ဘ၀အတြက္ အဆီအႏွစ္ “ေပါယေန႔”

ၿမတ္စြာဘုရားရွင္ သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္က ေလးဆယ့္ငါးႏွစ္တုိင္ ေဟာၾကားသင္ၿပခဲ့ေသာ တရားေတာ္မ်ားႏွင့္ သင္ၾကားခ်က္မ်ားကို ယေန႔တုိင္သဂၤါယနာတင္ ထိမ္းသိမ္းၿပီး လုိက္နာက်င့္ၾကံေနၾကသည့္သူမ်ားကို ေထရာ ၀ါဒဗုဒၶဘာသာဟု ေခၚပါသည္၊၊ ေထရာ၀ါဒဗုဒၶဘာသာသည္ ယၡဳအခါ တကမၻာလုံးသို႔ ၿပန္႔ႏွံ႔ေနၿပီ ၿဖစ္သည္၊၊

ေထရာ၀ါဒႏုိင္ငံၿခင္း၊ လက္ခံသည့္ ပိဋကတ္စာေပၿခင္းတူေသာ္လည္း ေဒသအလိုက္ ႏုိင္ငံအလုိက္ ဘာသာ ေရး လက္ခံက်င့္သုံးပုံမ်ား၊ ဘာသာေရးပြဲေတာ္မ်ားက်င္းပပုံမ်ားမွာ တႏုိင္ငံႏွင့္တႏုိင္ငံအနည္း ငယ္ကြဲၿပား သည္ကို ေတြ႔ရသည္၊၊ သီရိလကၤာႏုိင္ငံသည္ ေထရာ၀ါဒႏုိင္ငံမ်ားထဲတြင္ ကမၻာသို႔ပိဋကတ္စာေပ ၿဖန္ၿဖဴးရာ၌ အား အေကာင္းဆုံးႏုိင္ငံၿဖစ္သည္၊၊ ဤသို႔ၿဖစ္ရၿခင္းမွာ ပါဠိစာေပကို သီရိလကၤာသားတုိ႔ သင္ယူေသာအခါ အဂၤလိပ္ဘာသာၿဖင့္ သင္ယူၾကသည္က အေၾကာင္းတခုအၿဖစ္ ပါ၀င္ပါသည္၊၊ ေနာင္တဖန္ သီရိလကၤာသားတုိ႔ ပါဠိစာေပသင္ယူေသာအခါ ဘာသာေရးရႈေထာင့္ သက္သက္ကေနၾကည့္ၿပီး မေလ့လာဘဲ၊ ရႈေဒါင့္ေပါင္းစုံ ကေနၾကည့္ၿပီး ေလ့လာသင္ ယူၾကသည္ကလည္း အၿခားအေၾကာင္းတခု ၿဖစ္ပါသည္၊၊

ထုိအေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ သီရိလကၤာသားတုိ႔၏ ပါဠိစာေပတတ္ကြ်မ္းမႈမွာ ဘာသာေရးစာ၊ ဘာသာေရးအသိ ပညာသက္သက္မဟုက္ေတာ့ဘဲ ကမၻာ့အသုံးခ်စာေပအဆင့္သုိ႔ ေရာက္သည္ဟု အရွင္ ထင္ၿမင္မိပါသည္၊၊ သီရိလကၤာပါဠိပညာရွင္မ်ားထံတြင္ အရွင္တုိ႔သင္ယူခဲ့ရသည့္ အေတြ႔အၾကဳံအရ ပါဠိပါေမာကၡၾကီးမ်ားမွာ ပါဠိ စာေပၿဖင့္ မည္သည့္အေၾကာင္းအရာကိုမဆုိ အေၿဖထုတ္ေပးႏုိင္သည္ကို ေတြ႔ရသည္၊၊ ဆုိလုိသည္မွာ သိပၸံသ ေဘာတရား အေၾကာင္းအရာမ်ားကိုၿဖစ္ေစ၊ အၿခားပညာေရးနယ္၊ အတတ္ပညာနယ္ပယ္က အေၾကာင္းအရာ မ်ားကိုၿဖစ္ေစ ပါဠိစာေပၿဖင့္ ေကာင္းေကာင္းညွိၿပတတ္ၾကသည္ကို အံ့ၾသစရာေတြ႔ၿမင္ရပါသည္၊၊

အၿခားေထရာ၀ါဒႏုိင္ငံမ်ား၏ ပါဠိစာေပတတ္ကြ်မ္းမႈမွာ ဘာသာေရးစာေပအၿဖစ္ၿဖင့္သာ တတ္ကြ်န္းနာလည္ သေဘာေပါက္ၾကၿခင္း ၿဖစ္ပါသည္၊၊ သိပၸံၿပႆနာတရပ္ကို ပါဠိစာေပအၿမင္ၿဖင့္ရွင္းလင္းၿပဖုိ႔
တစုံတေယာက္က ေတာင္းဆုိလာလ်င္ “ဒါေတြသည္ ဒုကၡမွလြတ္ေၾကာင္းမဟုက္၍” ဗုဒၶမေဟာခဲ့ဟူ၍ ယတိၿပတ္ၿငင္းပယ္ တတ္သည္ကို အေတြ႔အၾကဳံအရ သိရသည္၊၊ သီရိလကၤာပါဠိစာေပရွင္မ်ားမွာ ထုိ႔သို႔မဟုက္ဘဲ ၿပႆနာအရပ္ရပ္ကို အဘိဓမၼာရႈေဒါင့္၊ ၀ိယနရႈေဒါင့္၊ သုတၱန္ရႈေဒါင့္တုိ႔မွ ႏႈိင္းယွဥ္ၿပီး အံ့ၾသဖြယ္ရွင္းလင္း ၿပတတ္ၾကပါသည္၊၊

ဤေဆာင္းပါးတြင္ သီရိလကၤာၿပည္သူမ်ား ပါဠိစာေပဗဟုသုတမ်ားရၿခင္း၏ အေၾကာင္းတခုကို စာဖတ္သူမ်ား ေတြ႔ရမည္ ၿဖစ္ပါသည္၊၊ သီရိလကၤာသားတို႔ ဘာသာေရးအလုပ္တြင္ စာေပကိုပါထည့္သြင္းၿပီး သင္ယူတတ္ၾက ပုံကို ေတြ႔ရမွာၿဖစ္ပါသည္၊၊

ၿမန္မာႏုိင္ငံတြင္ တစ္လကို ေလးသီတင္းသတ္မွတ္၍ လဆန္းရွစ္ရက္ ဥပုသ္ေန႔၊ လၿပည့္ဥပုသ္ေန႔၊ လၿပည့္ ေက်ာ္ရွစ္ရက္ ဥပုသ္ေန႔ႏွင့္၊ လကြယ္ဥပုသ္ေန႔ဟူ၍ ဥပုသ္ေန႔မ်ားသတ္မွတ္ကာ သီတင္းသီလေဆာက္တည္ ္ၾကပါသည္၊၊

သီရိလကၤာႏုိင္ငံတြင္ ဥပုသ္ေန႔အစား “ေပါယေန႔”ဟူ၍သတ္မွတ္ကာ သီလေဆာက္တည္ ၾကပါသည္၊၊
တလလ်င္ ေပါယေန႔ တစ္ေန႔တည္းသာရွိပါသည္၊ တႏွစ္လုံးမွ ေပါယေန႔ (၁၂)ရက္သာ သတ္မွတ္ ထားၾကပါသည္၊၊ လစဥ္ လၿပည့္ေန႔ကို ေပါယေန႔ဟုသတ္မွတ္ၿပီး သီလေဆာက္တည္ၾကပါသည္၊၊

“ေပါေဟာယ” ဆုိေသာ သီရိလကၤာစကားလုံးမွ “ေပါယေန႔”ဟု ၿဖစ္လာသည္ဟု မွတ္သားရပါသည္၊၊
“ေပါေဟာယ”ဆုိေသာ စကားလုံးသည္လည္း “ဥေပါသထ”ဆုိေသာ ပါဠိစကားလုံးမွ ဆင္းသက္လာသည္ဟု ေလ့လာရပါသည္၊၊ “ဥေပါသထ”စကားလုံး၏ အဓိပၸါယ္မွာ ၿမန္မာလို”ဥပုသ္ေန႔”ဟူ၍ ၿဖစ္ပါသည္၊၊

"ဥပ၀သထ"ဟူေသာပါဠိပုဒ္ကို (ဥပ+၀သထ)ဟုႏွစ္ပုဒ္ခြဲၿပီး ၿမန္မာဘာသာၿပန္လုိက္ေသာအခါ “ေနၿခင္း”ဟူ၍ အဓိပၸါယ္ရပါသည္၊၊ “ေနၿခင္း”ဆုိရာတြင္လည္း ညေနစာစားၿခင္းႏွင့္ အၿခားေသာ အေပ်ာ္အပါး(ကာမဂုဏ္)တုိ႔မွ ကင္းလြတ္ၿပီး၊ တရားဓမၼၿဖင့္စိတ္ႏွင့္ကိုယ္ကို သီလၿဖင့္ေဆာက္တည္၍ ေနၿခင္းဟူ၍ အတိအက် အဓိပၸါယ္ၿပန္ ဆုိရပါသည္၊၊ ဤဖြင့္ဆုိခ်က္အရ ဥပုသ္ေန႔ဟူသည္မွာ ဓမၼၿဖင့္ေနသည့္ေန႔၊ တနည္း သီလၿဖင့္ေနသည့္ေနဟူ၍ မွတ္သားရမည္ ၿဖစ္ပါသည္၊၊

ဤသုိ႔ဆုိလ်င္ ၿမန္မာတုိ႔ ေဆာက္တည္ေသာ ဥပုသ္ေန႔ႏွင့္ သီရိလကၤာသားတုိ႔ ေဆာက္တည္ေသာ
ဥပုသ္ေန႔မွာ ပုံစံအနည္းငယ္ကြာၿခားေသာ္လည္း မူလအဓိပၸါယ္ ရည္ရြယ္ခ်က္အားၿဖင့္ တူညီသည္ဟု မွတ္သားရပါ သည္၊၊ ေပါယေန႔အစဥ္အလာသည္ (B.C.247)အရွင္မဟိႏၵမေထရ္ သီရိလကၤာသုိ႔ သာသနာၿပဳေရာက္သည္မွ စတင္ခဲ့သည္ဟု သိရပါသည္၊၊

လစဥ္အလိုက္ ေပါယေန႔မ်ားမွာ--

(၁) ေမလ(ကဆုန္လၿပည့္)ေန႔ကို သီရိလကၤာအေခၚအားၿဖင့္ ေ၀ဆခ္-ေပါယေန႔(Wesak Masse)ဟု ေခၚပါသည္၊၊ ထုိေန႔သည္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ဖြားေတာ္မူသည့္ေန႔ၿဖစ္သည္၊ ဘုရားအၿဖစ္သို႔ ေရာက္သည့္ေန႔မွာလည္း ဤေန႔မွာပင္ၿဖစ္သည္၊၊ ပရိနိဗၺာန္ၿပဳသည့္ေန႔မွာလည္း ဤေန႔ပင္ၿဖစ္သည္၊၊ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္ သီရိလကၤာႏုိင္ငံသို႔ တတိယအၾကိမ္ၾကြေသာ ေန႔လည္းၿဖစ္သည္၊၊ ဤသုိ႔ ေန႔ထူး ေန႔ၿမတ္မ်ားႏွင့္ တုိက္ဆုိင္သည့္အတြက္ ေမလၿပည့္ေန႔ကို ေပါယေန႔အၿဖစ္သတ္မွတ္ၿပီး၊ ႏုိင္ငံေတာ္ ရုံးမ်ား၊ ေက်ာင္းမ်ား၊ ေစ်းဆုိင္မ်ား၊ ကုမၸဏီမ်ားအားလုံးကုိ ပိတ္ေစၿပီး၊ သီလေဆာက္ တည္ၿခင္း၊ ေကာင္းမႈကုသိုလ္မ်ား ၿပဳလုပ္ၿခင္းၿဖင့္ ဘ၀အတြက္အဆီအႏွစ္မ်ားကို ထုတ္ယူၾကေလသည္၊၊

(၂) ဂြ်န္လ(နယုန္လၿပည့္)ေန႔ကို ဖုိဆြန္-ေပါယ(Posson Masse)ေန႔ဟု ေခၚပါသည္၊၊ ထုိေန႔တြင္ သီရိ လကၤာႏုိင္ငံသို႔ (B.C 247)က အရွင္မဟာမဟိႏၵမေထရ္ သာသနာၿပဳေရာက္လာၿပီး သီရိလကၤာသားတုိ႔ ဗုဒၶဘာသာ စၿဖစ္သည့္ေန႔ ၿဖစ္ပါသည္၊၊

(၃) ဂ်ဴလုိင္(၀ါဆုိလၿပည့္)ေန႔ကို ဧစလ-ေပါယေန႔(Essela Masse)ဟု ေခၚပါသည္၊၊ ထုိေန႔တြင္ မယ္ေတာ္မာ ယာသည္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ကိုဖြားၿမင္မည့္ ဆင္ၿဖဴေတာ္နိမိတ္ကို အိပ္မက္ၿမင္မက္ေသာေန႔ ၿဖစ္သည္၊၊ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ေတာထြက္သည္မွာလည္း ဤေန႔တြင္ၿဖစ္သည္၊၊ ဘုရား ၿဖစ္ေတာ္မူအၿပီး ႏွစ္လအၾကာ တရားဦးဓမၼစၾကၤာကုိ ေဟာေတာ္မူသည္မွာလည္း ယေန႔တြင္ၿဖစ္ သည္၊၊ သံဃာေတာ္မ်ား ၀ါဆုိ၀ါကပ္ သည့္ ေန႔လည္း ၿဖစ္ပါသည္၊၊

(၄) ၾသဂုတ္(၀ါေခါင္လၿပည့္)ေန႔ကို နိကိနိ-ေပါယေန႔(Nikini Masse)ဟု ေခၚပါသည္၊၊ ထုိေန႔တြင္
သံဃာေတာ္တုိ႔ ဒုတိယ၀ါဆုိ၀ါကပ္ၾကရပါသည္၊၊ သံဂၤါယနာႏွစ္တန္ တင္သည့္ေန႔ဟုလည္း ဆုိၾကပါသည္၊၊

(၅) စက္တင္ဘာ(ေတာ္သလင္းလၿပည့္)ေန႔ကို ဗိန္နာေရ-ေပါယေန႔(Binnere Masse)ဟု ေခၚပါသည္၊၊
သံဃာေတာ္မ်ားအတြက္ ပ၀ါရဏာေန႔ၿဖစ္ပါသည္၊၊ ကထိန္သကၤန္းလွဴခြင့္ရေသာေန႔လည္း ၿဖစ္ပါသည္၊၊

(၆) ေအာက္တုိဘာ(သီတင္းကြ်တ္လၿပည့္)ေန႔ကို ၀ပ္-ေပါယေန႔(Wap Masse)ဟု ေခၚပါသည္၊၊ မဟာပ၀ါရ ဏာေန႔ ၿဖစ္သည္၊၊ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ တပည့္သံဃာေတာ္တုိ႔အား ေဒသအႏွံ႔သို႔ ႏုိင္ငံၿခားသာသနာၿပဳ အစဆုံးေစလႊတ္သည့္ေန႔လည္း ၿဖစ္ပါသည္၊၊ အေသာကမင္းၾကီးမွ အရိ႒မင္းသားအား သီရိလကၤာသုိ႔ ေစ လႊတ္၍ ေဗာဓိပင္ကို ပင့္ေစေသာေန႔လည္း ၿဖစ္ပါသည္၊၊ အရွင္မဟာမဟိႏၵ ပရိနိဗၺာန္ ၿပဳသည့္ေန႔လည္း ၿဖစ္ပါ သည္၊၊

(၇) ႏုိ၀င္ဘာ(တန္ေဆာင္မုန္းလၿပည့္)ေန႔ကို အီလ္-ေပါယေန႔(Ill Masse)ဟု ေခၚပါသည္၊၊
တတိယသဂၤါယနာအၿပီး အရွင္မဟာေမာဂၢလိပုတၱတိႆမေထရ္သည္ သံဃာေတာ္တုိ႔အားအုပ္စုခြဲ၍ ကုိးတုိင္း ကိုးႏုိင္ငံသို႔ ၿပည္ပသာသနာၿပဳမ်ား ေစလႊတ္ေသာေန႔ ၿဖစ္ပါသည္၊၊ သီရိလကၤာသို႔ ၿမတ္ဗုဒၶ၏ ဓာတ္ေတာ္မ်ား စတင္ဆုိက္ေရာက္ေသာ ေန႔လည္းၿဖစ္ပါသည္၊၊

(၈) ဒီဇင္ဘာ(နတ္ေတာ္လၿပည့္)ေန႔ကုိ ဥန္ဒု၀ပ္-ေပါယေန႔(Undu Wap Masse)ဟု ေခၚပါသည္၊၊ ထုိေန႔တြင္ သဃၤမိတၱာေထရီ သီရိလကၤာသို႔ ဘုရားပြင့္ေတာ္မူရာ မဟာေဗာဓိပင္မွ ေတာင္ဘက္ကိုင္းကို ကူးယူလာသည့္ ေန႔ ၿဖစ္သည္၊၊ သီရိလကၤာသုိ႔ ဘိကၡဳနီသာသနာ စတင္ဆုိက္ေရာက္ေသာေန႔လည္း ၿဖစ္ပါသည္၊၊

(၉) ဂ်ႏၷ၀ါရီ(ၿပာသုိလၿပည့္)ေန႔ကို ဒုရုသု-ေပါယေန႔(Duruthu Masse)ဟု ေခၚပါသည္၊၊ ၿမတ္စြာဘရားရွင္ သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္က ပထမဆုံးမၾကိမ္ သီရိလကၤာသို႔ သာသနာၿပဳၾကြေတာ္မူသည့္ေန႔ ၿဖစ္ပါသည္၊၊ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္ကိုယ္တုိင္ နာဂဒီပကြ်န္းသားတုိ႔အား သာသနာစတင္ၿပဳေသာေန႔ ၿဖစ္ပါ သည္၊၊

(၁၀) ေဖဖ၀ါရီ(တပိုတြဲလၿပည့္)ေန႔ကို န၀န္-ေပါယေန႔(Navan Masse)ဟု ေခၚပါသည္၊၊ ထုိေန႔တြင္
အရွင္သာရိပုတၱရာႏွင့္ အရွင္မဟာေမာဂၢလန္တုိ႔ သာသနာေတာ္သို႔၀င္ေရာက္ၿပီး၊ ရဟန္းၿပဳသည့္ေန႔ ၿဖစ္ပါသည္၊၊

(၁၁) မတ္(တေပါင္းလၿပည့္)ေန႔ကုိ ေမဒင္-ေပါယေန႔(Meding Masse)ဟု ေခၚပါသည္၊၊ ထုိ႔ေန႔တြင္
ၿမတ္စြာဘုရားရွင္၏ လက္ယာဘက္ ေအာက္စြယ္ေတာ္ၿမတ္ကို သီရိလကၤာသို႔ ေဆာင္ယူလာခဲ့ပါသည္၊၊ ယေန႔တုိင္ ဖူးေတြ႔ႏိုင္ပါသည္၊၊

(၁၂) ဧပရယ္(တန္ခူးလၿပည့္)ေန႔ကို ဘတ္-ေပါယေန႔(Buck Masse)ဟု ေခၚပါသည္၊၊ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္ သီရိ လကၤာသို႔ ဒုတိယအၾကိမ္ေၿမာက္ သာသာနာၿပဳၾကြေတာ္မူသည့္ေန႔ ၿဖစ္ပါသည္၊၊ ဤေန႔ ထူးေန႔ၿမတ္ႏွင့္ တုိက္ ဆုိင္သည့္အတြက္ ဧပရယ္လၿပည့္ေန႔ကို ေပါယေန႔အၿဖစ္သတ္မွတ္ၿပီး၊ ႏုိင္ငံေတာ္ရုံးမ်ား၊ ေက်ာင္းမ်ား၊ ေစ်း ဆုိင္မ်ား၊ ကုမၸဏီမ်ားအားလုံးကုိ ပိတ္ေစၿပီး၊ သီလ ေဆာက္တည္ၿခင္း၊ ေကာင္းမႈကုသိုလ္မ်ား ၿပဳလုပ္ၿခင္းၿဖင့္ ဘ၀အတြက္ အဆီအႏွစ္မ်ားကို ထုတ္ယူၾကေလသည္၊၊

ေပါယေန႔မ်ားတြင္ အရက္ေသစာႏွင့္ အသားမေရာင္းရ အမိန္႔ကို သီရိလကၤာအစုိးရမွ ထုတ္ၿပန္ထားပါသည္၊၊ ေပါယေန႔ေရာက္ၿပီဆုိလ်င္ သီရိလကၤာၿပည္သူတုိ႔သည္ မိမိတုိ႔ကိုးကြယ္သည့္ ဘုန္းေတာ္ၾကီး
ေက်ာင္းတုိက္မ်ားသုိ႔ မနက္ေစာေစာ(၆)ခန္႔တြင္ အေရာက္လာၾကရပါသည္၊၊ အၿဖဴေရာင္တူညီ၀တ္စုံ မ်ားကိုလည္း အမ်ဳိးသမီးေရာ အမ်ဳိးသားမ်ားပါ ၀တ္ဆင္ၾကရပါသည္၊၊ ေပါယေန႔ သီလေဆာက္တည္ ရန္လာၾကေသာ ဥပုသ္သည္မ်ားသည္ ပန္းမ်ား၊ ဆီးမီးမ်ား၊ သစ္သီးမ်ား၊ လႈဖြယ္ပစၥည္းမ်ား၊ စသည္မ်ားကို ယူလာေလ့ ရွိၾကပါသည္၊၊

ေပါယေန႔မ်ားတြင္ ၿမဳိ႔တြင္း၌ လူအလြန္တိတ္ဆိပ္သည္ကုိ သတိထားမိပါသည္၊၊ ကေလးေရာ လူၾကီးမ်ားပါ နီးရာေက်ာင္းတုိက္မ်ားတြင္ သီလေဆာက္တည္ရန္သြားၾကသၿဖင့္ လမ္းမ်ားႏွင့္ ေစ်းမ်ားတြင္ လူမရွိသေလာက္ ရွားလွပါသည္၊ လုိင္းကားမ်ားေပၚတြင္လည္း စီးနင္းသူမရွိသေလာက္ နည္းပါးသည့္ ေန႔ ၿဖစ္ပါသည္၊၊ အရွင္တုိ႔ ခရီးသြားလုိေသာအခါ ထုိေပါယေန႔မ်ားကိုေရြး၍ သြားေလ့ရွိပါသည္၊၊
------------------------------------------

တေန႔တာ ေပါယေန႔ အစီအစဥ္မွာ ေအာက္ပါအခ်ိန္ဇယားအတုိင္း ၿဖစ္ပါသည္---

(၁) နံနက္(၆)ခြဲတြင္ ေပါယေန႔တေန႔တာအစီအစဥ္ကို စပါသည္၊၊

(၂) နံနက္(၆)နာရီခြဲ-ဆရာေတာ္တုိင္ေပးသည့္ ဘုရားရွိခုိးစာၿဖင့္ တညီတညြတ္ ရွိခုိးၿပီး၊ ဆြမ္းေတာ္ ဆက္ကပ္ၾကရသည္၊၊

(၃) နံနက္(၇)နာရီတြင္ နံနက္စာ အစားအေသာက္ကို အလႈရွင္တဦးမွ လႈသည္ကို စားၾကရပါသည္၊၊

(၄) နံနက္(၈)နာရီတြင္ ဆရာေတာ္ထံမွ သီလေဆာက္တည္ၿပီး၊ တရားနာယူရပါသည္၊၊

(၅) နံနက္(၉)နာရီတြင္ ဆရာေတာ္ထံမွ ပါဠိစာေပသင္ၾကားမႈကုိ တက္ေရာက္ သင္ၾကားၾကရပါသည္၊၊

(၆) နံနက္(၁၀)တြင္ ပါဠိစာေပကြ်မ္းက်င္သည့္ အထူးဖိတ္ေခၚထားေသာ လူပညာရွိတဦးထံမွ ပိဋ ကတ္ေတာ္မွ ေခါင္းစဥ္တခုကို ေဆြးေႏြးတင္ၿပသည္ကို တက္ေရာက္ၾကရပါသည္၊၊ ပိဋကသင္ၾကား ခ်ိန္ၿဖစ္ပါသည္၊၊

(၇) နံနက္(၁၁)နာရီတြင္ ဥပုသ္သည္မ်ားအားလုံး စုေပါင္း၍ ဘုရားဆြမ္းကပ္ၾကရပါသည္၊၊ ဘုရား ဆြမ္းကပ္ စာပုိဒ္မ်ားကို ဆရာေတာ္မွ တုိင္ေပးသည္ကို လုိက္ဆုိၾကပါသည္၊၊

(၈) နံနက္(၁၂)နာရီတြင္ အလႈရွင္တဦးမွ လွဴဒါန္းေသာ ေန႔လယ္စာအာဟာကုိ စားသုံးၾကရပါသည္၊၊
ေန႔လယ္စာအာဟာရကို စားသုံးေနစဥ္မွာလည္း ပါဠိဆရာတဦးမွ ဆြမ္းႏွင့္ဆက္စပ္ေသာ ပစၥေ၀ကၡဏာ ဆင္ၿခင္ပုံအေၾကာင္းအရာမ်ားကို ရွင္းလင္းရြတ္ဆုိၿပေနပါသည္၊၊ ဥပုသ္သည္မ်ားအေနၿဖင့္ သတိလက္လြတ္ အစာအာဟာရကို မစားသုံးေစဘဲ ဆင္ၿခင္၍စားေသာက္ၾကရန္ ဤသို႔ၿပဳလုပ္ၿခင္း ၿဖစ္ပါသည္၊၊ ေန႔လယ္စာစားသုံးအၿပီးတြင္ တစ္နာရီခန္႔ အနားေပးပါသည္၊၊

(၉) ေန႔လယ္(၁)နာရီတြင္ ၀ိပႆနာႏွင့္စပ္ေသာ တရားေတာ္ကို ေဟာၾကားပါသည္၊၊ တရားေတာ္ကိုနာယူ အၿပီး တစ္နာရီခန္႔ တရားအားထုတ္ၾကရပါသည္၊၊

(၁၀) ေန႔လယ္(၂)နာရီတြင္ လမ္းေလ်ာက္၍ တရားမွတ္ၾကရပါသည္၊၊ ထုိအခ်ိန္တြင္ အနားယူမည္ဆုိက ယူႏုိင္ပါသည္၊၊

(၁၁) ညေန(၃)နာရီတြင္ အထူးပင့္ဖိတ္ထားေသာ ဓမၼကထိကဆရာေတာ္တပါးမွ အထူးတရားပြဲေဟာၾကား သည္ကို နာယူၾကရပါသည္၊၊ တရားပြဲၿပီးဆုံးလ်င္ မိမိေမးလိုရာကို ဓမၼကထိကဆရာေတာ္အထံတြင္ ေမးၿမန္းႏုိင္ပါသည္၊၊

(၁၂) ညေန(၅)နာရီတြင္ ဆရာေတာ္ထံမွ ဥပုသ္သည္မ်ားအားလုံး ပရိတ္တရား နာယူၾကရပါသည္၊၊

(၁၃) ညေန(၆)နာရီတြင္ ဆရာေတာ္အထံမွ ၾသ၀ါဒအဆုံးအမမ်ားကို နာယူၾကရပါသည္၊၊ ဆရာေတာ္ ဆုံးမသည္ကို နာယူအၿပီး၊ ညေန(၇)နာရီခန္႔တြင္ ေပါယေန႔ တေန႔တာ သီလေဆာက္တည္မႈ၊ အလႈဒါန ၿပဳမႈမ်ားအတြက္ ေရစက္ခ်၊ အမွ်ေ၀တရားေတာ္နာယူၿပီး၊ ေပါယေန႔အစီအစဥ္မ်ား အဆုံးသတ္ပါသည္၊၊

သီရိလကၤာဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔၏ ေပါယေန႔ သီလေဆာက္တည္ပြဲသည္ နံနက္(၆)နာရီမွစတင္ၿပီး၊ ညေန (၇)နာရီခန္႔တြင္ ၿပီးပါသည္၊၊ တခ်ဳိ႔ေက်ာင္းတုိက္မ်ားတြင္ ညပုိင္းအထူးတရားပြဲမ်ားပါ က်ဥ္းပေလ့ရွိသည္၊၊

တေန႔တာလုံးကို တရားၿဖင့္ေနသည္ဟုပင္ ထင္မိပါသည္၊၊ တူညီ၀တ္စုံ အၿဖဴေရာင္ေလးမ်ားကို အမ်ဳိးသမီးေရာ၊ အမ်ဳိးသားမ်ားပါဆင္တူ ၀တ္ဆင္ထားၾကသည္ကလည္း ၿငိမ္းေအးသည့္ သေဘာကုိ ၿပသေနသေယာင္ ၿမင္ရသူကို ေအးၿမေစပါသည္၊၊

ထူးၿခားမႈေလးတခုကိုလည္း တင္ၿပခ်င္ပါေသးသည္၊၊ သီရိလကၤာတုိ႔ ဆရာေတာ္မ်ားေရွ႔တြင္ တရားနာ ထုိင္သည့္အခါတြင္ ၿဖစ္ေစ၊ ဆြမ္းကပ္သည့္အခါတြင္ၿဖစ္ေစ ထုိင္ေသာအခါ သံဃာေတာ္မ်ားဘက္သို႔ ေၿခဆင္းၿပီး ထုိင္ေလ့ရွိပါသည္၊၊ အရွင္တုိ႔ သီရိလကၤာေရာက္စကဆုိလ်င္ ကိုယ့္ဘက္ကို ေၿခဆင္းထား ေသာ အမ်ဳိးသမီး၊ အမ်ဳိးသားမ်ားကို ေတြ႔ရေသာအခါ ရုိင္းသည္ဟု ထင္ခဲ့ပါသည္၊၊ ေနာင္ၾကာလာ ေသာအခါတြင္မွ ဤထုိင္နည္းသည္ သူတို႔ယဥ္ေက်းမႈအရ ယဥ္ေက်းသည့္ ထုိင္ပုံၿဖစ္သည္ဟု သိလာ ရပါသည္၊၊

ၿမန္မာေရွးစကားထဲတြင္ “မိန္းမၿပင္း ေၿခဆင္း၊ ေယာက်ာၤးၿပင္း ေက်ာခင္း”ဟု အဆုိတခုရွိပါသည္၊၊ သီရိလကၤာတုိ႔ အလႈဒါနပြဲ၊ တရားပြဲ၊ အၿခားမဂၤလာရွိအခန္းအနားမ်ားတြင္ ေၿခဆင္းၿပီး ထုိင္ေလ့ရွိေသာေၾကာင့္ အရွင္တုိ႔ ၿမန္မာယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ မတူသည့္ ထုိင္ပုံယဥ္ေက်းမႈတခုကုိ သင္ယူရရွိသည္ဟုသာ သေဘာထားရပါ ေတာ့သည္၊၊ လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိး၏ ယဥ္ေက်းမႈပုံစံသည္ အၿခားလူမ်ဳိးတခုအတြက္ ရုိင္းစုိင္းသည့္ အၿပဳအမူတခု ၿဖစ္တတ္သည္ဆုိသည့္စကားမွာ ဤေနရာတြင္ တကယ္မွန္ေလသည္၊၊

ေပါယေန႔ တေန႔တာ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို သုံးသပ္ၾကည့္ေသာအခါ သာမာန္အားၿဖင့္ သီလေဆာက္ တည္သည္ဟု ဆုိေသာ္လည္း၊ ပါဠိစာေပသင္ၾကားခ်ိန္၊ တရားေဆြးေႏြးခ်ိန္၊ တရားထုိင္ခ်ိန္၊ တရားနာ ယူခ်ိန္၊ စသည္အားၿဖင့္ တစ္ေန႔တည္းၿဖင့္ ေတာ္ေတာ္စုံလင္ေအာင္ အလုပ္ လုပ္ၾကသည္ကို သတိၿပဳမိသည္၊၊

သီရိလကၤာတုိ႔သည္ တစ္လလ်င္ တၾကိမ္တည္းသာ ဥပုသ္ေန႔အၿဖစ္သတ္မွတ္၍၊ သီလေဆာက္တည္ၾက ေသာ္လည္း တေန႔တည္းကို စနစ္တက်အခ်ိန္ဆြဲ၍ အက်ဳိးရွိေအာင္ သီလေဆာက္တည္ၾကသည္ကို ေတြ႔ႏုိင္ သည္၊၊ ဥပုသ္ေန႔ သီလေဆာက္တည္ပြဲဆုိသည္ထက္ ၿမန္မာႏုိင္ငံ ရိပ္သာ တရားစခန္းပြဲႏွင့္ပင္ ဆင္ဆင္တူ ေနပါသည္၊၊ ေပါယေန႔အစီအစဥ္မ်ားအားလုံး ၿပီးဆုံးေသာအခါ ေပါယဥပုသ္သည္တုိ႔ မိမိတုိ႔အိမ္သို႔အသီးသီး ၿပန္ၾကၿပီး၊ အိမ္ေရွ႔တြင္ ပရိတ္ရြတ္ဖတ္ၿခင္းမ်ား၊ တရားေဆြးေႏြးၿခင္းမ်ားကို ၿပဳလုပ္ေလ့ရွိၾကသည္ဟု ဆုိပါသည္၊၊

တႏွစ္တာအတြက္ ေပါယေန႔(၁၂)ရက္ရွိသည္၊ ထုိ(၁၂)ရက္ထဲမွ ဖုိဆြန္-ေပါယေန႔ႏွင့္၊ ေ၀ဆခ္-ေပါယ ေန႔ကို သီရိလကၤာ၏ ဘာသာေရးပြဲေတာ္ၾကီးအၿဖစ္ သတ္မွတ္၍ တႏုိင္ငံလုံးပြဲေတာ္မ်ားက်င္းပေလ့ ရွိပါသည္၊၊ ၿမန္မာႏုိင္ငံ ဘုရားပြဲၾကီးမ်ားက်င္းပသကဲ့သို႔ ၿဖစ္ပါသည္၊၊ ၿပပြဲအမ်ဳိးမ်ဳိး၊ အတီးအမႈတ္၊ ရုိးရာ အကအခုန္မ်ား၊ ဇာတ္ပဲြမ်ား၊ ဆီမီးထြန္းပြဲမ်ားစသည္တုိ႔ က်င္းပၿခင္းၿဖစ္ပါသည္၊၊

ေပါယေန႔တေန႔တည္းတြင္ ဒါနကုသုိလ္အလုပ္ၿဖစ္သည့္ ဥပုသ္သည္မ်ားအား ဆြမ္းႏွင့္၊ ေဆး၊ အေဖ်ာ္ ရည္လွဴဒါန္းမႈ ဒါနကုသုိလ္၊ သီေဆာက္တည္မႈ သီလကုသိုလ္၊ တရားမွတ္ရႈမႈ ဘာ၀နာကုသိုလ္၊ ပါဠိစာေပ သင္ယူမႈ ဓမၼကုသုိလ္၊ တရားေဟာမႈ ဓမၼကုသုိလ္၊ တရားနာယူမႈ ဓမၼကုသိုလ္၊ ေ၀ယ်ာ၀စၥ အလွဴ၊ စသည့္ကုသိုလ္မ်ားကို ေစတနာပါပါ လုပ္ေနၾကသည္ကို ေတြ႔ၿမင္ရသည့္အတြက္ အရွင့္အေနၿဖင့္ ေပါယေန႔ကို ဘ၀အတြက္ အေကာင္းဆုံးအဆီအႏွစ္ကို ထုတ္ယူသည့္ေန႔ဟူ၍ပင္ သေဘာေပါက္မိပါသည္၊၊

ဤသို႔ၿဖင့္ သီရီလကာၿပည္သူတုိ႔သည္ သူတုိ႔၏ဘ၀ကုိ ဘာသာေရးၿဖင့္ ပုံသြင္းယူတတ္ၾကသည္ကို နည္းယူဖြယ္ တင္ၿပလိုက္ရပါသည္၊၊ အရွင္တုိ႔ေတြ႔ရသေလာက္ဆုိလ်င္ သီရိလကၤာႏုိင္ငံကို ေခတ္ေပၚ ရုပ္၀တၳဳက မ်ားစြာဆြဲ ေဆာင္မႈ မၿပဳႏုိင္ေသးသည္ကို ေတြ႔ရသည္၊၊ အေနအထုိင္ အစားအေသာက္ အလြန္ရုိးေသာ လူမ်ဳိးအၿဖစ္ က်န္ ရွိေနေသးသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္၊၊ ဘာသာေရးကို ႏုိင္ငံေတာ္ပညာ ေရးအၿဖစ္ႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈဓေလ့မ်ားအၿဖစ္ ပါ အသိမွတ္ၿပဳထားၾကေသာ သီရိလကၤာတုိ႔၏ ေန႔စဥ္ဘ၀သည္ လြန္စြာေအးခ်မ္းသည္ကုိ ေတြ႔ရပါသည္၊၊

ေပါယေန႔ေဆာင္းပါးကို ဖတ္ရေသာ “အလင္း စက္” စာဖတ္သူမ်ားအားလုံး မိမိတုိ႔၏ ရွည္လ်ားလွ ေသာ ေန႔-ညမ်ားထဲမွ အႏွစ္ရွိေသာေန႔မ်ား ညမ်ားကို အတိအက်သတ္မွတ္ၿပီး၊ ဘ၀အတြက္ အဆီအ ႏွစ္ၿဖစ္ေသာ ေကာင္းမႈကုသိုလ္မ်ားကို ထုတ္ယူႏုိင္ၾကပါေစလို႔ ေမတၱာၿဖင့္ ဆႏၵၿပဳလိုက္ပါတယ္၊၊


အရွင္ေက၀လ(အလင္း စက္)
ဘာ၀နာ၀ိဟာရ-သီရိလကၤာ
(၁၃.၁.၂၀၁၁)