သီရိလကၤာႏွင့္ ၿမန္မာဆက္စပ္မႈ ေလ့လာခ်က္၊၊ ၊၊

အရွင္ သီရိလကၤာသို႔ပညာသင္ေရာက္ခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ႏွစ္တင္းတင္းၿပည့္ခဲ့ၿပီ၊၊ သီရိလကၤာရုိးရာႏွင့္ ေဒသႏၱရအေလ့အထတုိ႔ကိုလည္း ရင္းႏွီးကြ်မ္း၀င္ခဲ့ၿပီ၊၊ ပူစပ္ဆိမ့္ သီရိလကၤာအစားအစာတုိ႔ကိုလည္း ၿမိန္ၿမိန္ယွက္ယွက္ စားတတ္ခဲ့ၿပီ၊၊ လူမ်ဳိးကိုခ်စ္တတ္၍ ဘာသာစကားပင္အေတာ္အတန္ ေၿပာတတ္ ခဲ့ၿပီ၊၊ ေရွးႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကပင္ ရင္းႏွီးမႈရွိခဲ့ေသာ သီရီလကၤာႏွင့္ ၿမန္မာတုိ႔၏ ဆက္စပ္ခဲ့ပုံမ်ားကို ေလ့လာလုိစိတ္ ၿဖစ္ခဲ့သည္မွာ အတန္ပင္ၾကာၿပီ၊၊

ယၡဳေလ့လာလုိ႔ရသမွ် သမုိင္းအစအနေလးမ်ားကို ေရးခ်လုိက္မိသည္၊၊ ၿပည့္စုံသည္ကား မဟုက္၊ အစအန သမုိင္းအပြန္းအပဲ့ေလးမ်ားသာ ၿဖစ္ႏုိင္သည္၊၊ သို႔ေသာ္ ၀ါသနာအေလွ်ာက္ေလ့လာလိုသူမ်ားအတြက္ ေက်းဇူးၿပဳမည္မွာ မလြဲေပ၊၊ သမုိင္းဟုဆုိလုိက္ကတည္းက မည္သည့္သမုိင္းမွ မ်က္ၿမင္အၿဖစ္ အပ်က္မ်ားကဲ့သုိ႔ တိက်ေသၿခာမည္ မဟုက္သည္မွာ ေသၿခာသည္၊၊ ေလ့လာ၍ရသမွ်မွတ္တမ္းမ်ားကို စိတ္၀င္ စားဖြယ္ၿဖစ္ ေအာင္ ေရးရသည္မွာ သမုိင္းအလုပ္ပင္ၿဖစ္သည္၊၊

သမုိင္းဆရာၾကီး ေဒါက္တာသန္းထြန္းကမူ “မအေအာင္ သမုိင္းကို သင္သင့္သည္၊ သိသင့္သည္”ဟု ေၿပာခဲ့ဘူးသည္၊၊ မွန္ပါသည္၊၊ ယၡဳအခါ သီရိလကၤာသုိ႔ႏွစ္စဥ္ ၿမန္မာသံဃာေတာ္(၁၀၀)ခန္႔ ပညာသင္ လာေရာက္ေနရသည့္အတြက္ သီရိလကၤာသည္ ၿမန္မာသံဃာ့ပညာေရး၏ ေက်းဇူးရွင္ၿဖစ္မွန္းမသိ ၿဖစ္ေနသည္ဟု ထင္ရသည္၊၊ ဤအထင္မွာ ရာႏႈံးၿပည့္မမွန္၊ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ေရွးယခင္က သီရိလကၤာသားတုိ႔ ၿမန္မာၿပည္သုိ႔လာေရာက္ၿပီး ၿမန္မာ့ပညာေရးကို နည္းယူခဲ့ၾကဘူးေသာေၾကာင့္ ၿဖစ္သည္၊၊

အရွင္ ဤစာတမ္းထဲတြင္ သီရိလကၤာသားတုိ႔ ၿမန္မာၿပည္သို႔လာေရာက္ၿပီး ပညာသင္ခဲ့ပုံမ်ားကို မေဖာ္ ၿပေတာ့ဘဲ ၿမန္မာသံဃာေတာ္တုိ႔ သီရိလကၤာသို႔လာေရာက္ ပညာသင္ၾကားပုံမ်ားကို သမုိင္းေနာက္ခံ ၍တင္ၿပမည္ ၿဖစ္ပါသည္၊၊ ၿမန္မာပညာေရး၏အစသည္ ပါဠိပညာေရး (ေခၚ) ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း ပညာ ေရးမွစခဲ့သည္ကို အလြယ္တကူေလ့လာ၍ သိႏုိင္ပါသည္၊၊ ထုိမွတဆင့္ တဆင့္တက္ၿပီး လက္ရွိေခတ္ ပညာေရးစနစ္သုိ႔ကူးေၿမာက္ခဲ့ရသည္၊၊

ပုဂံေခတ္ဦးတြင္ ၿမန္မာတုိ႔ပါဠိပညာေရးကို ႏုိင္ငံေတာ္ပညာေရးအၿဖစ္ အသုံးၿပဳေလ့လာလုိက္စားခဲ့ပုံမ်ားကို ပုဂံသမုိင္းမ်ားတြင္ေတြ႔ႏုိင္သည္၊၊ သုိ႔ဆုိလ်င္ ပုဂံပညာေရးဘယ္ကလာသလဲဆုိသည့္ ေမးခြန္းကုိ အေၿဖရွာသင့္လွသည္၊၊ ပုဂံေခတ္ေက်ာက္စာမ်ားတြင္ ေရွးေခတ္ၿမန္မာတုိ႔ ပါဠိစာေပကြ်မ္းက်င္ ပုံတစိတ္တပိုင္းကိုမူ သတ္ေသအၿဖစ္ေတြ႔ရႏုိင္သည္၊၊ မည္သည့္ႏုိင္ငံက မည္သည့္ႏုိင္ငံ၏ ေက်းဇူးရွင္ ၿဖစ္ဟုသာ အတတ္မေၿပာႏုိင္သည္၊ တႏုိင္ငံႏွင့္ တႏုိင္ငံေက်းဇူးမကင္းသည့္ ႏွစ္ႏုိင္ငံမွာ ၿမန္မာႏွင့္ သီရိလကၤာႏုိင္ငံတုိ႔ၿဖစ္သည္၊၊ ဘာသာေရးအရ၊ ပညာေရးအရႏွင္၊့ စီးပြားေရးအရ၊ စစ္ေရးအရပါ မ်ား စြာ ဆက္ဆံခဲ့ဘူးသည့္ သီရိလကၤာ+ၿမန္မာ့ဆက္ဆံေရးမ်ားစြာထဲမွ သံဃာေတာ္တုိ႔၏ ဆက္ဆံေရးကို သမုိင္းရွာပုံေတာ္ဖြင့္က ဤသို႔ဤပုံေတြ႔ၿမင္ႏုိင္သည္၊၊
----------------------------------------------

က်န္စစ္မင္း၏ သမီးေတာ္ေရႊအိမ္သည္ႏွင့္ သားမက္ေတာ္ ေစာယြမ္းမင္းသားတုိ႔မွ အေလာင္းစည္သူ အမည္ရွိ သားေတာ္ကိုဖြားၿမင္ခဲ့သည္၊၊ အေလာင္းစည္သူမင္းမွ သားေတာ္အၾကီး မင္းရွင္ေစာႏွင့္ သားေတာ္အငယ္ နရသူတုိ႔ကိုလည္း ရရွိခဲ့သည္၊၊ အေလာင္းစည္သူမင္းၾကီး နတ္ရြာစံေသာအခါ ညီငယ္နရသူမွ အကုိၾကီးမင္းရွင္ေစာကို လုပ္ၾကံ၍ ထီးနန္းကိုရယူခဲ့သည္၊၊
နရသူမင္းမွလည္း သားေတာ္အၾကီး နရသိခၤႏွင့္ သားေတာ္အငယ္ နရပတိစည္သူတုိ႔ကို ထီးနန္းဆက္ ဖြားၿမင္ခဲ့ၿပန္သည္၊၊ ခမည္းေတာ္ နတ္ရြာစံေသာအခါ အကိုၾကီးၿဖစ္သူ နရသိခၤ ထီးနန္းကိုဆက္ခံခဲ့သည္၊၊ ညီေတာ္အငယ္ နရပတိစည္သူမွာ အိမ္ေရွ႔စံၿဖစ္သည္၊၊ နရသိဂၤဘုရင္တြင္ ပညာရွိအမတ္တဦး ရွိသည္၊၊ အနႏၱသူရိယ အမတ္ၿဖစ္သည္၊၊ အနႏၱသူရိယအမတ္၏ “မ်က္ေၿဖလကၤာ”မွာ ယေန႔တုိင္ ၿမန္မာစာေပသမုိင္းတြင္ ထင္ရွားသည္လက္ရာတခု ၿဖစ္သည္၊၊

၀ါးေတာအတြင္းမွရေသာ”ေ၀ဠဳ၀တီ”အမည္ရွိ အမ်ဳိးသမီးတေယာက္ကို ညီအကိုလုၾကရာမွ အကိုၿဖစ္သူရႈံးနိမ့္ နတ္ရြာစံရၿပီး ညီၿဖစ္သည့္ နရပတိစည္သူသည္ ပုဂံထီးနန္းကိုရရွိခဲ့ၿပန္သည္၊၊ မွားယြင္းသည့္ နရပတိစည္သူ၏ လုပ္ရပ္တခုမွာ အကုိလက္ထက္က ပညာရွိအမတ္မ်ားကို သတ္မိန္႔ေပးခဲ့ၿခင္းၿဖစ္ေၾကာင္း သမုိင္းဆရာတုိ႔ ေ၀ဖန္ၾကသည္၊၊ အသတ္ခံသြားရရွာသည့္ ပညာရွိအမတ္မ်ားႏွင့္ သူရဲ ေကာင္းစစ္သည္မ်ားအထဲတြင္ "အနႏၱသူရိယ"ပညာရွိအမတ္ၾကီးလည္း ပါသြားခဲ့သည္၊၊ ႏုိင္ငံတုိင္း၏ သမုိင္းတြင္အသုံးၿပဳလွ်က္ရွိေသာ “ၿဖဳတ္ ထုတ္ သတ္” အစဥ္အလာသည္ ယေန႔ေခတ္တြင္မွ မဟုက္ ပုဂံေခတ္ကပင္ရွိခဲ့ေၾကာင္း မအံ့ၾသစရာ ေတြ႔ရၿပန္သည္၊၊

ထူးဆန္းသည္မွာ နရပတိစည္သူဘုရင္သည္ ရန္သူဘက္သားကိုမွ သတ္သည္မဟုက္၊ သစၥာခံတပည့္ရင္းကိုလည္း သတ္ၿဖတ္ခဲ့သည့္ လုပ္ရပ္ၿဖစ္သည္၊၊ “မင္းေရးကိုမေထာက္ ၿမင္းေရးကိုေထာက္ သည္”ဟု ၿမန္မာစာေပသမုိင္းတြင္ အဆုိတခုရွိေသာဇာတ္လမ္းမွ အသက္စြန္႔၍ နန္းေတာ္ထဲမွ ထြက္ေၿပးလာၿပီး သတင္းပုိ႔သည့္ “ငေအာင္စြာ”သည္ နရပတိစည္သူ၏ လက္ရုံးတပည့္ၾကီး ၿဖစ္သည္၊၊ ကံမေကာင္းသည္မွာ သတင္းပို႔သည့္အတြက္ “မ်က္ႏွာမရဘဲ ေၿခရာရ”ခဲ့ရွာသည့္ “ငေအာင္စြာအ မတ္”သည္ ဆရာရင္းနရပတိစည္သူ၏ လက္ခ်က္ၿဖင့္ ေတာထဲတြင္ အသက္ထြက္ခဲ့ရသည္၊၊ အ ေလာင္း စည္သူမင္းၾကီး နတ္ရြာစံကံေတာ္ကုန္ေသာအခါ သားေတာ္အၾကီးၿဖစ္သည့္ မင္းရွင္ေစာ သည္ နန္းေတာ္တြင္းတြင္ရွိမေနဘဲ အေ၀းသုိ႔ေရာက္ေနသည့္အခ်ိန္ၿဖစ္သည္၊၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ညီေတာ္ အငယ္ နရသူကထီးနန္းကို သိမ္းပုိက္လုိက္သည္၊၊

မင္းရွင္ေစာသိေသာအခါ ညီေတာ္ကိုတုိက္ခိုက္၍ နန္းကိုယူမည္ဟု စစ္ေၾကၿငာေသာအခါ ညီေတာ္မွ ေနာင္ေတာ္အၾကီးအားမယွဥ္၀ံ့၍ စစ္မၿပဳဘဲ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြး၍ ထီးနန္းေရးရာကို တုိင္ပင္လိုေၾကာင္း၊ ေနာင္ေတာ္အား အစဥ္အလာအတုိင္း ထီးနန္းကိုလႊဲအပ္ပါမည့္အေၾကာင္း ဖခင္လက္ထက္ကပင္ ကိုးကြယ္ခဲ့သည့္ ဆရာေတာ္တပါးၿဖစ္သည့္ “ပံ့သုကူမေထရ္”အား ၾကား၀င္ၿပီး ၿဖန္ေၿဖေစခဲ့သည္၊၊

ဤသမုိင္းကိုေထာက္၍ ပုဂံေခတ္ကပင္ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား ႏုိင္ငံေရးရာကိစၥမ်ားတြင္ ပါ၀င္ခဲ့ဘူး ေၾကာင္းမွတ္သားရသည္၊၊ ေနာင္ေတာ္အၾကီး မင္းရွင္ေစာသည္ ဆရာအရွင္ေၿပာစကားကို ရုိေသ သည္ကတေၾကာင္း ညီေတာ္ကိုလည္း ယုံလုိက္မိသည္ေၾကာင့္ ေစ့စပ္ၿဖန္ေၿဖမႈကိုလက္ခံၿပီး စစ္မၿပဳ ေတာ့ဘဲ နန္းေတာ္ထဲသို႔ ေအးေအးသာသာပင္ ၀င္ခဲ့ေတာ့သည္၊၊

ညီေတာ္ နရသူသည္ ေနာင္ေတာ္အား ထီးနန္းကိုအလြယ္တကူပင္ လႊဲအပ္လုိက္သည္၊၊ သို႔ေသာ္ ညဘက္ေရာက္ေသာအခါ တိတ္တဆိပ္လုပ္ၾကံလိုက္သည္၊၊ ထီးနန္းကိုလည္း အသာအယာပင္ ယူလုိက္ႏုိင္သည္၊၊ ၿပည္သူၿပည္သားတုိ႔က နရသူႏွင့္ ပံသုကူမေထရ္တုိ႔ပူးေပါင္းၿပီး သူတုိ႔ေလးစားသ ည့္ ဘုရင္အားလုပ္ၾကံလိုက္သည္ဟု တီးတုိးေၿပာဆုိၾကေလသည္၊၊

ပံသူကူမေထရ္သည္ ထုိလုပ္ၾကံမႈသတင္းႏွင့္ ၿပည္သူတုိ႔၏ တီးတုိးစကားမ်ားကိုၾကားသိေသာအခါ လြန္စြာ ရွက္ႏုိးေတာ္မူသည္ကတေၾကာင္း၊ နရသူမင္းယုတ္အားလည္း ေဒါသၿဖစ္သည္ေၾကာင့္ ပုဂံၿပည္တြင္ မေနေတာ့ဘဲ သီဟုိဠ္ၿပည္ (ေခၚ) သီရိလကၤာႏုိင္ငံသို႔ ထြက္ခြါခဲ့ေတာ့သည္၊၊ ၿမန္မာႏွင့္ သီရိလကၤာသံဃာဆက္သြယ္မႈသည္ ဤသမုိင္းအေထာက္အထားအရ ပံသုကူမေထရ္မွ စတင္ခဲ့ ေၾကာင္း မွတ္သားရမည္ ၿဖစ္ပါသည္၊၊ ပံသုကူမေထရ္သည္ နရပတိစည္သူမင္းလက္ထက္သုိ႔ေရာက္ ေသာအခါမွ ပုဂံၿပည္သုိ႔ၿပန္လည္ ၾကြေရာက္ခဲ့သည္ဟု မွတ္တမ္းမ်ားကဆုိပါသည္၊၊ ဤမွတ္တမ္းအရ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ၊ သီဟိုဠ္ၿပည္သုိ႔ ၿမန္မာၿပည္ ပုဂံမွအေစာဆုံးေရာက္ရွိ သာသနာၿပဳသည္သူမွာ ပံသုကူ မေထရ္ၿဖစ္သည္ဟု မွတ္သားရပါသည္၊၊
----------------------------------------

အေနာ္ရထာမင္းၾကီးလက္ထက္တြင္ ၿမန္မာႏွင့္သီရိလကၤာဆက္သြယ္မႈအေတာ္ခုိင္မာေနၿပီဟု ဆုိပါသည္၊၊ အေနာ္ရထာမတုိင္မွီကပင္ သာသနာေရးအဆက္သြယ္မ်ားရွိသည္ဟု တခ်ဳိ႔သမုိင္း မွတ္တမ္း မ်ားက ဆိုပါသည္၊၊ သီရိလကၤာသားတုိ႔က ၿမန္မာၿပည္ကို ထုိအခ်ိန္က “ရာမညေဒသ”ဟုေခၚသည္ဟု လည္း မွတ္တမ္းတင္ထားသည္၊၊ အမွန္မွာ“ရာမညေဒသ”ဟူသည္မွာ မြန္ႏုိင္ငံကိုေခၚသည့္ ေ၀ါဟာရ ၿဖစ္သည္၊၊ သို႔ေသာ္ သီဟုိဠ္သားတုိ႔က ၿမန္မာတႏုိင္ငံလုံးကိုပင္ ရာမညေဒသဟု ေခၚဆုိၾကသည္၊၊
အေနာ္ရထာမင္းၾကီးသည္ သီဟိုဠ္ဘုရင္ ပထမ၀ိဇယဗာဟု(A.D-1055-1110)ထံသုိ႔ သံတမန္အဖြဲ႔ေစလႊတ္၍ ဗုဒၶစြယ္ေတာ္ကို ေတာင္းခံဘူးေၾကာင္းမွတ္တမ္းတြင္ ေလ့လာရသည္၊၊

ထုိအခ်ိန္က ၿမန္မာႏွင့္ သီရိလကၤာသည္ သာသနာေရးအရသာမကဘဲ ႏုိင္ငံေရးအရလည္းမ်ားစြာ ဆက္သြယ္မႈရွိေနၿပီၿဖစ္သည္၊၊ သီရိလကၤာဘုရင္ ၀ိဇယဗာဟုမင္းလက္ထက္တြင္ အိႏၵိယႏုိင္ငံ ေတာင္ ပုိင္းမွ ဓမ္မိန္လလူမ်ဳိးမ်ား က်ဳဴးေက်ာ္တုိက္ခိုက္လာမႈေၾကာင့္ စီးပြားေရး၊ စစ္ေရး၊ သာသနာေရးတုိ႔ ဆုပ္ယုတ္ခဲ့ရသည္၊၊ ထုိအခါ သီရိလကၤာမင္း၏ ေတာင္းခံမႈေၾကာင့္ ၿမန္မာဘုရင္ အေနာ္ရထာသည္ အကူညီမ်ားစြာေပးခဲ့သည္ဟု သီရိလကၤာမွတ္တမ္းမ်ားက ဆုိပါသည္၊၊

သီရိလကၤာတြင္ ဤကဲ့သို႔စစ္ေဘး၊ စီးပြားေရးေဘးတုိ႔ႏွင့္ရင္ဆုိင္ေနရေသာေၾကာင့္ သာသနာဆုပ္ယုတ္လာၿပီး ပညာေရးဘက္တြင္ ရဟန္းခံေပးတတ္သည့္ သံဃာပင္ရွားပါးသည္အထိ ၿဖစ္လာသည္၊၊ သီရိလကၤာဘုရင္သည္ အေနာ္ရထာမင္းထံအကူညီေတာင္းမႈေၾကာင့္ ၿမန္မာၿပည္မွ သံဃာေတာ္မ်ား သီရိလကၤာသုိ႔ၾကြေရာက္၍ ရဟန္းခံေပးၿခင္းစသည့္သာသနာ့ကံမ်ား ၿပဳခဲ့ၾကရေလသည္၊၊ အေနာ္ရထာဘုရင္ႏွင့္ ၀ိဇယဗာဟုမင္းတုိ႔သည္ အလြန္ရင္းႏွီးေသာ အၾကည္ေတာ္မင္းမ်ား ၿဖစ္ခဲ့ၾကသည္ဟု သမုိင္းမွတ္တမ္းမ်ားက ဆုိပါသည္၊၊
------------------------------------------

ဒုတိယေၿမာက္ သီရိလကၤာသုိ႔ၾကြေရာက္သည့္မေထရ္မွာ ငွတ္ပစ္ေတာင္ဂုိဏ္းခ်ဳပ္ ဥတၱရာဇီ၀မေထရ္ ၿဖစ္သည္၊၊ ဥတၱရာဇီ၀မေထရ္သည္ သူႏွင့္အတူ တပည့္ရဟန္းေတာ္မ်ားႏွင့္အတူ ကိုရင္ၾကီး ဆပၸဒကုိ လည္း သီရိလကၤာသို႔ေခၚခဲ့သည္၊၊ ဥတၱရာဇီ၀မေထရ္သည္ သီရိလကၤာတြင္ ေဒသခံသီရိလကၤာ သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္အတူ ဘုရားစုံဖူးၿခင္း၊ ေလ့လာေရးမ်ားသြားခဲ့သည္၊၊

ဥတၱရာဇီ၀မေထရ္ သီရိလကၤာသို႔ဘုရားဖူးႏွင့္ သာသနာၿပဳခရီးထြက္ခဲ့သည္မွာ (၁၁၈၀)ခုတြင္ ၿဖစ္ပါ သည္၊၊ ထုိအခ်ိန္က ၿမန္မာႏုိင္ငံၿခားသေဘၤာဆိပ္မွာ ပုသိမ္ၿမဳိ႔တြင္ရွိခဲ့သည္၊၊ မေထရ္ႏွင့္အတူ သီရိလကၤာသို႔အတူလုိက္ပါလာခဲ့ေသာ ဆပၸဒသာမေဏသည္ ပုသိမ္ၿမဳိ႔အပုိင္ ဆပၸဒရြာမွ ၿဖစ္သည္၊၊ ထုိရြာကိုယၡဳအခါ “ဂပုေတာရြာ”ဟုေခၚပါသည္၊၊ သီရိလကၤာသို႔ေရာက္ၾကေသာအခါ ဥတၱရာဇီ၀မေထရ္သည္ သီရိလကၤာသံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံေရးလြန္စြာေၿပလည္ခဲ့သည္၊၊ သီရိလကၤာသံဃာႏွင့္ ၿမန္မာၿပည္သံဃာတုိ႔သည္ ေရေၿမေဒသမတူေသာ္လည္း မူလေရေသာက္ၿမစ္မွာ အတူတူၿဖစ္သည္ဟု သေဘာထားၾကေသာေၾကာင့္ ႏွစ္ႏုိင္ငံသံဃာ့ဆက္ဆံေရး ေၿပလည္ၿခင္းၿဖစ္ပါသည္၊၊ အိႏၵိယႏုိင္ငံ မဇၥ်ိမေဒသတြင္ တတိယသဂၤါယနာၿပီးေသာအခါ အာေသာကမင္းၾကီး၏ အစီအစဥ္ၿဖင့္ ကိုးတုိင္းကိုးဌာနသို႔ သာသနာၿပဳမ်ားေစလႊတ္ခဲ့ေလသည္၊၊

ထုိအထဲတြင္ ၿမန္မာၿပည္ သထုံေဒသသို႔ အရွင္ေသာဏမေထရ္ႏွင့္ အရွင္ဥတၱရမေထရ္တုိ႔ ၾကြေရာက္ သာသနာၿပဳခဲ့ၾကၿပီး၊ သီရိလကၤာသို႔ အရွင္မဟာမဟိႏၵမေထရ္ၾကြေရာက္ သာသနာၿပဳခဲ့ၾကေလသည္၊၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ သီရိလကၤာႏွင့္ ၿမန္မာတုိ႔တြင္ရွိေသာ သာသနာေတာ္မွာ ေရေၿမေဒသကြာေသာ္လည္း မူလ ေရေသာက္ၿမစ္မွာ တတိယသဂၤါယနာမွ ဆင္းသက္လာသည္ခ်ည္းၿဖစ္ရကား အတူတူဟုပင္ ဆုိရမည္ ၿဖစ္ပါသည္၊၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေရွးယခင္ကေရာ ယေန႔တြင္ပါ သီရိလကၤာႏွင့္ ၿမန္မာႏုိင္ငံသာသနာ ေရးဆက္ဆံမႈ အဆင္ေၿပခဲ့ၾကၿခင္း ၿဖစ္သည္၊၊

အေနာ္ရထာမင္းလက္ထက္ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ၏ သာသနာေရးဆုပ္ယုတ္မႈကို ၿမန္မာၿပည္ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားက ကူညီအားေပးခဲ့ဘူးၿပီး၊ ဓမၼေစတီမင္းလက္ထက္ ၿမန္မာၿပည္သာသနာေရး ဆုပ္ယုတ္မႈကို သီရိလကၤာဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားက ကူညီအားေပးခဲ့ဘူးေၾကာင္း မွတ္တမ္းမ်ားတြင္ ေလ့လာႏုိင္ပါ သည္၊၊ လက္ရွိသီရိလကၤာသံဃာေတာ္မ်ားမွာ တတိယသဂၤါယနာအပါ၀င္ ရွင္မဟာမဟိႏၵ၏တပည့္ စဥ္ဆက္မ်ားၿဖစ္ၾကၿပီး၊ ၿမန္မာႏုိင္ငံသံဃာေတာ္မ်ားမွာ တတိယသဂၤါယနာ၀င္ အရွင္ေသာဏႏွင့္ အရွင္ဥတၱရမေထရ္တုိ႔၏ တပည့္အစဥ္အဆက္မ်ား ၿဖစ္ပါသည္၊၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ သီရိလကၤာႏွင့္ ၿမန္မာသာ သနာသည္ လက္ခံသည့္ပါဠိစာေပၿခင္း၊ ထိမ္းသိမ္းၾကသည့္ ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္ၿခင္းအားလုံး အတူတူ ပင္ၿဖစ္ပါသည္၊၊ ေထရာ၀ါဒညီအကိုႏုိင္ငံမ်ားၿဖစ္သည္ဟုဆုိက ဆုိႏုိင္ပါသည္၊၊

ဥတၱရာဇီ၀မေထရ္သည္ သီရိလကၤာတြင္ ဘုရားဖူးၿခင္း ေဒသႏၱရေလ့လာၿခင္းမ်ားၿပီးဆုံးေသာအခါ ရဟန္းခံရန္ အသက္ၿပည့္ေနၿပီၿဖစ္ေသာ ဆပၸဒသာမေဏကို သီရိလကၤာသံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္အတူ တကြတစ္သိမ္တည္းတြင္ ရဟန္းခံၿခင္းသံဃာ့ကံကို အတူတကြခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးစြာၿပဳခဲ့ၾကသည္၊၊ ဆပၸဒသာမေဏသည္ သီရိလကၤာတြင္ရဟန္းၿဖစ္ေသာ ၿမန္မာ့ပထမဆုံးရဟန္းအၿဖစ္ ေမာ္ကြန္း၀င္ ၿဖစ္သည္၊၊

ဆရာၿဖစ္သည့္ ဥတၱရာဇီ၀မေထရ္ႏွင့္ အၿခားသံဃာေတာ္မ်ား ၿမန္မာၿပည္သို႔ ၿပန္ၾကြသြားၾကေသာ္ လည္း ရဟန္းသစ္ဆပၸဒသည္ ၿမန္မာၿပည္သို႔မၿပန္ေတာ့ဘဲ သီရိလကၤာတြင္ပညာသင္ရန္ က်န္ရစ္ခဲ့ပါသည္၊၊ ပရကၠမဗာဟုမင္းလက္ထက္ၿဖစ္ေသာ ထုိေပါလႏၷရု၀ေခတ္တြင္ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ၌ ပညာေရး အလြန္တုိးတက္သည္၊၊ အရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသေရးသားစီရင္ခဲ့ေသာ အ႒ကထာမ်ားကို ဖြင့္ဆုိသည့္ ဋီကာက်မ္းမ်ားကို သံဃာေတာ္မ်ားအုပ္စုဖြဲ႔၍ ေရးသားၾကသည္အထိ စာေပထြန္းေတာက္သည္၊၊ အ႒ကထာမ်ားကို ဋီကာဖြင့္ဆုိရန္အတြက္ ပညာတတ္သံဃာ (၁၀၀၀)ကို ေရြးခ်ယ္ၿပီး ေရးသားေစသည္ဟု ၀ံသမွတ္တမ္းမ်ားတြင္ ေလ့လာရသည္၊၊

(၁၁၆၃)ခု ပရကၠမဗာဟုမင္းသည္ ပုဂံၿပည္ နရသူ၊ မင္းယဥ္နရသိခၤ၊ နရပတိစည္သူတုိ႔ႏွင့္ေခတ္ၿပဳိင္ ၿဖစ္ပါသည္၊၊ တုိင္းၿပည္လည္းေအးခ်မ္းသာယာၿပီး၊ စီးပြားေရး စစ္ေရးအလြန္တုိးတက္ေသာေခတ္ၿဖစ္ သည္ဟု မွတ္တမ္းတင္ပါသည္၊၊ ဆပၸဒမေထရ္သည္ ထုိကဲ့သို႔ပညာေရးထြန္းေတာက္ေသာ ေခတ္တြင္ ထိပ္တန္း ပညာရွင္မ်ား၏အထံတြင္ ပညာသင္ခြင့္ရသၿဖင့္ ပါဠိေတာ္၊ အ႒ကထာ၊ ဋီကာတုိ႔ကို အလြန္ ကြ်မ္းက်င္ခဲ့ သည္ဟုလည္း ခ်ီးမြန္းၾကပါသည္၊၊ ၿမန္မာ့အေစာဆုံး သီရိလကၤာပညာသင္ ရဟန္းေတာ္ မွာလည္း ဆပၸဒရဟန္းေတာ္ၿဖစ္ေၾကာင္း မွတ္ယူရမည္ၿဖစ္ပါသည္၊၊ ဆယ္ႏွစ္ခန္႔မွ် ပညာသင္ၿပီးေသာအခါ ဆပၸဒမေထရ္သည္ သီရိလကၤာသား ရဟန္းေလးပါးႏွင့္အတူ ၿမန္မာၿပည္ပုဂံသုိ႔ ၿပန္ၾကြခဲ့ပါ သည္၊၊

သီရိလကၤာတြင္ ႏွစ္မ်ားစြာပညာသင္ခဲ့ေသာ ဆပၸဒမေထရ္သည္ သီရိလကၤာ၏ ပညာေရးၾသဇာလႊမ္းမုိးမႈကို မ်ားစြာခံခဲ့ရေၾကာင္းလည္း မွတ္သားရပါသည္၊၊ သူသည္ ၿမန္မာၿပည္ေရာက္ေသာအခါ ၿမန္မာ သံဃာေတာ္မ်ားအတူတကြ ကံၾကီးကံငယ္မ်ားကို အတူတကြ မၿပဳလိုေတာ့သည့္ စိတ္မ်ား၀င္ခဲ့သည္၊၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ သီရိလကၤာသား ရဟန္းေတာ္ေလးပါးကုိ သူႏွင့္အတူ ၿမန္မာၿပည္သို႔ေခၚယူခဲ့ၿခင္း ၿဖစ္ပါ သည္၊၊ ပုဂံေက်ာက္စာအခ်ဳိ႔တြင္ ဆပၸဒမေထရ္သည္ ပညာမာန္၊ လူမ်ဳိးမာန္ၾကီးသူၿဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ၿပ ထားခ်က္မ်ားရွိသည္ဟု ေက်ာက္စာပညာရွင္မ်ား၏ ေလ့လာခ်က္ကိုလည္း ေတြ႔ရပါသည္၊၊

ဆပၸဒမေထရ္ၿမန္မာၿပည္သို႔ၿပန္ေရာက္ခ်ိန္တြင္ သူ၏ဆရာ ဥတၱရာဇီ၀မေထရ္သည္ ပ်ံလြန္ေတာ္မူၿပီးၿပီ ၿဖစ္ သည္၊၊ ဆပၸဒမေထရ္ သီရိလကၤာမေရာက္ခင္က ပုဂံတြင္သူ၏ဆရာ ဥတၱရာဇီ၀မေထရ္သည္ သံဃာဦးေဆာင္ ္ၿဖစ္သည္၊၊ ယၡဳသူၿပန္ေရာက္လာေသာအခါ တၿခားဆရာေတာ္ၾကီးတပါးက ဦးေဆာင္လုပ္ေနသည့္ အခ်ိန္ၿဖစ္ သည္၊၊ ဆပၸဒမေထရ္သည္ လူမ်ဳိးေရးစိတ္ဓာတ္ၿပင္းထန္သူၿဖစ္သည္၊၊ သူ၏ဆရာႏွင့္ ဆပၸဒမေထရ္တုိ႔သည္ မြန္ လူမ်ဳိးမ်ားၿဖစ္ၿပီး၊ ၿမန္မာသံဃာေတာ္မ်ားအုပ္ခ်ဳပ္ေနသည္ကို လက္မခံလုိသည့္ သေဘာထားမ်ားကို ၿပသခဲ့ သည္၊၊

သီဟိုဠ္ၿပန္ ဆပၸဒမေထရ္အား ထုိအခ်ိန္ကမင္းၿဖစ္ေနသည့္ နရပတိစည္သူသည္ အလြန္ၾကည္ညဳိသည္၊၊ ဆပၸဒမေထရ္သည္ မင္း၏အကူညီ အားေပးမႈကိုမ်ားစြာရေသာေၾကာင့္ သီးၿခားဂုိဏ္းၾကီးတခု ကိုတည္ေထာင္လိုက္ေလသည္၊၊ သီဟိုဠ္ မဟာ၀ိဟာရနိကာယ ဂုိဏ္းအစြဲႏွင့္ မြန္လူမ်ဳိးအစြဲၾကီးမႈတုိ႔ သည္ ဆပၸဒမေထရ္အား ဂိုဏ္းသီးၿခားတည္ေထာင္ရန္ လွဳံ႔ေဆာ္ခဲ့သည္ဟု သုေတသီတုိ႔က ဆုိၾက သည္၊၊ ဆပၸဒမေထရ္သည္ သီဟုိဠ္ဂုိဏ္းၾကီးတခုကို ပုဂံ၌တည္ေထာင္လုိက္ေလသည္၊၊ ထုိဂုိဏ္း အမည္ကို “ပစၧိမဂိုဏ္း”ဟူ၍ ေခၚသည္၊၊ အရင္ရွိႏွင့္ေသာဂုိဏ္းကို “ပုရိမသံဃာဂုိဏ္း”ဟူ၍ ေခၚပါသည္၊၊ မူလသံဃာ့ဂုိဏ္းသည္ အရွင္အရဟံမေထရ္ သထုံမွေဆာင္ယူလာေသာ ရာမညနိကာယ ဂုိဏ္း ၿဖစ္ၿပီး၊ ဆပၸဒမေထရ္ တည္ေထာင္ေသာဂိုဏ္းမွာ သီရိလကၤာမွယူေဆာင္လာေသာ မဟာ၀ိဟာရနိ ကာယ ဂုိဏ္းၿဖစ္ပါသည္၊၊

ပုဂံသာသနာတြင္ အစဆုံးဂုိဏ္းခြဲထြက္သည္မွာ ဆပၸဒမေထရ္မွပင္ စခဲ့ပါသည္၊၊ ဆပၸဒမေထရ္ တည္ ေထာင္ေသာဂုိဏ္းသည္ မင္း၏အရိပ္ကိုရသၿဖင့္ လြန္စြာတုိးတက္လာခဲ့ၿပီး ပုဂံၿပည္တြင္မကဘဲ ေအာက္ၿမန္မာၿပည္အထိပင္ တုိးတက္စည္ပင္ခဲ့သည္ဟု ဆုိပါသည္၊၊ ေညာင္ဦးၿမဳိ႔အ၀င္တြင္ ဆပၸဒမ ေထရ္အထိမ္းအမွတ္ “ဆပၸဒေစတီ”ဟု ေစတီတဆူတည္ထားသည္ကို ယေန႔တုိင္ မူလပကတိအတုိင္း ေတြ႔ၿမင္ႏုိင္ပါသည္၊၊ ႏွစ္ေပါင္း(၉၀၀)ေက်ာ္က ထုိေစတီသည္ ပုဂံေခတ္သာသနာႏွင့္ သီဟုိဠ္ေခတ္ သာသနာတုိ႔ကို တစိတ္တေဒသေၿပာၿပေနေသာ သမုိင္းမွတ္တမ္းၾကီး တခုလည္းၿဖစ္ပါသည္၊၊

ကုန္းေဘာင္ေခတ္တြင္ သီရိလကၤာသာသနာေရးမွာ အဆက္ၿပတ္လုနီးပါးမွ် ဆုပ္ယုတ္သြားခဲ့ရသည္၊၊ ထုိအေၿခေနကို ၿမန္မာၿပည္မွ ကူညီအားၿဖည့္ေပးခဲ့မႈေၾကာင့္ ယေန႔တုိင္ သီရိလကၤာတြင္ ဗုဒၶသာသနာႏွင့္ ရဟန္းေတာ္မ်ားကိုၿမင္ခြင့္ရၿခင္းၿဖစ္ပါသည္၊၊ ယေန႔သီရိလကၤာတြင္ၿမင္ေတြ႔ေနရေသာ သာသနာမွာ ၿမန္မာၿပည္မွ ရယူထားေသာသာသနာၿဖစ္ပါသည္၊၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ လက္ရွိသီရိလကၤာသာသနာ႔ဂုိဏ္း နာမည္မ်ားမွာလည္း ၿမန္မာနာမည္မ်ားၿဖစ္ေနၿခင္း ၿဖစ္ပါသည္၊၊

အေသးစိတ္တင္ၿပပါမည္၊ သာသနာေတာ္ႏွစ္ (၂၃၄၄)ခုႏွစ္တြင္ သီရိလကၤာသာမေဏ(၆)ပါးႏွင့္ ဒါယကာတဦး ၿမန္မာႏိုင္ငံအမရပူရၿမဳိ႔သို႔လာေရာက္ၿပီး၊ ဆင္ၾကဳိးေရႊဂူသိမ္၌ ဉာဏာဘိ၀ံသ ဓမၼေသနာပတိမေထရ္ကို ဥပဇၥ်ာယ္ၿပဳလွ်က္ ရဟန္းခံၾကသည္၊၊ အၿခားသီရိလကၤာရဟန္းမ်ားစြာလည္း ၿမန္မာၿပည္ အမရပူရသို႔လာၿပီး ရဟန္းသစ္ခံယူၾကသည္၊၊ ထုိရဟန္းမ်ား သီရိလကၤာသို႔ၿပန္ေရာက္ ေသာအခါ “အမရပူရနိကာယဂိုဏ္း”ကိုတည္ေထာင္ၾကေလသည္၊၊

သာသနာေတာ္ႏွစ္(၂၄၀၆)ခုတြင္ သီရိလကၤာမွ အရွင္ဓမၼာလကၤာရ၊ အရွင္သုမနတိႆအပါအ၀င္ ရ ဟန္းေတာ္ (၁၇)ပါးတုိ႔သည္ ရာမညတုိင္း ပဲခူးၿမဳိ႔သုိ႔လာေရာက္ၿပီး သဒၶမၼဓရမဟာေထရ္ကို ဥပဇၥ်ာယ္ၿပဳ၍ ကလ်ာဏီသိမ္ေတာ္ၾကီးတြင္ သိကၡထပ္ၾကသည္၊၊ ထုိရဟန္းေတာ္မ်ား သီဟိုဠ္သို႔ၿပန္ေရာက္ ေသာအခါ “ရာမညနိကာယဂိုဏ္း”ကို တည္ေထာင္ၾကေလသည္၊၊

ဒုတိယကမၻာစစ္မတုိင္မွီက သီရိလကၤာသားရဟန္းမ်ားသည္ မႏၱေလးၿမဳိ႔ မဟာ၀ိသုဒၶါရုံတုိက္သုိ႔ေရာက္လာၿပီး ပညာသင္ယူၾကသည္၊၊ ထုိရဟန္းေတာ္မ်ားအထဲမွ အရွင္သီရိသဒၶမၼမေထရ္သည္ သီရိလကၤာ ၿပန္ေရာက္ေသာအခါ ကိုလမ္ဘိုၿမဳိ႔ မဟာ၀ိသုဒၶါရာမေက်ာင္းတုိက္ကိုတည္ေထာင္ၿပီး၊ “ေရႊက်င္နိကာ ယဂိုဏ္း”ကိုတည္ေထာင္ခဲ့ေလသည္၊၊ ထုိဂုိဏ္းၾကီး သုံးဂုိဏ္းမွာယေန႔တုိင္ သီရိလကၤာတြင္ ထင္ရွား ရွိေနပါသည္၊၊ ၿမန္မာၿပည္မွ ကူးယူထားေသာဂုိဏ္းၾကီးမ်ား ၿဖစ္ပါသည္၊၊
-------------------------------------------

ထူးၿခားသည္မွာ သီရိလကၤာႏုိင္ငံတြင္ ၿမန္မာဆရာေတာ္ၾကီးမ်ား ေက်ာင္းတည္ေထာင္၍ သီရိလကၤာ လူမ်ဳိးတုိ႔အား စာေပသင္ၾကားေပးၿခင္း ၿဖစ္သည္၊၊ ၀ိနယာလကၤာရဆရာေတာ္ၾကီးသည္ သီရိလကၤာတြင္ ေက်ာင္းေပါင္းမ်ားစြာတည္ေထာင္၍ စာေပမ်ား သင္ၾကားပို႔ခ်ခဲ့သၿဖင့္ ယေန႔တုိင္ဆရာေတာ္ၾကီး ေမြးထုတ္ခဲ့သည္ တပည့္သီရိလကၤာလူမ်ဳိးတခ်ဳိ႔မွာ သီရိလကၤာလက္ရွိပညာေရး၏ ထိပ္တန္းေခါင္း ေဆာင္ၾကီးမ်ား အၿဖစ္ၿမင္ေတြ႔ရသည္၊၊

ဆရာေတာ္ၾကီးအားဂုဏ္ၿပဳေသာအားၿဖင့္ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ၊ ၿမဳိ႔ေတာ္ကိုလမ္ဘုိ၏ အလယ္တြင္ “၀ိနယာ လကၤာရလမ္း”ဟု မိန္းလမ္းမၾကီးတခုကို နာမည္ေပးထားပါသည္၊၊ ဆရာေတာ္သည္ မကုဋာ ရာမအပါအ၀င္ ေက်ာင္းတုိက္ၾကီးငါးခုကို တည္ေထာင္၍ သီရိလကၤာသားတုိ႔အား ပညာသင္ေပးၿခင္း တရားၿပၿခင္းမ်ားကို ၿပဳလုပ္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္၊၊ ဆရာေတာ္၏ ပညာသိကၡာ၊ သီလသိကၡာ၊ သမာဓိ သိကၡာတုိ႔ေၾကာင့္ သီရိလကၤာသားတုိ႔ လြန္စြာၾကည္ညဳိေလးစားၾကသည္မွာ မိန္းလမ္းမၾကီး၏ အမည္ကို ဆရာေတာ္၏ အမည္တူမွည့္ေခၚၿခင္းက သက္ေသၿပဳေနပါသည္၊၊

ဆရာေတာ္ ဦး၀ိနယာလကၤာရသည္ မကုဋာရာမၿမန္မာေက်ာင္းတုိက္ၾကီးကို သာသနာေတာ္ႏွစ္(၂၄၈၆)ခုတြင္ စတင္တည္ေထာင္ခဲ့သည္ဟု သိရပါသည္၊၊ ဆရာေတာ္ၾကီးသည္ ထုိေက်ာင္းတုိက္ၾကီးအား(၁၉၅၁)ခုတြင္ ဆရာေတာ္ ဦးသိဂၢ၀အား အၿပီး အပုိင္လႈဒါန္းခဲ့ပါသည္၊၊ ယၡဳအခါ မကုဋာရာမၿမန္မာေက်ာင္းတုိက္ၾကီးသည္ ႏွစ္(၈၀)ေက်ာ္ သက္တမ္းရွိခဲ့ၿပီ ၿဖစ္သည္၊၊

မကုဋာရာမၿမန္မာေက်ာင္းတုိက္ၾကီး၏ ၀ိဟာရာဓိပတိ ဆရာေတာ္ၾကီးဦးသိဂၢ၀ႏွင့္ ေဂါဆရာေတာ္ၾကီး ဦးၪာဏိႏၵတုိ႔သည္လည္း သီရိလကၤာတြင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ သီတင္းသုံးၿပီး သာသနာၿပဳခဲ့ပါသည္၊၊ ဆရာေတာ္ ဦးေကလာသသည္ စစ္အတြင္းေနသူမရွိသည့္ ၿမန္မာေက်ာင္းတုိက္ၾကီးမ်ားကို တပါးတည္းၾကံ့ၾကံ့ခံ ထိမ္းသိမ္းခဲ့သည့္အတြက္ ယေန႔တုိင္ ၿမန္မာစာသင္သားသံဃာေတာ္တုိ႔ သီရိလကၤာတြင္ ေနစရာအထူး ပင္ပမ္းမႈမရွိဘဲ ပညာသင္ၾကားခြင့္ရၾကပါသည္၊၊

ထုိ႔ေနာင္သီရိလကၤာစစ္ေရးအေတာ္အတန္ေအးခ်မ္းလာေသာအခါ ၿမန္မာၿပည္မွ ခ်မ္းေၿမ့ဆရာေတာ္၊ ေဒါက္တာနႏၵမာလာဘိ၀ံသ၊ မႏၱေလးသာသနာ့တကၠသိုလ္ပါေမာကၡခ်ဳပ္ ဆရာေတာ္ပ႑ိတ၀ရာဘိ၀ံသ၊ ေအာက္စဖုိ႔တကၠသိုလ္ ပါေမာကၡေဒါက္တာဓမၼသာမိ၊ စသည္အားၿဖင့္ ၿမန္မာပညာေရး ထူးခြ်န္သည့္ သံဃာေတာ္အရွင္သူၿမတ္မ်ားသည္ သီရိလကၤာတကၠသိုလ္ၾကီးအသီးသီးတြင္ တက္ေရာက္ၿပီး ပညာသင္ယူခဲ့ၾကပါသည္၊၊

မွတ္တမ္းမ်ားအရ (၂၀၀၀)ခုႏွစ္အေစာပိုင္းက သီရိလကၤာသို႔ ၿမန္မာစာသင္သားသံဃာေတာ္ အနည္းစုမွ် ေလာက္သာ ပညာသင္လာေရာက္ၾကသည္ဟု သိရသည္၊၊ (၂၀၀၀)ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းတြင္မူ ႏွစ္စဥ္(၁၀၀) ေက်ာ္ခန္႔ ၿမန္မာသံဃာေတာ္တုိ႔ သီရိလကၤာသို႔လာေရာက္ ပညာသင္ယူၾကသည္ကို ေတြ႔လာရပါသည္၊၊ သီရိ လကၤာသို႔ ပညာသင္ေရာက္လာသမွ် ၿမန္မာၿပည္ဖြားတုိင္းရင္းအားလုံး သံဃာေတာ္မ်ားသည္ မကုဋာရာမ ၿမန္ မာေက်ာင္းတုိက္ၾကီးတြင္ သီးတင္းသုံးၿပီး အဆင့္ၿမင့္ပါဠိစာေပမ်ားႏွင့္ ဘာသႏၱရစာေပမ်ား၊ ေခတ္သစ္ အ တတ္ပညာရပ္မ်ားကို အဂၤလိပ္Medium ၿဖင့္သင္ၾကားၾကရပါသည္၊၊ (၂၀၁၀)ခုႏွစ္ ၀ါဆုိသံဃာစာရင္းအရ ယၡဳ ႏွစ္မကုဋာရာမတြင္ တည္းခုိၿပီးပညာသင္ၾကားၾကသည့္ သံဃာေတာ္အေရအတြက္ (၂၇၀)ေက်ာ္သည္ဟု သိရသည္၊၊

ေခတ္သစ္ ၿမန္မာသံဃာပညာေရးတြင္ သီရိလကၤာမကုဋာရာမၿမန္မာေက်ာင္းတုိက္ၾကီးသည္ အလြန္ ပင္ေက်းဇူးၾကီးလွပါသည္၊၊ ၀ိနယာလကၤာရဆရာေတာ္ၾကီးသည္ သီရိလကၤာတြင္ ေက်ာင္းတုိက္ငါးခု တည္ေထာင္ခဲ့ေသာ္လည္း ယၡဳအခါ သုံးတုိက္သာက်န္ရွိေတာ့သည္၊၊ စစ္ေဘးအတြင္းက ေစာင့္ေရွာက္မည့္ ၿမန္မာသံဃာမဲ့သြားသြားေသာ ၿမန္မာေက်ာင္းတုိက္ၾကီးမ်ားကို သီရိလကၤာ သံဃာ့ဂုိဏ္းမ်ားက သိမ္းယူလုိက္ၾကပါသည္၊၊ လက္ရွိသီရိလကၤာႏုိင္ငံ ၿမန္မာေက်ာင္းတုိက္မ်ားမွာ ကန္ဒီၿမဳိ႔ၿမန္မာ ေက်ာင္းတုိက္၊ အႏုရာဓပူရၿမဳိ႔ ၿမန္မာေက်ာင္းတုိက္ႏွင့္ ကိုလမ္ဘုိၿမဳိ ၿမန္မာမကုဋာရာမေက်ာင္း တုိက္ၾကီးတို႔ ၿဖစ္သည္၊၊
ကမၻာ့ႏုိင္ငံအသီးသီးတြင္လည္း သီရိလကၤာတြင္ ပညာသင္ၾကားခဲ့ၿပီး သာသနာၿပဳေနၾကသည့္ ၿမန္မာ ပညာတတ္ သံဃာေတာ္မ်ားႏုိင္ငံအႏွံ႔အၿပားတြင္ ရွိေနၿပီၿဖစ္ပါသည္၊၊

သီရိလကၤာတြင္ ဘုရားရွင္၏ေအာက္၊ ယာဘက္စြယ္ေတာ္အစစ္ႏွင့္ ၿမတ္စြာဘုရား ပြင့္ေတာ္မူခဲ့သည့္ အိႏၵိယမဟာေဗာဓိပင္မွ ေတာင္ဘက္အကိုင္းကို ကူးယူစုိက္ထားသည့္ ေဗာဓိပင္ၾကီးသည္ ဘုရားရွင္ လက္ထက္မွ ယေန႔တုိင္ႏွစ္ေပါင္း(၂၅၀၀)ေက်ာ္မပ်က္မစီး ရွိေနေသးသည့္အတြက္ ၿမန္မာၿပည္မွ ဘုရားဖူးမ်ားလာေရာက္ၾကသည့္ ဘုရားဖူးမ်ားသည္လည္း မကုဋာရာမၿမန္မာေက်ာင္းတုိက္ၾကီးတြင္ တည္းခုိခြင့္ရၾကေလသည္၊၊ ဤႏုိင္ငံေလးတြင္ စြယ္ေတာ္ႏွင့္ ေၿခေတာ္ရာ၊ ေဗာဓိပင္အၿပင္ အၿခားစိတ္ ၀င္စားဖြယ္ ေရွးေဟာင္းေက်ာင္းေတာ္ရာမ်ား၊ ေစတီပထုိးမ်ား၊ နန္းေတာ္ေဟာင္းမ်ားတည္ရွိရာ ေက်ာက္ေတာင္မ်ားၿဖင့္ ၿပည့္ႏွက္ေနပါသည္၊၊

ၿမန္မာၿပည္တြင္ အဓိကသင္ယူေနၾကရသည့္ ပါရာဇိကဏ္အ႒ကထာ၊ သီလကၡန္အ႒ကထာ၊ ဓမၼသဂၤ ဏီအ႒ကထာၾကီးမ်ားတြင္ပါ၀င္ ေသာ မဟာ၀ိဟာရေက်ာင္းတုိက္ၾကီးမ်ား၊ ေဇတ၀နေက်ာင္းတုိက္ ၾကီးမ်ား၊ အဘယဂိရိေက်ာင္းတုိက္ၾကီးမ်ားမွာ ယေန႔တုိင္ UNESCO ေရွးေဟာင္းသုေတသန၏ တူးေဖာ္ ရွာေဖြမႈၿဖင့္ အလုံးစုံနည္းနည္းမွ်ေလ့လာႏုိင္ၿပီ ၿဖစ္ပါသည္၊၊ ႏွစ္စဥ္ၿမန္မာၿပည္မွ ဘုရားဖူးမ်ားလာ ေရာက္ၿပီး ဘုရားဖူးၾကသည္ကိုလည္း ေတြ႔ရပါသည္၊၊

အရွင္စုစည္းရွာေဖြၿပီး သီရိလကၤာႏွင့္ ၿမန္မာသာသနာေရးဆက္စပ္ပုံ သမုိင္းကိုတင္ၿပခဲ့သည္မွာ အတုိင္းတာတခုထိၿပည့္စုံၿပီဟု ယူဆပါ သည္၊၊ အမွားအယြင္းမ်ားေတြ႔ရွိလ်င္ အၾကံၿပဳေဆြးေႏြးၾကဖုိ႔ ဖိတ္ေခၚပါသည္၊၊ ၀ါသနာပါ၍ ေလ့လာလိုသူမ်ားအတြက္ အနည္းငယ္ အေထာက္ကူမွ်ရသည္ဆုိလ်င္ အရွင္ေရးသားက်ဳိးနပ္ၿပီဟု ယူဆပါမည္၊၊ သာသနာသမုိင္းသည္ ရာဇာသမုိင္းမ်ားႏွင့္ ဆက္စပ္ေနသည့္ အတြက္ ပုဂံမင္းအခ်ဳိ႔၏ မႈန္ၿပၿပသမုိင္းၿပကြက္မ်ားကိုလည္း ထည့္သြင္းေရးသား ထားပါသည္၊၊
“အလင္း စက္”စာဖတ္သူမ်ား သမုိင္းကိုသိသၿဖင့္ ေတာ္သူ၊ တတ္သူမ်ား ၿဖစ္ၾကပါေစ၊၊ ၊၊


အရွင္ေက၀လ(အလင္း စက္)
ဘာ၀နာ၀ိဟာရ-သီရိလကၤာ
(၈.၁.၂၀၁၁)


(မွတ္ခ်က္/ ပုဂံခရီးသည္(ပါရဂူ)၊ ေထရာ၀ါဒဗုဒၶသာသနာ(အရွင္ဧသိက)၊ သာသနာလကၤာရစာတမ္း ႏွင့္ အၿခားမွတ္တမ္းမ်ားကို စုစည္း၍ ဤစာတမ္းကို တင္ၿပပါသည္၊၊)