



အထက္တြင္ ေဆြးေႏြးေဖာ္ၿပသည့္ ဂရုဓံရွစ္မ်ဳိးတုိ႔သည္ ဘိကၡဳနီသာသနာ စည္ပင္တုိးတက္ေစရန္၊ ဘိကၡဳနီသာသနာေတာ္ အစတည္ေထာင္ရန္ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္ ခ်မွတ္ေပးသည့္ ဘိကၡဳနီသာသနာ ေတာ္၏ ေရေသာက္ၿမစ္စည္းကမ္း ရွစ္မ်ဳိးပင္ၿဖစ္ပါသည္၊၊



ေဖာ္ၿပခဲ့ၿပီးသည့္ မဟာပဇာပတိ ေဂါတမီႏွင့္ ယေသာဓရာေဒ၀ီတုိ၏ ၾကဳိးစားမႈၿဖင့္ ဘိကၡဳနီသာသနာ ေတာ္ၾကီးသည္ ဘိကၡဳသာသနာေတာ္နည္းတူ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္က အိႏၵိယတုိက္ၾကီး အတြင္းတြင္ ေနလပမာစည္ပင္ ၿပန္႔ပြားခဲ့ပါသည္၊၊ အရဟန္းအမ်ဳိးသၼီးတုိ႔သည္ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္ ပညတ္ေတာ္မူသည့္ သိကၡာပုဒ္ေပါင္း(၃၃၁)ပုဒ္ကို မၾကဳိးမေပါက္ေအာင္ ေစာင္င့္ထိမ္းၾကရပါသည္၊၊ မဟာပဇာပတိ ေဂါတမီသည္ ဘိကၡဳသာသနာေတာ္၏ အစအမ်ဳိးသၼီးရဟန္းၿဖစ္သကဲ့သုိ႔ ဘိကၡဳနီ သာသနာ၏မိခင္ၾကီးဟုလည္း ေခၚတြင္ရပါမည္၊၊



ေနာင္ေသာအခါ ဘိကၡဳနီသာသနာေတာ္အတြင္းသို႔ အဆင့္မ်ဳိးစုံမွအမ်ဳိးသၼီးမ်ားစြာ ၀င္ေရာက္ရဟန္း ၿပဳလာခဲ့ၾကသည္ကုိ ပါဠိေတာ္မွတ္တမ္းမ်ားအရ ေလ့လာရပါသည္၊၊ ဗုရင္မၾကီး တည္ေထာင္ေသာ ဘိကၡဳနီသာသနာေတာ္အတြင္းသို႔ ဗုရင့္သၼီးေတာ္မ်ား၊ သူေဌးသူၾကြယ္သၼီးမ်ား၊ ကုန္သည္သၼီးမ်ား၊ ဆင္းရဲသားသၼီးမ်ား၊ သူေတာင္းစားအမ်ဳိးသၼီးမ်ားအထိဘ၀အလႊာ အသီးသီးတို႔မွ၀င္ေရာက္၍ ရဟန္း ၿပဳလာၾကသည္ကုိ ေတြ႔ရပါသည္၊၊



ဘာသာ၀ါဒမတူသည့္ အၿခားဘာသာမ်ားမွအမ်ဳိးသမီးမ်ားစြာလည္း ဘိကၡဳနီသာသနာေတာ္အတြင္း သုိ႔၀င္ေရာက္လ်က္ ရဟန္းၿပဳလာၾကသည္ကုိ ထူးၿခားစြာေတြ႔ရပါေသးသည္၊၊ ပါဠိေတာ္က်မ္းမ်ားတြင္ ေထရီအပါဒါန္ ပါဠိေတာ္က်မ္းၾကီးသည္ ထူးခြ်န္သည့္ ဘိကၡဳနီ=အမ်ဳိးသၼီးမ်ားအေၾကာင္း မွတ္တမ္းၿပဳ ထားသည့္ က်မ္းၾကီးၿဖစ္ပါသည္၊၊



ဗုဒၶရွင္ေတာ္လက္ထက္က အမ်ဳိးသားရဟန္းမ်ားနည္းတူ အမ်ဳိးသၼီးရဟန္းမ်ားသည္လည္း မ်ားစြာသာ သနာေတာ္အတြက္ အက်ဳိးၿပဳၾကသည္ကုိ ပါဠိေတာ္မ်ားတြင္ မွတ္တမ္းတင္ထားပါသည္၊၊ ၿမတ္စြာ ဘုရားရွင္သည္ သာသနာေတြအတြက္ ထူးခြ်န္သူမ်ားကုိ ဧတဒဂ္ဘြဲ႔ထူးၿဖင့္ ခ်ီးေၿမွာက္ေလ့ရွိရာ ဘိကၡဳနီ=အမ်ဳိးသၼီးရဟန္း (၁၃)ပါးတုိ႔သည္လည္း ဧတဒဂ္ဘြဲ႔ထူးကုိ ၿမတ္စြာဘုရား၏အထံမွ ရရွိခဲ့ၾက ပါသည္၊၊



ဘိကၡဳနီသာသနာေတာ္ကို တစတင္တည္ေထာင္သူ မဟာပဇာပတိေဂါတမီသည္ သက္ေတာ္(၁၂၀) တြင္ ပရိနိဗၺာန္စံ၀င္ခဲ့ပါသည္၊၊ သူမတည္ေထာင္ခဲ့ေသာ ဘိကၡဳနီသာသနာေတာ္ၾကီးသည္လည္း ေန ေရာင္၊ လေရာင္ပမာထြန္းေတာက္ခဲ့ၿပီး၊ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္ၿပဳေတာ္မူအၿပီး ႏွစ္ေပါင္း(၅၀၀) ေက်ာ္တုိင္ အိႏၵိယတုိက္ၾကီးအတြင္း တည္တန္႔ၿပန္႔ပြားခဲ့ၿပီး၊ “ေလာကုတၱရာ ေဗာဓိပကၡိယတရား”မ်ား ကို ဘ၀ႏွစ္၍ၾကဳိးစားလိုသူ အမ်ဳိးသမီးမ်ား၊ လူ႔ဘ၀လူအသြင္ၿဖင့္ အားကုိးရာမဲ့ေနသည့္ အမ်ဳိးသၼီးမ်ား စြာတုိ႔၏မွီခုိရာ ေညာင္ညဳိပင္ ေအးရိပ္သာၾကီးတစ္ခုၿဖစ္ခဲ့ပါသည္၊၊



ဘိကၡဳနီသာသနာေတာ္သည္ အိႏၵိယတုိက္ၾကီးမွ သာသနာေတာ္ႏွစ္ (၃၀၄)၊ B.C 240,တြင္ အာ ေသာကဘုရင္မင္းၾကီး၏ တတိယသံဂၤါယနာပြဲၾကီးမွစတင္ၿပီး သီရိလကၤာႏုိင္ငံသုိ႔ ၿပန္႔ပြားခဲ့ပါသည္၊၊ ၿပန္႔ပြားပုံမွာ တတိတယသဂၤါယနာစည္းေ၀းပြဲၾကီး၏ဆုံးၿဖတ္အရ အာေသာကမင္းၾကီး၏သားေတာ္ “အရွင္မဟာမဟိႏၵ”သည္ ထုိအခ်ိန္က “နာဂဒီပ၊ လကၤာဒီပ၊”ဟုေခၚတြင္ေသာ သီရိလကၤာႏုိင္ငံသုိ႔ သာသနာၿပဳၾကြရန္ တာ၀န္ေပးအပ္ခံရပါသည္၊၊



အရွင္မဟာမဟိႏၵသည္ သီရိလကၤာသို႔သာသနာၿပဳၾကြေတာ္မူရာ မ်ားစြာေအာင္ၿမင္သၿဖင့္ သီရိက လကၤာမွ အမ်ဳိးသားမ်ားစြာပင္ သာသနာေတာ္အတြင္းသုိ႔ ရဟန္းအၿဖစ္၀င္ေရာက္ခဲ့ၾကပါသည္၊၊ ထုိအ ခ်ိန္တြင္ နာဂဒီပကြ်န္းအရွင္ “ေဒ၀ါနံပီယတိႆ ရွင္ဘုရင္”၏ႏွမေတာ္အရင္း “အႏုလာေဒ၀ီ”မင္းသၼီး သည္ သာသနာေတာ္အတြင္း ဘိကၡဳနီ၀တ္လိုသၿဖင့္ အရွင္မဟာမဟိႏၵမေထရ္သည္ ႏွမေတာ္အရင္း ၿဖစ္သူ ဘိကၡဳနီ“သဃၤမိတၱာေထရီ”အား ပင့္ေခၚေစပါသည္၊၊



ရဟန္းမ သဃၤမိတၱာေထရီသည္ နာဂဒီပကြ်န္းသုိ႔ အိႏၵိယႏုိင္ငံမွ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ပြင့္ေတာ္မူရာ မဟာေဗာဓိ ပင္ၾကီး၏ ေတာင္ဘက္ကိုင္းပြားႏွင့္အတူ ေရာက္ရွိလာခဲ့ပါသည္၊၊ ထုိေဗာဓိပင္ကို အႏုရာဓပူရၿမဳ့ိ ေတာ္၌ စုိက္ထားသည္မွာယေန႔တုိင္ ၿမင္ေတြ႔ႏုိင္ပါေသးသည္၊၊ ဤသို႔ၿဖင့္ သဃၤမိတၱာေထရီသည္ အႏုလာမင္းသၼီးအမွဴးၿပဳေသာ နာဂဒီပကြ်န္းသူအမ်ားအၿပားတုိ႔အား ရဟန္းခံေပးၿခင္းၿဖင့္ သီရိလကၤာ ႏုိင္ငံ၏ ဘိကၡဳနီသာသနာကိုအစၿပဳိးေပးခဲ့ပါသည္၊၊



အႏုလာေဒ၀ီမွစတင္ခဲ့ေသာ သီရိလကၤာဘိကၡဳနီသာသနာေတာ္သည္ ေဒ၀ါနံပီယတိႆမင္းလက္ ထက္မွ “၀လဂမၺမင္း”လက္ထက္တုိင္ ႏွစ္ေပါင္း(1200)ခန္႔ တည္ရွိခဲ့သည္ဟု သီရိလကၤာႏုိင္ငံ၊ ဘိကၡဳနီ သာသနာေတာ္မွတ္တမ္းမ်ားအရ သိရပါသည္၊၊ ထုိေခတ္အခါက ဘိကၡဳနီသာသနာ မည္မွ်တုိးတက္ စည္ကားခဲ့သည္ကို အႏုလာမင္းသၼီးမွ အႏုလာဘိကၡဳနီၿဖစ္လာသူ သီရိလကၤာဘိကၡဳနီမိခင္ၾကီး သီ တင္းသုံးရာေက်ာင္းတုိက္ၾကီးတစ္ခုတည္းတြင္ပင္ ဘိကၡဳနီ (၉၀၀၀၀)ေက်ာ္မွ်ရွိေၾကာင္းကို မွတ္တမ္း တင္ထားပါသည္၊၊ အၿခားဘိကၡဳနီေက်ာင္းတုိက္ေပါင္းမ်ားစြာလည္း ရွိပါေသးသည္၊၊



သဃၤမိတၱာေထရီကုိ ဆရာအရာထားလ်က္ အႏုလာေဒ၀ီမွ စတင္ခဲ့ေသာ သီရိလကၤာဘိကၡဳနီသာသ နာေတာ္သည္ ႏွစ္တစ္ေထာင္နီးပါး စည္ပင္ၿပီးတည္တန္႔ခဲ့ၿပီး၊ ေနာင္ေသာအခါ သီရိလကၤာကြ်န္းတြင္ စစ္ပြဲၾကီးမ်ား၊ ကပ္ေဘးၾကီးမ်ားေပၚေပါက္လာေသာေၾကာင့္ ပ်က္စီးခဲ့ရၿပန္ပါပါသည္၊၊ ယၡဳအခါ ထုိ ကြယ္ပခဲ့ေသာ ဘိကၡဳနီသာသနာကို သီရိလကၤာႏုိင္ငံမွ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ား ေဆြးေႏြးညွိႏႈိင္ၿပီး ဘိကၡဳနီသာသနာကိုၿပန္လည္ တည္ေထာင္ထားသည္ကို ေတြ႔ၿမင္ရပါသည္၊၊ ထုိဘိကၡဳနီရဟန္းခံပြဲ ၾကီးကို အိႏၵိယတြင္က်င္းပခဲ့ၿပီး၊ “ကုသုမ”အမည္ရွိ သီရိလကၤာပညာတတ္ အမ်ဳိးသၼီးတစ္ဦးသည္ ရဟန္းခံခဲ့ၿပီး၊ သီရိလကၤာသုိ႔ၿပန္လာကာ ဘိကၡဳနီသာသနာကိုၿပန္႔ပြားေအာင္ ၾကဳိးစားအားထုတ္ခဲ့ပါ သည္၊၊ သူမသည္ “ဘိကၡဳနီသာသနာေတာ္ေလ့လာခ်က္စာတမ္း”ၿဖင့္ (Ph.D=ပါရဂူဘြဲ႔)ကုိရယူႏုိင္ခဲ့ပါ သည္၊၊ ယၡဳအခါသီရိလကၤာတြင္ မ်ဳိးဆက္သစ္ဘိကၡဳနီ (၃၀၀၀)ေက်ာ္မွ်ရွိေၾကာင္းသိရ ပါသည္၊၊



ဗုဒၶရွင္ေတာ္တည္ေထာင္ခဲ့ေသာ သာသနာေတာ္သက္တမ္း အႏွစ္ (၂၅၀၀)ေက်ာ္ခဲ့ၿပီးသည့္ ယေန႔ မ်က္ေမွာက္ကာလတြင္မူ ဘိကၡဳ=အမ်ဳိးသားသံဃာ၊ သာသနာေတာ္ၾကီးတစ္ခုသာ မူလအတုိင္းက်န္ ရွိေနၿပီး၊ မူလဘိကၡဳနီ သာသနာေတာ္ၾကီးမွာ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာအေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ ကြယ္ပခဲ့ၿပီၿဖစ္ ပါသည္၊၊ မဟာ ယာနဗုဒၶဘာသာကုိ ကုိးကြယ္ၾကသည့္အခ်ဳိ႔ႏုိင္ငံမ်ားတြင္ ဘိကၡဳနီသာသနာေတာ္ကုိ ၿပန္လည္ တည္ေထာင္ထားၾကေသာ္လည္း ၿမတ္စြာဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္က ဘိကၡဳနီသာသနာ ေတာ္ႏွင့္ အႏွစ္သာရအားၿဖင့္မ်ားစြာ ကြာၿခားသည္ဟု သိရွိရပါသည္၊၊



ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာသည္ သီရိလကၤာမွ ၿမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ ၿပန္႔ပြားခဲ့ရာတြင္ ေထရာ၀ါဒ ပါဠိပိဋတ္ေတာ္ မ်ားႏွင့္၊ ဘိကၡဳသံဃာသာေရာက္ရွိၿပန္႔ပြားခဲ့ၿပီး၊ ဘိကၡဳနီသာသနာေတာ္ ၿမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ ေရွးေခတ္က ေရာက္ရွိခဲ့ေၾကာင္း သမုိင္းမွတ္တမ္းမရွိသည္ၿဖစ္ရကား၊ ဘိကၡဳနီသာသနာေတာ္သည္ ၿမန္မာႏုိင္ငံတြင္ မည္သည့္ေခတ္ကမွ ေရာက္ဖူးၿခင္းမရွိေၾကာင္း ေလ့လာရပါသည္၊၊



အရွင္တုိ႔၏ၿမန္မာႏုိင္ငံေတာ္တြင္ ဘိကၡဳနီသာသနာေတာ္ကို ေထရာ၀ါဒ၀ိနည္းေတာ္ႏွင့္အညီ တည္ ေထာင္ရန္ အခ်ဳိ႔ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ား အၾကိမ္ၾကိမ္ၾကဳိးစားဖူးၾကေသာ္လည္း ယေန႔တုိင္ေအာင္ၿမင္မႈ မရရွိေသးသည္ကို ေတြ႔ၿမင္ရပါသည္၊၊ သာသနာေတာ္အတြက္ အလြန္ေက်းဇူးမ်ားသည့္ က်မ္းေပါင္း (၂၂)က်မ္းေက်ာ္ႏွင့္၊ မိလိႏၵပဌွာအကထာ၊ မန္းကြန္းရိပ္သာၾကီးကို တည္ေထာင္ေတာ္မူသည့္ “သထုံ ေဇတ၀န္ ဆရာေတာ္ၾကီး”ကမူ ဘိကၡဳနီသာသနာကို တည္ေထာင္လုိက တည္ေထာင္ႏုိင္ေၾကာင္း၊ ပါဠိေတာ္၊ အကထာ၊ ဋီကာတုိ႔တြင္ တည္ေထာင္ႏုိင္ေလာက္သည့္ ေဖာ္ၿပခ်က္မ်ားစြာ အထင္ကရရွိ ေၾကာင္းကို မိန္႔ဆုိေတာ္မူပါသည္၊၊



အရွင္တုိ႔၏ ၿမန္မာႏုိင္ငံေတာ္တြင္ ဘိကၡဳသာသနာၿပန္လည္တည္ေထာင္မႈႏွင့္ဆက္စပ္၍ အၾကီး အက်ယ္ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ား အၾကိမ္ၾကိမ္အၿငင္းပြားလ်က္ ရွိခဲ့ၾက၊ ရွိေနၾကဆဲၿဖစ္ပါသည္၊၊ ဘိကၡဳနီ သာသနာေတာ္ တည္ေထာင္သင့္သည္ဟု အယူအဆရွိေသာဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားမွလည္း ပါဠိေတာ္၊ အကထာ၊ ဋီကာအေထာက္အထားအခုိင္အမာၿဖင့္ ေၿပာဆုိသည့္အနည္းတူ၊ ဘိကၡဳနီသာသနာေတာ္ ယေန႔အခါတြင္ တည္ေထာင္ရန္မၿဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း သုံးသပ္သည့္ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားမွလည္း အခုိင္ အမာအေထာက္အထားၿပဆုိသည္ကို ေလ့လာရပါသည္၊၊



သုိ႔ေသာ္ ဘိကၡဳနီသာသနာေတာ္ကို ယေန႔အခါတြင္ တည္ေထာင္ရန္မၿဖစ္ႏုိင္ေတာ့ဟူ၍ သုံးသပ္ယူဆ ေတာ္မူၾကေသာ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားသည္လည္း ပါဠိပိဋကတ္အရာတြင္ အမွန္တကယ္တတ္ကြ်မ္း ေတာ္မူၾကသည့္ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားပင္ၿဖစ္ၾကရကား သာမန္အသိညာဏ္အေတြးမွ်ၿဖင့္ ေ၀ဖန္ရန္ခက္ ခဲလွေတာ့သည္၊၊



အရွင္၏ ေသးႏုလွသည့္ အေတြးအထင္အရကုိလည္း တင္ၿပလုိပါသည္၊ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာတြင္ ဆယ္ပါးသီလမွ်ေဆာက္တည္သည့္ “သီလရွင္ အမ်ဳိးသၼီး”မ်ားကိုပင္ အသိအမွတ္ၿပဳႏုိင္လ်င္ ဘိကၡဳနီ သာ သနာတည္ေထာင္သည္ကုိ ခြင့္မၿပဳႏုိင္ဖြယ္ရာမရွိဟု အၿမင္ရွိပါသည္၊၊ မည္သုိ႔ဆုိေစ ဘိကၡဳနီသာ သနာေတာ္သည္ “ၿဖစ္ပ်က္အစဥ္၏ ႏိွပ္စက္မႈေအာက္တြင္ အၿခားသခၤါရတရားမ်ားနည္းတူ ကြယ္ပခဲ့ၿပီ ၿဖစ္သည္၊၊” သုိ႔ေသာ္“မရွိၿခင္းသည္ ရွိလာဖုိ႔အေၾကာင္း ၿဖစ္သည္”ဟူသည့္ နတၳိပစၥည္း၏သေဘာ တရား အေတြးအေခၚမ်ားကို မေမ့အပ္ေခ်၊၊



အေၿခအေန အခ်ိန္အခါရ အမွန္တကယ္လုိအပ္လာၿပီး၊ ဘိကၡဳနီသာသာေတာ္တည္ေထာင္ရန္ အစြမ္း အစရွိေသာအမ်ဳိးသၼီးမ်ား ဗုဒၶဘာသာအတြင္းေပၚေပါက္လာေသာ တစ္ေန႔တြင္ဘိကၡဳနီ သာသနာ ေတာ္ၾကီးသည္ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ၾကီးအတြင္း ၿပန္လည္ေပၚထြန္းလာလိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ရပါ သည္၊၊ ဤအတြင္ ဘိကၡဳသာသနာေတာ္အေၾကာင္းစာတမ္း အေတာ္အတန္မွ် ၿပည့္စုံၿပီဟုယူဆပါ သည္၊၊ ဤစာတမ္းကိုဖတ္ရႈ၊ ေလ့လာသူမ်ားအထဲတြင္ “အလင္းစက္ အရွင္”ထက္ ဘိကၡဳနီသာသနာ ေတာ္ သမုိင္းတတ္သိ သူမ်ားအေနၿဖင့္ မွားယြင္းခြ်တ္ေခ်ာ္မႈမ်ားေတြ႔ရွိခဲ့ေသာ္ ေဆြးေႏြးၿပဳၿပင္ေပးရန္ ခြင့္ပန္ အပ္ပါသည္၊၊



စာဖတ္သူမ်ားအားလုံး အသိညာဏ္၊ ပညာၿဖင့္ မိမိဘ၀ႏွင့္၊ ေလာကတုိးတက္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ၿပဳႏုိင္သူမ်ားၿဖစ္ပါေစေၾကာင္း “အလင္းစက္ အရွင္”ဆႏၵၿပဳလိုက္ပါသည္၊၊



အရွင္ေက၀လ (အလင္းစက္)



(www.ko-thitsar.blogspot.com)



မကုဋာရာမ ၿမန္မာေက်ာင္းတုိက္၊



ကိုလမ္ဘုိၿမဳိ့၊ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ၊



(24.12.2011)

အျပည့္အစံုသို႔....

Monday, December 5, 2011

အမ်ဳိးသၼီးမ်ား၏ ေနရာ၊၊ ၊၊



အမ်ဳိးသၼီးမ်ား၏အဆင့္အတန္း၊ ေနရာ၊ ရပုိင္ခြင့္၊ အခြင့္အေရးႏွင့္ အမ်ဳိးသၼီးမ်ားအေပၚ ထားရွိေသာ သေဘာထားအၿမင္မ်ားမွာ ဘာသာတရားအလုိက္၊ ေဒသအလိုက္၊ ႏုိင္ငံလူမ်ဳိးအလိုက္ မတူညီေပ၊၊ အခ်ဳိ႔ေသာ ဘာသာႏွင့္၊ ႏုိင္ငံလူမ်ဳိးမ်ားတြင္ အမ်ဳိးသၼီးမ်ားကို ေနရာေပးမႈ၊ အေရးေပးမႈ၊ အဆင့္ေပးမႈ အားနည္းသည္ကို ေလ့လာရသည္၊၊ ဆက္ဆံမႈတြင္ပင္ အမ်ဳိးသၼီးမ်ားကို နိမ့္က်စြာဆက္ဆံေလ့ရွိ သည့္ ဘာသာတရားမ်ားစြာကို ေတြ႔ရသည္၊၊



ဟိႏၵဴဘာသာ၊


ခရာစ္ယာန္ဘာသာ၊


ဗုဒၶဘာသာ၊


မူစလင္ဘာသာ၊ အသီးသီးတုိ႔တြင္ အမ်ဳိးသၼီးမ်ားအေပၚ ေနရာေပး၊ အဆင့္သတ္မွတ္ပုံၿခင္း လြန္စြာ ကြာၿခားသည္၊၊ အရွင္၏ ယၡဳစာတမ္းထဲတြင္ အၿခားဘာသာမ်ား၏ အမ်ဳိးသၼီးးမ်ားအေပၚ သေဘာထားအၿမင္ကို အေသးစိတ္မေဖာ္ၿပေတာ့ဘဲ၊ ဗုဒၶဘာသာ၏ အမ်ဳိးသၼီးမ်ားအေပၚ မည္သုိ႔ မည္ပုံသေဘာထားသည္၊ ေနရာေပးသည္၊ အဆင့္သတ္မွတ္သည္၊ ဆက္ဆံသည္တုိ႔ကိုသာ ပါဠိစာ ေပ အေထာက္အထားမ်ားၿဖင့္ ေဖာ္ၿပမည္ၿဖစ္ပါသည္၊၊



ေကာသလမင္းၾကီးသည္ တစ္ေန႔ေသာအခါ ဗုဒၶရွင္ေတာ္အထံသုိ႔ ေရာက္လာခဲ့သည္၊၊ ဗုဒၶႏွင့္ စကားေၿပာေနစဥ္ အမတ္တစ္ဦးေရာက္လာၿပီး၊ ေကာသလရွင္ဘုရင္ကုိ နားနားကပ္၍တီးတုိး ေလ်ာက္ တင္လိုက္သည္၊၊ မင္းၾကီးသည္ သတင္းစကားကုိ ၾကားလုိက္ရေသာအခါ မ်က္ႏွာမသာမယာၿဖစ္ သြားသည္၊၊ ဗုဒၶရွင္ေတာ္မွ မင္းၾကီးဘယ္လုိေၾကာင့္ မ်က္ႏွာမသာ မယာၿဖစ္သြားရသနည္းဟု ေမးေသာအခါ၊ မိဗုရားေခါင္ၾကီး မလႅိကာေဒ၀ီမွ သၼီးမိန္းကေလး ဖြား ၿမင္ေၾကာင္း သိလုိက္ရေသာေၾကာင့္ စိတ္ႏွလုံးမသယာမယာ ၿဖစ္ရပါသည္ဟု ေလ်ာက္တင္ေလသည္၊၊



မင္းၾကီး အဂၤါ(၄)မ်ဳိးႏွင့္ၿပည့္စုံလ်င္ အမ်ဳိးသၼီးသည္အမ်ဳိးသားႏွင့္တန္းတူ ၿမင့္ၿမတ္သူၿဖစ္သည္ဟု ညႊန္ၿပ လိုက္ပါသည္၊၊ ၿမင့္ၿမတ္သည့္ အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔၌ရွိသည့္ အဂၤါေလးမ်ဳိးမွာ--



(၁) ပညာတတ္ၿခင္း၊


(၂) ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းၿခင္း၊


(၃) ႏွစ္ဘက္မိဘကို ရုိေသတတ္ၿခင္း၊


(၄) လင္သားအေပၚ အမ်ဳိးသမီးတာ၀န္ေက်ပြန္ၿခင္း၊ တုိ႔ၿဖစ္သည္၊၊ ဤအဂၤါေလးမ်ဳိးတုိးတက္ေအာင္ ညြန္ၿပသြန္သင္ၿပီး၊ သမီးမိန္းကေလးမ်ားကို ေကာင္းစြာေနရာေပးသင့္သည္ဟု ဗုဒၶရွင္ေတာ္မွ ေကာသလ မင္းၾကီးအား မိန္႔ေတာ္မူပါသည္၊၊



ေဖာ္ၿပသည့္ ဇာတ္လမ္းကိုသုံးသပ္ၾကည့္လ်င္ ဗုဒၶဘာသာ၌ အမ်ဳိးသၼီးအမ်ဳိးသား ခြဲၿခားမႈမရွိ၊ ကိုယ္က်င့္တရားႏွင့္ အသိညာဏ္အေပၚအေၿခခံ၍ အမ်ဳိးသၼီးမ်ားကို ေကာင္းမြန္စြာဆက္ဆံ၊ ေနရာေပးထားသည္ကို ေလ့လာရရွိႏုိင္သည္၊၊



အၿခားေဟာေၿပာခ်က္ တစ္ေနရာတြင္မူ အႏုစိတ္လြန္းသည့္ ၿပႆနာမ်ားကို အေၿဖရွာရာတြင္ အမ်ဳိးသၼီးမ်ား၏ အသိညာဏ္ပါးနပ္မႈသည္ အမ်ဳိးသားမ်ားထက္သာလြန္ေၾကာင္း ေဖာ္ၿပထားပါသည္၊၊ ဤေဖာ္ၿပခ်က္မွာ အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔၏ ညာဏ္ပညာထက္ၿမက္မႈကို ထင္ဟပ္ေစပါသည္၊၊



ကိစၥတသီး၊ အေရးၾကီး၍၊



မၿပီးႏုိင္က၊ ၾကံမရေသာ္၊


မိန္းမကိုသာတုိင္ပင္ရာဟု၊


ပညာရွိမ်ား၊ အစဥ္ၾကားလ်က္၊


ထင္ရွားမိန္႔မွာ၊ ဥဒါန္းလာ၏၊၊ (မဃေဒ၀ လကၤာ)



ဗုဒၶကိုယ္တုိင္ ေဟာေၿပာထားသည့္ အၿခားဇာတ္လမ္းတစ္ခုတြင္မူ “ဘုန္းကံမရွိေသာအမ်ဳိးသားသည္ ဘုန္းကံၾကီး သည့္ အမ်ဳိးသၼီးကိုမရရွိႏုိင္ေၾကာင္း”ပါရွိေလသည္၊၊ သုိ႔ဆုိလ်င္ အခ်ဳိ႔အမ်ဳိးသၼီးမ်ားသည္ အမ်ဳိးသားမ်ားထက္ပင္ ဘုန္းကံၾကီးေၾကာင္း ေတြ႔ရမည္ၿဖစ္သည္၊၊



ဟိႏၵဴ-ၿဗဟၼဏ၀ါဒတြင္ အမ်ဳိးသၼီးမ်ားသည္ ေသလြန္သြားၾကသည့္ ေဆြမ်ဳိးမိဘမ်ားအတြက္ ကုသုိလ္ၿပဳ၍ အမွ်ေ၀ ခြင့္ကို မရရွိေပ၊ အေၾကာင္းမွာ အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔ေပးေ၀ေသာ အမွ်ကိုေသလြန္ၿပီး သူမ်ားက “သာဓု”မေခၚဆိုႏုိင္ေသာ ၾကာင့္ဟု ဆုိသည္၊၊ ဤ၀ါဒကိုလက္မခံလုိ၍ ဗုဒၶရွင္ေတာ္မွ “နႏၵနီသုတ္” တြင္ ေသလြန္သူ ေဆြမ်ဳိး၊ မိဘ၊ မိတ္ေဆြမ်ား အတြက္ အမ်ဳိးသားၿဖစ္ေစ၊ အမ်ဳိးသၼီးၿဖစ္ေစ အမွ်ေ၀ႏုိင္ေၾကာင္း၊ ေသလြန္ၿပီးသူမ်ားသည္လည္း ေပးေ၀သည့္ အမွ်ကို ဧကန္ရရွိပါေၾကာင္း သင္ၿပထားပါသည္၊၊



ဘာသာေရးက်င့္၀တ္မ်ား၊ ကုသိုလ္လုပ္ငန္းမ်ားကို အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔ကိုယ္တုိင္ၿပဳလုပ္ခြင့္မရေသာ ကမၻာ့ဘာသာေပါင္း မ်ားစြာရွိပါသည္၊၊ ဗုဒၶဘာသာတြင္မူ အမ်ဳိးသၼီးမ်ားသည္ သက္ေတာ္ထင္ရွား ဗုဒၶကုိယ္ေတာ္တုိင္ကိုပင္လ်င္ ဆြမ္းဆက္ကပ္ခြင့္၊ ရင္းႏွီးစြာေနထုိင္ခြင့္ကို ရရွိပါသည္၊၊ ၀ိသာခါေက်ာင္း အမၾကီးႏွင့္ ဗုဒၶရွင္ေတာ္တုိ႔သည္ အမ်ဳိးသၼီးတို႔၏အတြင္းေရးမ်ားကို အခါအားေလ်ာ္စြာ ေဆြးေႏြးေလ့ရွိေၾကာင္း “၀ိနယပိဋက”တြင္ ေဖာ္ၿပပါသည္၊၊ “နကုလမာတာ+နကုလပိတာ”ဇနီးေမာင္ႏွံတုိ႔သည္ ၿမတ္ စြာဘုရားကို ပထမဆုံးအၾကိမ္ ေတြ႔လ်င္ေတြ႔ၿခင္း ၿမတ္စြာဘုရား ရွင္အား သာမန္ရင္းႏွီးသူမ်ားကုိကဲ့သုိ႔ ဖက္လွဲတကင္း ႏႈတ္ဆက္သမႈ၊ ၿပဳၾကသည္ဟု ေေဖာ္ၿပထားပါ သည္၊၊



ထုိဇနီးေမာင္ႏွံကို ၿမတ္စြာဘုရားရွင္မွ အၿပစ္တစ္စုံတရာ မတင္သည့္အၿပင္ “ဤဇနီးေမာင္ႏွံသည္ ငါဘုရားရွင္ႏွင့္ ရင္းႏွီးသူမ်ားအထဲတြင္ အရင္းႏွီးဆုံးသူမ်ားၿဖစ္သည္ဟု ဧတဒဂ္ဘြဲ႔ထူး”ကိုပင္ ေပးအပ္ေတာ္မူပါသည္၊၊ ဤသာဓက ကိုေထာက္ဆ၍ ယေန႔ေခတ္အခါတြင္ တခ်ဳိ႔ေသာေစတီ၊ သိမ္၊ ေက်ာင္း၊ ဘုရား မ်ားအေပၚသုိ႔ အမ်ဳိးသမီးမတက္ရ၊ မကုိင္တြယ္ရ၊ မထိရ၊ မတက္ရဆုိေသာအယူအဆမ်ားမွာ ဘုရားရွင္လက္ထက္က မရွိခဲ့ဘဲ၊ ေႏွာင္းေခတ္မ်ားမွ ၿဖစ္ေပၚလာေသာအယူအဆမ်ားသာ ၿဖစ္ႏုိင္ေလသည္၊၊



ေရွးေခတ္ အိႏၵိယအယူအဆ တစ္ခုတြင္လည္း အရြယ္ေရာက္ၿပီး အိမ္ေထာင္မၿပဳေသာ(အပ်ဳိၾကီး) အမ်ဳိးသၼီးမ်ားကို “အမ်ဳိးကုိ ယုတ္နိမ့္ေစသူ”ဟု သေဘာထားသတ္မွတ္ၾကသည္၊၊ မိသားစုတြင္ ကြ်န္တစ္ဦးကဲ့သို႔ဆက္ဆံ သည္ဟု ေလ့လာေတြ႔ရွိရသည္၊၊ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ မမွန္ကန္သည့္ ဤအယူအဆကို ပယ္လွန္သည့္အေနၿဖင့္ “မဟာ၀စၧေဂါတၱသုတ္”တြင္ အမ်ဳိးသၼီးတစ္ဦးအေနၿဖင့္ အိမ္ေထာင္မၿပဳလိုလ်င္ ေနခြင့္ရွိေၾကာင္း၊ အမ်ဳိးကို ယုတ္ညံ့ေစသူ မၿဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္၊ အပ်ဳိၾကီးဘ၀ ၿဖင့္ေနသၿဖင့္ “ၿဗဟၼစရိယ”ဟုေခၚေသာ ၿမင့္ၿမတ္သည့္အက်င့္ကုိ အိမ္ေထာင္သည္အမ်ဳိးသၼီးမ်ားထက္ က်င့္ၾကံရန္ လြယ္ကူသူမ်ားၿဖစ္ေၾကာင္း ခ်ီးမႊန္းေတာ္မူပါသည္၊၊



ဤအေထာက္အထားမွာ ဗုဒၶဘာသာ၏ သာမန္အမ်ဳိးသၼီးမ်ားအတြက္တင္မက အိမ္ေထာင္မၿပဳ လိုသည့္အမ်ဳိးသၼီးမ်ား၊ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္ပ်က္ထားေသာ အမ်ဳိးသၼီးမ်ားအတြက္ကိုပါ ထည့္သြင္း စဥ္းစား၊ အေလးထားသည္ကို ေလးနက္စြာေတြ႔ရပါသည္၊၊ ဤသင္ၾကားခ်က္မ်ားကို ေလ့လာေသာအားၿဖင့္ ဗုဒၶ၀ါဒ သည္ ဘာသာေရးသီးသန္႔၀ါဒ သက္သက္မဟုတ္ဘဲ၊ လူမႈေရးက႑မ်ားကိုလည္း အေလးထားေဟာေၿပာသည့္ ဘာသာ၀ါဒၿဖစ္သည္ကုိ ေတြ႔ရမည္ၿဖစ္သည္၊၊



မွန္သည္၊၊ အိမ္ေထာင္မၿပဳေသာ အမ်ဳိးသၼီးႏွင့္၊ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ကြာရွင္းထားေသာအမ်ဳိးသၼီးမ်ားသည္ သာသနာေဘာင္သုိ႔၍၀င္၍ ေလာကကုတၱရာတရားမ်ားကိုလည္း လြတ္လပ္စြာက်င့္ခြင့္ရသည္၊ လူသာ မန္ဘ၀ၿဖင့္ တရားဘာ၀နာလုိက္စားမည္ဆုိကလည္း လြတ္လပ္စြာလိုက္စားခြင့္ကို အိမ္ေထာင္ရွင္ အမ်ဳိးသၼီးမ်ားထက္ ပို၍လြယ္ကူစြာရသည္မွာ ၿငင္းရန္မရွိေသာလြတ္လပ္မႈ ၿဖစ္ပါသည္၊၊



ထုိ႔ၿပင္ အမ်ဳိးသၼီးမ်ားတြင္ အမ်ဳိးသားမ်ားႏွင့္ တန္းရည္တူအရည္အေသြး (၅)မ်ဳိးရွိေၾကာင္းကို “စိတၱပရိယာဒါယ ၀ဂၢ၊ အဂုၤတၱရပါဠိ”တြင္ ညႊန္ၿပထားပါသည္၊၊ အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔၏ အမ်ဳိးသားမ်ားနည္းတူ အရည္အေသြး ငါးမ်ဳိးမွာ--



(၁) အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔၏ အဆင္း၊


(၂) အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔၏ အသံ၊


(၃) အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔၏ အနံ႔၊


(၄) အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔၏ အႏွစ္၊


(၅) အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔၏ အေတြ႔၊ တုိ႔ၿဖစ္ပါသည္၊၊



ေယာက်ာၤးတစ္ဦးသည္ မည္မွ်စြမ္းရည္ၿပည့္၀သည္၊ အင္အားၾကီးသည္ဆုိေစကာမူ အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔၏ အထက္ပါ စြမ္းရည္မ်ားေအာက္တြင္ ဆြဲေဆာင္မႈကိုခံၾကရေၾကာင္း၊ က်ရႈံးၾကရေၾကာင္း ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္တုိင္ ေဟာေတာ္မူ ထားပါသည္၊၊ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ႏွင့္၊ ထုိထုိႏုိင္ငံသမုိင္းမ်ားတြင္လည္း အထက္ပါ အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔၏ စြမ္းရည္ေအာက္တြင္ အမ်ားသားေခါင္းေဆာင္မ်ားစြာတုိ႔ ဆြဲေဆာင္မႈခံၾကရ၊ က်ရႈံးၾကရသည္ကို ေလ့လာေသာအားၿဖင့္ အထင္ေသးအပ္ သည့္ စြမ္းရည္မ်ားမဟုတ္သည္ကို သတိခ်ပ္အပ္သည္၊၊ အထက္ေဖာ္ၿပပါစြမ္းရည္ငါးမ်ဳိးမွာ အမ်ဳိးသားမ်ားတြင္လည္း နည္းတူတည္ရွိပါသည္၊၊



ထုိ႔ၿပင္ အမ်ဳိးသၼီးမ်ားတြင္ အမ်ဳိးသားနည္းတူ တည္ရွိေသာအၿခားစြမ္းရည္ရွစ္မ်ဳိးကိုလည္း ဗုဒၶရွင္ေတာ္သည္ “ဣတၳိဗႏၶနသုတ္”တြင္ ေဟာေတာ္မူထားပါေသးသည္၊၊ စြမ္းရည္ရွစ္မ်ဳိးမွာ--



(၁) အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔၏ အဆင္း၊


(၂) အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔၏ ၿပဳံးရယ္မႈ၊


(၃) အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔၏ အေၿပာအဆုိ၊


(၄) အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔၏ ေတးသီခ်င္း၊


(၅) အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔၏ မ်က္ရည္၊


(၆) အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔၏ အတြင္းသေဘာထား၊


(၇) အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔၏ ပန္းနံ႔သာပန္ဆင္မႈ၊


(၈) အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔၏ အေတြ႔အထိ၊ တုိ႔ၿဖစ္ၾကသည္၊၊



အထက္တြင္တင္ၿပထားသည့္ စြမ္းရည္ရွစ္မ်ဳိးမွာ အမ်ဳိးသားႏွင့္ အမ်ဳိးသၼီးတြင္ တန္းရည္တူရွိေသာ စြမ္းရည္မ်ား ၿဖစ္ပါသည္၊၊ ေဖာ္ၿပထားသည့္စြမ္းရည္မ်ားမွာ အမ်ဳိးသၼီးႏွင့္ အမ်ဳိးသားတုိ႔၏ သဘာ၀စြမ္းရည္မ်ားၿဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္၊ အမွန္တကယ္လည္း စြမ္းရည္ၿပည့္ အသုံး၀င္ေသာစြမ္းရည္မ်ားၿဖစ္ ေၾကာင္း ေလ့လာသိရွိရသည္၊၊



လူ႔အသုိင္းအ၀ုိင္းၾကီးသည္ မိဘမ်ားေၾကာင့္ ေပၚထြန္းလာၿခင္းၿဖစ္သည္၊၊ အမ်ဳိးသားခ်ည္း လူ႔အသုိင္းအ၀န္းၾကီး မၿဖစ္ေပၚႏုိင္သကဲ့သုိ႔၊ အမ်ဳိးသၼီးခ်ည္းလည္း လူေလာကကုိ တည္ေဆာက္ရန္ မၿဖစ္ႏုိင္ေပ၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ အမ်ဳိးသားႏွင့္ အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔မွာ အဆင့္တူအေရးပါေသာ လူသားအရင္းအၿမစ္ ၿဖစ္သည္ဟုဆုိက သင့္ေတာ္သည့္အဆုိၿဖစ္သည္၊၊ အမ်ဳိးသၼီးမ်ားသည္ အမ်ဳိးသားေလာက္ အေရးပါမႈမရွိ၊ ၿမင့္ၿမတ္မႈမရွိဟုဆုိလ်င္ ဘက္လိုက္ေသာအဆုိသာ ၿဖစ္ေတာ့သည္၊၊



ဗုဒၶရွင္ေတာ္သည္ “သုၿဗဟၼသုတ္၊ အဂုၤတၱရနိကာယ္”တြင္ မိသားစုတစ္ခုတြင္ မိခင္ႏွင့္ ဖခင္တုိ႔မွာ သား/သမီးမ်ား အတြက္ တန္းတူအဆင့္ရွိသည္ဟု ေဟာေၿပာထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္၊၊ ဤသုတ္တြင္ “မိသားစုတြင္ မိဘႏွစ္ဦး လုံးကိုပင္ ၿမင့္ၿမတ္သူမ်ားၿဖစ္၍ ေရွးဦးဆရာဟူ၍၄င္း၊ ၿဗဟၼာၾကီးမ်ား ဟူ၍၄င္း၊ သား/သမီးတုိ႔၏အပူေဇာ္ကို ခံယူ ထုိက္သူမ်ားဟူ၍၄င္း” အထူးအဆင့္ရွိေနရာမ်ားတြင္ တန္းတူထား၍ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ ေဟာၾကားေတာ္မူထားပါသည္၊၊



မိသားစုတစ္ခုတြင္ အမ်ဳိးသားထမ္းေဆာင္ရေသာတာ၀န္ႏွင့္ အမ်ဳိးသၼီးထမ္းေဆာင္ရေသာ တာ၀န္မ်ား သည္ ေလးနက္မႈအားၿဖင့္ တူညီသည္ကုိေတြ႔ရသည္၊၊ အမ်ဳိးသားသည္ စီးပြားရွာရသကဲ့သုိ႔ အမ်ဳိးသၼီး၏အိမ္တြင္း တာ၀န္မ်ားသည္လည္း ေပါ့ပါးလွသည္မဟုတ္ေပ၊၊ ၀မ္းနည္းဖြယ္ေကာင္းသည္မွာ အမ်ဳိးသၼီးမ်ား၏ အိမ္တြင္း အလုပ္မ်ားသည္ ေလးနက္သည္မွန္ေသာ္လည္း အမည္တပ္၍ၿပစရာ မရွိၿဖစ္ေနတတ္ၿခင္း ၿဖစ္သည္၊၊ မည္သို႔ဆုိေစ အမ်ဳိးသၼီးမ်ားသည္ အိမ္ေထာင္တစ္ခုတြင္ အမ်ဳိးသားနည္းတူ အဆင့္ရွိ၊ အေရးပါေသာသူမ်ား ၿဖစ္ေတာ့သည္၊၊



“ဒုတိယေလာက ၀ိဇယသုတ္၊ အဂၤုတၱရနိကာယ္”တြင္ အမ်ဳိးသၼီးမ်ားမၿဖစ္မေန ထမ္းေဆာင္ေနရသည့္ အိမ္ေထာင္ေရး တာ၀န္ ရွစ္မ်ဳိးကိုေဖာ္ၿပထားသည္၊၊ “သိဂၤါေလာက၀ါဒသုတ္”တြင္မူ အမ်ဳိးသမီး၊ အမ်ဳိးသားႏွစ္ဦးလုံးတုိ႔၏ အိမ္ေထာင္ေရးတာ၀န္ငါးမ်ဳိးစီကို ေဖာ္ၿပထားသည္၊၊ အမ်ဳိးသားမ်ားမခံစား ရဘဲ၊ အမ်ဳိးသမီးမ်ားသီးသန္႔ အိမ္ေထာင္ေရးတြင္ ခံစားၾကရေသာဒုကၡငါးမ်ဳိးကို “အာေ၀နိက ဒုကၡသုတ္”တြင္ ေဖာ္ၿပထားပါသည္၊၊



(၁) အိမ္ေထာင္ၿပဳၿပီးေသာ အမ်ဳိးသၼီးသည္ မိဘကိုစြန္႔ခြာ၍ အမ်ဳိးသားအိမ္သုိ႔လုိက္ပါရၿခင္း၊


(၂) လစဥ္ဓမၼတာ ေသြးဆင္းရၿခင္း၊


(၃) ကိုယ္၀န္ေဆာင္ရၿခင္း၊


(၄) သား၊ သၼီးေမြးဖြားရၿခင္း၊


(၅) လင္ေယာက်ာၤးအား ၿပဳစုရၿခင္း၊ တုိ႔ၿဖစ္သည္၊၊



အာေ၀နိက ဒုကၡငါးမ်ဳိးမွာ အမ်ဳိးသၼီးတစ္ေယာက္အတြက္ ဘ၀တစ္သက္တာ ခံစားရေသာအဆုံး မသတ္သည့္ ဆင္းရဲၿခင္းမ်ားၿဖစ္ပါသည္၊၊ အမ်ဳိးသားမ်ားသည္ အာေ၀နိက-ဒုကၡမွအခန္႔သားကင္း လြတ္ခြင့္ရသူမ်ားပင္ ၿဖစ္သည္၊၊ အာေ၀နိက ဒုကၡမည္မွ်အထိ ပင္ပမ္းဆင္းရဲသည္ကို အမ်ဳိးသၼီးမ်ားသာ သိႏုိင္သည္၊၊ သုိ႔ေသာ္ “ကိုယ္၀န္ေဆာင္ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးသည္ တစ္ေန႔ကိုသုႆာန္သုိ႔ မ်က္ေစာင္းသုံးၾကိမ္ထုိးသည္”ဟု ၿမန္မာေရွးရုိးစကားရွိေသာေၾကာင့္ ခန္႔မွန္း၍ကားအမ်ဳိးသားမ်ားပင္ သိရွိႏုိင္ေလသည္၊၊



ဤမွ် ဘ၀တာ၀န္အၾကီးမ်ားကို ထမ္းေဆာင္ေနရေသာ အမ်ဳိးသၼီးမ်ားကို ဗုဒၶရွင္ေတာ္မွ အမ်ဳိးသားမ်ားႏွင့္ အခြင့္အေရးတန္းတူ ေပးသနားေတာ္မူသည္မွာ လြန္စြာတရားမွ်တသည္ဟု ဆုိရပါမည္၊၊ သုိ႔ေသာ္ အမ်ဳိးသၼီးမ်ား အတြက္ ၀မ္းနဲဖြယ္အေၾကာင္းတစ္ရပ္မွာ မည္သို႔ပင္ဗုဒၶရွင္ေတာ္မွ ေနရာေပး ေစကာမူ ေယဘုယ်အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔၏ လူမႈအသုိင္းအ၀န္း အံ၀င္ခြင္က်မၿဖစ္မႈ၊ ခႏၶာေဗဒဆုိင္ရာ မသင့္ေတာ္မႈအခ်ဳိ႔ေၾကာင့္ အမ်ဳိးသားနည္းတူ အဆင့္ တစ္ခုကို အပီအၿပင္ရရွိရန္ကား ၿဖစ္ႏုိင္ေၿခမရွိေသာ အက်ဳိးတစ္ရပ္ပင္ ၿဖစ္ပါသည္၊၊



သဘာ၀အားၿဖင့္ အမ်ဳိးသၼီးမ်ားသည္ အမ်ဳိးသားမ်ားထက္ အလွအပကုိ ပို၍ခံစားတတ္သူ၊ မိမိအလွ အပကိုလည္း ၿပတတ္သူမ်ားၿဖစ္ပါသည္၊၊ သို႔ပါလ်က္ မိမိအလွအပကိုလည္း ၿပခြင့္မရ၊ သူတစ္းပါး အလွအပကိုလည္း လြတ္လပ္စြာခံစားခြင့္မရေသာ၊ တစ္ကိုယ္လုံးၿခဳံထားရသည့္ အမ်ဳိးသၼီးမ်ားလည္း ယေန႔ေခတ္တုိင္ ရွိေနပါေသးသည္၊၊



ဗုဒၶဘာသာတြင္ အမ်ဳိးသၼီးမ်ားအတြက္ အၿမင့္ဆုံးအဆင့္တစ္ခုကို ဗုဒၶရွင္ေတာ္ကိုယ္တုိင္ ေပးေတာ္မူခဲ့ပါသည္၊၊ ထုိအခြင့္အေရးမွာ အမ်ဳိးသၼီးမ်ားသည္ အမ်ဳိးသားမ်ားကဲ့သုိ႔ သာသနာေဘာင္တြင္ ရဟန္းၿပဳခြင့္ရႏုိင္ပါသည္၊၊ ဗုဒၶဘာ သာ၏ ပန္းတုိင္ၿဖစ္သည့္ စ်ာန္၊ မဂ္၊ ဖုိလ္ႏွင့္၊ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကိုလည္း အမ်ဳိးသၼီးမ်ား ရရွိစံစားႏုိင္ပါသည္၊၊ ၿမတ္စြာ ဘုရားရွင္၏ ခြင့္ၿပဳခ်က္ၿဖင့္ သာသနာေဘာင္တြင္ အမ်ဳိးသၼီးမ်ားသည္ “ဘိကၡဳနီ”ဟူေသာအမည္ၿဖင့္ ရဟန္းၿပဳၾကၿပီး၊ ရဟႏၱာမၾကီးမ်ားၿဖစ္သြားၾကသည့္ အမ်ဳိးသၼီးေပါင္းမ်ားစြာပင္ ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္က ရွိခဲ့ပါသည္၊၊



သီရိလကၤာႏုိင္ငံႏွင့္ အၿခားေထရာ၀ါဒဗုဒၶဘာသာႏုိင္ငံမ်ားတြင္ ယေန႔တုိင္ “ဘိကၡဳနီသာသနာ”တည္ရွိေနပါေသး သည္၊၊ ၿမန္မာႏုိင္ငံတြင္မူ ဘိကၡဳနီသာသနာ ကြယ္ေပ်ာက္ခဲ့ၿပီး၊ အမ်ဳိးသၼီးမ်ားသည္ သာသနာေတာ္တြင္ “သီလရွင္” အမည္ၿဖင့္သာ က်န္ရွိေနပါေတာ့သည္၊၊ မည္သို႔ဆုိေစ အမည္နာမ သည္ အေရးၾကီးလွသည္ မဟုတ္ပါ၊ အက်င့္ သိကၡာမ်ားကို က်င့္သုံးမႈသည္သာ ပဓာနၿဖစ္ပါသည္၊၊



ၿမတ္စြာဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္က အမ်ဳိးသားမ်ားသည္ အမ်ဳိးသၼီးရဟန္း ဘိကၡဳနီမ်ားကို အထင္ေသးၾကပါသည္၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္မွ ရဟႏၱာၿဖစ္ၿပီးေသာ “မဟာပဇာပတိ ေဂါတမီဘိကၡဳနီ” အား ရဟန္းအမ်ဳိးသၼီးမ်ားကို အထင္ေသးၾကသည့္သူမ်ားအတြက္ တန္ခုိးအမ်ဳိးမ်ဳိးကို ၿပေစပါသည္၊၊ ‘ေဂါတမီ ဘိကၡဳနီ’သည္ ေကာင္းကင္သုိ႔စ်ာန္ အဘိညာဥ္ၿဖင့္တက္၍ ေရ-မီး-အစုံအစုံ တန္ခုိးအမ်ဳိးမ်ဳိး ကို ဖန္ဆင္းၿပပါသည္၊၊ ထုိအခါၾကမွသာ အမ်ဳိးသားမ်ားသည္ အမ်ဳိးသၼီးရဟန္းမ်ားကို ရွိခုိး၊ ဦးခ်ရုိေသ လာခဲ့ၾကပါသည္၊၊



တင္ၿပခဲ့ၿပီး အထက္ပါ သာဓက၊ ယုတၱိ၊ သဘာ၀မ်ားကိုေထာက္ဆ၍ ေလ့လာသုံးသပ္လ်င္ ဗုဒၶဘာသာသည္ အမ်ဳိးသၼီးမ်ားကို အေလးထားဆက္ဆံေသာ ဘာသာတစ္ခုၿဖစ္ေၾကာင္း ထင္ရွားပါသည္၊၊ ထုိ႔အၿပင္ အမ်ဳိးသၼီးမ်ား အတြက္ အခြင့္အေရး၊ အဆင့္၊ ေနရာအေကာင္းဆုံးေပးေသာ ဘာသာတစ္ ခုၿဖစ္သည္မွာလည္း လက္ေတြ႔ပင္ ၿဖစ္ပါသည္၊၊ မိမိရသည္အခြင့္အေရးကို အေကာင္းဆုံးအသုံးခ်ရန္ သည္ကား အမ်ဳိးသၼီးမ်ား၏တာ၀န္သာ ၿဖစ္ပါသည္၊၊



ယေန႔ေခတ္အခါတြင္မူ အမ်ဳိးသၼီး၊ အမ်ဳိးသားခြဲၿခားမႈသည္ မရွိသေလာက္ပေပ်ာက္ခဲ့ၿပီ ၿဖစ္ပါသည္၊၊ ႏုိင္ငံအမ်ားတြင္ အမ်ဳိးသၼီးေခါင္းေဆာင္မ်ားေပၚထြက္လ်က္ရွိၿပီး၊ ပညာေရးနယ္ပယ္၊ စီးပြားေရးနယ္ပယ္၊ လူမႈေရးနယ္ပယ္၊ က်န္းမာေရးနယ္ပယ္၊ ႏုိင္ငံေရးနယ္ပယ္အသီးသီးတြင္ အမ်ဳိးသၼီးမ်ားသည္ အမ်ဳိးသားနည္းတူ စြမ္းရည္ၿပၾကလ်က္၊ အခြင့္အေရးတန္းတူရရွိေနၾကၿပီ ၿဖစ္ပါသည္၊၊ အမ်ဳိးသၼီး မ်ားအေနၿဖင့္ သည့္ထက္ပို၍တုိးတက္ေအာင္ ၾကဳိးစားႏုိင္ၾကမည္ဆုိလ်င္ ပို၍ဘ၀မ်က္ႏွာပန္းလွ ၾကမည္ ၿဖစ္ပါသည္၊၊



အရွင္တင္ၿပခဲ့ေသာ ဗုဒၶဘာသာအတြင္း အမ်ဳိးသၼီးမ်ားအတြက္ ေနရာေပးမႈစာတမ္း အတုိင္းအတာ တစ္ခုအထိ ၿပည့္စုံၿပီၿဖစ္ပါသည္၊၊ ရခဲလွသည့္လူ႔ဘ၀တြင္ အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသၼီးမေရြး ကိုယ္တုိင္ၾကဳိး စားမႈၿမင့္ ၿပီးၿပည့္စုံသည့္ ဘ၀အဆင့္အတန္းကို ရရွိႏုိင္ၾကပါေစေၾကာင္း အာသီသၿပဳလ်က္ စာတမ္းကို အဆုံးသတ္အပ္ပါသည္၊၊



အရွင္ေက၀လ (အလင္းစက္)


(www.ko-thitsar.blogspot.com)


မကုဋာရာမ-ၿမန္မာေက်ာင္းတုိက္၊


ကိုလမ္ဘိုၿမဳိ့၊ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ၊၊




{က်မ္းကုိး/ ဓီတုသုတ္၊ ေကာသလသံယုတ္၊၊ နႏၵနီသုတ္၊ သံယုတၱနိကာယ္၊၊ မဟာ၀စၧေဂါတၱသုတ္၊ မဇၥ်ိမနိကာယ္၊၊ စိတၱပရိယာဒါယ၀ဂ္၊ အဂၤုတၱရနိကာယ္၊၊ အိတၳိဗႏၶနသုတ္၊ ပုရိသဗႏၶနသုတ္၊ အဂုၤတၱရ နိကာယ္၊ သၿဗဟၼကသုတ္၊ အဂၤုတၱရနိကာယ္၊၊ ဒုတိယ ေလာက၀ိဇယသုတ္၊ အဂၤုတၱရနိကာယ္၊၊ အာေ၀နိကဒုကၡသုတ္၊ သံယုတၱနိကာယ္ႏွင့္၊ အမ်ဳိးသမီးဆုိင္ရာ ေဆာင္းပါးမ်ားစြာကို ကုိးကားလ်က္ ဤစာတမ္းကို ေရးသားပါသည္၊၊ အခ်က္အလက္မ်ားကို တင္ၿပရာတြင္ ဆဌသဂၤါယာနာမူႏွင့္၊ PTSမူမွာ ကြဲလြဲခ်က္မ်ားရွိပါသည္၊၊}

အျပည့္အစံုသို႔....

  © Blogger template 'Fly Away' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP