သာသနာၿပဳ စစ္တမ္း၊၊ ၊၊

ယေန႔ေခတ္တြင္ “သာသနာၿပဳ”ဟူေသာ ေ၀ါဟာရစကားလုံးကို အေတာ္မ်ားမ်ားက အသုံးၿပဳေနၾကသည္ကို သတိၿပဳမိရသည္၊၊ မည္သည့္အၿပဳအမူႏွင့္၊ လုပ္ရပ္ကို”သာသနာၿပဳ”ဟု ေခၚဆုိသည္ႏွင့္ “သာသနာၿပဳ”လုိသူ၌ ရွိသင့္ေသာစိတ္ထားမ်ား၊ စြမ္းရည္မ်ားကို စာေပရႈေဒါင့္မွ ေဆြးေႏြးတင္ၿပလုိက္ ပါသည္၊၊

စစ္မွန္သည့္ “သာသနာၿပဳ”ဟူသည္ကို နားလည္သေဘာေပါက္ေစရန္ “သာသနာၿပဳ” ေ၀ါဟာရ၏ မူလအရင္းအၿမစ္ကို ေလ့လာသင့္ပါသည္၊၊ သုိ႔မွသာ “သာသနာၿပဳ” သေဘာအဓိပၸါယ္ႏွင့္၊ မွန္ကန္သည့္ “သာသနာၿပဳ”နည္းကို ရရွိမည္ၿဖစ္သည္၊၊

သာသနာၿပဳဟူေသာ ေ၀ါဟာရတြင္ “သာသနာ”ႏွင့္ “ၿပဳ”ဟူ၍ ပုဒ္ႏွစ္ခုကို ေပါင္းစပ္ဖြဲ႔စည္းထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္၊၊ “သာသနာ”ပုဒ္သည္ ပါဠိစကားလုံးၿဖစ္ၿပီး၊ “ၿပဳ”သည္ နာမသတ္ၿမန္မာၾကိယာပုဒ္ ၿဖစ္ပါသည္၊၊

ပုဂံေခတ္အေစာပုိင္းဆီက ၿမန္မာစာေပသည္ လုံး၀ၿပည့္စုံသည့္ စာေပတစ္ခု မဟုက္ေသးေၾကာင္း ၿမန္မာစာေပသမုိင္းတြင္ ေဖာ္ၿပထားသည္၊၊ အေနာ္ရထာေခတ္ ပါဠိစာေပပုဂံသို႔ ေရာက္လာသည္မွ စတင္ၿပီး၊ မူလၿမန္မာစာေပအတြင္းသို႔ ပါဠိသက္ေ၀ါဟာရမ်ား ဆင္းသက္လာၿပီး၊ ၾကြယ္၀သည့္ စာေပပုံစံတစ္ခုကို ယေန႔ၿမင္ေတြ႔ေနရသလုိ ရရွိခဲ့သည္၊၊

အထက္ပါ “သာသနာၿပဳ”ဆုိေသာစကားလုံးတြင္ ပါဠိပုဒ္တစ္ခုႏွင့္ ၿမန္မာပုဒ္တစ္ခုတုိ႔တြဲစပ္ၿပီး အသုံး ၿပဳထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္၊၊ ဤကဲ့သို႔ တြဲၿပီးသုံးၿပဳသည့္ပုဒ္ေပါင္း ၿမန္မာစကားႏွင္၊့ ၿမန္မာစာေပတြင္ မေရ မတြက္ႏုိင္ေအာင္ မ်ားသည္၊၊ တခ်ဳိ႔ေနရာမ်ားတြင္မူ တြဲစပ္၍ပင္မဟုက္ဘဲ ပါဠိပုဒ္ပင္ကိုယ္အတုိင္း ၿမန္မာမႈၿပဳ၍ အသုံးၿပဳသည္ကိုပင္ ေတြ႔ရေသးသည္၊၊

ဥပမာအားၿဖင့္ ေမတၱာ၊ သစၥာ၊ ဥေပကၡာ၊ စေသာ ပါဠိစကားလုံးမ်ား၊ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ၊ စေသာ စကားလုံးမ်ားၿဖစ္သည္၊၊ တခ်ဳိ႔ေနရာမ်ားတြင္ ပါဠိပုဒ္ကို ပုံစံေၿပာင္း၍အသုံးၿပဳထားသည္ကိုလည္း ေတြ႔ရ ၿပန္သည္၊ ဥပမာအားၿဖင့္ သံေယာဇဥ္၊ စိတ္၊ ရုပ္၊ စသည္တုိ႔ၿဖစ္သည္၊၊

“သံေယာဇဥ္”စကားလုံးသည္ “သံေယာဇန” ပါဠိပုဒ္ကို ၿမန္မာမႈၿပဳထားသည္ ၿဖစ္ၿပီး၊ “စိတ္”သည္ “စိတၱ”မွ၊ “ရုပ္”သည္ “ရူပ”မွဆင္းသက္၊ ၿမန္မာမႈၿပဳထားသည္ကို ေလ့လာရသည္၊၊ “သာသနာၿပဳ” ေ၀ါဟာရသည္လည္း နည္းတူပါဠိတြဲစပ္ အသုံးၿပဳသည့္ ၿမန္မာစကားလုံးတစ္ခု ၿဖစ္ပါသည္၊၊

“သာသနာ”ပုဒ္ကို အဆုံးအမ၊ ဆုံးမခ်က္၊ သြန္သင္ခ်က္၊ ညႊန္ၾကားခ်က္၊ သင္ၾကားခ်က္ဟူ၍ ၿမန္မာ ၿပန္ႏုိင္ပါသည္၊၊ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ အသက္ထင္ရွားရွိစဥ္(၄၅)ႏွစ္တာအတြင္း ဆုံးမခဲ့သည္မ်ား၊ ညြန္ၾကားခဲ့ သည္မ်ား၊ သင္ၾကားခဲ့သည္မ်ားကို “သာသနာ”ဟု ေခၚဆုိပါသည္၊၊

ဤသင္ၾကားခ်က္မ်ား၊ ဆုံးမခ်က္မ်ား၊ ေဟာေၿပာခ်က္မ်ားကိုပင္ ပါဠိစာေပတြင္ “တိပိဋက=ပိဋကတ္သုံးပုံ”ဟု ေခၚပါသည္၊၊ ပိဋကတ္သုံးပုံသည္ စာအုပ္အေရအတြက္အားၿဖင့္ အုပ္ေရ(၄၀) ရွိပါသည္၊၊

ဤမွ်မ်ားၿပားသည့္ သင္ၾကားခ်က္မ်ားကို ဗုဒၶသည္ ေနရာေဒသအလိုက္၊ ပုဂၢဳိလ္အလိုက္၊ အေၿခအေန အေၾကာင္းအရာအလိုက္ သင့္ေတာ္ရာ တရားေဒသနာမ်ားကို ေဟာေၿပာသင္ၿပ၊ ဆုံးမသြန္သင္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ ထုိေဟာေၿပာ၊ သင္ၿပခ်က္မ်ားကို အေသးစိတ္အႏွစ္ခ်ဳပ္ၾကည့္ေသာအခါ ေဗာဓိပကၡိယတရား(၃၇)မ်ဳိးကို ပုံစံအမ်ဳိးမ်ဳိး၊ ၀တၳဳဇာတ္လမ္းအမ်ဳိးမ်ဳိး၊ သာဓကအမ်ဳိးမ်ဳိးၿဖင့္ ေဟာေၿပာ၊ သင္ၿပခဲ့သည္ကို ေတြ႔ရသည္၊၊

ပိဋကတ္သုံးပုံစာေပဆုိသည္မွာ ေဗာဓိပကၡိယတရား(၃၇)မ်ဳိး သင္ၿပခ်က္ဟူ၍ မွတ္ယူရပါမည္၊၊ အဆုံးစြန္ ဗုဒၶ၏သင္ၿပခ်က္အားလုံးကို အႏွစ္ခ်ဳပ္ေသာအခါ ေဗာဓိပကၡိယတရား(၃၇)မ်ဳိးမွ သစၥာ(၄)ပါး အၿဖစ္သာ ေတြ႔ရေတာ့သည္၊၊ ဆုိလုိသည္မွာ သစၥာေလးပါးကိုသာ သေဘာေပါက္သိၿမင္လ်င္ ပိဋကတ္သုံးပုံကို သိၿမင္သေဘာေပါက္သည္ဟု ဆုိလိုပါသည္၊၊

ဗုဒၶရွင္ေတာ္သည္ အထက္ပါေဆြးေႏြးတင္ၿပခ်က္ကို “စတုသစၥ ၀ိနိမုေတၱာ ဓေမၼာနာမ နတၳိ”ဟု ညြန္ၿပ ထားသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္၊၊ သစၥာေလးပါးမွလြတ္ေသာ ငါ၏ေဟာေၿပာခ်က္ဟူ၍မရွိဟု အဓိပၸါယ္ရပါသည္၊၊

ဗုဒၶအရွင္ လြန္ေတာ္မူၿပီး (5-century.A.D)တြင္ေရးေသာ ၀ိသုဒၶိမဂ္က်မ္းႏွင့္၊ အၿခားပါဠိက်မ္းအခ်ဳိ႔တြင္ ပိဋကတ္သုံးပုံကိုအႏွစ္ခ်ဳပ္လ်င္ သီလ+သမာဓိ+ပညာ၊ သုံးမ်ဳိးကိုသာ ေတြ႔ရသည္ဟုဆုိေသာ္လည္း ဗုဒၶရွင္ေတာ္၏ တိုက္ရုိက္ေဟာၾကားခ်က္ အေထာက္အထားမရွိဟု ပါဠိပညာရွင္မ်ားက ဆုိပါသည္၊၊

ဗုဒၶရွင္ေတာ္ကိုယ္တုိင္ကမူ “သစၥာေလးပါးမွလြတ္ေသာ ငါ၏ေဟာေၿပာ သင္ၿပခ်က္ဟူ၍ မရွိ”ဟု ပါဠိ စာေပမွတ္တမ္းတြင္ မိန္႔ေတာ္မူသည္ကုိ ေတြ႔ရွိရသည္၊၊ ဤသုိ႔ဆုိလ်င္ က်ယ္၀န္းလွသည့္ ပိဋကတ္သုံးပုံကို အႏွစ္ခ်ဳပ္လ်င္ သစၥာေလးပါးကိုသာ ရရွိေတာ့သည္ဟု ေနာက္ဆုံးေကာက္ခ်က္ကို ရရွိမည္ ၿဖစ္ပါသည္၊၊

အထက္တြင္တင္ၿပခ်က္မ်ားကို ၿခဳံငုံသုံးသပ္လ်င္ “သာသနာ”ဟူသည္မွာ သစၥာေလးပါးဟု မွတ္သားရပါမည္၊၊ စာဖတ္သူအေနၿဖင့္ ဤမွ်ေဆြးေႏြးတင္ၿပလိုက္လ်င္ သာသနာဟူသည္ကို နားလည္သေဘာက်ၿပီဟု ယုံၾကည္ပါသည္၊၊

“ၿပဳ”ဆုိသည္မွာ သစၥာေလးပါးသင္ၿပခ်က္၊ ေဟာေၿပာခ်က္၊ ဆုံးမခ်က္ကို တည္တန္႔ေအာင္၊ ၿပန္႔ပြားေအာင္၊ နားလည္သေဘာေပါက္မႈ၊ အဓိပၸါယ္ယူဆမႈမလြဲေအာင္၊ ၾကဳိးစားသည့္လုပ္ရပ္ကို ေခၚပါသည္၊၊ “သာသနာ”ႏွင့္ “ၿပဳ”ႏွစ္ပုဒ္ကိုေပါင္းစပ္၍ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆုိလ်င္ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ညႊန္ၾကားသည့္ သစၥာေလးပါး အႏွစ္တရားကို တည္တန္႔၊ ၿပန္႔ပြား၊ အနက္အဓိပၸါယ္ေကာက္ယူမႈမလြဲေအာင္ ၾကဳိးစားမႈဟူ၍ မွတ္သားရပါမည္၊၊

ဤၾကဳိးစားမႈသည္ လြယ္ကူသည္ကား မဟုက္ပါ၊၊ ဗုဒၶဘာသာဆုိသည္မွာလည္း သစၥာေလးပါး ထိမ္းသိမ္း လုိက္နာ၊ က်င့္ၾကံအားထုတ္မႈပင္ၿဖစ္ပါသည္၊၊ ဗုဒၶရွင္ေတာ္၏ သစၥာေလးပါးသင္ၿပခ်က္ကို တည္တန္႔၊ ၿပန္႔ပြား၊ သေဘာအဓိပၸါယ္မလြဲေအာင္ ထိမ္းသိမ္းမႈမၿပဳႏုိင္၍ ဗုဒၶဘာသာႏုိင္ငံအၿဖစ္မွ အၿခားဘာသာၿခား ႏုိင္ငံမ်ားအၿဖစ္သို႔က်ေရာက္သြားေသာ ႏုိင္ငံမ်ားစြာရွိသည္၊၊

သစၥာေလးပါး သင္ၿပခ်က္အႏွစ္သာရကို မၿပည့္အ၀မရွိ၍ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အၿဖစ္မွ ဘာသာၿခားဘာသာမ်ားသို႔ ကူးေၿပာင္းသြားသည္မ်ားလည္း မ်ားစြာပင္ရွိသည္၊၊ ထို႔ေၾကာင့္ စစ္မွန္သည့္ သာသနာၿပဳလုပ္ ငန္းမ်ား မ်ားစြာပင္လုိအပ္ပါသည္၊၊ ဗုဒၶရွင္ေတာ္၏ေဟာေၿပာခ်က္ ပိဋကတ္စာေပသင္တန္းမ်ား လြန္စြာလို အပ္ပါသည္၊၊

ပိဋကတ္စာေပသင္ၾကားမႈမ်ား၊ ေဟာေၿပာမႈမ်ား၊ ေက်ာင္းကန္၊ ေစတီပုထုိးသာသနိကအေဆာက္အ အုံမ်ားကို ထိမ္းသိမ္းၿခင္းမ်ား၊ အသစ္တည္ေဆာက္မႈမ်ားအားလုံးသည္ သစၥာေလးပါးသင္ၿပခ်က္ကုိ တစ္ဘက္တစ္လမ္းက ေထာက္ပံ့ရာေရာက္သည့္အတြက္ သာသနာၿပဳအစစ္ အမွန္ၿဖစ္သည္ဟုပင္ မွတ္ယူရပါမည္၊၊

ဗုဒၶဘာသာကြယ္ေပ်ာက္မႈ၊ တည္ရွိမႈသည္ ဗုဒၶရွင္ေတာ္သင္ၿပ ေဟာေၿပာခဲ့သည့္ စတုအရိယသစၥဟုေခၚေသာ သစၥာေလးပါးတည္ရွိေနမႈ၊ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမႈအေပၚတြင္ မူတည္ေပသည္၊၊ ဗုဒၶ၏ သစၥာသင္ၾကားခ်က္ တည္ရွိေသာအရပ္ေဒသႏုိင္ငံသည္ ဗုဒၶဘာသာထြန္းကားေသာႏုိင္ငံဟု ေခၚဆုိႏုိင္သည္၊ သစၥာတရားေပ်ာက္ကြယ္ေနေသာႏုိင္ငံသည္ ဗုဒၶဘာသာေပ်ာက္ကြယ္ေသာႏုိင္ငံဟု ေခၚဆုိရေပေတာ့မည္၊၊

ယေန႔ၿမန္မာႏုိင္ငံအပါအ၀င္ အၿခားႏုိင္ငံၿခားမ်ားတြင္ ဗုဒၶဘာသာတည္ရွိေနသလား ေပ်ာက္ကြယ္ေနၿပီလား ဆုိသည့္ ေမးခြန္းကိုလည္း သစၥာတရားေပတံၿဖင့္တုိင္းတာၿပီး ဆုံးၿဖတ္အေၿဖ ေပးရပါမည္၊၊

သာသနာၿပဳဆုိင္းဘုတ္ ကိုယ္စီတပ္ထားေသာ္လည္း စစ္မွန္သည့္သာသနာၿပဳ ဟုက္သည္၊ မဟုက္သည္ကို သစၥာေလးပါးတည္ရွိ ၿပန္႔ပြားေစသည့္လုပ္ရပ္၊ ၾကဳိးစားအားထုတ္မႈပါ မပါအေပၚတြင္အေၿခခံၿပီး ဆုံးၿဖတ္ရပါမည္၊၊ အဆုံးစြန္အားၿဖင့္မူ သစၥာကြယ္ေသာအရပ္ေဒသႏုိင္ငံသည္ ဗုဒၶဘာသာကြယ္ေသာ အရပ္ ေဒသႏုိင္ငံၿဖစ္သည္၊ သစၥာတရားထြန္းလင္းေသာႏုိင္ငံသည္ ဗုဒၶဘာသာထြန္းလင္းေသာ ႏုိင္ငံၿဖစ္သည္၊၊

အာဖဂန္နစ္တန္ႏုိင္ငံတြင္ ရာစုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔တည္ထားကိုးကြယ္ခဲ့ေသာ ကမၻာ့ ရုပ္တုေတာ္ၾကီမ်ား ယေန႔တုိင္တည္ရွိေနသည္၊ သုိ႔ေသာ္ၿမတ္စြာဘုရားရွင္၏အဆုံးအမ၊ သစၥာေလးပါး ကိုနားလည္သူ၊ တည္တန္႔ေအာင္က်ဳိးစားသူ၊ ၿပန္႔ပြားေအာင္ၾကဳိးစားသူ မရွိေတာ့သည့္အတြက္ ထုိေဒသမွ ဗုဒၶဘာသာကြယ္ေပ်ာက္ခဲ့ရသည္၊၊

အင္ဒုိနီးရွားႏုိင္ငံတြင္လည္း ကမၻာ့အၾကီးဆုံးဟု မွတ္တမ္းတင္ထားေသာ ေဗာေရာဗုေဓာေစတီေတာ္ၾကီး ရွိသည္၊၊ သို႔ေသာ္ထုိေဒသတြင္ သစၥာတရားကို ၿပန္႔ပြားတည္ရွိေနေအာင္ မထိမ္းသိမ္းႏုိင္ခဲ့သည့္အတြက္ ရာစုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ မူစလင္ဘာသာႏုိင္ငံအၿဖစ္သုိ႔ က်ဆင္းသြားသည္မွာ ယေန႔တုိင္ၿဖစ္သည္၊၊ အၿခားႏုိင္ငံမ်ားစြာလည္း ရွိပါေသးသည္၊၊

အ႒ကထာက်မ္းေပါင္းမ်ားစြာကို ေရးသားသည့္ သီရိလကၤာႏုိင္ငံတြင္ သံဃာေတာ္ႏွင့္ ရဟန္းမဘိကၡဴနီမ်ား သိန္းႏွင့္ခ်ီ၍ေနထုိင္ခဲ့ေသာ ေက်ာင္းတုိက္ၾကီးမ်ားကို ယေန႔တုိင္ေတြ႔ရေသးသည္၊ သုိ႔ေသာ္ ႏွစ္ရာခ်ီ၍ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ ကြယ္ခဲ့ရဘူးသည္၊၊ ယေန႔ၿမင္ေတြ႔ေနရေသာ သီရိလကၤာဗုဒၶသာသနာမွာ ၿမန္မာတုိ႔ဆီမွ မ်ဳိးပြားထားသည့္ သာသနာေတာ္ၿဖစ္သည္၊၊ သစၥာတရားပ်က္သုဥ္းသၿဖင့္ သာသနာေတာ္ ပ်က္သုဥ္းခဲ့ရသည့္ အၿဖစ္အပ်က္မ်ားပင္ ၿဖစ္ပါသည္၊၊

ဤသာဓကမ်ားကိုေထာက္ဆ၍ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ တည္တန္႔ေရးမွာ ရုပ္ၿပအေဆာက္အဦးမ်ား၊ ေစတီပုထုိးမ်ား မဟုက္ဘဲ၊ အႏွစ္သာရၿဖစ္သည့္ သစၥာေလးပါးတရားကို အစဥ္တည္တန္႔ၿပန္႔ပြားေစရန္ အားထုတ္ၾကဳိးစားမႈၿဖစ္ေၾကာင္း အသိမွတ္ၿပဳရပါမည္၊၊ ဗုဒၶရွင္ေတာ္၏ သစၥာတရားမ်ား ရွင္သန္ေအာင္ ၿပဳသည္ကို သာသနာၿပဳဟု ေခၚဆုိေၾကာင္း စာဖတ္သူတို႔ သေဘာက်ေလာက္ၿပီဟု အရွင္ ထင္ၿမင္မိပါသည္၊၊
ယၡဳအခါ သာသနာၿပဳသူတုိ႔ ထားသင့္ေသာစိတ္ဓာတ္မ်ားႏွင့္ ရွိသင့္သည့္အရည္အေသြးမ်ားကို ေဆြးေႏြးပါမည္၊၊

(၁) ေစတနာ၊
(၂) သဒၶါ၊
(၃) ခႏၱီ၊
(၄) ပညာ၊
(၅) သတၱိ၊

ဤအရည္အေသြးငါးမ်ဳိးကို အၿပည့္အ၀ရရွိထားလ်င္ သာသနာၿပဳရာတြင္ ေအာင္ၿမင္ၿပီဟု ယူဆမိပါသည္၊၊ သာသနာၿပဳေသာအခါ မိမိသာသနာၿပဳေသာ အရပ္ေဒသရွိလူမ်ားစြာတုိ႔အေပၚတြင္ စစ္မွန္သည့္ ၿငိမ္းေအးေစလိုစိတ္၊ ဗုဒၶဘာသာက်င့္စဥ္အလိုအရ တုိးတက္ေစလိုစိတ္ဓာတ္ထားရွိမႈကို ေစတနာဟု ရည္ညႊန္းပါသည္၊၊

သဒၶါဆုိသည္မွာ သာသနာၿပဳရာတြင္ လိုအပ္လ်င္ လိုအပ္သလို ေပးကမ္းေ၀ငွရဲသည့္စိတ္မ်ဳိးကို ေခၚပါသည္၊၊ သာသနာၿပဳရာတြင္ ယူ၍သာသနာၿပဳသည္ထက္၊ မိမိက တတ္အားသမွ်ေပး၍ သာသနာၿပဳနည္းမွာ ေအာင္ၿမင္သည့္သာသနာၿပဳနည္းၿဖစ္ေၾကာင္း သာဓကမ်ားစြာက ၿပသေနပါသည္၊၊

သာသနာၿပဳရာတြင္ သည္းခံႏုိင္မႈသည္ အထူးအေရးပါေသာ အရည္အေသြးတစ္ခု ၿဖစ္ပါသည္၊၊ ပုေဏၰာ၀ါဒသုတၱန္တြင္ သည္းခံၿခင္းၿဖင့္ သာသနာၿပဳေအာင္ၿမင္ႏုိင္ေၾကာင္းကို အေသးစိတ္ေလ့လာ ရရွိႏုိင္ပါသည္၊၊

ေအာင္ၿမင္ေသာ သာသနာၿပဳေကာင္းတဦးၿဖစ္ရန္ ပညာထက္ၿမက္ဖုိ႔လည္း လုိအပ္ပါသည္၊၊ ပညာ တတ္သည္ဆုိရာတြင္ မိမိသာသနာၿပဳမည့္ ေဒသသုံးဘာသာစကား ကြ်မ္းက်င္မႈ၊ ဓေလ့ရိုးရာ၊ ယဥ္ေက်းမႈ မ်ားကို နားလည္မႈမ်ားလည္း ပါ၀င္ပါသည္၊၊

မည့္သည့္လုပ္ငန္းတြင္မဆုိ အစဦးလုပ္ေဆာင္ရသူသည္ သတၱိမရွိ မၿဖစ္လိုအပ္ပါသည္၊၊ ရဲ၀ံ့သည့္ စိတ္ဓာတ္ကို ဆုိလိုပါသည္၊၊ အတုိက္ခိုက္မ်ားကိုလည္း ရင္ဆုိင္ရဲရန္၊ လုိအပ္လ်င္ လိုအပ္သလို စြန္႔စားမႈမ်ားၿပဳရန္၊ ရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာ ရဲ၀ံမႈ၊ စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာထက္ၿမက္မႈမ်ား လိုအပ္ပါသည္၊၊

သာသနာ မေရာက္ရွိေသးေသာ ေဒသ၊ မၿပန္႔ပြားေသးေသာေဒသမ်ားတြင္ သာသနာၿပဳေသာအခါ အခက္ခဲမ်ားစြာ မလြဲမေသြရင္ဆုိင္ရပါမည္၊ မည္သည့္အခက္ခဲကိုမဆုိ သတၱိရွိသူၿဖစ္လ်င္ ေအာင္ၿမင္စြာ ေက်ာ္လႊားႏုိင္ပါသည္၊၊ ဤကဲ့သို႔ တင္ၿပေဆြးေႏြးခဲ့သည့္ အရည္အေသြးစိတ္ဓာတ္မ်ား ရရွိပိုင္ဆုိင္ထားလ်င္ မည္သည့္ေဒသတြင္မဆုိ ေအာင္ၿမင္ေသာ သာသနာၿပဳေကာင္းတေယာက္ ၿဖစ္လာႏုိင္ပါမည္၊၊ ငါးမ်ဳိးေသာ သာသနာၿပဳသူတုိ႔လုိအပ္သည့္ အရည္အေသြးမ်ားသည္ သာသနာၿပဳစိတ္ဓာတ္ဟုလည္း ေခၚဆုိႏုိင္ပါသည္၊၊

စာဖတ္သူမ်ားအားလုံး စိတ္ရွည္၊ ဇြဲသန္၊ သည္းညည္းခံ၊ သတၱိရွိရွိၿဖင့္ ကမၻာကိုဗုဒၶရွင္ေတာ္၏ သစၥာ တရားမ်ားၿဖင့္ ၿငိမ္းခ်မ္း ေအးၿမေစသူမ်ား၊ သာသနာၿပဳေကာင္းမ်ားၿဖစ္လာပါေစလို႔ ဆုမြန္ေခြ်လ်က္ စာတမ္းကို အဆုံးသတ္လုိက္ပါသည္၊၊ ၊၊



အရွင္ေက၀လ(အလင္းစက္)
ဘာ၀နာ၀ိဟာရ-သီရိလကၤာ
(၁၃.၂.၂၀၁၁)