ပ်ဥ္းမ ငုတ္တုိ

ဖုထစ္ရြက္တြ၊ငွက္လင္းတသို႔
ပ်ဥ္းမငုတ္တုိ၊သက္က်ားအုိသည္
ကုန္းမုိထက္တြင္၊တစ္ပင္တည္း၊၊

ခြဆုံအေကြး၊သစ္ေခါက္ေဆြးလည္း
အေဖးတက္လာ၊အုိင္းအမာသုိ႔
က်ယ္စြာဟက္ပက္၊ၿခအိမ္ပ်က္၊၊

ကုန္းမုိကမ္းပါး၊ေၿမပပ္ၾကားတြင္
စစ္သားခေမာက္၊ပိန္ေၿခာက္ေၿခာက္လည္း
စစ္ေရာက္စခန္း၊လက္ၿပညႊန္း၊၊

ထုိပင္ငုတ္တုိ၊ပ်ဥ္းမအုိသည္
စစ္ကုိလည္းၾကဳံ၊ၿခအုံလည္းၿဖစ္
ဓားထစ္လည္းခံ၊ေနလွ်ံလည္းတုိက္
ေလၿပင္းခုိက္လ်က္၊
မငုိက္ဦးေခါင္း၊ေႏြသစ္ေလာင္းေသာ္
ရြက္ေဟာင္းညွာေၾကြ၊ရြက္သစ္ေဝ၍၊
ေလၿပည္ထဲတြင္၊ငယ္ရုပ္ဆင္သည္
အသင္ေယာက်ာၤးေကာင္းတကား၊၊ ၊၊

ဘဝတြင္ ၾကီးမားေသာ တုိက္ခုိက္ခံရမႈ႔ုတုိ႔ႏွင့္ ေတြ႔ၾကဳံရေသာ အခါမ်ားတြင္ အားမာန္အသစ္ အသစ္တုိ႔ကုိ
ေမြးဖြားေပးေသာ ဆရာၾကီး မင္းသုဝဏ္၏ ကဗ်ာၾကီးကုိ တင္ၿပေပးလုိက္ပါတယ္ဗ်ာ၊၊ ၊၊