ဘယ္သူၿပဳိင္၍ ႏုိင္ပါ့မယ္၊၊ ၊၊

စာဖတ္သူကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း၊ ေလးစားေၾကာင္း စတင္ေၿပာပါရေစဗ်ာ၊၊ ဤအရွင္ ၀ါသနာပါတာေရာ၊ သိတာေလးေတြ စာဖတ္သူမ်ားရင္ထဲ “စာေပအလင္း စက္”တစ္ခု ခ် ေပးခ်င္တာေရာေၾကာင့္ ဆုိက္ေလးတစ္ခုကို ဖန္တီးထားတာပါ၊၊

 ဆုိက္ေလးရဲ့ သတ္တမ္း ယၡဳႏွစ္ပါဆုိ ႏွစ္ႏွစ္သားသက္တမ္းေလးေတာင္မွ ရွိလာၿပီေပါ့၊၊ ေက်ာင္းတဖက္နဲ႔ ဆို္က္တစ္ခုဖန္တီးထားရတာ လြယ္တဲ့ကိစၥတစ္ခုေတာ့ မဟုက္ပါဘူး၊ သူမ်ားေရးထား တာေတြခ်ည္း (Copy) လုပ္ၿပီး တင္မယ္ ဆုိရင္ေတာ့ Very a piece of cake ေပါ့ဗ်ာ၊ လြယ္မွာ့ လြယ္ေပါ့၊၊

မႏွစ္တုန္းကလဲ စာေမးပြဲေၾကာင့္ ေလးငါးလေလာက္ ဆုိက္ေလးကို ၿပစ္ထားရတာ၊ အခုလဲ စာေမးပြဲက နီးလာၿပန္ၿပီ၊၊ Post တစ္ခုဆုိတာကလည္း စာဖတ္သူဘက္ကသာ လြယ္တာ၊ ေရးရတဲ့သူဘက္ၾကေတာ့ Difficult Task တစ္ခုပါ၊ ခက္တာေပါ့၊၊

 “ဘယ္သူၿပဳိင္၍ ႏုိင္ပါ့မယ္” စာတမ္းေလးကို ဤအရွင္ စာေမးပြဲအတြက္ Topics အေဟာင္းေတြ ရွာေဖြေလ့လာရာက Pali Chronical and Literature ဘာသာရပ္အတြက္ ႏွစ္ေဟာင္းတုန္းက သင္ထားတဲ့ Topics အေဟာင္းပုံထဲက ရတာပါ၊ ဒီဇာတ္လမ္းေလးကို အရင္လည္း သိထားၿပီးသားပါ၊ အခုစာေမးပြဲအတြက္ ေလ့လာရာက တခါထပ္ေတြ႔ေတာ့ အရင္နဲ႔မတူတဲ့ ေလးစားမႈ၊ အားက်မႈမ်ား ပိုမုိၿဖစ္မိလာတာေၾကာင့္ မူအရင္းအတုိင္းေလးပဲ စာဖတ္သူကို တင္ၿပေပးလုိက္ပါတယ္၊၊

“သူနာကို လုပ္ေၾကြးၿပဳစုတတ္ကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ဥပါသိကာမတုိ႔တြင္ အၾကင္သုပၸိယာဥပါသိ ကာမသည္ရွိ၏၊၊ ထုိသုပၸိယာ ဥပါသိကာမသည္ အၿမတ္ဆုံးေပတည္း”၊၊

ဒီစကားရပ္ေလးက ၿမတ္စြာဘုရားရွင္ ပရိသတ္အလယ္မွာ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးကို ဧတဒတ္ဘြဲ႔ေပးတဲ့ စကားေလးပါ၊၊ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္ ဗာရဏသီၿပည္မွာ သတင္းသုံးစဥ္ကပါ၊ ဣသိပတန မိဂဒါ၀ုန္ေက်ာင္းတုိက္မွာ ဘုရားရွင္သီတင္းသုံးေတာ္မူပါတယ္၊၊

ဗာရဏီၿမဳိ႔ေတာ္မွာ သုပၸိယဆုိတဲ့ အမ်ဳိးသားနဲ႔ သုပၸိယာဆုိတဲ့ ဇနီးေမာင္ႏွံတုိ႔ ရွိၾကပါတယ္၊၊ တေန႔ေတာ့ ဇနီးသည္ၿဖစ္တဲ့ သုပၸိယာအမ်ဳိးသၼီးဟာ မိဂဒါ၀ုန္ေက်ာင္းတုိက္ကို ဘုရားဖူးလာပါတယ္၊၊

 ေက်ာင္းတုိက္ၾကီးထဲ တစ္ေက်ာင္း၀င္ တစ္ေက်ာင္းထြက္ သဃာေတာ္ေတြကို လုိက္လံဖူးပါတယ္၊၊ ေဒါင့္က်က်ေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္းမွာေတာ့ သံဃာေတာ္ေလးတပါး အၿပင္းအထန္ ဖ်ားေနတာကို သြားေတြ႔ပါတယ္၊၊

ဂိလာနရဟန္းကို ဘာမ်ားအလိုရွိပါသလဲလို႔ သုပၸိယာဒါယိကာမေလးက ေမးလုိက္ပါတယ္၊၊ အသားဆြမ္း အလိုရွိေၾကာင္း ရဟန္းေတာ္က မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္၊ အသားစြပ္ၿပဳပ္ၿဖစ္မွာပါ၊၊ ရ ရပါေစ မယ္လို႔ ရဟန္းေလးကို ၿပန္ေလ်ာက္လုိက္ပါတယ္၊၊ ပို႔လုိက္ပါမယ္ေပါ့၊၊
အိမ္ကိုၿပန္လာၿပီး အခိုင္းအေစကို ၿမဳိ႔ထဲေစ်းသြားၿပီး အသား၀ယ္ဖုိ႔ ခိုင္းလိုက္ပါတယ္၊၊

ညေနပုိင္းေရာက္လာတဲ့အခါ အေစခံၿပန္ေရာက္လာၿပီး၊ ဗာရဏသီၿမဳိ႔အႏွ႔ံရွာတာ အသားတစ္စုံတစ္ ရာ မေတြ႔ခဲ့ေၾကာင္း ၿပန္လည္ေၿပာပါတယ္၊၊ သုပၸိယာဒကာမၾကီး အခက္ေတြ႔တာေပါ့၊ သူ ဂိလာန ရဟန္းေတာ္ေလးကို မၾကာခင္ပို႔လုိက္ပါ့မယ္လို႔ ဂတိၿပဳခဲ့ ၿပီးၿပီ၊ အသားကလည္း ၀ယ္မရၿဖစ္ေနတယ္၊၊

အား အရမ္းနည္းေနတဲ့ ဂိလာနရဟန္းေတာ္ေလးအတြက္ စုိးရိမ္လာမိတယ္၊၊ ဒီေန႔မွအသား ဆြမ္းမရရင္ ေဆးဆရာက ရဟန္းေတာ္ေလးရဲ့ အသက္အႏၱရယ္စုိးရိမ္ရ အေၾကာင္းေၿပာထားပုံပါပဲ၊၊
သုပၸိယာဒကာမၾကီး အခန္းတြင္းကို၀င္သြားပါတယ္၊ ၿပန္ထြက္လာတဲ့အခါ လက္ထဲမွာအသားတုံး ခပ္လပ္လပ္တတုံးပါလာပါတယ္၊၊

အေစခံကို လက္ထဲကအသားကို ခ်က္ၿပဳပ္ၿပီး၊ ဂိလာနရဟန္းဆီပို႔ ေပးဖုိ႔ ခိုင္းလုိက္ပါတယ္၊၊ အေစခံေလးလည္း သူ႔အရွင္မေၿပာ စကားကို နာခံၿပီး၊ အသားကိုခ်က္ၿပဳပ္ၿပီး၊ ရဟန္းေတာ္ေလးဆီပို႔လိုက္ပါတယ္၊ ရဟန္းေတာ္ေလးက အသားဆြမ္းအလႈရွင္ ဒါယိကာမၾကီး ပါမလာဘူးလား ေမးတဲ့အခါ က်န္းမာေရး အနည္းငယ္မေကာင္းလုိ႔ မလာႏုိင္ေၾကာင္း၊ သူ႔ကိုအပို႔ခုိင္း လုိက္ေၾကာင္း ဂိလာနရဟန္းေတာ္ေလးကို ေလွ်ာက္လုိက္ပါတယ္၊၊

ညဘက္ေရာက္တဲ့အခါ ခင္ပြန္းၿဖစ္တဲ့ သုပၸိယဒကာၾကီး အိမ္ၿပန္ေရာက္လာပါတယ္၊၊ ဇနီးၿဖစ္သူကို က်န္းမာေရးအေၾကာင္း ေမးလာပါတယ္၊ လင္သားၿဖစ္သူကိုဆုိေတာ့ အမွန္တုိင္းေၿပာလုိက္ပါတယ္၊ ဂိလာနရဟန္းေတာ္ေလးအတြက္ အသားလိုအပ္လုိ႔ သူ႔ေပါင္သားကို ၿဖတ္လႈလုိက္ေၾကာင္း ေၿပာလုိက္တာပါ၊၊

 စိတ္တူ သဒၶါတူၿဖစ္တဲ့ ခင္ပြန္းၿဖစ္သူကလည္း သူ႔ဇနီးသည္ရဲ့လုပ္ရပ္ကို အရမ္းကို ဂုဏ္ယူမိသြားပါတယ္၊၊ အစိမ္းသက္သက္ လွီးၿဖတ္ထားတဲ့ ေပါင္သားေနရာကို လိုအပ္တဲ့ေဆး၀ါးမ်ား အသုံးၿပဳအၿပီး၊ တေန႔တာ ကုန္သြားပါတယ္၊၊

 ေနာက္ေန႔ သုပၸိယဒကာၾကီး ၿမတ္စြာ ဘုရားထံ သြားၿပီး၊ ဇနီးသည္ရဲ့ ဂိလာနရဟန္းအတြက္ ေပါင္သားကိုၿဖတ္လႈေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ထားပါတယ္၊၊ ၿမတ္စြာ ဘုရားရွင္က စကားတစ္စုံတစ္ရာ ၿပန္လည္မေၿပာဘဲ ဆိတ္ဆိတ္ေနေတာ္မူပါတယ္၊၊

ေန႔လယ္ပိုင္းမွာ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္ သုပၸိယာဒကာမၾကီးရဲ့အိမ္ကို ကိုယ္ေတာ္တုိင္ ၾကြေတာ္မူပါတယ္၊၊ သုပၸိယာဒကာမၾကီးနဲ႔ေတြ႔ခ်င္ေၾကာင္း ၿမတ္စြာဘုရားက မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္၊၊ ၿမတ္စြာဘုရားကို က်န္းမာေရးမေကာင္းတဲ့အခ်ိန္ေတြ႔ဖုိ႔ ခက္ေနတဲ့ပုံပါ၊ ဒါေပမဲ့ ၿမတ္စြာဘုရားက အခန္းထဲကထြက္လာဖုိ႔ မိန္႔ပါတယ္၊၊

အဲဒါေၾကာင့္ သုပၸိယာဒါယိကာမၾကီး အားယူၿပီးအခန္းထဲကေန ထြက္လာပါတယ္၊၊ ၿမတ္စြာဘုရားက ဒကာမၾကီးကုိ တရားစကားေၿပာေတာ္မူပါတယ္၊၊


အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ထူးထူးဆန္းဆန္း အသားၿဖတ္လွီးထားတဲ့ ဒဏ္ရာဟာေပ်ာက္ကင္း သြားပါတယ္၊၊ အနာေနရာမွာ အမာရြက္တစ္စုံတရာမက်န္ဘဲ၊ ေရႊေရာင္အဆင္းလို ၀င္းေနပါတယ္တဲ့၊၊ ၿမတ္စြာ ဘုရားရွင္ရဲ့ ဘုန္းေတာ္ေၾကာင့္လည္း ၿဖစ္ႏုိင္သလို၊

သူကိုယ္တုိင္ရဲ့ သဒၶါစြမ္းအားေၾကာင့္လည္း ၿဖစ္ ႏုိင္ပါတယ္၊၊ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္က တရားစကားမ်ားေဟာၾကားအၿပီး ေက်ာင္းေတာ္ကိုၿပန္ၾကြေတာ္မူပါ တယ္၊၊ ေက်ာင္းေတာ္ကိုေရာက္လုိ႔ ဓမၼသဘင္မွာတရားေတာ္ ေဟာၾကားတဲ့အခါမွာ သုပၸိယာဥပါသိ ကာမၾကီးရဲ့အေၾကာင္းကို ေဟာၾကားေတာ္မူၿပီး၊ ဧတဒတ္အရာမွာ ထားေတာ္မူပါ တယ္၊၊

ဧတဒဂၢံ ဘိကၡေ၀ မမသာ၀ိကာနံ ဥပါသိကာနံ၊
ဂိလာႏုပ႒ာကီနံ ယဒိဒံ သုပၸိယာ ဥပါသိကာ၊၊
“သူနာကို လုပ္ေၾကြးၿပဳစုတတ္ကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ဥပါသိကာမတုိ႔တြင္ အၾကင္သုပၸိယာဥပါသိ ကာမသည္ ရွိ၏၊၊ ထုိသုပၸိယာ ဥပါသိကာမသည္ အၿမတ္ဆုံးေပတည္း”၊၊

ဒီဇာတ္လမ္းေလးက အဂၤုတၱရနိကာယ္၊ ဧတဒဂၢ၀ဂ္မွာ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္ေဟာၾကားေတာ္မူပါတယ္၊၊ ဇာတ္လမ္းကို ေလ့လာရတဲ့အခါ မွတ္သားစရာအခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာကို ေတြ႔ရွိရၿပီး၊ အတုယူစရာေတြ ကိုလည္း ေတြ႔ရပါတယ္၊၊ ဥပမာ=ေလးနက္တဲ့ ဘာသာတရား ယုံၾကည္မႈ၊ သတၱိရွိမႈ၊ ကိုယ္ေၿပာမိတဲ့ စကားကို တာ၀န္ယူရဲတဲ့စိတ္ဓာတ္၊စတာေတြပါ၊၊

 မိန္းကေလးေပမဲ့ အတုယူၿပဳိင္ဆုိင္ဖုိ႔ခက္တဲ့ ရဲရင့္မႈကို အဓိကအေနနဲ႔ ဤအရွင္ မွတ္တမ္းတင္လုိတဲ့အတြက္ ဒီစာတမ္းေလးကို ေရးမိတာပါ၊၊ စာဖတ္သူမ်ားလဲ ေနရာတခုခုမွာေတာ့ ဘယ္သူၿပဳိင္၍မွ မႏုိင္ႏုိင္ေသာ လုပ္ရပ္တစ္ခုကို လုပ္သင့္တယ္လုိ႔အၾကံၿပဳရင္း စာတမ္းကို နိဂုံးခ်ဳပ္လုိက္ပါတယ္၊၊

အရွင္ေက၀လ(အလင္း စက္)
(၁.၉.၂၀၁၀)