အခ်စ္ကို ဘယ္လုိေၿပာရမယ္၊၊ ၊၊

ဘာသာစကားတုိင္းမွာ အမ်ားဆုံးႏွစ္သက္ သေဘာက်ၾကတဲ့ ေ၀ါဟာရေလးေတြ ရွိၾကပါတယ္၊၊ အဂၤလိပ္စာမွာ ဆုိရင္ “love”ဆုိတဲ့ စကားလုံးေ၀ါဟာရေလးေပါ့၊ ၿမန္မာစကားမွာေတာ့ “အခ်စ္,ခ်စ္တယ္”ဆုိတဲ့ စကားလုံးေ၀ါ ဟာရေလးပါ၊၊ သီဟဠဘာသာစကားမွာေတာ့ “အာသေရ”ပါတဲ့၊၊

Love ဆုိတဲ့ေ၀ါဟာရကို အဘိဓာန္တစ္အုပ္မွာ တမ်ဳိးဘာသာၿပန္ထားတာမုိ႔ တစ္ခုတည္း တိက်တဲ့ အဓိပၸါယ္ ကိုေၿပာဖုိ႔ မၿဖစ္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ပါဘဲ၊၊ ေသၿခာတာတစ္ခုကေတာ့ Emotional Feeling=စိတ္တြင္း ႏွလုံး သားတြင္းမွာ ၿဖစ္တည္ေနတဲ့ love ကိုဘာသာစကားလုံးနဲ႔ သရုပ္ေဖာ္လုိ႔ မရဘူးဆုိတာပါပဲ၊၊ ေနာက္တစ္ခုက love ရဲ့ Funtional Actions=ဘယ္လုိခ်စ္တယ္၊ ဘယ္ေလာက္ ခ်စ္တယ္၊ ဘာေၾကာင့္ ခ်စ္တယ္၊ ဘယ္အထိ ခ်စ္မယ္၊ ဘယ္ပုံစံ ခ်စ္မယ္၊ ဘယ္အေၿခအေနနဲ႔ ခ်စ္တယ္ဆုိတာေတြကလည္း ဘာသာစကားနယ္ပယ္ကို ေက်ာ္လြန္ပါတယ္၊၊

အခ်စ္ အခ်စ္၊ ခ်စ္တုိင္း ခ်စ္၍၊

ခ်စ္ေလ ခ်စ္ေလ၊ ခ်စ္မေၿပတည္း၊၊

ဆားငန္ေရေနာက္ ငတ္တုိင္းေသာက္က၊

ေသာက္ေလ ေသာက္ေလ ငတ္မေၿပသုိ႔၊

ေပမအရာ တဏွာဖြဲ႔ရစ္ ထုိအခ်စ္လဲ

အၿပစ္မၿမင္၊ မဆင္ၿခင္ဘဲ၊

ခ်စ္လ်င္ ေပ်ာ္ႏုိး၊ ခ်စ္စပ်ဳိးသည္၊

ခ်စ္ရုိး ခ်စ္စဥ္ ခ်စ္လမ္းတည္း၊၊

ကဗ်ာေလးက အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသရဲ့ စာအုပ္ထဲမွာ ဖတ္မိတာပါ၊၊ ေရွးအမည္မသိစာဆုိတစ္ဦး ဖြဲ႔သီခဲ့တာလုိ႔ ဆုိပါတယ္၊၊ ၿမန္မာေ၀ါဟာရ အခ်စ္ဆုိတာကို ေနရာမ်ားစြာမွာ ေမတၱာလုိ႔ နားလည္ထားသူေတြ ရွိပါတယ္၊၊ ခ်စ္တယ္ (သုိ႔) ေမတၱာရွိတယ္ဆုိတဲ့ ေ၀ါဟာရႏွစ္ခု အဓိပၸါယ္တူတယ္လုိ႔ ဆုိလုိတာပါ၊၊ ဥပမာ--မိမိခ်စ္ေနသူကို ေမတၱာရွိတယ္လို႔ ေၿပာလုိက္ရင္ ခ်စ္တယ္လုိ႔ ေၿပာတယ္ဆုိတာကို အေၿပာခံရသူက အလုိလိုနားလည္သြားပါတယ္၊၊

တကယ္ေတာ့ ေမတၱာဆုိတဲ့ ေ၀ါဟာရက ၿမန္မာေ၀ါဟာရ စစ္စစ္မဟုက္ပါဘူး၊၊ ပါဠိစာေပကေန ဆင္းသက္လာတဲ့ ပါဠိသက္ၿမန္မာ ေ၀ါဟာရတစ္ခုပါ၊၊ ပါဠိစာေပမွာသုံးတဲ့ ေမတၱာဆုိတာရဲ့ အနက္အဓိပၸါယ္က အက်ဳိးလုိလားတာကို ေၿပာတာပါ၊၊ ပါဠိသက္ ၿမန္မာေ၀ါဟာရ ေမတၱာ ဆုိတာကေတာ့ အက်ဳိးလုိလားမႈအၿပင္ ေလာကီဆန္တဲ့ တြယ္တာမႈ၊ ၿမတ္ႏုိးမႈ၊ သံေယာဇဥ္၊ အခ်စ္ဆုိတဲ့ သေဘာမ်ားပါ သက္၀င္ေနပါတယ္၊၊

ဒီအခ်စ္ေတြ ေမတၱာေတြ ဘယ္ကစလဲဆုိတဲ့ ေမးခြန္းေလးကိုလည္း လူတုိင္းနီးနီးပင္ ငယ္ရြယ္မႈႏွင့္ အတူ အေၿဖရွာခဲ့ဘူးသည္ပင္၊၊ တခ်ဳိ႔က ခ်စ္ၿခင္းအစ မ်က္စိကလို႔ ဆုိသူေတြ ရွိသလို၊ တခ်ဳိ႔ကလည္း ခ်စ္ၿခင္းအစ ႏွလုံးသားကလုိ႔ ဆုိသူေတြလည္း ရွိေနၿပန္သည္၊၊ တခ်ဳိ႔ကမူ ခ်စ္ၿခင္းအစ “အာဒံႏွင့္ ဧ၀” ကဟုပင္ ဆုိၾကၿပန္ေသးသည္၊၊ စပ္မိ၍ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ကို သတိရမိလာသည္၊ ဘယ္သူ ေရးသည္ ဟုေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ပါ၊၊

ခ်စ္ၿခင္း အစ၊ မ်က္စိကလုိ႔

မ်ားလွက၀ိ၊ မိန္႔ဆုိရွိလည္း၊

မ်က္စိမၿမင္၊ သံစဥ္မၾကား၊

ထုိသူမ်ား၀ယ္၊ ခ်စ္ၿခင္း ဘယ္ကစပါလိမ့္၊၊ ၊၊

ဤမွ်အေၿပာက်ယ္တဲ့ အခ်စ္ဆုိတာကို ေလာကီနယ္ပယ္က လူသားေတြပင္ မကဘဲ ေလာကုတၱရာ နယ္ပယ္က ရဟန္းေတာ္အခ်ဳိ႔ပင္ အေၿဖရွာခဲ့ၾကဘူးေၾကာင္း အင္း၀ေခတ္ စာဆုိေတာ္ရွင္မ်ား ၿဖစ္ၾကသည္ ့ အရွင္မဟာရဌသာရ၊ အရွင္မဟာသီလ၀ံသႏွင့္ အရွင္ေတေဇာသာရ တုိ႔၏ စာေပမ်ားကို ၿမန္မာစာေပ သမုိင္းတြင္ အလြယ္တကူ ေလ့လာႏုိင္ပါသည္၊၊

၀ႏၷပဘာ

ကလ်ာႏုသစ္…..စသည္ၿဖင့္ တမ်ဳိး၊

ခ်ဳပ္ညရီတြင္

ၿဖဳပ္ခ်ည္းၿမင္သည္

ရွင္သာ ရခုိင့္တန္ေဆာင္ေလာ……စသည္ၿဖင့္ တဖုံ၊ ရဟန္းစာဆုိေတာ္အရွင္တုိ႔၏ လ်ဳိ႔၀ွက္ ရင္ခုံသံမ်ားကို တိတ္တဆိတ္ ၾကားေယာင္မိပါသည္၊၊

ဤအေရးအရာကို ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားတြင္သာမက ဖခင္ၿဖစ္ေတာ္မူေသာ ဗုဒၶရွင္ေတာ္သည္ပင္ အခ်စ္ေရး အခ်စ္ရာကို ဥေပကၡာၿပဳ၊ မ်က္ႏွာလႊဲေတာ္မမူ၊၊ အခ်စ္ႏွင့္ဆက္စပ္၍ ေ၀ေနယ်သတၱ၀ါတုိ႔ သိသင့္ သိဖြယ္ရာမ်ားကို သင္ၾကားၿပသ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ေၾကာင္း ပါဠိစာေပမွတ္တမ္းမ်ားတြင္ ေလ့လာရရွိႏုိင္ပါသည္၊၊

တခ်ဳိ႔တခ်ဳိ႔က ၿမတ္စြာဘုရား တရားေဟာသည္ဟု ဆုိလိုက္လ်င္ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱႏွင့္၊ သစၥာေလးပါး၊ မဂြင္ရွစ္ပါး၊ ေဗာဓိပကၡိယတရား သုံးဆယ့္ခုႏွစ္ပါး၊ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ တရားမ်ားဟုသာ ထင္ေနတတ္ၾကပါသည္၊၊ ဗုဒၶရွင္ေတာ္သည္ ေလာကုတၱရာအတြက္သာ တာ၀န္ေက်သူ မဟုက္ပါ၊ ေလာကအတြက္လည္း တာ၀န္ေက်ခဲ့ပါသည္၊၊

 အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ေလာကီနယ္သား လူသားသာမန္တုိ႔ႏွင့္သာ စပ္ဆုိင္ေသာ စီးပြားေရး၊ ၾကီးပြားေရးႏွင့္ လူမႈေရး၊ ပညာေရး၊ ခ်စ္ေရး ခ်စ္ရာတုိ႔ပါမက်န္၊ သင္ၿပ ေဟာၾကားေတာ္မူ၍ ၿဖစ္ပါသည္၊၊

ခ်စ္ၿခင္းအစ မ်က္စိက, ခ်စ္ၿမင္းအစ ႏွလုံးသားက, ခ်စ္ၿခင္းအစ အာဒံႏွင့္ ဧ၀က၊ ဟုေထြၿပားစြာ ဆုိေနသူတုိ႔ၾကားတြင္ ၿမတ္ဗုဒၶရွင္ေတာ္က တကယ္စစ္မွန္တိက်သည့္ ခ်စ္ၿခင္း၏အစကို ရွာေဖြ ၿပသခဲ့ပါသည္၊၊ ၿမတ္စြာဘုရား ရွာေဖြၿပသည့္ ခ်စ္ၿခင္းအစကို ေလ့လာၾကည့္ရေအာင္ပါ----------

ပုေဗၺ၀ သႏၷိ၀ါေသန၊ ပစၥဳပၸႏၷဟိေတန ၀ါ၊၊

ဧ၀ံ တံ ဇာယေတ ေပမံ၊ ဥပၸလံ၀ ယေထာဒေက၊၊

(ဒုကနိပါတ ပါဠိ၊သာေကတဇာတက)

ဒီပါဠိစာပိုဒ္ေလးမွာ အခ်စ္တခုရဲ့ အစ၊ အခ်စ္တစ္ခု ၿဖစ္တည္လာဖုိ႔ အေၾကာင္းႏွစ္မ်ဳိးကို ေလ့လာ ေတြ႔ရွိႏုိင္ပါတယ္၊၊ အေၾကာင္းႏွစ္မ်ဳိးက-----

(၁) ေရွးေရစက္၊

(၂) အက်ဳိးလုိလားမႈ၊ လုပ္ေဆာင္ေပးမႈ၊

သမုိင္းစာေပေတြကို ေလ့လာၾကည့္လိုက္ရင္ ဘုရင့္သၼီးေတာ္ေတြနဲ႔ အေစခံကြ်န္ေယာက်ာၤးေတြ ခ်စ္ၾကဳိက္မိၾကၿပီး စည္းစိမ္ေတြစြန္႔၊ အခ်စ္တစ္ခုတည္းကို ကိုးကြယ္သြားၾကတာဟာ ေရွးဘ၀ေရစက္ေၾကာင့္ပါ၊၊ တၿပည္သူ မုဆုိးမကို ခ်စ္မိၿပီး ထီးနန္းစည္းစိမ္ကို စြန္႔ရဲတာလဲ ေရွးဘ၀ေရ စက္ပါ၊၊ ေရွးေရစက္သာ ရွိလာရင္ ဘယ္ေလာက္ေ၀းေ၀း၊ အဆင့္အတန္းေတြ ဘယ္ေလာက္ကြာကြာ၊ ဂုဏ္ေတြ ဘယ္လုိပဲ ၿခားၿခား မစဥ္းစားႏုိင္ေတာ့ပါဘူး၊ ခ်စ္လုိ႔ကို ခ်စ္တာလုိ႔ ေၿပာရေတာ့မွာပါ၊၊

မိန္းကေလးတစ္ဦးႏွင့္ ေယာက်ာၤးေလးတစ္ဦး ခ်စ္တာပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္၊ မိန္းကေလးၿခင္း ေယာက်ာၤးေလးၿခင္း ခ်စ္တာပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္၊ မိဘႏွင့္ သားသၼီး ခ်စ္တာပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ ညီကို ေမာင္ႏွစ္မၿခင္း ခ်စ္တာပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ အခ်စ္တုိင္းမွာ ေရွးေရစက္ရွိရပါတယ္၊၊ ေရွးေရစက္သာ မရွိခဲ့ၾကရင္ တေယာက္ကို တေယာက္ မခ်စ္တတ္ၾကပါဘူး၊၊ တစ္မိသားစုထဲမွာေတာင္ အရမ္းစိမ္းတာေတြကို ရွိပါတယ္၊၊ ေရွးေရစက္ နည္းခဲ့လို႔ပါ၊၊

မိဘသေဘာတူလို႔ အၾကင္ လင္မယား အၿဖစ္ယူထားၾကေပမဲ့ တေယာက္ကို တေယာက္ တသက္လုံး ခ်စ္မသြားၾကသူေတြကို ပတ္၀န္းက်င္မွာ ေတြ႔ႏုိင္ပါတယ္၊၊ ကုိယ္တစ္ခါမွ မၿမင္ဘူးပဲ အသံေလးၾကားရရုံနဲ႔ ေမတၱာသက္၀င္ေနတာ၊ သံေယာဇဥ္ၾကီးမား ေနတာေတြဟာ ေရွးဘ၀ အဆက္ဆက္ ၿပဳခဲ့ဘူးတဲ့ ေရစက္ေၾကာင့္ပါပဲ၊၊ တစ္ခါေလးေတြ႔လိုက္ရုံနဲ႔ At first sight လို႔ေခၚတဲ့ ၿမင္ၿမင္ၿခင္း အခ်စ္ေတြ၊ သံေယာဇဥ္တြယ္တာမိၾကတာေတြဟာ ေရွးဘ၀ေရစက္ေၾကာင့္ပါပဲ၊၊ ဗုဒၶရွင္ေတာ္က ခ်စ္ၿခင္းရဲ့အစကို ဤသို႔သင္ၿပေတာ္ မူပါတယ္၊၊

ေနာက္တစ္ခု ခ်စ္ၿခင္းအစကေတာ့ တဦးအက်ဳိးကို တဦးကလုိလားၿပီး၊ အၿခင္းၿခင္း အက်ဳိးၿပဳရာကေန စတာပါတဲ့၊၊ ဟုက္ပါတယ္၊၊ လူေတြဟာ ကိုယ့္အက်ဳိးကို လုိလားသူ၊ ကိုယ့္ကို အက်ဳိးၿပဳသူကုိ ခ်စ္တတ္တာ သဘာ၀တစ္ခုပါပဲ၊၊ ကိုယ့္ဘ၀တုိးတက္ေအာင္ ၿပဳေပးသူကို ခ်စ္တာဟာ ဘုရားအလုိ္ၾကတယ္လုိ႔ေတာင္ ဆုိရမွာပါ၊၊ သင္ၾကားခ်က္ႏွစ္ခုကို သုံးသပ္ၾကည့္ရင္---

(၁) ခ်စ္ၿခင္းအစ ေရွးေရစက္က၊

(၂)ခ်စ္ၿခင္းအစ အက်ဳိးၿပဳမႈကလုိ႔ အခ်က္ႏွစ္ခုကို ေတြ႔ရမွာ ၿဖစ္ပါတယ္၊၊

စာဖတ္သူေရာ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္ဖူးပါသလား၊ အဲဒီအခ်စ္ ဘယ္က စတယ္လို႔ထင္ပါသလဲ၊ တစိမ့္စိမ့္ေတြးၾကည့္ပါ….၊၊ ဆုိခဲ့ၿပီးတဲ့ အေၾကာင္းႏွစ္မ်ဳိးက စခဲ့တဲ့အခ်စ္ကို ၾကာရွည္တည္ေအာင္ ထိမ္းထားသင့္ပါတယ္၊၊ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ အခ်စ္ၾကီး ခ်စ္လာၿပီးမွ ကြ်မ္းအသဲေတြနဲ႔ လမ္းခြဲရၿပီး၊ မ်က္ရည္က်ရတဲ့ ခ်စ္သူေတြကို မ်ားစြာေတြ႔ေနရလို႔ပါ၊၊

ဗုဒၶအရွင္က ၿဖစ္ေပၚလာၿပီးတဲ့ အခ်စ္စစ္၊ အခ်စ္မွန္ေတြ ေရရွည္တည္ေစဖို႔နဲ႔၊ ဘ၀အဆက္ဆက္တုိင္း၊ ငွက္ၿဖစ္လည္း တစ္ကိုင္းထဲ နားႏုိင္ၾကဖုိ႔၊ အညီအမွ်ထားသင့္တဲ့ အခ်က္လက္ေလးမ်ဳိးကို မဟာကရုဏာေတာ္နဲ႔ ညႊန္ၿပေတာ္မူပါတယ္၊၊ ေလးမ်ဳိးဆုိတာက-------

(၁) သမ သဒၶါ=ယုံၾကည္ခ်က္တူညီမႈ ရွိရမယ္၊၊

(၂) သမ သီလာ=ကိုယ္က်င့္ စရုိက္တူရမယ္၊၊

(၃) သမ စာဂါ=စီမံခန္႔ခြဲမႈ အပုိင္းမွာ အခြင့္ေရး တန္းတူရွိရမယ္၊၊

(၄) သမ ပညာ=ညာဏ္ပညာ အဆင့္တူရမယ္၊၊

(ပထမ/ဒုတိယ သမဇီ၀ိတ သုတ္၊အံ.၄၊)

ယုံၾကည္ခ်က္၊ စရိုက္၊ အခြင့္ေရးမွ်တမႈ၊ အသိၪာဏ္အဆင့္-- ေလးမ်ဳိးတူမွသာ အခ်စ္ကေန ဘ၀တစ္ခုကို ေအာင္ေအာင္ ၿမင္ၿမင္ တည္ေဆာက္ႏုိင္ပါတယ္၊၊ ယုံၾကည္ခ်က္မတူရင္ ခ်စ္ေပမဲ့ ဘ၀တစ္ခုလက္တြဲဖုိ႔ မၿဖစ္ႏုိင္ပါဘူး၊၊ စီးပြားေရးဆုိင္ရာ ယုံၾကည္ခ်က္၊ လူမႈေရးဆုိင္ရာ ယုံၾကည္ခ်က္၊ ပညာေရးဆုိင္ရာ ယုံၾကည္ခ်က္ႏွင့္ ဘာသာေရးဆုိင္ရာ ယုံၾကည္ခ်က္ အားလုံးဟာ တန္းတူ မဟုက္ေတာင္ အတုိင္းအတာတစ္ခုထိ တူညီေနမွ လူႏွစ္ေယာက္ ဘ၀တစ္ခုကို အတူလက္တြဲၿပီး ေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္တာပါ၊၊

ယုံၾကည္ခ်က္ မတူဘဲလက္တြဲမိခဲ့ၾကသူေတြဟာ တေန႔မွာ စာခ်ဳပ္တစ္ခုမွာ လက္မွတ္ေရးထုိးတတ္ၾကရပါတယ္၊၊ အဲဒီစာခ်ဳပ္ကေတာ့ “ကြာရွင္းၿပတ္စဲၿခင္း”ဆုိတဲ့ စာခ်ဳပ္ပါပဲ၊၊ ဒါေၾကာင့္ အခ်စ္ကေန ဘ၀တစ္ခုကို ေအာင္ေအာင္ၿမင္ၿမင္လက္တြဲႏုိင္ဖုိ႔ ယုံၾကည္ခ်က္တူရပါတယ္၊၊ ဒါကို “သမ သဒၶါ”လုိ႔ေခၚရပါတယ္၊၊

အက်င့္စရုိက္ဆုိတာ အရမ္းအေရးပါ ပါတယ္၊၊ ခ်စ္သူေတြဘ၀မွာ အရမ္းခ်စ္ၾကေပမဲ့ ႏွစ္သက္တမ္းေလး ရွည္လာတာနဲ႔အမွ် တေယာက္စရုိက္ကို တေယာက္က စုံစမ္းမွန္းမသိ စုံစမ္းအကဲခပ္ ေနတတ္ၾကပါတယ္၊၊ သူ႔စရုိက္နဲ႔ ကုိယ့္စရုိက္လုံး၀ ၿခားနားေနၿပီဆုိရင္ ဘ၀တစ္ခုလုံးလက္တြဲဖုိ႔ မၿဖစ္ႏုိင္မွန္း ဦးေႏွာက္က အလုိလိုလက္ခံလာပါတယ္၊၊ “အသြင္ မတူ၊ အိမ္သူ မၿဖစ္”ဆုိတာ ၿမန္မာဆုိရိုးစကား ရွိပါတယ္၊၊

လူႏွစ္ေယာက္ စရိုက္လုံး၀ မတူေတာ့ဘူးဆိုရင္ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ သည္းခံလုိ႔မရေတာ့ပါဘူး၊ အလုိလို ကုိယ္ေပါင္း စိတ္ခြာၿဖစ္လာၿပီး၊ မုန္းတဲ့အထိ၊ မေတြ႔ခ်င္ မၿမင္ခ်င္ေတာ့တဲ့အထိ ၿဖစ္လာတတ္ပါတယ္၊၊ အခ်စ္စစ္မွသည္ မိသားစုဘ၀ႏွင့္၊ သံသရာတုိင္ အတူဆုံေတြ႔လုိ ခ်စ္သက္ရွည္ေစလိုတယ္ဆုိရင္ ဒုတိယလုိအပ္ခ်က္က စရုိက္၀ါသနာ တူဖုိ႔ၿဖစ္ပါတယ္၊၊ ဒါကိုေတာ့ “သမ သီလာ”လုိ႔ပါဠိစာေပမွာ ေခၚပါတယ္၊၊

ဗုဒၶရွင္ေတာ္က အၾကင္နာၾကီး၍ ခ်စ္မၿငီးသူတုိ႔အတြက္ အခ်စ္သက္တမ္း ၾကာရွည္ေစဖုိ႔ ေနာက္တစ္ခု သင္ၿပခ်က္ကေတာ့--တန္းတူညီမွ်တဲ့ အခြင့္ေရး ရရွိေရးပါတဲ့၊၊ ေသၿခာပါတယ္၊၊ လူဆုိတာ အတၱသားေကာင္ေတြပါ၊ ႏွစ္ေယာက္ယွဥ္လာရင္ မိမိက အသာလိုခ်င္စၿမဲပါ၊၊ ဆုိပါစုိ႔၊ ခ်စ္သူဘ၀မွာ အေပးအယူမွ်ၾကၿပီး မိသားစုဘ၀ေရာက္ၿပီပဲထားၾကပါစုိ႔၊ ဒီအခ်ိန္မွာ ခ်စ္သူဘ၀တုန္းကလို ႏွစ္ေယာက္ တစ္ကမၻာ၊ ႏွစ္ေယာက္ တစ္အိမ္မက္ မဟုက္ေတာ့ပါဘူး၊ ႏွစ္ဘက္ မိဘေဆြမ်ဳိး ဆုိတာေတြပါ ပါလာပါၿပီ၊၊

ဒီေတာ့ တုိးပြားလာတဲ့ စီးပြားေရးကေန သူ႔မိဘေဆြမ်ဳိး ကိုယ့္မိဘေဆြမ်ဳိးေတြကို ေ၀ငွေပးခ်င္လာပါတယ္၊၊ ေထာက္ပံ့ခ်င္တယ္ဆုိပါေတာ့၊၊ တကယ္လဲ ေထာက္ပ့ံသင့္ပါတယ္၊ အေၾကာင္းက မိမိငယ္စဥ္ဘ၀တစ္ေလ်ာက္လုံးကို ခ်စ္သူက တာ၀န္ယူခဲ့တာမဟုက္ဘဲ မိသားစုေဆြမ်ဳိးေတြက ပညာေရးမွအစ တာ၀န္ယူခဲ့ၾကရလုိ႔ပါ၊၊ မိဘေဆြမ်ဳိးေတြက တာ၀န္ေက်ခဲ့လုိ႔ ကုိယ့္မွာ မိသားစုေလးနဲ႔ လူတလုံး သူတလုံးၿဖစ္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ မိမိကလည္း မိဘေဆြမ်ဳိးေတြအေပၚ ၿပန္ၿပီးတာ၀န္ေက်ခ်င္တာ သဘာ၀က်ပါတယ္၊၊

ဒါေပမဲ့ ၿပႆနာက အိမ္ေထာင္ရွင္ၿဖစ္လာေတာ့ ကိုယ့္မွာတင္ အသိုင္းအ၀န္း ရွိတာမဟုက္ဘဲ၊ မိမိဘ၀ၾကင္ေဖာ္မွာလဲ အသိုင္း၀န္းရွိတယ္ဆုိတာကို ေမ့ေလ်ာ့ေနတတ္ၿပီး၊ ကိုယ့္မိဘကိုေတာ့ အိမ္ေပၚေခါင္းရင္းခန္းမွာ ေခၚတင္ထားခ်င္ၿပီး၊ တဘက္ မိဘအသိုင္း၀န္းကုိေတာ့ အသိမွတ္မၿပဳ၊ ၿဖစ္ေနတတ္ပါတယ္၊၊ အိမ္ေထာင္တခုမွာ ဇနီးသည္ႏွင့္ ခင္ပြန္းသည္တုိ႔ တန္းတူအခြင့္ေရး ရရွိသင့္ပါတယ္၊၊

ဇနီးသည္က ၿဖစ္ေစ၊ ခင္ပြန္းသည္က ၿဖစ္ေစ၊ အိမ္ရဲ့စီမံ ခန္႔ခြဲမႈအပုိင္းကို တစ္ဦးတည္း ဆုပ္ကိုင္ထားၿပီဆုိရင္ မၾကာပါဘူး၊ အိမ္ေထာင္ေရးမွာ ကသိ ကေအာက္ၿဖစ္လာပါတယ္၊၊ ဒီအေၿခအေနမွာ ႏွစ္ဘက္ေသြးထုိးစကား ေတြကလည္း မေခၚဘဲ ေရာက္လာတတ္တဲ့အတြက္ မိသားစုဘ၀ မခ်မ္းေၿမ့၊ မေပ်ာ္ရႊင္ရဘဲ လမ္းခြဲၾကရတဲ့ အဆင့္ထိ ေရာက္သူေတြကိုလည္း ပတ္၀န္းက်င္မွာ ေတြ႔ရၿမင္ရပါတယ္၊၊

ဒါေၾကာင့္ ခ်စ္သူဘ၀မွာ ႏွစ္ေယာက္တည္း သစၥာရွိရွိ ခ်စ္ၾကရင္ၿပီးေပမဲ့ မိသားစုဘ၀ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ ႏွစ္ဘက္မိဘေဆြမ်ဳိး အညီအမွ်ေထာက္ပံ့ေပးကမ္း မႈဟာ အေရးၾကီးပါတယ္၊၊ သူ႔မိဘကိုေတာ့ ငွက္ေပ်ာသီးေလာက္နဲ႔ ကန္ေတာ့ၿပီး၊ ကိုယ့္မိဘကိုေတာ့ ပန္းသီးၿခင္းလွလွၾကီးနဲ႔ ကန္ေတာ့ေနတတ္တဲ့သူေတြ သတိထားစရာပါ၊၊

 ၿမတ္ဗုဒၶရွင္ေတာ္ရဲ့ မိသားစုဘ၀ စိုေၿပေရး တန္ဖုိးရွိတဲ့ သင္ၿပခ်က္ေလးေတြပါ၊၊ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ၾကည့္ရင္ အခ်စ္သက္တမ္းရွည္ေစဖုိ႔ တတိယလုိအပ္ခ်က္က အိမ္ေထာင္စံမံခန္႔ခြဲေရးမွာ လင္ႏွင့္မယား အခြင့္ေရး တန္းတူရရွိေရး ၿဖစ္ပါတယ္၊၊ ဒါေလးကိုေတာ့ “သမ စာဂါ” လုိ႔ပါဠိစာေပမွာ မွတ္တမ္း တင္ထားပါတယ္၊၊

သမ ပညာ=ဆုိတာ ပညာအဆင့္တူတာကို ေၿပာတာပါ၊၊ သူေဒါက္တာဘြဲ႔ရလုိ႔ ကိုယ္လဲေဒါက္တာဘြဲ႔ ရရမယ္လုိ႔ ဆုိလုိတာ မဟုက္ပါဘူး၊ သူအင္ဂ်င္နီယာၿဖစ္လုိ႔ ကုိယ္လည္း အင္ဂ်င္နီယာၿဖစ္ရမယ္ ေၿပာတာ မဟုက္ပါဘူး၊၊ လူေတြမွာ ပင္ကိုအသိညာဏ္ဆုိတာ ရွိပါတယ္၊၊ အသိၪာဏ္အဆင့္ အရမ္းကြာေနရင္လည္း အခ်စ္ကေန ေအာင္ၿမင္တဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးကို မတည္ေဆာက္ႏုိင္ပါဘူး၊၊ သံသာေလ ကမ္းတုိင္ တူၿပဳိင္ကူးဖုိ႔ေတာ့ ေ၀းတာေပါ့၊၊ ဘုရင့္သၼီးေတာ္နဲ႔ သစ္ခုတ္သမားဆုိတာလည္း ပုံၿပင္ထဲမွာပဲ ရွိတာပါ၊၊

တကယ့္လက္ေတြ႔ဘ၀မွာေတာ့ လူေတြဟာ ကိုယ့္အဆင့္နဲ႔ တူရာတူရာေတြမွာပဲ ဆက္ဆံေပါင္းသင္းလုိ႔ရၾကတာပါ၊၊ ေရွးေရစက္နဲ႔ အက်ဳိးလုိလားမႈကေနစလာတဲ့ အခ်စ္စစ္မွာ ပညာေရးအဆင့္အတန္းက မလုိအပ္ေသးေပမဲ့ ဘ၀တစ္ခုကို တေယာက္လက္ တေယာက္အပ္ၿပီး တည္ေဆာက္ၾကဖုိ႔ ၿပင္ဆင္တဲ့အခါမွာေတာ့ အသိညာဏ္ၿမင့္မားဖုိ႔ အေတြးအေခၚက မိမိအားကိုးေလာက္တဲ့ အေၿခအေနမွာ ရွိေနဖုိ႔ဆုိတာေတြဟာ အေရးပါလာပါၿပီ၊၊

စကားလုံး အႏုအလွေလးေတြနဲ႔ ခ်စ္ရုံသာ ခ်စ္တတ္ၿပီး၊ ဘ၀တစ္ခုကို Management=မစီမံႏုိင္တဲ့ အသိၪာဏ္ႏုံၿခာေနသူမ်ဳိးကို တဘ၀လုံးလက္တြဲဖုိ႔ ဘယ္သူမွ သတၱိရွိၾကမွာ မဟုက္ပါဘူး၊၊ ကိုယ္အားကိုးေလာက္တဲ့ အသိၪာဏ္လုံေလာက္သူကိုသာ ဘ၀ၾကင္ေဖာ္အၿဖစ္ လက္တြဲလုိ ၾကပါတယ္၊၊

အားကိုးေလာက္တဲ့ အသိၪာဏ္ပညာအဆင့္ေတာ့ ရွိေနပါရဲ့၊ ကိုနဲ႔ အရမ္းကြာလြန္းၿပန္ရင္လည္း အဆင္မေၿပပါဘူး၊၊ ဒီအေၿခအေနမ်ဳိးမွာေတာ့ အသိၪာဏ္အဆင့္ မတူေတာ့ အေတြးအေခၚ မတူတတ္ပါဘူး၊ အေတြးအေခၚ မတူရင္ ဆုံးၿဖတ္ခ်က္လဲ ၿခားနားလာပါတယ္၊ အညိၪာဏ္ အဆင့္အတန္း မတူဘဲ လက္တြဲမိထားၿပန္ရင္လဲ ကိုယ္ကတစ္ခုခုကို လုပ္မယ္ၾကံလုိက္တုိင္း သူကသေဘာမတူ တားၿမစ္၊ သူတစ္ခုခုလုပ္မယ္ ၾကံတုိင္းလည္း ကိုယ္က သေဘာမတူႏုိင္ တားၿမစ္၊ ဒီလုိနဲ႔ သေဘာထားကြဲလြဲတာေတြ မ်ားလာပါေတာ့တယ္၊၊

ၾကာလာေတာ့ သူ႔ကို ကိုယ္ကစိတ္ပ်က္၊ ကိုယ့္ကို သူကစိတ္ပ်က္ၿဖစ္ၿပီး ခ်မ္းေၿမ့ဖြယ္ မသားစုဘ၀ကို မရေတာ့ဘဲ ေအာင္ၿမင္တဲ့ အိမ္ေထာင္ေရး ၿဖစ္မလာၿပန္ပါဘူး၊၊ စိတ္တူ ကိုယ္တူ၊ ဘုရားသြား အတူ၊ ေက်ာင္းသြားလည္း အတူဆုိတာ အသိၪာဏ္အဆင့္တူမွ ၿဖစ္တာပါ၊၊ အသိၪာဏ္အဆင့္ မတူ၊ ကြာဟလြန္းေနရင္ တစ္စထက္တစ္စ စိတ္ကြဲ၊ ကိုယ္ခြဲ၊ သေဘာထားကြဲၿပီး မိသားစုဘ၀ခ်စ္ဆုိတာ ၿပ်ိကြဲပါေတာ့တယ္၊၊

ဒါေၾကာင့္ သမ ပညာ=အသိၪာဏ္ပညာ အဆင့္တူညီမႈကို အခ်စ္တခုရဲ့ တည္ၿမဲေၾကာင္းလုိ႔ ဗုဒၶကသင္ၿပ ေတာ္မူတာပါ၊၊ အသိၪာဏ္ပညာ အဆင့္အတန္း တူညီမၾကတဲ့ အိမ္ေထာင္ ရွင္ေတြမွာဆုိရင္ သူ႔ဆုံးၿဖတ္ခ်က္လဲ ကိုယ္က ေထာက္ခံအတည္ၿပဳ၊ ကိုယ့္ဆုံးၿဖတ္ခ်က္လည္း သူကေထာက္ခံ အတည္ၿပဳနဲ႔ စီးပြားေရးေတြလဲ တုိးတက္ၿပီး ခ်မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ ဘ၀ကို ပုိင္ဆုိင္ၾကရပါတယ္၊၊

 မိသားစုေတြမွာ ေန႔စဥ္ ၿမင္ေတြ႔ေနရတဲ့ ၿငင္းခုံမႈေတြ၊ ခုိက္ရန္ၿဖစ္မႈ ေတြဆုိတာေတြဟာ လင္ႏွင့္ မယား အေတြးအေခၚ အယူအဆ မတူရာကေန စတာပါ၊၊ မိဘေတြက တက်က္က်က္ ရန္ၿဖစ္ေနေတာ့ သားသၼီးေတြကလည္း အိမ္မွာ မေပ်ာ္ေမြ႔ေတာ့ပါဘူး၊၊ အဲဒါနဲ႔ အၿပင္ထြက္ အေပ်ာ္ရွာရာက အေပ်ာ္ထက္ အပ်က္ကိုေတြ႔ၿပီး၊ရုံးေရာက္ ဂါတ္ေရာက္ ေရာက္ၾကရတာေတြကလည္း အရင္းစစ္ရင္ မိဘေတြ အသိညာဏ္မတူရာက စေၾကာင္း သတိထားစရာပါ၊၊

စာတမ္းကို အႏွစ္ခ်ဳပ္ ၾကည့္ၾကည့္ၾကပါစုိ႔၊

အခ်စ္ဘယ္ကစလဲဆုိရင္ ေရွးေရစက္နဲ႔ အက်ဳိးလုိလားမႈကေန စပါတယ္၊၊ ဒီအခ်စ္ ထာ၀စဥ္တည္ၿမဲဖုိ႔၊ ဘ၀ဆက္တုိင္ ဘ၀ၿခင္းဆုံေတြ႔ဖုိ႔ ယုံၾကည္ခ်က္၊ စရုိက္၀ါသနာ၊ အခြင့္အေရး၊ အသိၪာဏ္အဆင့္ တူရပါတယ္၊၊ သိပ္အမ်ားၾကီး မဟုက္တဲ့ အခ်က္ေလးမ်ဳိးတူမယ္ဆုိရင္ ေရကိုဓားနဲ႔ ခုတ္ၿဖတ္လုိ႔ မရသလုိ အခ်စ္စစ္ေတြ ကမၻာတည္သေရြ႔ တည္ၿမဲမွာ ၿဖစ္ေၾကာင္း တင္ၿပလုိက္ပါတယ္၊၊

အရွင္ေက၀လ(အလင္း စက္)

{မဟာ၀ိဇၨာ-သီရိလကၤာ}

( ၂၈.၇.၂၀၁၀ )