(B.P.U)တကၠသိုလ္( သီရိလကၤာ)

သီရိလကၤာႏုိင္ငံတြင္ ၿမန္မာသံဃာေတာ္ အမ်ားစုတက္ေရာက္ ပညာသင္ၾကားေနေသာ တကၠသုိလ္ၾကီးေလး ခု ရွိပါသည္၊၊ ထုိတကၠသုိလ္ၾကီးမ်ားမွာ ေကလနိယတကၠသုိလ္၊ ေပရာဒနိယတကၠသိုလ္၊ ကိုလမ္ဘုိ တကၠသုိလ္ႏွင့္၊ (B.P.U)တကၠသိုလ္တုိ႔ ၿဖစ္ပါသည္၊၊

တကၠသိုလ္ေလးခုဟုဆုိေသာ္လည္း ေကလနိယတကၠသုိလ္ႏွင့့္(B.P.U) တကၠသိုလ္ႏွစ္ခုတြင္ အမ်ားဆုံးတက္ေရာက္ေနၾကၿခင္း ၿဖစ္သည္၊၊ ေကလနိယတကၠသုိလ္တြင္ ႏွစ္စဥ္ၿမန္မာေက်ာင္းသား (၈၀) ခန္႔တက္ေရာက္ၾကၿပီး၊ (B.P.U)တကၠသိုလ္တြင္ ႏွစ္စဥ္ၿမန္မာေက်ာင္းသား(၅၀)ခန္႔ တက္ေရာက္ပညာသင္ယူၾကပါသည္၊၊

ေကလနိယတကၠသိုလ္ၾကီး အေၾကာင္းကို ၿမန္မာေက်ာင္းသားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သိၾကၿပီးၿဖစ္ေသာ္လည္း (B.P.U)တကၠသိုလ္ၾကီး အေၾကာင္းကိုသိေသာၿမန္မာၿပည္မွ ညီေတာ္ ေနာင္ေတာ္မ်ား ေတာ္ေတာ္နည္းေန ေသးသည္ကို သတိၿပဳမိပါသည္၊၊

ၿမန္မာၿပည္မွ သီရိလကၤာသုိ႔ လာေရာက္ပညာသင္ၾကားလုိၾကေသာ ညီေတာ္ေနာင္ေတာ္မ်ားအတြက္(B.P.U) တကၠသုိလ္ၾကီးအေၾကာင္းေဆာင္းပါးကုိ မိမိေရးသားလုိက္ပါသည္၊၊(B.P.U) တကၠသိုလ္ၾကီး၏ အရွည္စာလုံး ေပါင္းမွာ (BUDDHIST AND PALI UNIVERSITY OF SRI LANKA)ဟု ၿဖစ္ပါသည္၊၊

(B.P.U)တကၠသိုလ္ၾကီးကို(22.4.1982)ခုႏွစ္တြင္ စတင္ဖြင့္လွစ္ခဲ့ပါသည္၊၊ B.P.U)တကၠသိုလ္ တည္ရွိေသာ ေနရာမွာ ကိုလမ္ဘုိၿမဳိ႔ေတာ္ႏွင့္(28) ကီလုိမီတာကြာေ၀းေသာ (Pitipana Village, Homagama Township) တြင္ၿဖစ္သည္၊၊ ေ၀ါပိုလာရာဟုလာသည္ ဤတကၠသုိလ္ၾကီးကို ကိုယ္တုိင္တည္ေထာင္ေသာ္လည္း အားလုံး ၿပီးသြားေသာအခါ တပည့္ၿဖစ္သူ Kakkapalliye Anuruddha Nayaka Thera အား တကၠသိုလ္၏ Chancellor တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေစၿပီး၊ ဆရာေတာ္ကမူ ၿပင္ပမွပင္ ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ပါသည္၊၊

တကၠသိုလ္ၾကီးကို ဖြင့္လွစ္ရၿခင္းအေၾကာင္းမွာ သီရိလကၤာသံဃာေတာ္မ်ားအတြက္ (Traditional Education) မွ (Modern Educations) ပုံစံသစ္တခုကို ပုံေဖာ္ရန္ၿဖစ္သည္၊၊ လူဦးေရသန္း (၂၀) ေက်ာ္ေက်ာ္ ေလးမွ်သာ ရွိေသာ သီရိလကၤာႏုိင္ငံတြင္ ကမၻာ့အဆင့္မွီတကၠသိုလ္ၾကီး (၁၅) အထိရွိပါသည္၊၊ ေကာလိပ္ေက်ာင္းမ်ားမွာ မ်ားစြာပင္ရွိပါသည္၊၊

ထုိတကၠသုိလ္ၾကီးမ်ားတြင္ ေလ့လာရန္နယ္ပယ္အလြန္က်ယ္၀န္းေသာ ပါဠိစာေပကို Departmentတစ္ခု၊ ဌာန တစ္ခုတည္းၿဖင့္ သင္ၾကားေလ့လာေနရသည္ကို လုံေလာက္မႈမရွိေသးေၾကာင္း သီရိလကၤာ ပညာရွင္အမ်ားက သတိၿပဳလာၾကပါသည္၊၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ ကိုလမ္ဘုိၿမဳိ႔ေတာ္ႏွင့္ ကီလုိမီတာ္(206)ေ၀းေသာ အႏုရာဒပူရၿမဳိ႔ ေဟာင္းတြင္ ဗုဒၶတကၠသိုလ္တခုကို တည္ေထာင္ဖြင့္လွစ္ၿပီး ပိဋကတ္စာေပကို ေလ့လာသင္ၾကားခဲ့ၾကပါသည္၊၊ နာမည္မွာ “ဗုဒၶသာ၀ကတကၠသိုလ္”ဟူ၍ ၿဖစ္သည္၊၊

တကၠသိုလ္အသစ္တစ္ခု ေပၚေပါက္လာေသာ္လည္း လုိအပ္ေသာ ပါဠိစာေပကို အဆင့္ၿမင့္ၿမင့္ ေလ့လာသင္ ၾကားတတ္ေၿမာက္ေရးႏွင့္၊ ပါဠိစာေပကမၻာသုိ႔ ၿပန္႔ပြားေရးကိုကား မ်ားစြာအေထာက္ကူ မၿပဳခဲ့ပါ၊၊ အေၾကာင္းမွာ အႏုရာဒပူရတကၠသုိလ္တြင္ အသံုးၿပဳေသာ Language Medium မွာ သီရိလကၤာ ဘာသာၿဖင့္ သင္ၾကားေသာ တကၠသို္လ္ၿဖစ္ေနၿခင္းပင္ၿဖစ္သည္၊၊

ထုိ႔ေၾကာင့္ အႏုရာဒပူရတကၠသိုလ္ကို English Medium အၿဖစ္ေၿပာင္းလႊဲရန္ တကၠသိုလ္ၾကီးအတြင္း စည္း ေ၀းပြဲမ်ားစြာၿပဳလုပ္ခဲ့ေသာ္လည္း မေအာင္ၿမင္ၾကခဲ့ပါ၊၊ အေၾကာင္းမွာပါဠိစာေပတခုတည္းကိုသာၿမင့္ၿမတ္ေသာ အရိယဘာသာ၊ အဂၤလိပ္စာေပႏွင့္ အၿခားစာေပမ်ားကို ယုပ္နိမ့္ေသာ တိစၧာနကထာၿဖစ္သည္ဟု အစြဲၾကီးလွ ေသာ သီဟဠဆရာေတာ္ၾကီးအခ်ဳိ႔၏ တယူသန္အစြဲေၾကာင့္ ၿဖစ္သည္၊၊

အစြဲအလန္းၾကီးေသာ သီရိလကၤာဆရာေတာ္ၾကီးအခ်ဳိ႔၏လက္ထဲတြင္္ေရာက္ရွိေနေသာ သီရိလကၤာ သံဃာ့ပညာေရးသည္ မိရုိးဖလာ (ပါဠိ+သီဟဠ) အၿဖစ္မွ ေခါင္းမေမာ့ႏုိင္ မတက္ႏုိင္ဘဲ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာ ၾကာ လာခဲ့ပါသည္၊၊ ပညာေရးပုံစံသစ္တခုကို ေဖာ္ေဆာင္ရာတြင္ အခက္ခဲမ်ားစြာရွိေၾကာင္း အေထာက္ထားတခု ပင္ ၿဖစ္သည္၊၊

အဂၤလိပ္စာႏွင့္၊ ေခတ္သိပၸံပညာရပ္မ်ားကို “တိရစၧာန၀ိဇၨာ”အတတ္မ်ားဟု ဆရာေတာ္ၾကီးအခ်ဳိ႔၏ ဖိႏွိပ္မႈၾကား မွပင္ ေခတ္ပညာကို က်ားကုပ္က်ားခဲ က်ဳိးစားတတ္ေၿမာက္လာေသာ ရဟန္းငယ္မ်ားစြာ ေပၚထြက္ လာခဲ့ ပါသည္၊၊ ထုိရဟန္းငယ္မ်ားအထဲတြင္ ေ၀ါပိုလာရြယ္ငယ္ေလးမွ “အရွင္ရာဟုလာ”သည္ တစ္ပါးအပါအ၀င္ ၿဖစ္သည္၊၊

အရွင္သည္ ေခတ္ပညာမ်ားကို သင္ၾကားတတ္ေၿမာက္ၿပီး (20) ရာစု သီရိလကၤာ၏ အထင္ရွားဆုံးႏွင့္၊ အေတာ္ ဆုံးပညာရွင္ ၿဖစ္လာပါသည္၊၊ ေ၀ါပိုလာရာဟုလာသည္ ေခတ္သစ္ B.A, M.A, Ph. D ဘြဲ႔မ်ားရသည္အထိ ေခတ္ပညာရပ္မ်ားကို သင္ၾကားခဲ့ပါသည္၊၊ (1982)ႏွစ္တြင္ ေ၀ါပိုလာရာဟုလာသည္ Buddhist and Pali University of Sri Lanka(B.P.U) ကိုတည္ေထာင္ခဲ့ပါသည္၊၊

 တကၠသုိလ္ၾကီးသည္ English Language Medium ၿဖစ္သည္၊၊ သီရိလကၤာသံဃာ့ Traditional Education မွ Modern Education အၿဖစ္သုိ႔ အသြင္ ေၿပာင္းလႊဲေပးေသာ Modern Educational Pioneer အၿဖစ္ ေ၀ါပိုလာရာဟုလာကို သီရိလကၤာသံဃာတရပ္ လုံးက အသိမွတ္ၿပဳခဲ့ၾကပါသည္၊၊

ေ၀ါပိုလာရာဟုလာတည္ေထာင္ေသာ ထုိတကၠသုိလ္ၾကီး၏အမည္ကို Buddhist and Pali University of Sri Lanka (B.P.U) ဟုအမည္တပ္ခဲ့ပါသည္၊၊ ယၡဳအခါ(B.P.U) တကၠသိုလ္ၾကီးသည္ ႏွစ္သက္တမ္း (28) ႏွစ္သက္ တမ္းသုိ႔ ခ်ည္းနင္း ၀င္ေရာက္ခဲ့ၿပီၿဖစ္သည္၊၊ တည္ေထာင္စတြင္ ပါဠိ+အဂၤလိပ္ Certificate တမ္းမွ စတင္ခဲ့ ေသာ ဤတကၠသုိလ္ၾကီးမွာ ယၡဳအခ်ိန္တြင္(B.A, M.A, M.Phil, Ph. D) တန္းမ်ားအထိ သင္ၾကားလွ်က္ရွိေပၿပီ၊၊

(B.P.U)တကၠသုိလ္ၾကီးတြင္ (Mediums) သုံးမ်ဳိးအထိ ေက်ာင္းသားတဦးသည္ စိတ္ၾကဳိက္ယူခြင့္ ရွိပါသည္၊၊ English medium, Sinhalese medium, Korea medium တုိ႔ၿဖစ္ပါသည္၊၊ (B.P.U)တကၠသိုလ္ၾကီးတြင္ Main Departmentsၾကီးႏွစ္ခုရွိပါသည္-
(1) Faculty of Buddhist Study ႏွင့္
(2) Faculty of Language တုိ႔ၿဖစ္ပါသည္၊၊

Faculty of Buddhist Study တြင္
(1) Buddhist Philosophy
(2) Inter religious and comparative Philosophy
(3) Buddhist Culture
(4) Buddhist Arts and Archaeology
(5) Buddhist Cosmology
(6) Buddhist Epistemology
(7) Buddhist Ethics
(8) Buddhist Psychology
(9) Buddhist Aesthetics
(10)Buddhist Logic
(11) Buddhist Legal Philosophy
(12)Buddhist Social Philosophy
(13)Buddhist Metaphysics
(14) History of Buddhism တုိ႔ကိုႏွစ္သက္ရာေရြးခ်ယ္၍ သင္ယူႏုိင္ပါသည္၊၊

Faculty of Language- တြင္
(1) Pali Language and Literature
(2) Sinhala Language and Literature
(3) English Language and Literature
(4) Sanskrit Language and Literature
(5) Korean Language and Literature တုိ႔ကိုႏွစ္သက္ရာေရြးခ်ယ္၍ သင္ယူႏုိင္ပါသည္၊၊

(B.P.U)တကၠသုိလ္ၾကီးတြင္ အတန္း(6)မ်ဳိးကို ဤတကၠသိုလ္ၾကီးတြင္ တက္ေရာက္ ပညာသင္ၾကားႏုိင္ပါသည္၊၊
(1) B.A Diploma class (one year)
(2) B.A degree class (three years)
(3) M.A Diploma class (one year)
(4) M.A Degree class (one year)
(5) M.Phil (two years)
(6) Ph.D (three years) တုိ႔ၿဖစ္ပါသည္၊၊

B.A Diploma Class one year အတြက္ ေက်ာင္း၀င္ေက်းမွာ ႏုိင္ငံၿခားသားအတြက္ US ေဒၚလာ (100)ၿဖစ္သည္၊၊ B.A Degree Class three years အတြက္ စုစုေပါင္း US ေဒၚလာ(500)ၿဖစ္ပါသည္၊၊ M.A Diploma Class one year အတြက္ US ေဒၚလာ(100)ၿဖစ္ပါသည္၊၊ M.A Degree Class one year အတြက္ US ေဒၚလာ (100)ၿဖစ္သည္၊၊ M.Phil two years အတြက္ သီရိလကၤာရူပီး(27000)ၿဖစ္ပါသည္၊၊ Ph.D three years အတြက္ သီရိလကၤာရူပီး(42000)ခန္႔ၿဖစ္သည္၊၊

ႏွစ္စဥ္ January လတြင္ ေက်ာင္းသားသစ္မ်ားကို လက္ခံပါသည္၊၊ ၿမန္မာၿပည္မွလာေရာက္ ေက်ာင္း တက္ လ ုိေသာ ေက်ာင္းသားတဦးသည္ ဤတကၠသိုလ္ Register ဌာနတြင္ ဓမၼာစရိယမူရင္းႏွင့္ English Translation (သုိ႔မဟုက္)မထမၾကီး ေအာင္လက္မွတ္မူရင္းႏွင့္ English Translation တခုခုကို ၿပသရပါသည္၊၊

ယၡင္ကၿမန္မာေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္ ဤေအာင္လက္မွတ္ႏွစ္မ်ဳိးတည္းကိုသာ လက္ခံေသာ (B.P.U) တကၠ သိုလ္သည္ ယၡဳအခါ (2007)ခုႏွစ္ ထုိင္းႏုိင္ငံဘန္ေကာက္ၿမဳိ႔ေတာ္တြင္က်ဥ္းပခဲ့ေသာ ကမၻာ့ ဗုဒၶတကၠသုိလ္ ၾကီး မ်ား စည္းေ၀းပြဲ (International Association of Buddhist Universities (IABU)၏ အက်ဳိးသက္ေရာက္ မႈၿဖင့္ ၿမန္မာၿပည္တကၠသိုလ္ငါးခုမွ ဘြဲ႔လက္မွတ္မ်ားကိုပါ လက္ခံေနၿပီ ၿဖစ္သည္၊၊ ၄င္းဘြဲ႔လက္မွတ္မ်ားမွာ---
(1) ရန္ကုန္သာသနာ့တကၠသုိလ္ ဘြဲ႔လက္မွတ္၊
(2) မႏၱေလးသာသနာ့တကၠသိုလ္ ဘြဲ႔လက္မွတ္၊
(3) ေထရာ၀ါဒကမၻာ့ဗုဒၶသာသနာၿပဳတကၠသိုလ္ ဘြဲ႔လက္မွတ္၊
(4) သီတဂူကမၻာဗုဒၶတကၠသိုလ္ ဘြဲ႔လက္မွတ္၊
(5)ဆရာၾကီး ဦးၿမင့္ေဆြ တည္ေထာင္ေသာ ရန္ကုန္/မႏၱေလး ဗုဒၶတကၠသိုလ္ ဘြဲ႔လက္မွတ္တုိ႔ၿဖစ္ပါသည္၊၊

(မွတ္ခ်က္/ သီရိလကၤာႏုိင္ငံရွိ အၿခားတကၠသိုလ္မ်ားတြင္လည္း ဤဘြဲ႔ငါးမ်ဳိးလုံးကို လကၡံေနၿပီ ၿဖစ္ပါသည္)

သီရိလကၤာႏုိင္ငံတကၠသုိလ္မ်ား Systems ႏွင့္ ၿမန္မာၿပည္ Buddhist Universities မ်ား၏ Systems မွာမ်ား စြာကြာၿခားပါသည္၊၊ သီရိလကၤာတကၠသုိလ္မ်ားတြင္ အတန္းတုိင္းအတြက္ (Subjects) မ်ားစြာထားရွိပါသည္၊၊ ထုိအထဲကမွ မိမိႏွစ္သက္ရာဘာသာရပ္ ရွစ္ခုခန္႔ကို စိတ္ၾကဳိက္ေရြးခ်ယ္ၿပီး ေက်ာင္းသားအေနၿဖင့္ တက္ ေရာက္ ရၿခင္းၿဖစ္ပါသည္၊၊ စာေမးပြဲေၿဖေသာအခါတြင္လည္း အတန္းအလိုက္ လုံး၀က်ရႈံးသည္ဟူ၍မရွိပါ၊ ေအာင္ၿမင္ေသာ ဘာသာကို Result Paper တြင္ေၾကၿငာၿပီး၊ ေအာင္မွတ္မမွီေသာ ဘာသာရပ္ကို ေဂဇတ္တြင္ ထည့္မေၾကၿငာဘဲ ခ်န္ထားခဲ့ပါသည္၊၊ ထုုိဘာသာကို ေနာင္ႏွစ္တြင္ ဒုတိယႏွစ္ တတိယႏွစ္စသည္တုိ႔ႏွင့္အတူ ထပ္မံ ေၿဖဆုိရမည္ ၿဖစ္ပါသည္၊၊

တခ်ဳိ႔ေက်ာင္းသားမ်ားမွာ သုံးႏွစ္ၿပည့္၍ (B.A) တန္းၿပီးသြားသည့္တုိင္ လက္က်န္ဘာသာရပ္မ်ားစြာ က်န္ေန တတ္ပါသည္၊၊ ထုိက်န္ေနေသာ ဘာသာရပ္အားလုံးအတြက္ ေနာက္ထပ္(၂)ႏွစ္ထပ္ၿပီး အခြင့္ေရးေပးထား ပါသည္၊၊ ေက်ာင္းသားအေနၿဖင့္ ဘီေအတန္းကို (၅)ႏွစ္အတြင္းဘာသာရပ္အားလုံး ၿပီးၿပတ္ေအာင္ ေၿဖဆုိရ မည္ ၿဖစ္ပါသည္၊၊

 ငါးႏွစ္ႏွစ္ၿပည့္သည့္တုိင္ ဘာသာရပ္အားလုံး ၿပီးဆုံးေအာင္ မေၿဖဆုိႏုိင္ေသာ ေက်ာင္းသား အား တကၠသိုလ္မွ အလုိေလ်ာက္ပယ္လုိက္ၿပီး ၿဖစ္ပါသည္၊၊ ဆုိလုိသည္မွာ ဘီေအတန္းၿပီးသြားေသာ္လည္း ဘီေအဘြဲ႔လက္မွတ္ မရဟုၿဖစ္ပါသည္၊၊ ဤစႏွစ္မွာ ၿမန္မာၿပည္ပညာေရးပုံစံႏွင့္မတူေသာ သီရိလကၤာပညာ ေရး စႏွစ္တခုၿဖစ္ပါသည္၊၊

ၿမန္မာၿပည္မွ သီရိလကၤာသုိ႔ၾကြေရာက္၍ ေက်ာင္းတက္လုိေသာ ညီေတာ္ ေနာင္ေတာ္မ်ားအတြက္ ဤေဆာင္းပါးကို ေရးၿခင္းၿဖစ္ပါသည္၊၊ လုံး၀ၿပည့္စုံသည္ဟုကား မဆုိႏုိင္ေသးပါ၊၊ ညီေတာ္ ေနာင္ေတာ္မ်ား စိတ္ရွည္ ဇြဲသန္ သည္းညည္းခံ သတၱိရွိရွိၿဖင့္၊ သီရိလကၤာကို ၾကြေရာက္ ပညာသင္ေတာ္မူၾကပါရန္ ဖိတ္ေခၚရင္း တပည့္ေတာ္ရဲ့ ေဆာင္းပါးကုိ အဆုံးသတ္လုိက္ပါသည္၊၊


အရွင္ေက၀လ
( 3.6.2010 )

အျပည့္အစံုသို႔....

ျပန္ေခါက္ထားပါ..

လုိလားႏွစ္သက္ အရခက္၊၊ ၊၊

၁၃၇၃-၀ါေခါင္လဆန္း(၉)ရက္ေန႔မွာ အရွင့္ထံသို႔ မကုဋာရာမ ၿမန္မာေက်ာင္း သူငယ္ခ်င္းထံမွ online ၿဖင့္ ဆက္သြယ္လာပါသည္၊၊ သူငယ္ခ်င္းၿဖစ္သူက “ဦးဇင္းေရ, (11.8.2010) အဂၤါေန႔မွာ ၿမန္မာႏုိင္ငံ ႏုိင္ငံေတာ္သံဃာ့မဟာနာယကအဖြဲ႔ ဥကၠဌဆရာေတာ္ ေဒါက္တာကုမာရာဘိ၀ံသ (ဗန္းေမာ္)ဆရာေတာ္ၾကီးနဲ႔ မႏၱေလး ေပါက္ၿမဳိင္ဆရာေတာ္ၾကီးတို႔ ဦးစီးၿပီး၊ တပည့္ဒါယကာ ဒါယိကာမမ်ား(၆၃)ေယာက္အဖြဲ႔ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ စြယ္ေတာ္ဘုရားဖူး လာၾကမယ္တဲ့၊၊

 တပတ္ခန္႔ သီဟုိဠ္ကြ်န္းအႏွ႔ံ ဘုရားဖူးႏွင့္ ေလ့လာေရးခရီးစဥ္အၿပီး၊ (၂၀.၈.၂၀၁၀)ေသာၾကာေန႔မွာ သီရိလကၤာေရာက္ ပညာဆည္းပူးေနၾကတဲ့ ၿမန္မာစာသင္သား သံဃာငယ္ေတြကို ဆရာေတာ္ၾကီး ႏွစ္ပါးက ၾသ၀ါဒခ်ီးမွ်င့္မည္ဟု သတင္းေပးလာပါသည္၊၊”

စပ္မိလာ၍ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ ၿမန္မာစာသင္သား သံဃာေတာ္ေလးမ်ား၏ သီရိလကၤာႏုိင္ငံတြင္ သီတင္းသုံးေနထုိင္ၿပီး ပညာရွာမွီးၾကရပုံကို အတုိင္းအတာတခုအထိ ထင္ဟပ္ႏုိင္ေသာ ဤအရွင္၏ သီရိလကၤာႏုိင္ငံတြင္ေနထုိင္ၿပီး၊ တကၠသိုလ္ပညာ သင္ယူရပုံ တစိတ္တပုိင္းကို တင္ၿပလုိပါသည္၊၊

သီရိလကၤာႏုိင္ငံတြင္ လြန္ခဲ့ေသာဆယ္စုႏွစ္သုံးခုခန္႔က ၿမန္မာၿပည္မွ ၾကြေရာက္၍ ပညာသင္ယူ ၾကေသာ သံဃာအေရအတြက္မွာ ဆယ္ဂဏန္းအနည္းငယ္မွ်သာ ရွိခဲ့ပါသည္၊၊ ယၡဳအခါႏွစ္မ်ားတြင္မူ ၿမန္မာသံဃာငယ္မ်ား၏ ပညာေရးႏုိးၾကားလာမႈ၊ ဗုဒၶရွင္ေတာ္၏ ပါဠိစာေပကို ေခတ္စႏွစ္ႏွင့္အညီ ရင္ေပါင္တန္းၿပီး၊ သင္ၾကား ၿဖန္႔ေ၀ လုိမႈမ်ားေၾကာင့္ စာသင္သားသံဃာအေရအတြက္မွာ သုံးရာနီးပါးမွ်အထိပင္ တုိက္းတက္လာပါသည္၊၊ ၿမန္မာသဃာ့ပညာေရး ထြင္းလင္းလာမႈ တစ္ရပ္ဟုလည္း ဆုိႏုိင္ပါသည္၊၊

သီရိလကၤာႏုိင္ငံတြင္ ၿမန္မာတုိင္းရင္းသား သံဃာေတာ္အစုံ စုေပါင္း၍ ဗဟုိၿပဳ၊ အမွီၿပဳေနထုိင္၊ သီတင္းသုံးရာဌာနၾကီးမွာ သီရိမကုဋာရာမေက်ာင္းတုိက္ ၿဖစ္ပါသည္၊၊ ဤေက်ာင္းတုိက္ၾကီးကို (၁၂၈၆)ႏွစ္က ဘဒၵႏၱ၀ိနယာလကၤာရၿမန္မာ ဆရာေတာ္ၾကီး တည္ေထာင္ခဲ့ေသာ ေက်ာင္းတုိက္ ၿဖစ္ပါသည္၊၊ ေက်ာင္းတုိက္ၾကီးမွာ ႏွစ္သက္တမ္း(၈၇)ေက်ာ္လာၿပီ ၿဖစ္သည္၊၊

 ယၡင္စာသင္သား သံဃာအေရအတြက္ နည္းစဥ္က ၿမန္ၿပည္ဖြား သံဃာေတာ္တုိ႔ မကုဋာရာမ ၿမန္မာေက်ာင္းတုိက္ၾကီးတြင္ တစုတေ၀းတည္း ေနထုိင္ သီတင္းသုံးၾက၍၊ ပညာသင္ၾကားႏုိင္ေသာ္လည္း ယၡဳအခါ စာသင္သား သဃာအေရတြက္ မ်ားလာမႈေၾကာင့္ တခ်ဳိ႔စာသင္သား သံဃာေတာ္မ်ားမွာ တကၠသုိလ္ႏွင့္နီးစပ္ရာ အိမ္ငွား၍ ၿဖစ္ေစ၊ သီရိလကၤာ ဘုန္းေတာ္ၾကီး ေက်ာင္းတုိက္မ်ားတြင္ ၿဖစ္ေစ၊ ေလ်ာက္ထား၍၊ ေနထုိင္၊ ေက်ာင္းတက္ ၾကရပါသည္၊၊

 ဤအရွင္ သီရိလကၤာႏုိင္ငံသုိ႔ ပညာသင္ေရာက္ခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ႏွစ္ၿပည့္လုပါၿပီ၊ ေရာက္စႏွစ္က အရွင္တက္လုိေသာ ေကလနိယတကၠသုိလ္ႏွင့္ နီးသည့္ ေဟာရဏနယ္၊ ၀ယသရဂါမရြာ၊ သုသဒၶမၼရာမယေက်ာင္းတုိက္တြင္ သီရိလကၤာဘုန္းေတာ္ၾကီးကို ေနထုိင္ခြင့္ ေလ်ာက္ထား၍၊ တကၠသိုလ္တက္ခဲ့ပါသည္၊၊ ယၡဳႏွစ္တြင္လည္း အရွင္၏ေရွ႔ဆက္ရန္ က်န္ေနေသးသည့္ ပညာေရးခရီးတြင္ လုိအပ္ေနေသးသည့္ English အရည္အေသြးႏွင့္၊ အေထြေထြ Academic Knowledge မ်ားၿဖည့္ဆည္းရန္ B.P.U တကၠသိုလ္တြင္ English Literature အထူးၿပဳၿဖင့္ အားၿဖည့္ တက္ရပါသည္၊၊

ထုိတကၠသိုလ္သုိ႔တက္ေရာက္ ပညာသင္ၾကားရင္ တကၠသုိလ္ႏွင့္နီးေသာ ေဟာမဂါမနယ္ ဂလ၀ိလာ၀တၱရြာ၊ ဘာ၀နာပံစာလ သီရိလကၤာဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းတြင္ ေလ်ာက္ထား၍၊ ေနထုိင္ ေက်ာင္းတက္ရပါသည္၊၊ B.P.U တကၠသိုလ္တည္ရွိေသာ ေဟာမဂါမနယ္မွာ၊ မကုဋာရာမ ၿမန္မာေက်ာင္းတုိက္တည္ရွိေသာ ကိုလမ္ဘုိၿမဳိ႔ေတာ္ႏွင့္ ကီလုိမီတာ(၂၀) ေက်ာ္ေ၀း၍ ယၡဳႏွစ္တြင္ ၿမန္မာေက်ာင္းသို႔ အေရာက္နည္းသြားပါသည္၊၊ ၿမန္မာေက်ာင္းတြင္ ေနထုိင္ေသာ သူငယ္ခ်င္းမွားမွတဆင့္သာ ၿမန္မာေက်ာင္းမွ သတင္းေလးမ်ားကို နားစြင့္၊ အကူညီေတာင္းရပါသည္၊၊

သူငယ္ခ်င္းမ်ားထံမွ ၿမန္မာဆရာေတာ္ၾကီးႏွစ္ပါး ဦးေဆာင္၍ဘုရားဖူးအဖြဲ႔ၾကီး လာေရာက္ၾကမည္ဟု သတင္းေပးလာေသာအခါ အတုိင္းမသိပင္ ၀မ္းသာမိပါသည္၊၊ ဤဆရာေတာ္ႏွစ္ပါးမွာ မိမိအေနၿဖင့္ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ား လက္ရွိရထားသည့္ ရာထူးမ်ားေၾကာင့္ မဟုက္ဘဲ၊ ဆရာေတာ္ၾကီးႏွစ္ပါး၏ ပညာဂုဏ္ သီလဂုဏ္ သမာဓိဂုဏ္မ်ားေၾကာင့္ အထူးပင္ ေလးစား ၿမတ္ႏုိး၊ တန္းဖုိးထား ၾကည္ညဳိေသာ စံၿပဳဆရာေတာ္ၾကီးႏွစ္ပါး ၿဖစ္ပါသည္၊၊

ဆရာေတာ္ၾကီးႏွစ္ပါးတုိ႔က သီရိလကၤာေရာက္ ၿမန္မာသံဃာေတာ္မ်ားအား အခန္းအနားၿဖင့္ ၾသ၀ါဒေပးမည္ဟု သိရေသာအခါ ပို၍ပင္ ၀မ္းသာၾကည္ႏူးမိပါသည္၊၊ အရွင္တုိ႔(၂၀.၈.၂၀၁၀) ေသာၾကာေန႔တြင္ ေစာေစာထၿပီး၊ ေနထုိင္ရာ သီရိလကၤာဘုန္းၾကီးေက်ာင္းတုိက္မွ မကုဋာရာမ ၿမန္မာေက်ာင္းေတာ္ေတာ္ၾကီးသုိ႔ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ား၏ ၾသ၀ါဒခံယူရန္ႏွင့္၊ ဘုရားဖူးအဖြဲ႔မွ ဆက္ကပ္ေသာ စားရေတာင့္ စားရခဲ၊ ၿမန္မာဆြမ္း ၿမန္မာဟင္းလ်ာမ်ားကို အပီအၿပင္ ဘုန္းေပးရန္ ခ်ီတက္ခဲ့ပါသည္၊၊

ထုိေန႔မွာပင္ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားႏွင့္ အတူတကြသီရိလကၤာေရာက္ ၿမန္မာရဟန္းငယ္မ်ားအားလုံး၊ ဘုရားဖူးအဖြဲ႔ ဒါယကာ ဒါယိကာမမ်ားဆက္ကပ္သည့္ အာရုဏ္မုန္႔ဟင္းခါး ႏွင့္အတူ ေန႔ဆြမ္းမ်ား ဘုန္းေပးၾကအၿပီး၊ ေန႔လယ္ႏွစ္နာရီတိတိတြင္ ဆရာေတာ္ၾကီးႏွစ္ပါးထံမွ ၾသ၀ါဒခံယူပြဲကို စတင္ပါသည္၊၊
ၾသ၀ါဒခံယူၾကရာတြင္ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ၾကီးထက္ သက္ေတာ္တစ္ႏွစ္ၾကီးေသာ ေပါက္ၿမဳိင္ဆရာ ေတာ္ၾကီးထံမွ အလ်င္ခံယူၾကရပါသည္၊၊

 ေပါက္ၿမဳိင္ဆရာေတာ္ၾကီးမွာ သက္ေတာ္(၈၃)ႏွစ္ရွိၿပီ ၿဖစ္ေသာ္လည္း ေရၿခားေၿမၿခား တုိင္းတပါးသုိ႔ သတၱိရွိရွိ၊ ဇြဲရွိရွိၿဖင့္၊ ဆင္းရဲပင္ပမ္းခံၿပီး သာသနာေတာ္ ကမၻာ့အဆင့္မွီတုိးတက္ ၿပန္႔ပြားေရးအတြက္၊ ပညာလာေရာက္ သင္ယူေနၾကေသာ ေၿမးတပည့္ သံဃာငယ္မ်ားကိုေတြ႔ရ၍၊ အထူးရြင္လန္း တက္ၾကြ၊ ၀မ္းေၿမာက္ေနသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္၊၊

ဤသီရိလကၤာ ဘုရားဖူးခရီးစဥ္ကို စတင္စီစဥ္သူမွာ ေပါက္ၿမဳိင္ဆရာေတာ္ၾကီးက သူၿဖစ္ေၾကာင္း၊ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ၾကီးကို ဆရာေတာ္ၾကီးမွ သီရိလကၤာသို႔ ဘုရားဖူးသြားမည္ဟု အသိေပးရာမွ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္က သူလည္းလုိက္လုိပါေၾကာင္း ေၿပာလာသည့္အတြက္ “ကိုယ္ေတာ္သာလုိက္ရင္ ပိုေကာင္းတာေပါ့၊ ကိုယ္ေတာ္က အသစ္စက္စက္ ႏုိင္ငံေတာ္သံဃာ့မဟာနာယကဆုိေတာ့ တုိ႔ဆင္ၿဖဴေတာ္မွီၿပီး ၾကံစုပ္ရတာေပ့ါဗ်ာ”၊ “ေမ်ာက္ၿပ ဆန္ေတာင္းတယ္”လို႔ေတာ့ ဒီေနရာမွာ မေၿပာလုိပါေၾကာင္း စသည္ၿဖင့္ က်ီစားကလူ ဟာသမ်ားၿဖင့္ ၾသ၀ါဒကိုစတင္ မိန္႔ၾကားေတာ္မူပါသည္၊၊


သီရိလကၤာေရာက္ ၿမန္မာသံဃာေတာ္မ်ားမွာ ေပါက္ၿမဳိင္ဆရာေတာ္ၾကီး၏ ေအာင္ၿမင္ၿပီး၊ ပညာရည္ၿပည့္၀ေသာ Masterful voice=အသံေတာ္ၾကီးကို နာယူရင္း မ်က္ရည္လည္သည္အထိပင္ ၀မ္းသာေနၾကရသည္၊ ဆရာေတာ္ၾကီးက သူငယ္စဥ္ကပင္ သီရိလကၤာစြယ္ေတာ္ကို လာေရာက္ ဖူးခ်င္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ယၡဳအသက္(၈၀)ေက်ာ္မွ ဆႏၵၿပည့္၀ေၾကာင္း အားရပါးရမိန္႔ၾကားေတာ္မူပါသည္၊၊

ၾသ၀ါဒခံယူၾကသည့္ ညီေတာ္ ေနာင္ေတာ္သံဃာမ်ားမွာ မိမိတုိ႔၏အဘိုးအရင္း လာေရာက္ၿပီး အဆုံးအမစကား ေၿပာေနသည္ဟုပင္ အထင္ေရာက္ေနၾကဟန္ ၿငိမ္သက္နာယူၾကပါသည္၊၊ သီရိလကၤာတြင္ အေနၾကာေနၾကသည့္ တခ်ဳိ႔စာသင္သံဃာမ်ားမွာ အမိၿမန္မာၿပည္ကိုပင္ အလြမ္းမ်ား ေၿပေပ်ာက္ၾကရပါသည္၊၊

ဆရာေတာ္ၾကီးက အရႊန္း အေ၀ သာရဏီယ,ပဋိသာရဏီယ စကားမ်ားၿမင့္ ၾသ၀ါဒကို အားပါးတရ စတင္မိန္႔ၾကားအၿပီး၊ သီရိလကၤာေရာက္ စာသင္သံဃာေတာ္ေလးေတြ အၿခင္းၿခင္း ညီညြတ္ၾကဖုိ႔၊ ၾကီးစဥ္ငယ္လိုက္ ေလးစားၾကဖုိ႔ အေၾကာင္းမ်ားကို၊ ဇာတကပါဠိေတာ္ တိတၱိယဇာတ္တြင္ပါေသာ ခါ၊ ေမ်ာက္၊ ဆင္ တိရစၧာန္ သုံးမ်ဳိးတုိ၏ သာဓကၿဖင့္ ၾသ၀ါဒမိန္႔ေတာ္မူပါသည္၊၊

ဆက္လက္ၿပီး ေပါက္ၿမဳိင္ဆရာေတာ္ၾကီးမွ အေ၀းေရာက္ေၿမးတပည့္မ်ားအတြက္ေရာ၊ ေၿမးတပည့္ ေတြကလည္း တပည့္ဒကာ ဒါယိကာမမ်ားအားလည္း ၿပန္လည္ေ၀ငွဖုိ႔ဟု မိန္႔ေတာ္မူၿပီး၊ “လုိခ်င္ေပမဲ့ ရရန္ခက္ေသာ ဆုလာဘ္(၄)မ်ဳိး”ကိုမိန္႔ေတာ္မူပါသည္၊၊

 ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးမွာ Born teacher ၿဖစ္ေတာ္မူသည့္အတုိင္း သက္တမ္းတေလ်ာက္လုံး စာခ်လာသည့္အေလွ်ာက္ ႏုိင္ငံၿခားတြင္ ပညာသင္ယူေနၾကသည့္ ေၿမးတပည့္မ်ားကို စာခ်သည့္ဟန္မ်ားၿဖင့္ ၾသ၀ါဒမ်ားကို မာန္ပါပါမိန္႔ၾကားေနပုံမွာ မိမိတုိ႔ ငယ္စဥ္က စာသင္တုိက္အသီးသီးတြင္ စာခ်ဆရာေတာ္မ်ား၏ ေၿခအစုံေရွ႔တြင္ ေန႔၀ါ ည၀ါ၊ စာ၀ါမ်ားလိုက္ခဲ့ရသည့္ မေ၀းေသးသည့္ အတိတ္မွပုံရိပ္မ်ားကိုပင္ ၿမင္ ေယာင္လာမိၾကပါသည္၊၊

ဆရာေတာ္ၾကီး မိန္႔ေတာ္မူေသာ လိုခ်င္ေပမဲ့ ရဖုိ႔ခက္ခဲေသာ ဆုလာဘ္ေလးမ်ဳိးဆုိသည္မွာ ---
(၁) ပစၥည္းဥစၥာ ဆုလာဘ္
(၂) အေၿခြအရံ ဆုလာဘ္
(၃) အသက္ရွည္မႈ ဆုလာဘ္
(၄) တမလြန္ဘ၀ အာမခံခ်က္ ဆုလာဘ္၊၊ တုိ႔ၿဖစ္ပါသည္၊၊

မွန္ပါသည္၊၊ ပစၥည္းဥစၥာဆုိသည္ကို မႏွစ္သက္၊ မၾကဳိက္၊ မလိုခ်င္ေသာ သူဟူ၍၊ မရွိႏုိင္ပါ၊၊ သို႔ေသာ္ လုိခ်င္ေပမဲ့ အလြယ္တကူရတတ္သလားဆုိေတာ့လဲ မရတတ္ၾကပါ၊၊ တခ်ဳိ႔တခ်ဳိ႔ က်ဳိးစားသေလာက္ စီးပြားၿဖစ္ၿပီး၊ တခ်ဳိ႔တခ်ဳိ႔မွာ က်ဳိးစားေလေလ ဆင္းရဲေလေလ ၿဖစ္ေနသူမ်ားကိုလည္း ေတြ႔ၿမင္ ႏုိင္ပါသည္၊၊

တခ်ဳိ႔မွာ “ကံမခိုင္ေတာ့ သံတုိင္နဲ႔ အိမ္ေဆာက္တာေတာင္ လဲၿပဳိတယ္”ဆုိတာမ်ဳိး၊ “ကံဆုိးမသြားရာ မုိးလုိက္လုိ႔ရြာ”ဆုိေသာ ၿမန္မာဆုိရိုးစကားမွာ ဤသည္ကိုရည္၍ ဆုိလုိဟန္ရွိ ပါသည္၊၊

အေၿခြအရံဆုိသည္မွာလည္း ရရန္ခက္ခဲေသာ ဆုလာဘ္တခုပင္၊၊ တခ်ဳိ့မွာ စီးပြားေတာ့ က်ိက်ိတက္ခ်မ္းသာပါ၏၊ အေမြခံသား၊ သၼီးဟူ၍ မထြန္းကား၊၊ အထီးက်န္လြန္းသည့္ ဒဏ္ကိုမခံႏုိင္ ေတာ့သည့္အဆုံး သူတပါး သား၊ သၼီးကို ကိတၱိမသားအၿဖစ္ ေမြးစားမိရာက “၀မ္းနဲ႔ မလြယ္ သားမမယ္”ဆုိသည့္အတုိင္း ကိုယ္ေမြးသည့္ေၿမာက္က ကိုယ့္ၿပန္အေခ်ာက္ခံၾကရေသာ သူမ်ားကို လည္း ပတ္၀န္းက်င္တြင္ ေတြ႔ၿမင္ႏုိင္ပါသည္၊၊

စီးပြားလည္း ခ်မ္းသာ၊ အေၿခြအရံလည္း ေပါေနေပမဲ့ ေရာဂါမ်ဳိးစုံ ခံစားေနရၿပီး၊ တေန႔တေန႔ အဂၤလိပ္ေဆး၊ ၿမန္မာေဆး လက္တစ္ဖက္ တစ္ဆုပ္စီေသာက္ေနၾကရေသာ အနာသည္ သူေဌးသူၾကြယ္မ်ားလည္း ရွိသည္၊၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ က်န္းက်န္း မာမာၿဖင့္ အသက္ရွည္ရွည္ ေနႏုိင္ေရးမွာ လူတုိင္းလူတုိင္း လုိခ်င္ေပမဲ့ ရခဲေသာ ဆုလာဘ္တစ္ခုပင္ ၿဖစ္ပါသည္၊၊

တခ်ဳိ႔တခ်ဳိ႔ၾကၿပန္ေတာ့လည္း စီးပြားလည္း ၿပည့္စုံ၊ အေၿခြအရံလည္း ေပါမ်ား၊ ဒီဘ၀မွာ သက္တမ္းေစ့ လည္း က်န္းက်န္း မာမာေနရပါ၏၊၊ သက္တမ္းေစ့၍ ဘ၀တစ္ခုဆုံးသည့္အခါ၊ ေသဆုံးသည့္အခါတြင္ မိမိအိမ္တြင္ ၿပန္လည္၍၊ ေခြးႏြားစေသာ နိမ့္က်သည့္၊ တိရစၦာန္ၿပန္ၿဖစ္ၾကရသူမ်ားလည္း ရွိပါသည္၊၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေသလြန္ၿပီး၊ သုဂတိဟုေခၚေသာ ဘ၀ေကာင္းေကာင္း ၿပည္လင္ ရရွိေရးႏွင့္ ၿမတ္နိဗၺာန္သုိ႔ ဦးတည္ေရးဟာလည္း အလြန္လိုခ်င္ၾကေပမဲ့ အလွန္းေ၀းေသာအရာတစ္ခုပင္ ၿဖစ္သည္၊၊

ဒီေနရာမွာ ဆရာေတာ္ၾကီးရဲ့ ၾသ၀ါဒ ပထမပိုင္းကို ၿခဳံငုံသုံးသပ္ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ “လူတုိ႔ရဲ့ဘ၀မွာ အေၿခခံ လုိအပ္ခ်က္ကေလးကအစ အလြယ္တကူ ရရွိတတ္တာမဟုက္ဘူး”ဆုိတဲ့ အသိကိုရရွိႏုိင္ ပါတယ္၊၊ “လုိခ်င္ေပမဲ့ ရရန္ခက္ေသာ ဆုလာဘ္ေလးမ်ဳိး” ထဲမွာ စီးပြားဥစၥာဆုိတဲ့ ပထမအေနနဲ႔ ရရန္ခက္ေသာ ဆုလာဘ္ဆုိတာ ေန႔စဥ္ဘ၀ “စားေရး”ကို ကိုယ္စားၿပဳပါတယ္၊၊

 ဒုတိယအခ်က္ အေၿခြအရံဆုိတာက “မိသားစုဘ၀ေအာင္ ၿမင္မႈ”ကို ကိုယ္စားၿပဳပါတယ္၊ တတိယအခ်က္ၿဖစ္တဲ့ အသက္ရွည္ရွည္ေနႏုိင္ေရး ဆုိတာက“က်န္းမာေရးၿပည့္စုံမႈ”ကို ကိုယ္စားၿပဳပါတယ္၊ ေနာက္ဆုံးၿဖစ္တဲ့ တမလြန္ဘ၀အာမခံခ်က္ ဆုလာဘ္ဆုိတာကေတာ့ အရမ္းကိုေလးနက္သြားပါတယ္၊ ဘာလို႔လဲဆုိေတာ့ ကမၻာ့ဘာသာေရး အားလုံးနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတဲ့အတြက္ ၿဖစ္ပါတယ္၊၊

ဟုက္ပါတယ္၊ ကမၻာမွာ Religion လုိ႔အမ်ားနားလည္တဲ့ ဘာသာေရးေပါင္း မ်ားစြာရွိပါတယ္၊ ထင္ရွားတဲ့ ဘာသာၾကီးေတြကေတာ့ ဟိႏၵဴဘာသာ၊ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၊ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ မူစလင္ဘာသာတုိ႔ ၿဖစ္ၾကပါတယ္၊၊ ဘယ္ဘာသာတရားရဲ့ အဆုံးအမ သင္ၿပခ်က္ကိုလုိက္နာရင္ လက္ရွိဘ၀နဲ႔ အနာဂတ္ဘ၀ ေကာင္းစားေပ်ာ္ရႊင္ရမယ္ဆုိတာက လူတဦးခ်င္းဆီရဲ့ ဘာသာတရား ေရြးခ်ယ္ ကိုးကြယ္မႈအေပၚမွာ မူတည္မွာၿဖစ္ပါတယ္၊၊

 ဘာသာတရားတုိင္းမွာ အေကာင္းအဆုိး၊ အားနည္းခ်က္၊ အားသာခ်က္၊ အသီးသီးရွိေနၾကတာမုိ႔ ဘယ္ဘာသာတရားက အေကာင္းဆုံးလုိ ဤအရွင့္ အသိညာဏ္နဲ႔ မေၿပာ၀ံ့ေသးပါဘူး၊၊ စာဖတ္သူကုိယ္တုိင္ စႏွစ္တက်ေလ့လာၿပီး ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ၾကဖို႔ ၿဖစ္ပါတယ္၊၊

ပုဂၢလိကသာၿဖစ္တဲ့ အရွင္၏အၿမင္အရေၿပာရလ်င္ ဗုဒၶဘာသာသည္ ဘာသာတရားအားလုံးထဲမွာ ႏူးညံ့မႈ အရွိဆုံးနဲ႔၊ စာေပအေထာက္ အထား၊ သမုိင္းအေထာက္ထား ခုိင္မာတယ္ဆုိတာကိုေတာ့ ေလ့လာမႈ႔အရ ရဲရဲေၿပာ၀့ံပါတယ္၊၊ က်င့္စဥ္အရလည္း အနာဂတ္ဘ၀ လုံၿခဳံစိတ္ခ်မႈ ေသၿခာေပါက္ ေပးႏုိင္တဲ့ဘာသာတစ္ခု ၿဖစ္ပါတယ္၊၊ ေပါက္ၿမဳိင္ဆရာေတာ္ၾကီးက “လုိခ်င္ေပမဲ့ ရရန္ခက္ေသာ အရာေလးမ်ဳိး”ကို မိန္႔ေတာ္မူအၿပီး၊ ေမာပမ္းသည့္ဟန္ အလ်င္းမၿပေတာ္မူဘဲ ခက္တဲ့အရာကို ရရွိ ေအာင္ ယူနည္းကို ဆက္လက္မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္၊၊ ရရွိနည္းဆုိတာကေတာ့ ---

(၁) သဒၶါ
(၂) စာဂ
(၃) သီလ
(၄) ပညာ၊ တုိ႔ၿဖစ္ၾကပါတယ္၊၊
ပါဠိစာေပမွာ သဒၶါ, စာရ, သီလ, ပညာ ဆုိတဲ့ Qualities=အရည္အခ်င္းေတြကုိ ေနရာမ်ားစြာမွာ ေတြရပါတယ္၊၊

 ဒီသေဘာတရားေတြ ရင့္က်က္မႈ တုိးတက္မႈအေလ်ာက္ အက်ဳိးဆက္ တုိးတက္မႈ၊ ဆုပ္ယုတ္မႈရွိတာကိုလည္း ေတြ႔ရမွာၿဖစ္ပါတယ္၊၊
ပါဠိစာေပမွာ အသံုးၿပဳတဲ့ ယထာကၠမနည္းအရ “သဒၶါ”အဆင့္ အတုိင္းအတာတခုအထိ တုိးတက္ေအာင္ ေလ့က်င့္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ စီးပြားဥစၥာ တိုးတက္ပါတယ္၊၊

 ပတ္၀န္းက်င္အဆင့္အတန္း အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ဆက္ဆံလုပ္ကိုင္ေနၾကတရတဲ့အခါေတြမွာလည္း “ကိုယ့္ဘက္က ေပးဆပ္မႈတခုမွ မၿပဳဘဲ သူမ်ားဆီကခ်ည္း ေမွ်ာ္လင့္လုိ႔မရတတ္ပါဘူး၊၊” စီးပြားေရးေလာကမွာေတာ့ “ေထာင္ၿမင္ ရာစြန္႔”ဆုိတဲ့ ၿမန္မာဆုိရုိး စကားအတုိင္း၊ မ်ားမ်ားရင္းႏွီးႏုိင္သူေတြဟာ သန္းၾကြယ္သူေဌးအမည္ကို ရၾကပါတယ္၊၊ ဒါေတြက ေလာကီဘ၀အတြက္ သဒၶါတရားရဲ့ သေဘာေတြ ၿဖစ္ပါတယ္၊၊ ဒါေၾကာင့္ “သဒၶါ”သည္ စီးပြားဥစၥာတုိးတက္ဖုိ႔ နည္းလမ္းၿဖစ္ပါတယ္၊၊

စာဂအဆင့္ လိုအပ္တဲ့အတုိင္းတာ တခုအထိ တုိးတက္ေအာင္ေလ့က်င့္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ အေၿခြအရံေပါ ပါတယ္၊၊ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္း ေပါပါတယ္၊ သား သၼီးရတာနာလည္း ထြန္းကားပါတယ္၊၊ ဒီလုိအက်ဳိးဆက္ေတြဟာ ဘုရားေရွ႔မွာပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္၊ ဘုရားပြင့္တဲ့ ေညာင္ပင္ေရွ႔မွာပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္၊ (၃၇)မင္း နတ္ေတြဆီမွာပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္၊ ဆုေတာင္း ယၾတာေခ်ယူလို႔ ရတတ္တာေတြ မဟုက္ပါဘူး၊ ကိုယ္တုိင္ေလ့ က်င့္တဲ့ သေဘာတရားအလိုက္သာ အက်ဳိးသက္ေရာက္တာေတြ ၿဖစ္ပါတယ္၊၊

 “ေၿခြမွ ရံတယ္” ဆုိတဲ့ ၿမန္မာ စကားပုံရွိပါတယ္၊ “စာဂ”ဆုိတာ စြန္႔၀န္႔တာ၊ စြန္႔ရဲတာကို ေခၚတာပါ၊၊ အမရပူရ မဟာဂႏၶာရုံ ဆရာေတာ္ၾကီးကေတာ့ “တစ တစစြန္႔၀ံ့မွလ်င္ ဘ၀ေနာင္ေႏွာင္း ဆက္တုိင္းေကာင္း၏” လုိ႔ စပ္ဆုိေတာ့မူပါတယ္၊၊ အေၿခြအရံ ေပါမ်ားလုိတယ္ဆုိရင္ “စာဂ”သည္ အေၿခြအရံေပါမ်ားနည္း ၿဖစ္ပါတယ္၊ သား သၼီးရတနာ ရရွိနည္းလည္း ၿဖစ္ပါတယ္၊၊

“သီလ”လိုအပ္တဲ့အဆင့္တခုအထိ တုိးတက္ေအာင္ ေလ့က်င့္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ အသက္ရွည္ပါတယ္၊ က်န္းမာေရးလည္း ေကာင္းပါတယ္၊၊ အရွင္၏အေတြ႔အၾကဳံအရ “သားသတ္သမားေတြဟာ ေနာက္ဆုံး သူတို႔သတ္ခဲ့တဲ့ တိရိစၦာန္ေတြလုိ ေအာင္ၿမည္ၿပီး အေသဆုိးတတ္တာကို အၾကိမ္မ်ားစြာ ေတြ႔ဘူးပါတယ္၊၊ ရပ္ကြက္တကာ လွည့္ပတ္ခိုးယူေနသူေတြဟာလည္း အိမ္ၾကဳိ အိမ္ၾကား၊ လမ္းၾကဳိ လမ္းၾကား၊ ေၿမာင္းၾကဳိ ေၿမာင္းၾကားမွာ သက္တမ္း မေစ့ဘဲ၊ အသက္ေပ်ာက္ရတာကို ေတြ႔ရပါတယ္၊၊”

ဒီအၿဖစ္ အပ်က္ေတြကို ရည္ရြယ္ၿပီး “သီလ”ကို အသက္ရွည္ေၾကာင္း က်န္းမာေၾကာင္း နည္းလမ္းအၿဖစ္ ဆရာေတာ္ၾကီးက ၾသ၀ါဒမိန္႔တာၿဖစ္ပါတယ္၊၊

ေနာက္ဆုံးၿဖစ္တဲ့ အနာဂတ္ဘ၀လုံၿခဳံစိတ္ခ်ရေအာင္ ေလ့က်င့္ယူရမွာကေတာ့ “ပညာ”ၿဖစ္ပါတယ္၊၊ ပညာဆုိတာမွာလည္း ႏုိင္ငံမ်ဳိးစုံ၊ ေက်ာင္းမ်ဳိးစုံက ဒီဂရီအမ်ဳိးမ်ဳိး ပညာရပ္သက္သက္ေတြကုိ ဆုိလုိတာ မဟုက္ပါဘူး၊၊

 သတၱ၀ါေတြ နင့္နာပ်က္စီးေစေလာက္တဲ့ လိုခ်င္လြန္းမႈ(ေလာဘ)ေတြကို သတၱ၀ါေတြ အက်ဳိးပြားတုိးေစတဲ့၊ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးေစတဲ့ အၿပဳသေဘာၿဖစ္ေအာင္ ၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲေပးတဲ့ အသိပညာ အတတ္ပညာမ်ဳိး၊ ဒီဂရီမ်ဳိး၊၊ သတၱ၀ါေတြ အတုံးလုိက္ အတစ္လုိက္ ေသေက် ပ်က္စီးေစတတ္တဲ့ မုန္းတီးမႈ “ေဒါသ”ကို သတၱ၀ါေတြ သက္တမ္းေစ့ ေနႏုိင္ေရး က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ေရးကို ဖန္တီးေပးတတ္တဲ့ ပညာရပ္ ဒီဂရီမ်ဳိး၊၊ သတၱ၀ါေတြ အသိပညာ အတတ္ပညာ တုံးသြားေအာင္၊ အကန္းကမၻာ အကန္းေလာကကို ၿဖစ္ေစတတ္တဲ့ “ေမာဟ”ကေန အသိပညာ အတတ္ ပညာပြင့္လင္းၿပီး၊ အလင္းေရာင္ကမၻာ အလင္းေရာင္ေလာကကို ယူလာေပးတတ္တဲ့ ပညာရပ္မ်ဳိးကုိသာ ပညာလုိ႔ေခၚရမွာ ၿဖစ္ပါတယ္၊၊


ဒီသေဘာမ်ဳိးပါ၀င္တဲ့ပညာသည္သာ လက္ရွိဘ၀နဲ႔ အနာဂတ္ဘ၀ကို လုံၿခဳံစိတ္ခ်မႈေပးမွာ ၿဖစ္ပါတယ္၊၊(ဆရာေတာ္ၾကီးကေတာ့ “ပညာ”လုိ႔ တလုံးတည္းေၿပာတာပါ၊ စာေရးသူက အဲဒါကို ပေရာ္ဖက္ဆာ သုမနပါလေၿပာတဲ့ သင္ခန္းစာထဲကေန မွီၿငမ္းၿပီး အၾကယ္ေရးတာ ၿဖစ္ပါတယ္) ဒါေၾကာင့္ ပညာကိုအတုိင္းအတာ တခုထိတုိးတက္ေအာင္ ေလ့က်င့္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ အနာဂတ္ဘ၀ ဗရန္းဗတာ မၿဖစ္ေတာ့ဘဲ၊ အထက္တန္းၾကတဲ့ ဘ၀၊ ေသသပ္လွပတဲ့ ဘ၀ကို ရမွာအမွန္ၿဖစ္ပါတယ္၊၊ ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္ အလုိအရကေတာ့ ပညာကုိ အထြဋ္ေရာက္ေအာင္ ေလ့က်င့္ပြားမ်ား ႏုိင္မယ္ဆိုရင္ စစ္မွန္တဲ့ ဘ၀ပန္းတုိင္ၿဖစ္တဲ့ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို ရရွိမွာၿဖစ္ပါတယ္၊၊
 
မႏၱေလးၿမဳိ႔ ေပါက္ၿမဳိင္ဆရာေတာ္ၾကီး သီရိလကၤာႏုိင္ငံ မကုဋာရာမ ၿမန္မာေက်ာင္းတုိက္ၾကီး အတြင္းက ဆြမ္းစားခန္းမၾကီးထဲမွာ သီရိလကၤာႏုိင္ငံတကၠသိုလ္အသီးသီးမွာ ပညာသင္ယူေနၾကတဲ့ ၿမန္မာၿပည္ဖြား စာသင္သံဃာေတာ္ ေၿမးတပည့္မ်ားကို ၾသ၀ါဒမိန္႔ၾကားတဲ့ “ရခဲတဲ့အရာေလးမ်ဳိး”ကို “ရယူပိုင္ဆုိင္နည္း” ၿဖစ္ပါတယ္၊၊

ၾသ၀ါဒႏွစ္ရပ္ကို အႏွစ္ခ်ဳပ္ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ---
“စီးပြးဥစၥာ”ကို “သဒၶါ”ၿဖင့္ ရယူႏုိင္ပါတယ္၊
“အေၿခြအရံ”ကို “စာဂ”ၿဖင့္ ရယူႏုိင္ပါတယ္၊
“အသက္ရွည္မႈ”ကို “သီလ”ၿဖင့္ရယူႏုိင္ပါတယ္၊
သုတိဘ၀လုိ႔ေခၚတဲ့ “အနာဂတ္ဘ၀ ေကာင္းေကာင္း”ကိုေတာ့ “ပညာ”ၿဖင့္ ရယူႏုိင္ပါတယ္၊၊

သဒၶါ, စာဂ, သီလ,ပ ညာ,တုိ႔ၿဖင့္ ဘ၀ႏွင့္ သံသရာကို အလွဆင္ႏုိင္ၾကပါေစေၾကာင္း အက်ဳိးလုိလားတဲ့ ေမတၱာစိတ္ၿဖင့္ ဆႏၵၿပဳၿပီး ေပါက္ၿမဳိင္ဆရာေတာ္ၾကီးရဲ့ အဆုံးအမ ၿပန္လည္ဖြဲ႔သီမႈ စာတမ္းေလးကို အဆုံးသတ္လုိက္ပါတယ္၊၊ ဤအရွင္၏ စာကိုဖတ္ရသူ မဖတ္ရသူ၊အားလုံး ဘ၀နဲ႔ သံသရာကို လွသထက္ လွ၊ ယဥ္သထက္ ယဥ္၊ တင့္သထက္ တင့္ေအာင္၊ အလွဆင္ ခ်ယ္မႈန္းႏုိင္ၾကပါေစ၊၊ ၊၊

အလင္းစက္
(၂၁.၈.၂၀၁၀)

အျပည့္အစံုသို႔....

ျပန္ေခါက္ထားပါ..

သစ္လြင္ဆဲေခါင္းေလာင္းသံ (သို႔) သီရိလကၤာ(သီဟုိဠ္ )ဗုဒၶစာေပအဆင့္ၿမင့္သင္ၾကားမႈ

ႏိူင္ငံတစ္ႏိူင္ငံ၏ ပညာေရး စီးပြားေရး လူမႈေရး ယဥ္ေက်းမႈစသည္တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုးကြယ္ရာ သက္ဆိုင္ရာဘာသာအသီးသီးႏွင့္ အျပန္အလွန္မွီခိုကာ ရွင္သန္ၾကစၿမဲ ျဖစ္ပါသည္။ ဘာသာတရားသည္ လူသားတို႔အား ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ကိုရွင္သန္ေစၿပီး ကိုယ္က်င့္စာရိတၱကို တန္ဖိုးျမွင့္တင္ေပးသည္။

အလုပ္လုပ္ရာတြင္ ရဲရင့္ျပတ္သားေစၿပီး ဘ၀၏အဓိပၸါယ္ကို ပိုၿပီးေလးနက္ေစပါသည္။ ယခုတင္ျပမည့္ အေၾကာင္းအရာသည္ သီရိလကၤာႏိူင္ငံတြင္ ေရွးႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းကေန ယေန႔ထိတိုင္ေအာင္ ေခတ္စနစ္ႏွင့္အညီ ဟန္ခ်က္ညီညီ အသက္၀င္ေနဆဲျဖစ္ေသာ ဆန္းေဒးစကူးေခၚ ဘကပညာေရးျဖစ္ပါသည္။

ျမတ္ဗုဒၶသည္ သူ၏တရားေတာ္မ်ားကို ခရာစ္ေတာ္မေပၚမွီ ႏွစ္ေပါင္းေၿခာက္ရာ တြင္ အိႏၵိယႏုိင္ငံ ေနရာအႏွံ႔တြင္ (၄၅)ႏွစ္တုိင္ ေဟာၾကားခဲ့သည္၊၊ ၿမတ္ဗုဒၶ၏ ေဟာၾကားခ်က္မ်ားကုိ တရားေတာ္မ်ားအၿဖစ္သာမက စာေပမ်ားအၿဖစ္ပါသိမွတ္ရပါမည္။

ၿမတ္ဗုဒၶရွင္ေတာ္ ပရိနိဗၺာန္ၿပဳၿပီးေနာက္ သံဂၤါယနာေၿခာက္တန္တင္ၿပီး ဗုဒၶ၏ေဟာၾကားခ်က္မ်ားကို ထိမ္းသိမ္းခဲ့ၾကရသည္၊၊ သဂၤါယနာဆုိသည္မွာ ယခုေခတ္ စာေပညီလာခံ ပုံစံမ်ဳိးႏွင့္ ဆင္ဆင္မွ် တူပါသည္။ လုံး၀တူသည္ဟုကား မဆုိႏုိင္ပါ၊၊

ဗုဒၶ၏ ေနနည္းထုိင္နည္းမ်ား (the arts of living) ေၿပာနည္းဆုိနည္းမ်ား (the arts of speaking or talking) စားနည္းေသာက္နည္းမ်ား(the arts of management) စီးပြားေရး(businesses) ဆုိင္ရာေဟာၾကားခ်က္မ်ား၊ လူမႈေရးဆုိင္ရာ(social) ေဟာၾကားခ်က္မ်ား၊ ႏုိင္ငံေရးအယူအဆ(political sciences)ႏွင့္တကြ သံသရာမွလြတ္ေအာင္က်င့္ၾကံနည္း (The practices that overcome Samsara) မ်ားကို ေဟာၾကားထားရာ စာေပကို ပါဠိစာေပ၊ သုိ႔မဟုက္ ပိဋကတ္သုံးပုံဟု ေခၚရေလသည္၊၊ ပိဋကတ္စာေပမ်ားကို ဗုဒၶလြန္ေတာ္မူၿပီးေနာက္ ေၿခာက္ၾကိမ္ သံဂၤါယနာတင္ ညွိႏႈိင္း ေဆြးေႏြး၊ တည္းၿဖတ္၊ သုတ္သင္ကာ ထိမ္းသိမ္းလာသည္မွာ ယေန႔တုိင္ၿဖစ္သည္၊၊

ဗုဒၶစာေပမ်ားသည္ ခရာစ္ေတာ္မေပၚမွီ ႏွစ္ေပါင္းသုံးရာ (B.C.3) ရာစု တတိယ သဂၤါယနာအၿပီးတြင္ သီရိလကၤာႏုိင္ငံသုိ႔ သီရိဓမၼာေသာကမင္း၏ သားေတာ္ သၼီးေတာ္မ်ားၿဖစ္ေသာ အရွင္မဟာမဟိႏၵႏွင့္ ညီမအရင္းေတာ္စပ္သူ သဃၤမိတၱာ ဘိကၡဳနီတုိ႔၏ သယ္ေဆာင္ သာသနာၿပဳမႈၿဖင့္ ေရာက္ရွိခဲ့သည္၊၊

သီရိလကၤာဗုဒၶစာေပႏွင့္ ပညာေရးသည္ အရွင္မဟာမဟိႏၵမေထရ္ႏွင့္ ႏွမေတာ္ သဃၤမိတၱာဘိကၡဳနီတုိ႔ ေဟာေသာတရားမ်ားမွစတင္ပါသည္၊၊ ဆုိလုိသည္မွာ တရားေဟာရာမွ စတင္လာေသာ ပညာေရးၿဖစ္သည္၊၊

မေထရ္ႏွင့္ ႏွမေတာ္တုိ႔သည္ ႏုိင္ငံတ၀ွန္းလုံးသို႔ ေနရာအႏွံ႔တရားပြဲမ်ားၿပဳလုပ္ၿပီး ေဟာၾကားရာက သီရိလကၤာဗုဒၶစာေပ သင္ၾကားေရးပုံစံတစ္မ်ဳိးကို ပုံေဖာ္ခဲ့ၾကပါသည္၊၊

မေထရ္ေမာင္ႏွမတုိ႔၏ ၾကဳိးစားမႈေၾကာင့္ သီရိလကၤာႏုိင္ငံတြင္ သာသနာ့ေတာ္သို႔ ၀င္ေရာက္ရဟန္းၿပဳသူ၊ ရဟန္းမ,ၿပဳသူမ်ားပါ မ်ားၿပားလာေသာအခါ အရွင္မဟာမဟိႏၵမေထရ္သည္ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ အႏုရာဓပူရၿမဳိ့ေတာ္ၾကီးတြင္ ေက်ာင္းတုိက္ၾကီးတခုကို တည္ေထာင္လုိက္ပါသည္၊ ေက်ာင္းတုိက္ၾကီး၏ အမည္မွာ မဟာ၀ိဟာရေက်ာင္းတုိက္ ၿဖစ္ပါသည္။ သံဃာေတာ္ငါးေထာင္ေၾကာ္မွ်သီတင္းသုံးၿပီး၊ ဗုဒၶစာေပသင္ အံ၊ ပို႔ခ်ေသာ ပညာေရးအဓိက ေနရာၾကီးတခုလည္းၿဖစ္ခဲ့သည္၊၊

အၿခားေက်ာင္းတုိက္ၾကီးမ်ားမွာ ေဇတ၀န၀ိဟာရေက်ာင္းတုိက္ႏွင့္ အဘယဂိရိ၀ိဟာရ ေက်ာင္းတုိက္ၾကီးတုိ႔ၿဖစ္သည္၊၊ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းဟုေခၚဆုိရန္ထက္ (Buddhist Educational Institution) ၾကီးမ်ားဟုေခၚက ပိုမုိသင့္ေလ်ာ္ပါမည္၊၊

မဟာ၀ိဟာရေက်ာင္းတုိက္ၾကီးကို ေဒ၀ါနံပီယတိႆမင္းက အရွင္မဟာမဟိႏၵမေထရ္၏ လမ္းညႊန္မႈၿဖင့္ တည္ေဆာက္လႈဒါန္းခဲ့ပါသည္၊၊ (International Buddhist Educational Centre) ဟု ကဗ်ည္းထုိးထားသည္ကို အင္တာနက္မွတ္တမ္းမ်ားအရ သိရသည္၊၊

ထုိေက်ာင္းတုိက္ၾကီးမ်ားမွ ထြက္ေပၚခဲ့ေသာ ပါဠိပညာတတ္ ေက်ာင္းသားၾကီးမ်ားမွာ အ႒ကထာဆရာမ်ားၿဖစ္ၾကေသာ အရွင္ ဗုဒၶဒတၱ၊ အရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသ၊ အ႒ကထာႏွင့္ ဋီကာမ်ားစြာကိုေရးခဲ့ေသာ အရွင္ဗုဒၶပိယႏွင့္ အၿခားအေက်ာ္ေမာ္ေပါင္းမ်ားစြာကို ထုိေက်ာင္းတုိ္က္ၾကီးမ်ားမွ ေမြးထုတ္ေပးခဲ့ပါသည္၊၊

အရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသ မေထရ္ၿမတ္သည္ သီဟုိဠ္ဘာဘာသာၿဖင့္ ေရးသားထားေသာ သီဟဠအ႒ ကထာၾကီးမ်ားကို မဟာ၀ိဟာရေက်ာင္းတုိက္ၾကီး၌ သီတင္းသုံးလွ်က္ မာဂဓီဘာသာ (သုိ႔) ပါဠိဘာသာသုိ႔ ၿပန္ဆုိခဲ့ပါသည္၊၊ ဗုဒၶစာေပတြင္ မ်ားစြာေနရာယူထားေသာ ၀ိသုဒၶိမဂၤက်မ္းၾကီးကိုလည္း မဟာ၀ိဟာရေက်ာင္းတုိက္ၾကီးမွာပင္ ဗုဒၶေဃာသအရွင္ ေရးသားခဲ့ပါသည္၊၊

သီရိလကၤာ chronicle record မ်ားအရ ပထမသဂၤါယနာ ဒုတိယသဂၤါယနာႏွင့္ တတိယသဂၤါယနာတုိ႔တြင့္ ပါဠိေတာ္မ်ားကို ေပထက္အကၡရာတင္မႈမရွိေသးဘဲ တတိယသဂၤါပြဲၾကီးအၿပီးတြင္ ပါဠိေတာ္မ်ားကို ထုိမဟာ၀ိဟာရ ေက်ာင္းတုိက္ၾကီး အတြင္းတြင္ ပါဠိပညာရွင္ ဆရာေတာ္အေက်ာ္အေမာ္မ်ားက ၿမတ္စြာဘုရား ေလးဆယ့္ငါး၀ါတုိင္တုိင္ ေဟာၾကား ပုိ႔ခ်ခဲ့ေသာ ပါဠိေတာ္ စာေပမ်ားကို အစဆုံးႏွင့္ အေစာဆုံး ေပထက္အကၡရာတင္ခဲ့ၾကပါသည္၊၊ (1.century B.C.) Alu-Vihara in Matale အရပ္တြင္ ေပထက္အကၡရာတင္ေသာ စတုတၳသဂၤါယနာႏွင့္ သီးၿခားၿဖစ္ပါသည္)။

ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကို ႏႈတ္ၿဖင့္ေဆာင္ယူလာေသာ ႏႈတ္ေဆာင္အဆင့္မွ စာေပအဆင့္သုိ႔ ၿမွင့္တင္ေပးခဲ့ၿဖစ္သည္၊၊ ၿမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္စဥ္ဆက္ ႏႈတ္သက္သက္ၿဖင့္ ထိမ္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္လာေသာ ပါဠိစာေပမ်ားကို အစဆုံး အကၡရာအသြင္သို႔ေၿပာင္းရာ ေက်ာင္းတုိက္ၾကီး ၿဖစ္သည္၊၊ ပါဠိစာေပသမုိင္းေမာ္ကြန္း တင္ရမည့္ ေက်ာင္းတုိက္ ၾကီးၿဖစ္သည္၊၊

ယေန႔သာသနာေတာ္ကမၻာသုိ႔ ၿပန္႔သည္မွာ ထုိေက်ာင္းတုိက္ၾကီးမ်ား၏ ေက်းဇူးပင္ ၿဖစ္သည္၊၊ ဤသို႔ၿဖင့္ သီရိလကၤာ ဗုဒၶစာေပအဆင့္သည္ (A.D.16)ရာစုတြင္ သမို္င္းမွတ္တမ္းမ်ားအရ ေရႊေခတ္ၿဖစ္သည္ဟု ဆုိရပါမည္၊၊ ပါဠိက်မ္းေပါင္းမ်ားစြာ အ႒ကထာက်မ္းေပါင္းမ်ားစြာ၊ ဋီကာက်မ္းေပါင္းမ်ားစြာႏွင့္ အႏုဋီကာက်မ္းေပါင္းမ်ားစြာ ေပၚထြက္ခဲ့ပါသည္၊၊

ယေန႔တုိင္ သီရိလကၤာဗုဒၶစာေပကို ကမၻာ့ဗုဒၶဘာသာႏုိင္ငံအားလုံးက အေလးၿပဳေနရဆဲ ၿဖစ္သည္၊၊ ကမၻာ့ဗုဒၶဘာသာ conferences ၾကီးမ်ားတြင္ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ ပါဠိပညာရွင္အမ်ားစုကသာ ဦးေဆာင္ေနသည္ကို သတိၿပဳႏုိင္ပါသည္၊၊

“ၿဖစ္ၿခင္းသည္ ပ်က္ၿခင္းအဆုံးရွိရသည္” ဆုိသည့္အတုိင္း သီရိလကၤာ ဗုဒၶစာေပႏွင့္ ပညာေရးေရႊေခတ္သည္ (A.D.1505)တြင္ ေပၚတူဂီလူမ်ဳိးမ်ား၏ ၀င္ေရာက္ က်ဴးေက်ာ္ တုိက္ခိုက္၊ ၿဖက္ဆီးမႈမ်ားေၾကာင့္ ေန၀င္ခဲ့ရသည္၊၊

ေပၚတူဂီတုိ႔သည္ သီရိလကၤာကို အႏုိင္ရသိမ္းပိုက္ၿပီးေသာအခါ သူတုိ႔၏ဘာသာၿဖစ္ေသာ ခရာစ္ယန္ဘာသာကို ႏုိင္ငံဘာသာၿဖစ္ေစခဲ့ၾကသည္၊၊ ေပၚတူဂီမ်ားအုပ္ခ်ဳပ္ၿပီးေနာက္ (၁၆၃၈)တြင္ဒတ္ခ်္လူမ်ဳိးမ်ားအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သည္၊ ဒတ္ခ်္မ်ားအုပ္ခ်ဳပ္ၿပီးေသာအခါ (၁၈၇၆ မွ ၁၉၈၄)အထိ ၿဗိတိသွ်တုိ႔က အေၿပာင္းလြဲမ်ားစြာၿဖင့္ က်ဴးေက်ာ္အုပ္ခ်ဳပ္အၿပီး သီရိလကၤာႏုိင္ငံသည္ ခရာစ္ယန္ဘာသာ ၿဖစ္လုနီးနီးအထိၿဖစ္ခဲ့ရသည္၊၊

ၿဗိတိသွ်တုိ႔က်ဴးေက်ာ္မႈၿပီးဆုံးၿပီး လြပ္လပ္ေရးရၿပီးေသာ (1948.A.D)ခုႏွစ္ ေရာက္ လာေသာအခါ သာသနာစိတ္အားၾကီးေသာ သီရိလကၤာ အမ်ဳိးသား/အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔သည္ ဗုဒၶသာသနာႏွင့္ ရုိးရာယဥ္ေက်းမႈမ်ားကို အားသြန္ခြန္စုိက္ၿပန္လည္စုစည္းခဲ့ၾကရသည္၊၊

မ်ဳိးခ်စ္စိတ္အၿပည့္ရွိေသာ အရွင္ဂုဏနႏၵမေထရ္သည္ ႏုိင္ငံအႏွံ႔အၿပားသုိ႔ ၀ံသာႏုရကၡိတ တရားမ်ား ၿပန္လည္ရွင္သန္လာေအာင္ ေဟာေၿပာပြဲမ်ား၊ စကားရည္လုပြဲမ်ားကို ဦးေဆာင္က်ဥ္းပ ေပးေသာအားၿဖင့္ သီရိလကၤာယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ သာသနာေတာ္ကို အသက္သြင္းခဲ့ပါသည္၊၊

ထုိမေထရ္ၿမတ္၏သာသနာၿပဳလုပ္ငန္းကို အေမရိကန္လူမ်ဳိး (Free Thinker ,Steel Henry Olcott) ဆုိသူက ကိုယ္အား၊ ညာဏ္အားအကုန္သုံးၿပီး ကူညီခဲ့သည္၊၊ ကာနယ္သည္ (ပနဒူရ) စကားေရလုပြဲအေၾကာင္းစာအုပ္ကုိ ဖတ္မိရာက ဗုဒၶဘာသာကုိ စိတ္၀င္စားခဲ့သူၿဖစ္သည္၊၊

ၿမန္မာၿပည္ ေက်ာက္ကြင္း အေရးေတာ္ပုံစာအုပ္ကဲ့သုိ႔ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ခရစ္ယန္တုိ႔ စကားရည္လုေသာ စာအုပ္ၿဖစ္သည္၊၊ ကာနယ္ ေအာလ္ေကာ့သည္ (1880 A.D)တြင္ သီရိလကၤာႏုိ္င္ငံ ေဂါနယ္ (Galle town) ၀ိဇယနႏၵေက်ာင္းတုိ္က္တြင္ ဗုဒၶဘာသာအၿဖစ္ခံယူခဲ့ပါသည္၊၊

ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ ႏုိင္ငံမ်ားတြင္ လက္ရွိအသုံးၿပဳေနေသာ သာသနာ့အလံကိုလည္း အဂၤလိပ္လူမ်ဳိး ဤပုဂၢဳိလ္ၾကီးမွပင္ (၁၈၈၅)ခုတြင္ တီထြင္ခဲ့ပါသည္၊၊ ကာနယ္ေအာ္လေကာ့၏ သာသနာၿပဳမႈၿဖင့္ ကြယ္ေပ်ာက္လုနီးပါးၿဖစ္ေနေသာ သီဟုိဠ္သာသနာေတာ္သည္ ေရာင္ခ်ည္တဖန္သန္း လာပါ ေတာ့သည္၊၊

ကာနယ္ေအာလ္ေကာ့အား သီရိလကၤာ၏ သူေတာ္စင္တဦးၿဖစ္ေသာ အနာဂါရိက ဓမၼပါလဆုိသူက သာသနာၿပဳလုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ ေငြေၾကးအေထာက္ပံံံ႔မႈကအစ လုိေလေသးမရွိ ကူညီသာသနာၿပဳခဲ့ပါသည္၊၊ သိန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ သီရိလကၤာတုိ႔သည္ ေအာလ္ေကာ့၏ ဦးေဆာင္သာသနာၿပဳမႈတြင္ ပါ၀င္လာၾကပါသည္၊၊ သီဟုိဠ္ေၿမတြင္ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ အေၿခၿပန္ခ်ခဲ့ၿပီၿဖစ္သည္၊၊

ကာနယ္ေအာလ္ေကာ့၏ ထင္ရွားေသာ လႈပ္ရွားမႈတခုမွာ (Parama Vijnanatha Buddhist Society) ကိုေခါင္းေဆာင္ၿပီး ဖြဲ႔စည္းလုိက္ၿခင္းၿဖစ္သည္၊၊ ထုိအဖြဲ႔စည္းၾကီးေအာင္ၿမင္လာမႈသည္ သီရိလကၤာသာသနာေတာ္ ၿပန္လည္ထြန္းပလာၿခင္း၏ ေရွ႕ေၿပးၿဖစ္ပါသည္၊၊

အဖြဲ႔ၾကီးတည္ရွိခဲ့ေသာေနရာမွာ (54, Maliban Street, Colombo) ၿဖစ္ၿပီး ေအဒီ (၁၈၈၀)ခုႏွစ္တြင္ တည္ေထာင္ခဲ့သည္၊၊ ဤအခ်ိန္တြင္ သီရိလကၤာဗုဒၶစာေပႏွင့္ သာသနာေတာ္သည္ လုံး၀မူမွန္အေၿခေနထိ ၿပန္လည္ေရာက္ခဲ့ၿပီၿဖစ္သည္၊၊

သီရိလကၤာဗုဒၶစာေပကို လူၾကီးမ်ား၏လက္ထဲတြင္မက ကေလးလူငယ္မ်ား၏ လက္ေသးေသးေလးမ်ားထဲအထိ ထည့္ေပးလုိေသာစိတ္မ်ား ေအာလ္ေကာ့၏ စိတ္ထဲတြင္ၿဖစ္ေပၚလာသည္၊၊

သူ၏ဒုိင္ယာယီစာအုပ္ အတြဲ(၃) စာမ်က္ႏွာ(၁၄၃)တြင္ ဤသုိ႔ေရးထားသည္ကို ေတြ႔ရွိရသည္။ “I had an important idea that all Buddhist children should spend at least several hours at their temples in order to learn Buddhism”. (Olcott Diary — Vol. III — Sinhalese Translation, p. 143). (ဗုဒၶဘာသာ၀င္ကေလးေလးေတြဟာ ဗုဒၶစာေပကို အခ်ိန္မ်ားမ်ားသင္ယူၿပီး ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းမ်ားထဲမွာ သူတို႔ဘ၀ရဲ့ အခ်ိန္အစိတ္ပုိင္းတခ်ဳိ့တ၀က္ကို ကုန္ေစၿပီးယဥ္ေက်းေစရမူ ေကာင္း၏)။

အေတြးအေခၚတခုကို အေတြးအေခၚအဆင့္တြင္မထားဘဲ လက္ေတြ႔အေကာင္ထည္ေဖာ္တတ္ေသာ လူမ်ဳိးၾကီးမ်ား၏ အေလ့အက်င့္အတုိင္း ေအာလ္ေကာ့သည္(1895A.D)တြင္ကေလး ဗုဒၶစာေပ သင္ေက်ာင္းအၿဖစ္ ဓမၼေက်ာင္း (Dharma School) ကို ေဂါေဒသအနီး ၀ိဇယာနႏၵေက်ာင္းတုိက္တြင္ စတင္ဖြင့္လွစ္ခဲ့ပါသည္၊၊ သီဟဠဘသာသာၿဖင့္ (Dha ham pasala)ဟုေခၚပါသည္၊ အဂၤလိပ္လုိ (Sunday school) ဟုေခၚပါသည္၊၊

ခက္ခဲေသာ ဗုဒၶစာေပမ်ားကို ကေလးငယ္မ်ားလက္ထဲသုိ႔ ပုံစံမ်ဳိးစုံၿဖင့္ထည့္ေပးခဲ့သည့္ လုပ္ရပ္ပင္ၿဖစ္သည္၊၊ (၁၈၉၅)တြင္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းထဲတြင္ ေအာလ္ေကာ့ တည္ေထာင္ေသာ ကေလးဓမၼေက်ာင္းသည္ အလြန္ေအာင္ၿမင္လာၿပီး သီရိလကၤာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းတုိ္င္းတြင္ ကေလးသင္ဓမၼေက်ာင္းမ်ား ဖြင့္လွစ္ခဲ့ၾကသည္အထိၿဖစ္ပါသည္၊၊

ဗုဒၶတရားေတာ္ႏွင့္ စာေပကို အသက္အရြယ္ၾကီးရင့္၍ မွတ္ဥာဏ္ထက္ျမတ္သည့္ အရြယ္ကိုလြန္ကာမွ လုိက္စားဖုိ႔ၿပင္ဆင္ေသာ ဗုဒၶဘာသာအမည္ခံ အခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ား၏စိတ္ဓာတ္ႏွင့္ နည္းနည္းကြာၿခား ေနသည္ကို သတိထားမိသည္၊၊ ကံမြဲညာဏ္မြဲသည့္ အသက္အရြယ္အုိကာမွ တရားလုိက္စားသူမ်ား သတိၿပဳဖြယ္ပင္ ၿဖစ္သည္၊၊

ေအာလ္ေကာ့စတင္ေသာ ဗုဒၶစာေပသင္ယူမႈသည္ ႏုိင္ငံတ၀ွန္းလုံးအႏွံ႔ တိုးတက္လာေသာအခါ သီရိလကၤာသမၼတ (Bhandaranayaka)မွ သူသမၼတ ၿဖစ္လာေသာ(၁၉၅၆)တြင္ အစုိးရေက်ာင္းမ်ားတြင္လည္း ဗုဒၶစာေပကို (compulsory subject) မသင္မေနရ ဘာသာတစ္ခု အၿဖစ္ ေၾကၿငာခဲ့သည္၊၊

ထုိႏွစ္မွာပင္(Sunday school)မ်ားကို သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာနက ဖြင့္လွစ္ေသာ အစုိးရေက်ာင္းမ်ားအၿဖစ္ တရား၀င္(legally) ခြင့္ၿပဳအသိမွတ္ၿပဳခဲ့ပါသည္၊၊ အတန္းအလိုက္ ၿပဌာန္းစာအုပ္မ်ားကိုလဲ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာနမွ တာ၀န္ယူၿပီး အခမဲ့စႏွစ္ၿဖင့္ ေက်ာင္းတုိင္းကို ေ၀ငွခဲ့သည္မွာ ယေန႔တုိင္ၿဖစ္သည္၊၊ အတန္းအလုိက္ စာေမးပြဲမ်ားကိုလည္း အစိုးရမွပင္တာ၀န္ယူၿပီး က်ဥ္းပခဲ့ပါသည္၊၊

သီရိလကၤာဗုဒၶစာေပသင္ၾကားမႈကို ပုံစံေဖာ္ ေခါင္းေဆာင္မႈၿပဳေပးခဲ့ေသာ အဂၤလိပ္လူမ်ဳိးကာနယ္ ေအာလ္ေကာ့အား ေက်းဇူးတင္ အမွတ္ရ ဂုဏ္ၿပဳေသာအားၿဖင့္ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ ကိုလမ္ဘုိၿမဳိ႔ေတာ္ (၇)တြင္ ကာနယ္ေအာလ္ေကာ့ရုပ္တုၾကီး စုိက္ထူခဲ့ထားသည္ကိုခန္႔ၿငားစြာ ယေန႔တုိင္ ေတြ႔ၿမင္ ႏုိင္ပါသည္၊၊

ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းမ်ားတြင္ တည္ရွိေသာ ဓမၼေက်ာင္းမ်ားသုိ႔ သီဟုိဠ္ကေလးငယ္တုိင္း မတက္မေနရအမိန္႔ကို အစိုးရမွအမိန္႔ထုတ္ခဲ့သည္၊၊ ႏွစ္စဥ္ ၾသဂုတ္လ (3) ရက္ေန႔ကို (the day of Dharma schools) အၿဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့ပါသည္၊၊ ေက်ာင္းသားပြဲေတာ္မ်ား က်ဥ္းေပးၿခင္းၿဖင့္ ကေလးငယ္မ်ား၏ ဗုဒၶစာေပစိတ္ဓာတ္ကို တနည္းအားၿဖင့္ ဆြဲယူခဲ့ပါသည္၊၊

ဓမၼေက်ာင္းမ်ားကို ကေလးငယ္မ်ားသည္ အခမဲ့စႏွစ္ၿဖင့္ တက္ေရာက္ၾကရသည္၊၊ စာအုပ္စာတမ္းမွစ ႏုိင္ငံေတာ္အစုိးရမွ ေထာက္ပံ့ေပးပါသည္၊၊ ဓမၼေက်ာင္းမ်ားတြင္ သင္ၾကားခြင့္ရရန္ ဆရာ ဆရာမမ်ားအေနၿဖင့္ အစိုးရအစိီအစဥ္ၿဖင့္ ေခတ္ပညာတတ္ဘုန္းေတာ္ၾကီးမ်ားထံတြင္ (Dharma School Diploma) ဘြဲ႕သင္တန္းကို တက္ေရာက္ၾကရပါသည္၊၊ ဓမၼေက်ာင္းတြင္ ဆရာ/ဆရာမမ်ား တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ၾကသည္မွာ ဗုဒၶစာေပကုသိုလ္ၿဖစ္ သင္ေပးရၿခင္းမွ်သာၿဖစ္သည္။ လခ တစုံတရာ ရရွိၿခင္းမရွိပါ၊၊

ဓမၼေက်ာင္းႏွစ္မ်ဳိးရွိသည္-
(1) သီဟုိဠ္ဘာသာၿဖင့္သင္ေသာ ဓမၼေက်ာင္း (Sinhalese Medium Dharma School)
(2) အဂၤလိပ္လုိသင္ေသာ ဓမၼေက်ာင္း (English Medium Dharma School) တို႔ၿဖစ္သည္၊၊

ဓမၼေက်ာင္းတြင္သင္ေပးေသာ ဘာသာရပ္မ်ားမွာ -
(1) ပါဠိစာေပ =Pali language
(2) ဗုဒၶဘာသာ သမုိင္း =History of Buddhism
(3) ဗုဒၶ၀င္ =Biography of the Buddha
(4) ထင္ရွားေသာ ဗုဒၶရွင္ေတာ္၏ သာ၀ကၾကီးမ်ားအေၾကာင္း= Biographies of very famous Buddhist monks, nuns and lay people
(5)ဗုဒၶဘာသာ၏ အေၿခခံတရားေတာ္မ်ား =Fundamental doctrines of Buddhism
(6) ဗုဒၶစာေပအသံထြက္ရြက္ဆုိနည္း =Recitation of Pali passages and stanzas
(7) ဗုဒၶအဘိဓမၼာ =Abhidhamma (Buddhist Philosophy)
(8) ဗုဒၶကမၼဌာန္းဘာ၀နာအားထုတ္နည္း = (Buddhist meditation) တုိ႔ၿဖစ္ပါသည္၊၊

Dharma School တြင္ အတန္း first standard မွ ten standard အထိ (10) တန္းရွိပါသည္၊၊ Tenth standard final ၿပီးလွ်င္ အစုိးရေက်ာင္း 0,level ႏွင့္ ညီမွ်သည္ဟု အစုိးရမွသတ္မွတ္ေပးထားၿပီး အစုိးရေက်ာင္း A, level တန္းသို႔တက္လုိက ေၿပာင္းၿပီး တက္ခြင့္ရပါသည္၊၊

Final tenth standard တြင္ Avasana ဟူေသာအမည္ၿဖင့္ Level ႏွစ္မ်ဳိးရွိကာ ေအာင္ၿမင္ၿပီးဆုံးပါက Dhahampasala Dharmacariya degree ဟူေသာဘြဲ႔ကို ႏုိင္ငံေတာ္မွပင္ ခ်ီးၿမွင့္ပါသည္၊၊

Dharma School မွ Ten standard ၿပီးေသာ ေက်ာင္းသားသည္ အစိုးရအထက္တန္းၿဖစ္ေသာ A, Level ကိုေျပာင္းကာ အစိုးရအထက္တန္းတြင္ ဆက္လက္၍တက္လိုက တက္ခြင့္ရပါသည္၊၊

အစိုးရေက်ာင္းမတက္ဘဲ Dharma School တြင္ဆက္တက္လုိကလည္း Parachina ဟူေသာ ဓမၼေက်ာင္း တကၠသုိ္လ္တန္းကို တက္ခြင့္ရပါသည္၊၊

Dhahampasala Parachina university level တြင္ သုံးႏွစ္သတ္မွတ္ထားၿပီး အတန္းသုံးမ်ဳိးတက္ရမည္ၿဖစ္ပါသည္၊၊
(1) Pararamba First year
(2) Madhyama Second year
(3) Pandhita Third year တုိ႔ၿဖစ္ပါသည္၊၊
ဓမၼတကၠသိုလ္တန္းတြင္ ဘာသာရပ္(3)မ်ဳိးကို အဓိကအေနၿဖင့္ ေက်ာင္းသားမ်ား သင္ယူၾကရပါသည္၊၊

(1) Pali language and literature
(2) Sanskrit language and literature
(3) Sinhala language and literature တုိ႔ၿဖစ္ပါသည္၊၊
ယင္းအတန္းမ်ားကို အဂၤလိပ္စာကို ၾကားခံဘာသာ(medium-language) အေနျဖင့္ယူေသာ ေက်ာင္းသားအေနၿဖင့္ ဘာသာသုံးမ်ဳိးလုံးကို အဂၤလိပ္လိုသင္ယူၾကရမည္ ၿဖစ္ပါသည္။

ဓမၼတကၠသုိလ္အၿဖစ္သင္ၾကားေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားမွာ သီရိလကၤာသာမန္ ဘုန္းေတာ္ၾကီး ေက်ာင္းမ်ားတြင္ မဟုက္ေတာ့ဘဲ အဆင့္ၿမင့္ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း (Temple) ၾကီးမ်ားတြင္ စႏွစ္တက်တက္ေရာက္ၿပီး ပညာေရႏုိ႔ေသာက္စုိ႔ၾကရမည္ ၿဖစ္ပါသည္၊၊

Dharma University level သုံးမ်ဳိးလုံးကို ေအာင္ၿမင္ၿပီးစီးေသာ ဓမၼတကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားမ်ားကို အစိုးရမွ (Tipitakacariya degree) ဘြဲ႔ကို ထုိက္ထုိက္တန္္တန္အပ္ႏွင္းေပးပါသည္၊၊ ဓမၼေက်ာင္းသုိ႔ စတင္တက္ႏုိင္ေသာ ေက်ာင္းသား၏အရြယ္မွာ ငါးႏွစ္ၿဖစ္သည္၊၊ သီရိလကၤာတြင္ ထူးၿခားခ်က္တစ္ခုမွာ မိမိရေသာဘြဲ႔ႏွင့္ သင့္ေတာ္ေသာ အလုပ္တခုကို ဆုိင္ရာဌာနတြင္ ေက်ာင္းသားမွ ေတာင္းဆုိခြင့္ရွိၿခင္းၿဖစ္သည္၊၊

ဓမၼေက်ာင္းတက္ခ်ိန္မွာ - တနဂၤေႏြေန႔တုိင္း နံနက္ (၆)နာရီမွစၿပီး ေန႔ (၁၂)တြင္ ၿပီးပါသည္၊၊ တစ္ပတ္မွတစ္ရက္တသည္းသာ တက္ရန္ၿဖစ္သည္၊၊ ဓမၼေက်ာင္းသား/ေက်ာင္းသူေလးမ်ား ေက်ာင္းသို႔လာေသာအခါ ဘုရားပန္းမ်ား၊ အေမႊးတုိင္မ်ား၊ ဆီမီးပူေဇာ္သည့္ ဆီမ်ား ယူေဆာင္လာၾကရပါသည္၊၊

ဆီမီးတုိင္သည္ အမုိက္အေမွာင္ ေမာဟကို ဓမၼၿဖင့္ပယ္ေၿဖာက္သည့္ သေကၤတၿဖစ္ပါသည္။ ဘုရားရွင္ကို ပန္းၿဖင့္ပူေဇာ္ၿခင္းမွာ ရုိေသကိုင္းရႈိင္းတတ္သည့္ လူမ်ဳိး၏သဘာ၀ကိုၿပပါသည္။ တဖန္ပန္းကေလးမ်ား လန္းဆန္းလွပရာကေန တၿဖည္းၿဖည္းႏြမ္း ေၿခာက္သြားေသာအားၿဖင့္ အနိစၥသေဘာကိုလည္း ၿပသည္ဟုဆုိပါသည္။

ဓမၼေက်ာင္းတြင္ေန႔စဥ္ၿပဳရသည့္ ၀တ္တရားမ်ားမွာ -
(1) ေက်ာင္းသုိ႔လာေသာအခါ ပန္းစသည္မ်ားယူလာရန္၊
(2) ဘုရားရွင္အားပန္းစၿဖင့္ညီညီညာညာပူေဇာ္ၾကရန္၊
(3) ငါးပါးသီလ ဆရာေတာ္ထံမွေဆာက္တည္ရန္၊
(4) ဓမၼေက်ာင္းေတးသံသာေလးမ်ားႏွင့္ သင့္ေလ်ာ္သည့္ ပါဠိဂါထာေလးမ်ား ညီညာသံၿပဳိင္သီဆုိရန္၊
(5) မိနစ္အနည္းငယ္မွ်တရားမွတ္ရန္၊
(6) အတန္းအလိုက္သခၤန္းစာမ်ားသင္ၾကားၾကရန္၊

ကေလးမ်ားအေနၿဖင့္ ႏွစ္စဥ္ဓမၼေက်ာင္းစာေမးပြဲမ်ားကို္ ေၿဖဆုိၾကရပါသည္၊၊ စာေမးပြဲကို အစုိးရမွ က်ဥ္းပေပးၿခင္းၿဖစ္သည္၊၊ ဓမၼေက်ာင္းမွ (final level) သည္ အစုိးရေက်ာင္းမွ (final level Grade-12)ႏွင့္ညီမွ်ပါသည္ဟု သတ္မွတ္ထားပါသည္၊၊ ဓမၼေက်ာင္းမွဆရာ/ဆရာမ်ားကို အစိုးရ တကၠသုိလ္တခုမွ မြန္းမံသင္တန္းမ်ားႏွင့္ ဒီပလုိမာတန္းမ်ားကို ႏွစ္စဥ္သင္ၾကားေပးေလ့ ရွိ ပါသည္၊၊

ဓမၼေက်ာင္းမွ ဆရာ ဆရာမမ်ား၊ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူမ်ားသည္ တူညီ၀တ္စုံ (School Uniforms) မ်ားကို၀တ္ဆင္ၾကရပါသည္၊၊ ဓမၼေက်ာင္း၀တ္စုံမွာ အၿဖဴေရာင္၀မ္းဆက္ေလးမ်ား ၿဖစ္ပါသည္၊၊ အၿဖဴေရာင္ေက်ာင္းသား ၀တ္စုံေလးမ်ားကလည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုထိမ္းသိမ္းႏုိင္မႈ၊ တည္ၾကည္မႈႏွင့္ သန္႔စဥ္မႈကို ကိုယ္စားၿပဳသည္ဟုဆုိပါသည္၊၊

စာသင္ၾကားေသာအခါ စာသက္သက္သင္ၾကားမႈမ်ဳိးမဟုက္ဘဲ လက္ေတြ႔ သင္နည္းစႏွစ္မ်ားကိုပါ အသုံးၿပဳသည္ကိုေတြ႔ၿမင္ရပါသည္၊၊ အတန္းအလိုက္ေက်ာင္းသားမ်ားကို အုပ္စုဖြဲ႔ေစ၍ စကားေရလုပြဲ (Debate)မ်ားကို ေဆြးေႏြးပဲြပံုစံ (meeting system)ႏွင့္ ေဟာေၿပာပြဲမ်ား (Presentation and Talk Show) မ်ားကိုလည္း အရြယ္ႏွင့္မလိုက္ ၿပဳလုပ္တတ္ေအာင္သင္ၾကားေပးပါသည္၊၊

ဗုဒၶ၀င္ဇာတ္လမ္းမ်ားကို သင္ၾကားေသာအခါ ေက်ာင္းသားေလးမ်ားကို ေနရာအလုိက္ လက္ေတြ႔ သရုပ္ေဆာင္ေစသည္ကိုလည္း စာေရးသူကိုယ္တုိင္ ေတြ႔ၿမင္ခဲ့ရပါသည္၊၊ ႏွစ္စဥ္ဧၿပီလတစ္လလုံးကို ေက်ာင္းပိတ္ရက္ (Dha ham pasala holidays) အၿဖစ္သက္မွတ္ပါသည္၊၊

ဇာတကပါဠိေတာ္လာ ဇာတ္လမ္းမ်ားကို သင္ေသာအခါတြင္လည္းအလားတူ ေက်ာင္းသားမ်ားကို ဇာတ္ေကာင္အၿဖစ္ သရုပ္ေဆာင္ေစသည္ကို တအံ့တၾသပင္ ၾကည့္ရႈခဲ့ရပါသည္၊၊ ဗုဒၶစာေပ(ေခၚ) ပါဠိစာေပကို ကမၻာ့အဆင့္မွီ အဆင့္ၿမင့္ၿမင့္ သင္ၾကားေပးလုိေသာ ၿမန္မာရဟန္းေတာ္ ညီေတာ္ ေနာင္ေတာ္မ်ားအတြက္ ရည္ရြယ္၍ ဤေဆာင္းပါးကို ေရးပါသည္၊၊

အရွင္ေရးေသာ ဤေဆာင္းပါးပါ အခ်က္အလက္ (information) မ်ားကို အသုံးၿပဳၿပီး အမိၿမန္မာၿပည္တြင္လည္း သီရိလကၤာႏုိင္ငံကဲ့သုိ႔(Sunday School) မ်ားတည္ေထာင္ကာ ပါဠိစာေပ(သုိ႔)ဗုဒၶစာေပကို ကေလးငယ္မ်ား (new generations) ၏ရင္ထဲ ႏွလုံးသားထဲသို႔အေရာက္ ပို႔ေပးႏုိင္မည္ဆိုပါက ၿမန္မာသာသနာ ၿမန္မာဗုဒၶစာေပသည္လည္း ဆယ္စုႏွစ္တခုအတြင္း ကမၻာေက်ာ္လာမွာ အမွန္ၿဖစ္ပါေတာ့သည္။ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အက်ိဳးရွိမည္ဆိုက ပိုၿပီးအဓိပၸါယ္ေလးနက္ပါလိမ့္မည္။

သာသနာျပဳဟုဆိုရာ၀ယ္ ဆရာဒကာ ညီညြတ္ရမည့္အရာျဖစ္သည္ကို အားလံုးသေပါက္ၾကၿပီး ျဖစ္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ တစ္ဦး၏အက်ိဳးကို အျခားတစ္ဦးက အျပန္အလွန္သယ္ပိုးရမည့္ သေဘာျဖစ္ပါသည္။ ပစၥည္းေလးပါး ေထာက္ပံ့လွဴဒါန္းေနၾကေသာ ဒကာဒကာမမ်ားကို သံသရာအက်ိဳးသာမက လက္ငင္းမ်က္ေမွာက္အက်ိဳးကိုလည္း ျဖစ္ထြန္ေစရန္အားထုတ္သင့္သည္။

 ယင္းမွာ လမ္သစ္ထြင္ျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ရွိၿပီးသားလမ္းေဟာင္းကို ဆက္ေလွ်ာက္ျခင္းမ်ိဳးသာျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ ေဆြးျမည့္ေနေသာ လမ္းေၾကာင္းကိုပယ္ကာ သစ္လြင္ေသာလမ္းေၾကာင္းျဖင့္ အႏွစ္သာရမပ်က္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္လိုသူအရွင္တို႔အတြက္ အုတ္တစ္ခ်ပ္ သဲတစ္ပြင့္ပင္ အေထာက္ကူရပါေစေတာ့ဟု တင္ၿပလုိက္ရပါသည္၊၊

အရွင္ေက၀လ(ျမင္းမူ)
{မဟာ၀ိဇၨာ-သီရိလကၤာ}
ေကလနိယ တကၠသိုလ္၊
ကိုလမ္ဘိုၿမဳိ႔၊ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ။
(21.3.2010)

အျပည့္အစံုသို႔....

ျပန္ေခါက္ထားပါ..

အခ်စ္ကို ဘယ္လုိေၿပာရမယ္၊၊ ၊၊

ဘာသာစကားတုိင္းမွာ အမ်ားဆုံးႏွစ္သက္ သေဘာက်ၾကတဲ့ ေ၀ါဟာရေလးေတြ ရွိၾကပါတယ္၊၊ အဂၤလိပ္စာမွာ ဆုိရင္ “love”ဆုိတဲ့ စကားလုံးေ၀ါဟာရေလးေပါ့၊ ၿမန္မာစကားမွာေတာ့ “အခ်စ္,ခ်စ္တယ္”ဆုိတဲ့ စကားလုံးေ၀ါ ဟာရေလးပါ၊၊ သီဟဠဘာသာစကားမွာေတာ့ “အာသေရ”ပါတဲ့၊၊

Love ဆုိတဲ့ေ၀ါဟာရကို အဘိဓာန္တစ္အုပ္မွာ တမ်ဳိးဘာသာၿပန္ထားတာမုိ႔ တစ္ခုတည္း တိက်တဲ့ အဓိပၸါယ္ ကိုေၿပာဖုိ႔ မၿဖစ္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ပါဘဲ၊၊ ေသၿခာတာတစ္ခုကေတာ့ Emotional Feeling=စိတ္တြင္း ႏွလုံး သားတြင္းမွာ ၿဖစ္တည္ေနတဲ့ love ကိုဘာသာစကားလုံးနဲ႔ သရုပ္ေဖာ္လုိ႔ မရဘူးဆုိတာပါပဲ၊၊ ေနာက္တစ္ခုက love ရဲ့ Funtional Actions=ဘယ္လုိခ်စ္တယ္၊ ဘယ္ေလာက္ ခ်စ္တယ္၊ ဘာေၾကာင့္ ခ်စ္တယ္၊ ဘယ္အထိ ခ်စ္မယ္၊ ဘယ္ပုံစံ ခ်စ္မယ္၊ ဘယ္အေၿခအေနနဲ႔ ခ်စ္တယ္ဆုိတာေတြကလည္း ဘာသာစကားနယ္ပယ္ကို ေက်ာ္လြန္ပါတယ္၊၊

အခ်စ္ အခ်စ္၊ ခ်စ္တုိင္း ခ်စ္၍၊

ခ်စ္ေလ ခ်စ္ေလ၊ ခ်စ္မေၿပတည္း၊၊

ဆားငန္ေရေနာက္ ငတ္တုိင္းေသာက္က၊

ေသာက္ေလ ေသာက္ေလ ငတ္မေၿပသုိ႔၊

ေပမအရာ တဏွာဖြဲ႔ရစ္ ထုိအခ်စ္လဲ

အၿပစ္မၿမင္၊ မဆင္ၿခင္ဘဲ၊

ခ်စ္လ်င္ ေပ်ာ္ႏုိး၊ ခ်စ္စပ်ဳိးသည္၊

ခ်စ္ရုိး ခ်စ္စဥ္ ခ်စ္လမ္းတည္း၊၊

ကဗ်ာေလးက အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသရဲ့ စာအုပ္ထဲမွာ ဖတ္မိတာပါ၊၊ ေရွးအမည္မသိစာဆုိတစ္ဦး ဖြဲ႔သီခဲ့တာလုိ႔ ဆုိပါတယ္၊၊ ၿမန္မာေ၀ါဟာရ အခ်စ္ဆုိတာကို ေနရာမ်ားစြာမွာ ေမတၱာလုိ႔ နားလည္ထားသူေတြ ရွိပါတယ္၊၊ ခ်စ္တယ္ (သုိ႔) ေမတၱာရွိတယ္ဆုိတဲ့ ေ၀ါဟာရႏွစ္ခု အဓိပၸါယ္တူတယ္လုိ႔ ဆုိလုိတာပါ၊၊ ဥပမာ--မိမိခ်စ္ေနသူကို ေမတၱာရွိတယ္လို႔ ေၿပာလုိက္ရင္ ခ်စ္တယ္လုိ႔ ေၿပာတယ္ဆုိတာကို အေၿပာခံရသူက အလုိလိုနားလည္သြားပါတယ္၊၊

တကယ္ေတာ့ ေမတၱာဆုိတဲ့ ေ၀ါဟာရက ၿမန္မာေ၀ါဟာရ စစ္စစ္မဟုက္ပါဘူး၊၊ ပါဠိစာေပကေန ဆင္းသက္လာတဲ့ ပါဠိသက္ၿမန္မာ ေ၀ါဟာရတစ္ခုပါ၊၊ ပါဠိစာေပမွာသုံးတဲ့ ေမတၱာဆုိတာရဲ့ အနက္အဓိပၸါယ္က အက်ဳိးလုိလားတာကို ေၿပာတာပါ၊၊ ပါဠိသက္ ၿမန္မာေ၀ါဟာရ ေမတၱာ ဆုိတာကေတာ့ အက်ဳိးလုိလားမႈအၿပင္ ေလာကီဆန္တဲ့ တြယ္တာမႈ၊ ၿမတ္ႏုိးမႈ၊ သံေယာဇဥ္၊ အခ်စ္ဆုိတဲ့ သေဘာမ်ားပါ သက္၀င္ေနပါတယ္၊၊

ဒီအခ်စ္ေတြ ေမတၱာေတြ ဘယ္ကစလဲဆုိတဲ့ ေမးခြန္းေလးကိုလည္း လူတုိင္းနီးနီးပင္ ငယ္ရြယ္မႈႏွင့္ အတူ အေၿဖရွာခဲ့ဘူးသည္ပင္၊၊ တခ်ဳိ႔က ခ်စ္ၿခင္းအစ မ်က္စိကလို႔ ဆုိသူေတြ ရွိသလို၊ တခ်ဳိ႔ကလည္း ခ်စ္ၿခင္းအစ ႏွလုံးသားကလုိ႔ ဆုိသူေတြလည္း ရွိေနၿပန္သည္၊၊ တခ်ဳိ႔ကမူ ခ်စ္ၿခင္းအစ “အာဒံႏွင့္ ဧ၀” ကဟုပင္ ဆုိၾကၿပန္ေသးသည္၊၊ စပ္မိ၍ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ကို သတိရမိလာသည္၊ ဘယ္သူ ေရးသည္ ဟုေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ပါ၊၊

ခ်စ္ၿခင္း အစ၊ မ်က္စိကလုိ႔

မ်ားလွက၀ိ၊ မိန္႔ဆုိရွိလည္း၊

မ်က္စိမၿမင္၊ သံစဥ္မၾကား၊

ထုိသူမ်ား၀ယ္၊ ခ်စ္ၿခင္း ဘယ္ကစပါလိမ့္၊၊ ၊၊

ဤမွ်အေၿပာက်ယ္တဲ့ အခ်စ္ဆုိတာကို ေလာကီနယ္ပယ္က လူသားေတြပင္ မကဘဲ ေလာကုတၱရာ နယ္ပယ္က ရဟန္းေတာ္အခ်ဳိ႔ပင္ အေၿဖရွာခဲ့ၾကဘူးေၾကာင္း အင္း၀ေခတ္ စာဆုိေတာ္ရွင္မ်ား ၿဖစ္ၾကသည္ ့ အရွင္မဟာရဌသာရ၊ အရွင္မဟာသီလ၀ံသႏွင့္ အရွင္ေတေဇာသာရ တုိ႔၏ စာေပမ်ားကို ၿမန္မာစာေပ သမုိင္းတြင္ အလြယ္တကူ ေလ့လာႏုိင္ပါသည္၊၊

၀ႏၷပဘာ

ကလ်ာႏုသစ္…..စသည္ၿဖင့္ တမ်ဳိး၊

ခ်ဳပ္ညရီတြင္

ၿဖဳပ္ခ်ည္းၿမင္သည္

ရွင္သာ ရခုိင့္တန္ေဆာင္ေလာ……စသည္ၿဖင့္ တဖုံ၊ ရဟန္းစာဆုိေတာ္အရွင္တုိ႔၏ လ်ဳိ႔၀ွက္ ရင္ခုံသံမ်ားကို တိတ္တဆိတ္ ၾကားေယာင္မိပါသည္၊၊

ဤအေရးအရာကို ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားတြင္သာမက ဖခင္ၿဖစ္ေတာ္မူေသာ ဗုဒၶရွင္ေတာ္သည္ပင္ အခ်စ္ေရး အခ်စ္ရာကို ဥေပကၡာၿပဳ၊ မ်က္ႏွာလႊဲေတာ္မမူ၊၊ အခ်စ္ႏွင့္ဆက္စပ္၍ ေ၀ေနယ်သတၱ၀ါတုိ႔ သိသင့္ သိဖြယ္ရာမ်ားကို သင္ၾကားၿပသ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ေၾကာင္း ပါဠိစာေပမွတ္တမ္းမ်ားတြင္ ေလ့လာရရွိႏုိင္ပါသည္၊၊

တခ်ဳိ႔တခ်ဳိ႔က ၿမတ္စြာဘုရား တရားေဟာသည္ဟု ဆုိလိုက္လ်င္ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱႏွင့္၊ သစၥာေလးပါး၊ မဂြင္ရွစ္ပါး၊ ေဗာဓိပကၡိယတရား သုံးဆယ့္ခုႏွစ္ပါး၊ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ တရားမ်ားဟုသာ ထင္ေနတတ္ၾကပါသည္၊၊ ဗုဒၶရွင္ေတာ္သည္ ေလာကုတၱရာအတြက္သာ တာ၀န္ေက်သူ မဟုက္ပါ၊ ေလာကအတြက္လည္း တာ၀န္ေက်ခဲ့ပါသည္၊၊

 အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ေလာကီနယ္သား လူသားသာမန္တုိ႔ႏွင့္သာ စပ္ဆုိင္ေသာ စီးပြားေရး၊ ၾကီးပြားေရးႏွင့္ လူမႈေရး၊ ပညာေရး၊ ခ်စ္ေရး ခ်စ္ရာတုိ႔ပါမက်န္၊ သင္ၿပ ေဟာၾကားေတာ္မူ၍ ၿဖစ္ပါသည္၊၊

ခ်စ္ၿခင္းအစ မ်က္စိက, ခ်စ္ၿမင္းအစ ႏွလုံးသားက, ခ်စ္ၿခင္းအစ အာဒံႏွင့္ ဧ၀က၊ ဟုေထြၿပားစြာ ဆုိေနသူတုိ႔ၾကားတြင္ ၿမတ္ဗုဒၶရွင္ေတာ္က တကယ္စစ္မွန္တိက်သည့္ ခ်စ္ၿခင္း၏အစကို ရွာေဖြ ၿပသခဲ့ပါသည္၊၊ ၿမတ္စြာဘုရား ရွာေဖြၿပသည့္ ခ်စ္ၿခင္းအစကို ေလ့လာၾကည့္ရေအာင္ပါ----------

ပုေဗၺ၀ သႏၷိ၀ါေသန၊ ပစၥဳပၸႏၷဟိေတန ၀ါ၊၊

ဧ၀ံ တံ ဇာယေတ ေပမံ၊ ဥပၸလံ၀ ယေထာဒေက၊၊

(ဒုကနိပါတ ပါဠိ၊သာေကတဇာတက)

ဒီပါဠိစာပိုဒ္ေလးမွာ အခ်စ္တခုရဲ့ အစ၊ အခ်စ္တစ္ခု ၿဖစ္တည္လာဖုိ႔ အေၾကာင္းႏွစ္မ်ဳိးကို ေလ့လာ ေတြ႔ရွိႏုိင္ပါတယ္၊၊ အေၾကာင္းႏွစ္မ်ဳိးက-----

(၁) ေရွးေရစက္၊

(၂) အက်ဳိးလုိလားမႈ၊ လုပ္ေဆာင္ေပးမႈ၊

သမုိင္းစာေပေတြကို ေလ့လာၾကည့္လိုက္ရင္ ဘုရင့္သၼီးေတာ္ေတြနဲ႔ အေစခံကြ်န္ေယာက်ာၤးေတြ ခ်စ္ၾကဳိက္မိၾကၿပီး စည္းစိမ္ေတြစြန္႔၊ အခ်စ္တစ္ခုတည္းကို ကိုးကြယ္သြားၾကတာဟာ ေရွးဘ၀ေရစက္ေၾကာင့္ပါ၊၊ တၿပည္သူ မုဆုိးမကို ခ်စ္မိၿပီး ထီးနန္းစည္းစိမ္ကို စြန္႔ရဲတာလဲ ေရွးဘ၀ေရ စက္ပါ၊၊ ေရွးေရစက္သာ ရွိလာရင္ ဘယ္ေလာက္ေ၀းေ၀း၊ အဆင့္အတန္းေတြ ဘယ္ေလာက္ကြာကြာ၊ ဂုဏ္ေတြ ဘယ္လုိပဲ ၿခားၿခား မစဥ္းစားႏုိင္ေတာ့ပါဘူး၊ ခ်စ္လုိ႔ကို ခ်စ္တာလုိ႔ ေၿပာရေတာ့မွာပါ၊၊

မိန္းကေလးတစ္ဦးႏွင့္ ေယာက်ာၤးေလးတစ္ဦး ခ်စ္တာပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္၊ မိန္းကေလးၿခင္း ေယာက်ာၤးေလးၿခင္း ခ်စ္တာပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္၊ မိဘႏွင့္ သားသၼီး ခ်စ္တာပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ ညီကို ေမာင္ႏွစ္မၿခင္း ခ်စ္တာပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ အခ်စ္တုိင္းမွာ ေရွးေရစက္ရွိရပါတယ္၊၊ ေရွးေရစက္သာ မရွိခဲ့ၾကရင္ တေယာက္ကို တေယာက္ မခ်စ္တတ္ၾကပါဘူး၊၊ တစ္မိသားစုထဲမွာေတာင္ အရမ္းစိမ္းတာေတြကို ရွိပါတယ္၊၊ ေရွးေရစက္ နည္းခဲ့လို႔ပါ၊၊

မိဘသေဘာတူလို႔ အၾကင္ လင္မယား အၿဖစ္ယူထားၾကေပမဲ့ တေယာက္ကို တေယာက္ တသက္လုံး ခ်စ္မသြားၾကသူေတြကို ပတ္၀န္းက်င္မွာ ေတြ႔ႏုိင္ပါတယ္၊၊ ကုိယ္တစ္ခါမွ မၿမင္ဘူးပဲ အသံေလးၾကားရရုံနဲ႔ ေမတၱာသက္၀င္ေနတာ၊ သံေယာဇဥ္ၾကီးမား ေနတာေတြဟာ ေရွးဘ၀ အဆက္ဆက္ ၿပဳခဲ့ဘူးတဲ့ ေရစက္ေၾကာင့္ပါပဲ၊၊ တစ္ခါေလးေတြ႔လိုက္ရုံနဲ႔ At first sight လို႔ေခၚတဲ့ ၿမင္ၿမင္ၿခင္း အခ်စ္ေတြ၊ သံေယာဇဥ္တြယ္တာမိၾကတာေတြဟာ ေရွးဘ၀ေရစက္ေၾကာင့္ပါပဲ၊၊ ဗုဒၶရွင္ေတာ္က ခ်စ္ၿခင္းရဲ့အစကို ဤသို႔သင္ၿပေတာ္ မူပါတယ္၊၊

ေနာက္တစ္ခု ခ်စ္ၿခင္းအစကေတာ့ တဦးအက်ဳိးကို တဦးကလုိလားၿပီး၊ အၿခင္းၿခင္း အက်ဳိးၿပဳရာကေန စတာပါတဲ့၊၊ ဟုက္ပါတယ္၊၊ လူေတြဟာ ကိုယ့္အက်ဳိးကို လုိလားသူ၊ ကိုယ့္ကို အက်ဳိးၿပဳသူကုိ ခ်စ္တတ္တာ သဘာ၀တစ္ခုပါပဲ၊၊ ကိုယ့္ဘ၀တုိးတက္ေအာင္ ၿပဳေပးသူကို ခ်စ္တာဟာ ဘုရားအလုိ္ၾကတယ္လုိ႔ေတာင္ ဆုိရမွာပါ၊၊ သင္ၾကားခ်က္ႏွစ္ခုကို သုံးသပ္ၾကည့္ရင္---

(၁) ခ်စ္ၿခင္းအစ ေရွးေရစက္က၊

(၂)ခ်စ္ၿခင္းအစ အက်ဳိးၿပဳမႈကလုိ႔ အခ်က္ႏွစ္ခုကို ေတြ႔ရမွာ ၿဖစ္ပါတယ္၊၊

စာဖတ္သူေရာ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္ဖူးပါသလား၊ အဲဒီအခ်စ္ ဘယ္က စတယ္လို႔ထင္ပါသလဲ၊ တစိမ့္စိမ့္ေတြးၾကည့္ပါ….၊၊ ဆုိခဲ့ၿပီးတဲ့ အေၾကာင္းႏွစ္မ်ဳိးက စခဲ့တဲ့အခ်စ္ကို ၾကာရွည္တည္ေအာင္ ထိမ္းထားသင့္ပါတယ္၊၊ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ အခ်စ္ၾကီး ခ်စ္လာၿပီးမွ ကြ်မ္းအသဲေတြနဲ႔ လမ္းခြဲရၿပီး၊ မ်က္ရည္က်ရတဲ့ ခ်စ္သူေတြကို မ်ားစြာေတြ႔ေနရလို႔ပါ၊၊

ဗုဒၶအရွင္က ၿဖစ္ေပၚလာၿပီးတဲ့ အခ်စ္စစ္၊ အခ်စ္မွန္ေတြ ေရရွည္တည္ေစဖို႔နဲ႔၊ ဘ၀အဆက္ဆက္တုိင္း၊ ငွက္ၿဖစ္လည္း တစ္ကိုင္းထဲ နားႏုိင္ၾကဖုိ႔၊ အညီအမွ်ထားသင့္တဲ့ အခ်က္လက္ေလးမ်ဳိးကို မဟာကရုဏာေတာ္နဲ႔ ညႊန္ၿပေတာ္မူပါတယ္၊၊ ေလးမ်ဳိးဆုိတာက-------

(၁) သမ သဒၶါ=ယုံၾကည္ခ်က္တူညီမႈ ရွိရမယ္၊၊

(၂) သမ သီလာ=ကိုယ္က်င့္ စရုိက္တူရမယ္၊၊

(၃) သမ စာဂါ=စီမံခန္႔ခြဲမႈ အပုိင္းမွာ အခြင့္ေရး တန္းတူရွိရမယ္၊၊

(၄) သမ ပညာ=ညာဏ္ပညာ အဆင့္တူရမယ္၊၊

(ပထမ/ဒုတိယ သမဇီ၀ိတ သုတ္၊အံ.၄၊)

ယုံၾကည္ခ်က္၊ စရိုက္၊ အခြင့္ေရးမွ်တမႈ၊ အသိၪာဏ္အဆင့္-- ေလးမ်ဳိးတူမွသာ အခ်စ္ကေန ဘ၀တစ္ခုကို ေအာင္ေအာင္ ၿမင္ၿမင္ တည္ေဆာက္ႏုိင္ပါတယ္၊၊ ယုံၾကည္ခ်က္မတူရင္ ခ်စ္ေပမဲ့ ဘ၀တစ္ခုလက္တြဲဖုိ႔ မၿဖစ္ႏုိင္ပါဘူး၊၊ စီးပြားေရးဆုိင္ရာ ယုံၾကည္ခ်က္၊ လူမႈေရးဆုိင္ရာ ယုံၾကည္ခ်က္၊ ပညာေရးဆုိင္ရာ ယုံၾကည္ခ်က္ႏွင့္ ဘာသာေရးဆုိင္ရာ ယုံၾကည္ခ်က္ အားလုံးဟာ တန္းတူ မဟုက္ေတာင္ အတုိင္းအတာတစ္ခုထိ တူညီေနမွ လူႏွစ္ေယာက္ ဘ၀တစ္ခုကို အတူလက္တြဲၿပီး ေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္တာပါ၊၊

ယုံၾကည္ခ်က္ မတူဘဲလက္တြဲမိခဲ့ၾကသူေတြဟာ တေန႔မွာ စာခ်ဳပ္တစ္ခုမွာ လက္မွတ္ေရးထုိးတတ္ၾကရပါတယ္၊၊ အဲဒီစာခ်ဳပ္ကေတာ့ “ကြာရွင္းၿပတ္စဲၿခင္း”ဆုိတဲ့ စာခ်ဳပ္ပါပဲ၊၊ ဒါေၾကာင့္ အခ်စ္ကေန ဘ၀တစ္ခုကို ေအာင္ေအာင္ၿမင္ၿမင္လက္တြဲႏုိင္ဖုိ႔ ယုံၾကည္ခ်က္တူရပါတယ္၊၊ ဒါကို “သမ သဒၶါ”လုိ႔ေခၚရပါတယ္၊၊

အက်င့္စရုိက္ဆုိတာ အရမ္းအေရးပါ ပါတယ္၊၊ ခ်စ္သူေတြဘ၀မွာ အရမ္းခ်စ္ၾကေပမဲ့ ႏွစ္သက္တမ္းေလး ရွည္လာတာနဲ႔အမွ် တေယာက္စရုိက္ကို တေယာက္က စုံစမ္းမွန္းမသိ စုံစမ္းအကဲခပ္ ေနတတ္ၾကပါတယ္၊၊ သူ႔စရုိက္နဲ႔ ကုိယ့္စရုိက္လုံး၀ ၿခားနားေနၿပီဆုိရင္ ဘ၀တစ္ခုလုံးလက္တြဲဖုိ႔ မၿဖစ္ႏုိင္မွန္း ဦးေႏွာက္က အလုိလိုလက္ခံလာပါတယ္၊၊ “အသြင္ မတူ၊ အိမ္သူ မၿဖစ္”ဆုိတာ ၿမန္မာဆုိရိုးစကား ရွိပါတယ္၊၊

လူႏွစ္ေယာက္ စရိုက္လုံး၀ မတူေတာ့ဘူးဆိုရင္ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ သည္းခံလုိ႔မရေတာ့ပါဘူး၊ အလုိလို ကုိယ္ေပါင္း စိတ္ခြာၿဖစ္လာၿပီး၊ မုန္းတဲ့အထိ၊ မေတြ႔ခ်င္ မၿမင္ခ်င္ေတာ့တဲ့အထိ ၿဖစ္လာတတ္ပါတယ္၊၊ အခ်စ္စစ္မွသည္ မိသားစုဘ၀ႏွင့္၊ သံသရာတုိင္ အတူဆုံေတြ႔လုိ ခ်စ္သက္ရွည္ေစလိုတယ္ဆုိရင္ ဒုတိယလုိအပ္ခ်က္က စရုိက္၀ါသနာ တူဖုိ႔ၿဖစ္ပါတယ္၊၊ ဒါကိုေတာ့ “သမ သီလာ”လုိ႔ပါဠိစာေပမွာ ေခၚပါတယ္၊၊

ဗုဒၶရွင္ေတာ္က အၾကင္နာၾကီး၍ ခ်စ္မၿငီးသူတုိ႔အတြက္ အခ်စ္သက္တမ္း ၾကာရွည္ေစဖုိ႔ ေနာက္တစ္ခု သင္ၿပခ်က္ကေတာ့--တန္းတူညီမွ်တဲ့ အခြင့္ေရး ရရွိေရးပါတဲ့၊၊ ေသၿခာပါတယ္၊၊ လူဆုိတာ အတၱသားေကာင္ေတြပါ၊ ႏွစ္ေယာက္ယွဥ္လာရင္ မိမိက အသာလိုခ်င္စၿမဲပါ၊၊ ဆုိပါစုိ႔၊ ခ်စ္သူဘ၀မွာ အေပးအယူမွ်ၾကၿပီး မိသားစုဘ၀ေရာက္ၿပီပဲထားၾကပါစုိ႔၊ ဒီအခ်ိန္မွာ ခ်စ္သူဘ၀တုန္းကလို ႏွစ္ေယာက္ တစ္ကမၻာ၊ ႏွစ္ေယာက္ တစ္အိမ္မက္ မဟုက္ေတာ့ပါဘူး၊ ႏွစ္ဘက္ မိဘေဆြမ်ဳိး ဆုိတာေတြပါ ပါလာပါၿပီ၊၊

ဒီေတာ့ တုိးပြားလာတဲ့ စီးပြားေရးကေန သူ႔မိဘေဆြမ်ဳိး ကိုယ့္မိဘေဆြမ်ဳိးေတြကို ေ၀ငွေပးခ်င္လာပါတယ္၊၊ ေထာက္ပံ့ခ်င္တယ္ဆုိပါေတာ့၊၊ တကယ္လဲ ေထာက္ပ့ံသင့္ပါတယ္၊ အေၾကာင္းက မိမိငယ္စဥ္ဘ၀တစ္ေလ်ာက္လုံးကို ခ်စ္သူက တာ၀န္ယူခဲ့တာမဟုက္ဘဲ မိသားစုေဆြမ်ဳိးေတြက ပညာေရးမွအစ တာ၀န္ယူခဲ့ၾကရလုိ႔ပါ၊၊ မိဘေဆြမ်ဳိးေတြက တာ၀န္ေက်ခဲ့လုိ႔ ကုိယ့္မွာ မိသားစုေလးနဲ႔ လူတလုံး သူတလုံးၿဖစ္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ မိမိကလည္း မိဘေဆြမ်ဳိးေတြအေပၚ ၿပန္ၿပီးတာ၀န္ေက်ခ်င္တာ သဘာ၀က်ပါတယ္၊၊

ဒါေပမဲ့ ၿပႆနာက အိမ္ေထာင္ရွင္ၿဖစ္လာေတာ့ ကိုယ့္မွာတင္ အသိုင္းအ၀န္း ရွိတာမဟုက္ဘဲ၊ မိမိဘ၀ၾကင္ေဖာ္မွာလဲ အသိုင္း၀န္းရွိတယ္ဆုိတာကို ေမ့ေလ်ာ့ေနတတ္ၿပီး၊ ကိုယ့္မိဘကိုေတာ့ အိမ္ေပၚေခါင္းရင္းခန္းမွာ ေခၚတင္ထားခ်င္ၿပီး၊ တဘက္ မိဘအသိုင္း၀န္းကုိေတာ့ အသိမွတ္မၿပဳ၊ ၿဖစ္ေနတတ္ပါတယ္၊၊ အိမ္ေထာင္တခုမွာ ဇနီးသည္ႏွင့္ ခင္ပြန္းသည္တုိ႔ တန္းတူအခြင့္ေရး ရရွိသင့္ပါတယ္၊၊

ဇနီးသည္က ၿဖစ္ေစ၊ ခင္ပြန္းသည္က ၿဖစ္ေစ၊ အိမ္ရဲ့စီမံ ခန္႔ခြဲမႈအပုိင္းကို တစ္ဦးတည္း ဆုပ္ကိုင္ထားၿပီဆုိရင္ မၾကာပါဘူး၊ အိမ္ေထာင္ေရးမွာ ကသိ ကေအာက္ၿဖစ္လာပါတယ္၊၊ ဒီအေၿခအေနမွာ ႏွစ္ဘက္ေသြးထုိးစကား ေတြကလည္း မေခၚဘဲ ေရာက္လာတတ္တဲ့အတြက္ မိသားစုဘ၀ မခ်မ္းေၿမ့၊ မေပ်ာ္ရႊင္ရဘဲ လမ္းခြဲၾကရတဲ့ အဆင့္ထိ ေရာက္သူေတြကိုလည္း ပတ္၀န္းက်င္မွာ ေတြ႔ရၿမင္ရပါတယ္၊၊

ဒါေၾကာင့္ ခ်စ္သူဘ၀မွာ ႏွစ္ေယာက္တည္း သစၥာရွိရွိ ခ်စ္ၾကရင္ၿပီးေပမဲ့ မိသားစုဘ၀ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ ႏွစ္ဘက္မိဘေဆြမ်ဳိး အညီအမွ်ေထာက္ပံ့ေပးကမ္း မႈဟာ အေရးၾကီးပါတယ္၊၊ သူ႔မိဘကိုေတာ့ ငွက္ေပ်ာသီးေလာက္နဲ႔ ကန္ေတာ့ၿပီး၊ ကိုယ့္မိဘကိုေတာ့ ပန္းသီးၿခင္းလွလွၾကီးနဲ႔ ကန္ေတာ့ေနတတ္တဲ့သူေတြ သတိထားစရာပါ၊၊

 ၿမတ္ဗုဒၶရွင္ေတာ္ရဲ့ မိသားစုဘ၀ စိုေၿပေရး တန္ဖုိးရွိတဲ့ သင္ၿပခ်က္ေလးေတြပါ၊၊ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ၾကည့္ရင္ အခ်စ္သက္တမ္းရွည္ေစဖုိ႔ တတိယလုိအပ္ခ်က္က အိမ္ေထာင္စံမံခန္႔ခြဲေရးမွာ လင္ႏွင့္မယား အခြင့္ေရး တန္းတူရရွိေရး ၿဖစ္ပါတယ္၊၊ ဒါေလးကိုေတာ့ “သမ စာဂါ” လုိ႔ပါဠိစာေပမွာ မွတ္တမ္း တင္ထားပါတယ္၊၊

သမ ပညာ=ဆုိတာ ပညာအဆင့္တူတာကို ေၿပာတာပါ၊၊ သူေဒါက္တာဘြဲ႔ရလုိ႔ ကိုယ္လဲေဒါက္တာဘြဲ႔ ရရမယ္လုိ႔ ဆုိလုိတာ မဟုက္ပါဘူး၊ သူအင္ဂ်င္နီယာၿဖစ္လုိ႔ ကုိယ္လည္း အင္ဂ်င္နီယာၿဖစ္ရမယ္ ေၿပာတာ မဟုက္ပါဘူး၊၊ လူေတြမွာ ပင္ကိုအသိညာဏ္ဆုိတာ ရွိပါတယ္၊၊ အသိၪာဏ္အဆင့္ အရမ္းကြာေနရင္လည္း အခ်စ္ကေန ေအာင္ၿမင္တဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးကို မတည္ေဆာက္ႏုိင္ပါဘူး၊၊ သံသာေလ ကမ္းတုိင္ တူၿပဳိင္ကူးဖုိ႔ေတာ့ ေ၀းတာေပါ့၊၊ ဘုရင့္သၼီးေတာ္နဲ႔ သစ္ခုတ္သမားဆုိတာလည္း ပုံၿပင္ထဲမွာပဲ ရွိတာပါ၊၊

တကယ့္လက္ေတြ႔ဘ၀မွာေတာ့ လူေတြဟာ ကိုယ့္အဆင့္နဲ႔ တူရာတူရာေတြမွာပဲ ဆက္ဆံေပါင္းသင္းလုိ႔ရၾကတာပါ၊၊ ေရွးေရစက္နဲ႔ အက်ဳိးလုိလားမႈကေနစလာတဲ့ အခ်စ္စစ္မွာ ပညာေရးအဆင့္အတန္းက မလုိအပ္ေသးေပမဲ့ ဘ၀တစ္ခုကို တေယာက္လက္ တေယာက္အပ္ၿပီး တည္ေဆာက္ၾကဖုိ႔ ၿပင္ဆင္တဲ့အခါမွာေတာ့ အသိညာဏ္ၿမင့္မားဖုိ႔ အေတြးအေခၚက မိမိအားကိုးေလာက္တဲ့ အေၿခအေနမွာ ရွိေနဖုိ႔ဆုိတာေတြဟာ အေရးပါလာပါၿပီ၊၊

စကားလုံး အႏုအလွေလးေတြနဲ႔ ခ်စ္ရုံသာ ခ်စ္တတ္ၿပီး၊ ဘ၀တစ္ခုကို Management=မစီမံႏုိင္တဲ့ အသိၪာဏ္ႏုံၿခာေနသူမ်ဳိးကို တဘ၀လုံးလက္တြဲဖုိ႔ ဘယ္သူမွ သတၱိရွိၾကမွာ မဟုက္ပါဘူး၊၊ ကိုယ္အားကိုးေလာက္တဲ့ အသိၪာဏ္လုံေလာက္သူကိုသာ ဘ၀ၾကင္ေဖာ္အၿဖစ္ လက္တြဲလုိ ၾကပါတယ္၊၊

အားကိုးေလာက္တဲ့ အသိၪာဏ္ပညာအဆင့္ေတာ့ ရွိေနပါရဲ့၊ ကိုနဲ႔ အရမ္းကြာလြန္းၿပန္ရင္လည္း အဆင္မေၿပပါဘူး၊၊ ဒီအေၿခအေနမ်ဳိးမွာေတာ့ အသိၪာဏ္အဆင့္ မတူေတာ့ အေတြးအေခၚ မတူတတ္ပါဘူး၊ အေတြးအေခၚ မတူရင္ ဆုံးၿဖတ္ခ်က္လဲ ၿခားနားလာပါတယ္၊ အညိၪာဏ္ အဆင့္အတန္း မတူဘဲ လက္တြဲမိထားၿပန္ရင္လဲ ကိုယ္ကတစ္ခုခုကို လုပ္မယ္ၾကံလုိက္တုိင္း သူကသေဘာမတူ တားၿမစ္၊ သူတစ္ခုခုလုပ္မယ္ ၾကံတုိင္းလည္း ကိုယ္က သေဘာမတူႏုိင္ တားၿမစ္၊ ဒီလုိနဲ႔ သေဘာထားကြဲလြဲတာေတြ မ်ားလာပါေတာ့တယ္၊၊

ၾကာလာေတာ့ သူ႔ကို ကိုယ္ကစိတ္ပ်က္၊ ကိုယ့္ကို သူကစိတ္ပ်က္ၿဖစ္ၿပီး ခ်မ္းေၿမ့ဖြယ္ မသားစုဘ၀ကို မရေတာ့ဘဲ ေအာင္ၿမင္တဲ့ အိမ္ေထာင္ေရး ၿဖစ္မလာၿပန္ပါဘူး၊၊ စိတ္တူ ကိုယ္တူ၊ ဘုရားသြား အတူ၊ ေက်ာင္းသြားလည္း အတူဆုိတာ အသိၪာဏ္အဆင့္တူမွ ၿဖစ္တာပါ၊၊ အသိၪာဏ္အဆင့္ မတူ၊ ကြာဟလြန္းေနရင္ တစ္စထက္တစ္စ စိတ္ကြဲ၊ ကိုယ္ခြဲ၊ သေဘာထားကြဲၿပီး မိသားစုဘ၀ခ်စ္ဆုိတာ ၿပ်ိကြဲပါေတာ့တယ္၊၊

ဒါေၾကာင့္ သမ ပညာ=အသိၪာဏ္ပညာ အဆင့္တူညီမႈကို အခ်စ္တခုရဲ့ တည္ၿမဲေၾကာင္းလုိ႔ ဗုဒၶကသင္ၿပ ေတာ္မူတာပါ၊၊ အသိၪာဏ္ပညာ အဆင့္အတန္း တူညီမၾကတဲ့ အိမ္ေထာင္ ရွင္ေတြမွာဆုိရင္ သူ႔ဆုံးၿဖတ္ခ်က္လဲ ကိုယ္က ေထာက္ခံအတည္ၿပဳ၊ ကိုယ့္ဆုံးၿဖတ္ခ်က္လည္း သူကေထာက္ခံ အတည္ၿပဳနဲ႔ စီးပြားေရးေတြလဲ တုိးတက္ၿပီး ခ်မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ ဘ၀ကို ပုိင္ဆုိင္ၾကရပါတယ္၊၊

 မိသားစုေတြမွာ ေန႔စဥ္ ၿမင္ေတြ႔ေနရတဲ့ ၿငင္းခုံမႈေတြ၊ ခုိက္ရန္ၿဖစ္မႈ ေတြဆုိတာေတြဟာ လင္ႏွင့္ မယား အေတြးအေခၚ အယူအဆ မတူရာကေန စတာပါ၊၊ မိဘေတြက တက်က္က်က္ ရန္ၿဖစ္ေနေတာ့ သားသၼီးေတြကလည္း အိမ္မွာ မေပ်ာ္ေမြ႔ေတာ့ပါဘူး၊၊ အဲဒါနဲ႔ အၿပင္ထြက္ အေပ်ာ္ရွာရာက အေပ်ာ္ထက္ အပ်က္ကိုေတြ႔ၿပီး၊ရုံးေရာက္ ဂါတ္ေရာက္ ေရာက္ၾကရတာေတြကလည္း အရင္းစစ္ရင္ မိဘေတြ အသိညာဏ္မတူရာက စေၾကာင္း သတိထားစရာပါ၊၊

စာတမ္းကို အႏွစ္ခ်ဳပ္ ၾကည့္ၾကည့္ၾကပါစုိ႔၊

အခ်စ္ဘယ္ကစလဲဆုိရင္ ေရွးေရစက္နဲ႔ အက်ဳိးလုိလားမႈကေန စပါတယ္၊၊ ဒီအခ်စ္ ထာ၀စဥ္တည္ၿမဲဖုိ႔၊ ဘ၀ဆက္တုိင္ ဘ၀ၿခင္းဆုံေတြ႔ဖုိ႔ ယုံၾကည္ခ်က္၊ စရုိက္၀ါသနာ၊ အခြင့္အေရး၊ အသိၪာဏ္အဆင့္ တူရပါတယ္၊၊ သိပ္အမ်ားၾကီး မဟုက္တဲ့ အခ်က္ေလးမ်ဳိးတူမယ္ဆုိရင္ ေရကိုဓားနဲ႔ ခုတ္ၿဖတ္လုိ႔ မရသလုိ အခ်စ္စစ္ေတြ ကမၻာတည္သေရြ႔ တည္ၿမဲမွာ ၿဖစ္ေၾကာင္း တင္ၿပလုိက္ပါတယ္၊၊

အရွင္ေက၀လ(အလင္း စက္)

{မဟာ၀ိဇၨာ-သီရိလကၤာ}

( ၂၈.၇.၂၀၁၀ )

အျပည့္အစံုသို႔....

ျပန္ေခါက္ထားပါ..

စြယ္ေတာ္ေလးဆူ၊၊ ၊၊

ဒကာမၾကီး မဂၤလာပါ!
ဦးဇင္း ဒကာမၾကီးကို ၿမတ္စြာဘုရား စြယ္ေတာ္ေတြအေၾကာင္းကို ေရးေပးမယ္လို႔ တေလာက ေၿပာမိတယ္၊၊ အဲဒါအခု ေက်ာင္းပိတ္ထားေတာ့ အခ်ိန္နည္းနည္းအားလုိ႔ ေရးေပးလိုက္ပါတယ္၊၊ ၿမတ္စြာဘုရား အေလာင္းေတာ္ကို မီးပူေဇာ္တာကေန စေၿပာရေအာင္ပါ ဒကာမၾကီး၊၊

 ၿမတ္စြာဘုရား ခႏၶာေတာ္ကို မီးပူေဇာ္အၿပီးမွာ စြယ္ေတာ္ေလးဆူနဲ႔ ဓာတ္ေတာ္ရွစ္စိတ္၊ ရွစ္ၿပည္ၾကြင္းက်န္ရစ္တယ္လုိ႔ ပိဋကတ္စာေပမွတ္တမ္းမွာ ေတြ႔ရပါတယ္၊၊ စြယ္ေတာ္ေလးဆူဆုိတာက:

(၁) အထက္လက္ယာ စြယ္ေတာ္
(၂) အထက္လက္၀ဲ စြယ္ေတာ္
(၃) ေအာက္လက္ယာ စြယ္ေတာ္
(၄) ေအာက္လက္၀ဲ စြယ္ေတာ္ …..လုိ႔ စြယ္ေတာ္ေလးဆူရွိပါတယ္၊၊

စြယ္ေတာ္မ်ားကို အတုိင္းတုိင္း အၿပည္ၿပည္က မင္းေတြက စစ္ၿပဳၿပီး လုယူၾကမယ္လုပ္ေနတုန္းမွာ အဲ႔ဒီမင္းေတြကို ငယ္စဥ္က ပညာသင္ေပးဘူးတဲ့၊ အားလုံးက ေလးစားေၾကာက္ရြံ႔ ရုိေသရတဲ့ ေဒါဏ အမည္ရွိတဲ့ ပညာရွိအမတ္ၾကီးက ဓာတ္ေတာ္မ်ားကို ေ၀ငွဖုိ႔အားလုံးက သေဘာတူၾက ပါတယ္တဲ့ ဒကာမၾကီး၊၊

ေဒါဏအမတ္ပညာရွိၾကီးဟာ ဓာတ္ေတြမ်ားကို ေ၀ငွတဲ့အခါမွာ စြယ္ေတာ္မ်ားကို မေ၀ေပးဘဲ ၀ွက္ထားပါတယ္တဲ့ ဒကာမၾကီး၊၊ ဓာတ္ေတာ္ေတြကို ေ၀တဲ့အခါမွာ ေရႊၿပည္ေတာင္းနဲ႔ ခ်င့္ၿပီး ေ၀တယ္လုိ႔လဲ မွတ္တမ္းမွာ ေလ့လာရပါတယ္၊၊

အဲဒီေတာ့ အတုိင္းတုိင္း အၿပည္ၿပည္က မင္းေတြကလလည္း ဘယ္သူ႔အထဲ စြယ္ေတာ္ေတြပါသြားလဲ မသိေတာ့ဘူးဆုိပါေတာ့ ဒကာမၾကီး၊၊ အဲဒီလ်ဳိ႔၀ွက္ခ်က္ကို သိတဲ့ သိၾကားမင္းက အထက္လက္ယာ စြယ္ေတာ္တုိ႔ တန္ခုိးနဲ႔ ယူၿပီး တာ၀တိံသာ နတ္ၿပည္က စူဠာမဏိေစတီေတာ္ၾကီးမွာ ဌာပနာလုိက္ပါတယ္တဲ့ ဒကာမၾကီး၊၊

အထက္လက္၀ဲစြယ္ေတာ္ကိုလည္း ရဟႏၱာမေထရ္တစ္ပါးက တန္ခုိးေတာ္နဲ႔ ပင့္ၿပီး၊ သူ႔တုိင္း ၿပည္ၿဖစ္တဲ့ ဂႏၶာရတုိင္းဘုရင္လက္ထဲကို အပ္လုိက္ပါတယ္တဲ့ ဒကာမၾကီး၊၊ ဂႏၶာရတုိင္းဆုိတာ အခုလက္ရွိ ပါကစၥတန္ကို ေၿပာတာပါ၊၊ ပါကစၥတန္နဲ႔ တရုပ္ၿပည္က ၿပည္နယ္ခ်င္း စပ္ေနတာပါ၊၊

 အဲဒါေၾကာင့္ သူေၿမကိုယ္က လုလုိက္၊ ကုိယ့္ေၿမသူကလုလုိက္နဲ႔ ႏွစ္ေတြေထာင္ခ်ီၾကာလာတဲ့အခါမွာ အထက္ လက္၀ဲ စြယ္ေတာ္ကို ဌာပနာထားတဲ့ ေစတီၾကီးတည္ရွိတဲ့ စစ္ကိုင္းေတာင္လုိ ေတာင္ေၾကာၾကီးဟာ တရုပ္နယ္ေၿမထဲကို ေရာက္လာပါတယ္တဲ့ ဒကာမၾကီး၊၊ ဒါေပမဲ့ အဲဒီေစတီၾကီးထဲမွာ စြယ္ေတာ္အစစ္ရွိတယ္ဆုိတာေတာ့ မသိၾကဘူးေပါ့၊၊

 စစ္ေဘး စစ္ဒဏ္ ေတြခံခဲ့ရတာေရာ၊ ႏွစ္ေပါင္း ၾကာလာတာေရာေၾကာင့္ တေန႔မွာ အဲဒီေစတီၾကီးဟာ ၿပဳိၾကလာပါတယ္တဲ့ ဒကာမၾကီး၊၊ ေစတီၾကီး ၿပဳိကလာတဲ့အထဲမွာ ရွာၾကေဖြၾကေတာ့ ဌာပနာၾကဳပ္ၾကီးတခုကို ေတြ႔ၾကပါတယ္တဲ့၊၊

ဌာပနာၾကဳပ္ၾကီးကို ဘုရင္လက္ဆက္သၿပီး ဖြင့္ၾကည့္တဲ့အခါမွာ ဘာသာစကား သုံးမ်ဳိးနဲ႔ေရးထားတဲ့ ကမၺည္စားတမ္းကို ေတြ႔ရပါတယ္တဲ့၊၊ အဲဒီစာတမ္းအရ ၿမတ္စြာဘုရားရဲ့ စြယ္ေတာ္အစစ္ၿဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရၿပီး ယေန႔အထိ တရုပ္ၿပည္သူ႔သမၼတႏုိင္ငံမွာ ကိုးကြယ္ေနၾကပါတယ္ ဒကာမၾကီး၊၊

ၿမန္မာႏုိင္ငံကိုေတာင္ အပူေဇာ္ၾကြဘူးတာကို ဒကာမၾကီး သိမွာပါ၊၊ အဲဒါ ၿမတ္စြာဘုရားရဲ့ အထက္ လက္၀ဲ စြယ္ေတာ္ေပါ့ မယ္ေတာ္ၾကီး၊၊ အဲဒီစြယ္ေတာ္ကို အဂၤလိပ္လူမ်ဳိး အရုိးပညာရွင္ေတြေရာ၊ ဂ်ာမန္ပညာရွင္ေတြေရာ အၾကိမ္ၾကိမ္စစ္ေဆးတာ တကယ့္ လူသားတေယာက္အရဲ့ အရုိးဓာတ္ေတာ္ ၿဖစ္ေၾကာင္း၊ ႏွစ္ေပါင္းလဲ ႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္ၿပီး ၿဖစ္ေၾကာင္း အတည္ၿပဳၾကပါတယ္တဲ့ ဒကာမၾကီး၊၊ စြယ္ေတာ္ပုံကို အနီးကပ္ရုိက္ထားတဲ့ ပုံကို ဒကာမၾကီးဆီ ဦးဇင္းပို႔ထားၿပီးပါၿပီ၊ ထပ္ဖူးလိုက္ပါအုံး မယ္ေတာ္ၾကီး၊၊

ေနာက္ထပ္ ေအာက္ပိုင္းလက္ယာ စြယ္ေတာ္ကိုေတာ့ ေဒါဏအမတ္ၾကီး ၀ွက္ထားတဲ့ေနရာကေန နဂါးၿပည္က နဂါးမင္းက တန္ခုိးနဲ႔ယူၿပီး နဂါးၿပည္မွာ ရတနာေစတီတည္ၿပီး ကုိးကြယ္ပါတယ္တဲ့ ဒကာမၾကီး၊၊
ေနာက္ဆုံးက်န္ေနေသးတဲ့ ေအာက္ပုိင္း လက္၀ဲစြယ္ေတာ္ကိုေတာ့ အရွင္သာရိပုတၱရာရဲ့ တပည့္ အရွင္ေခမာလုိ႔ ေခၚတဲ့ ရဟႏၱာမေထရ္ၿမတ္က ေဒါဏအမတ္ၾကီး ၀ွက္ထားရာကေန တန္ခုိးေတာ္ နဲ႔ယူၿပီး သူေနတဲ့တုိင္းၿပည္က ဘုရင္ၿဗမၼဒတၱကို ေပးအပ္လုိက္ပါတယ္တဲ့ ဒကာမၾကီး၊၊

 အဲဒီတုိင္းၿပည္နာမည္က ကလိဂၤတုိင္း ဒႏၱပူရၿပည္နယ္လုိ႔ စာေပမွတ္တန္းမွာေတြ႔ရပါတယ္၊၊ လက္ရွိ အႏၵိယႏုိင္ငံ ၾသဒိႆၿပည္လုိ႔ ဆုိပါတယ္၊၊ မင္းအဆက္ဆက္ ၿပည္သူအဆက္ဆက္ ကိုးကြယ္ၾကၿပီး ႏွစ္ေပါင္း (၆၃၀)ၾကာလာတဲ့အခါမွာ ကလိဂၤတုိင္းကို ဂူဟသီ၀ဆုိတဲ့ ဘုရင္အုပ္ခ်ဳပ္ပါတယ္တဲ့ ဒကာမၾကီး၊၊

အဲဒီဘုရင္လက္ထက္မွာ စစ္ေတြအၾကီးၾကယ္ၿဖစ္တဲ့အတြက္ စြယ္ေတာ္ကို တုိင္းတပါးသားေတြ လက္ထဲေရာက္မဲ့ ေဘးမ်ဳိးအထိဆုိက္လာပါတယ္တဲ့ မယ္ေတာ္ၾကီး၊၊ အဲဒါေၾကာင့္ မင္းၾကီးက သူ႔သမီးေတာ္ ေဟမမာလာနဲ႔ မားမက္ေတာ္ကို စြယ္ေတာ္ကိုပင့္ၿပီး တုိင္းၿပည္ကထြက္ဖုိ႔ မိန္႔ေတာ္ မူပါတယ္တဲ့ မယ္ေတာ္ၾကီး၊၊

 စြယ္ေတာ္ကိုပင့္ၿပီး လကၤာဒီပ သီဟုိဠ္ကြ်န္းကို ထြက္ေၿပးဖုိ႔၊ သီဟုိဠ္ ကြ်န္းေရာက္တဲ့အခါ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္း မဟာေသနမင္းကို အက်ဳိး အေၾကာင္းေလ်ာက္တင္ၿပီး စြယ္ေတာ္ကို အပ္ႏွံဖုိ႔ သမီးေတာ္နဲ႔ သားေတာ္ကို မွာလုိက္ပါတယ္တဲ့၊၊

 သားေတာ္နဲ႔ သမီးေတာ္တုိ႔ဟာ ကုန္းအတန္တန္ ေရအတန္တန္ၿဖတ္ေက်ာ္ၿပီး သီဟုိဠ္ၿပည္ကို ထြက္ေၿပးလာၾကပါတယ္တဲ့ ဒကာမၾကီး၊၊ ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွခ်င္ေတာ့ သီဟုိဠ္ၿပည္လဲ ေရာက္ေရာ သူတုိ႔ခမည္းေတာ္ ၾကီးမွာလုိက္တဲ့ မဟာေသနမင္းၾကီး နတ္ရြာစံကံေတာ္ကုန္တာနဲ႔ ေတြ႔ရပါတယ္တဲ့၊၊

ဒါေပမဲ့ မဟာေသနဘုရင္ၾကီးရဲ့အရိုက္အရာကို ဆက္ခံတဲ့ သားေတာ္ သီရိေမဃ၀ဏ္ဏ ရွင္ဘုရင္ဟာလည္း သာသနာေတာ္ကို ၾကည္ညဳိေလးၿမတ္သူ ၿဖစ္တာေၾကာင့္ စြယ္ေတာ္ကို သူ႔ဆီအပ္ႏွံၿပီး သီရိလကၤာ=သိဟုိဠ္ မင္းအဆက္ဆက၊္ ၿပည္သူအဆက္ဆက္ ကိုးကြယ္လာတာ အခုထက္ထိ ဆုိပါေတာ့ ဒကာမၾကီး၊၊

ဒါေၾကာင့္ စြယ္ေတာ္ေလးဆူမွာ တာ၀တိံသာ နတ္ၿပည္ေရာက္သြားတဲ့ စြယ္ေတာ္တစ္ဆူနဲ႔၊ နဂါးၿပည္ေရာက္သြားတဲ့ စြယ္ေတာ္တစ္ဆူကေတာ့ ဦးဇင္းတုိ႔ မယ္ေတာ္ၾကီးတုိ႔ ဖူးခြင့္ရဖုိ႔ မၿဖစ္ႏုိင္ ဘူးဆုိပါေတာ့ဗ်ာ၊၊

လူ႔ၿပည္မွာ က်န္ေနတဲ့ တရုပ္ၿပည္က စြယ္ေတာ္နဲ႔ သီရိလကၤာႏုိင္ငံက စြယ္ေတာ္ကေတာ့ က်ဳိးစားရင္ ဖူးခြင့္ရဖုိ႔ မခက္ဘူးဆုိပါေတာ့ ဒကာမၾကီး၊၊ သီရိလကၤာႏုိင္ငံကို စြယ္ေတာ္လာဖူးတဲ့ ကမၻာက ဗုဒၶဘာသာ ဟုက္သူေတြေရာ၊ မဟုက္သူေတြေရာ အၿမဲစည္ကား ေနတာကို ဦးဇင္းတုိ႔ ေတြ႔ေနရပါတယ္၊၊

စြယ္ေတာ္ၾကဳပ္ကုိေတာ့ ေန႔စဥ္ တေန႔ကို ႏွစ္ၾကိမ္ဖြင့္ပါတယ္၊၊ စြယ္ေတာ္ကိုေတာ့ ေလးႏွစ္မွ တစ္ၾကိမ္ဖြင့္ပါတယ္ ဒကာမၾကီး၊၊ အဲဒါေၾကာင့္ စြယ္ေတာ္ဖြင့္တဲ့ ႏွစ္ၾကရင္ ၿမန္မာၿပည္ကလည္း စြယ္ေတာ္ကိုလာဖူးၾကပါတယ္၊၊

 ဒကာမၾကီးလဲ ၿမတ္စြာဘုရား စြယ္ေတာ္ကို ဖူးခြင့္ရေအာင္ ဆုေတာင္းၿပီး က်ဳိးစားေပါ့ဗ်ာ၊၊ ဦးဇင္းေတာ့ ဒီႏုိင္ငံကိုေရာက္ၿပီး လပုိင္းေလာက္မွာပဲ စြယ္ေတာ္ၾကဳပ္ဖြင့္ၿပတဲ့ ေလးႏွစ္ၿပည့္နဲ႔ ၾကဳံတာေၾကာင့္ စြယ္ေတာ္ကို အနီးကပ္ဖူးခြင့္ရပါတယ္၊၊ ဘ၀မွာလူၿဖစ္က်ဳိးနပ္တယ္လုိ႔ကို ၾကည္ႏူးမိတာ အမွန္ပါ ဒကာမၾကီး၊၊

ဒကာမၾကီး စြယ္ေတာ္ေလးဆူအေၾကာင္း စာတမ္း ဒါဆုိၿပည့္စုံပါၿပီ၊၊ အခုေလာက္ေရးဖုိ႔ စြယ္ေတာ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ က်မ္းမ်ားစြာကို ေလ့လာရပါတယ္ ဒကာမၾကီး၊၊ ဦးဇင္းအထင္နဲ႔ ေရးတာ မဟုက္ပါဘူး၊၊

 နီးစပ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြေရာ၊ အဂၤလိပ္လုိေရာ ၿမန္မာလုိေရာ ေရးထားတဲ့ စြယ္ေတာ္ေလးဆူနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ စာအုပ္ေတြကေနမွ အၿဖစ္ႏုိင္ဆုံးေတြကို ယူၿပီး ဒီစာတမ္းေလးကို ေရးေပးလုိက္တာပါ၊၊ စြယ္ေတာ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အၿငင္းပြားေနၾကတာေတြက အမ်ားၾကီးပါ၊၊

 သူ႔စြယ္ေတာ္က စစ္တယ္၊ ငါ့စြယ္ေတာ္က စစ္တယ္ဆုိၿပီး ၿငင္းေနၾကတာဆုိပါေတာ့ ဒကာမၾကီး၊၊ အခု ဦးဇင္း ေရးေပးလုိက္တဲ့ စြယ္ေတာ္ေလးဆူကေတာ့ ကမၻာကလက္ခံတဲ့ စာေပမွတ္တမ္းမ်ားမွာလဲ တကယ္ပါတဲ့ စြယ္ေတာ္ေလးဆူပါ၊၊

မယ္ေတာ္ၾကီး စြယ္ေတာ္အေၾကာင္းကို ေလ့လာဖတ္ရႈၿပီး၊ စြယ္ေတာ္ေတြကို ဖူးခြင့္ရၿပီး က်န္းမာ ခ်မ္းသာ ေဘးရန္ကင္းၿပီး၊ နိဗၺာန္ရပါေစ………………

အရွင္ေက၀လ(အလင္းစက္)
{မဟာ၀ိဇၨာ-သီရိလကၤာ}
(သီရိလကၤာႏုိင္ငံ)

အျပည့္အစံုသို႔....

ျပန္ေခါက္ထားပါ..

မယ္ေတာ္ေမြးေန႔ တရားလက္ေဆာင္၊၊ ၊၊

မယ္ေတာ္ၾကီး ေဒၚခင္ေစာေရႊရဲ့ ႏွစ္(၅၀)ဆယ္ၿပည့္ေမြးေန႔မွာ ဦးဇင္း တရားလက္ေဆာင္ေလး ေရးေပး လုိက္ ပါတယ္၊၊

ပါဠိစာေပမွာ သပၸဳရိသ သုတ္ဆုိတာရွိပါတယ္ ဒကာမၾကီး၊၊ အဲဒီသုတ္မွာ ၿမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူတာက လူတစ္ေယာက္မွာ အရည္ခ်င္း(၇)မ်ဳိး ရွိတယ္ဆုိရင္ သူဟာ ဘြဲ႔ဒီဂရီေတြမရေပမဲ့ ပညာမတတ္သူ မဟုက္ပါဘူး၊၊

 စိမ္ေရႊေငြေတြ ဘီလီယမ္နဲ႔ခ်ီမရွိေပမဲ့ ဆင္းရဲသူလဲ မဟုက္ပါဘူးတဲ့ ဒကာမၾကီး၊၊ ေနာက္တခါ ဒီထက္ပိုတာက သူဟာ ေလာကၾကီးမွာ အလကားလူ၊ အသုံးမၾကတဲ့သူလည္း မဟုက္ပါဘူးတဲ့၊၊

 ဘ၀မွာ လူၿဖစ္ရက်ဳိးနပ္တဲ့သူ၊ တန္ဖုိးရွိတဲ့သူလုိ႔ ဆုိလိုတာေပါ့ ဒကာမၾကီး၊၊ သာသနာအတြင္းမွာ လူၿဖစ္ရက်ဳိးနပ္တဲ့ လူေပါ့ဒကာမၾကီး၊၊

 ၿမတ္စြာဘုရားေၿပာတဲ့ အရည္ခ်င္း(၇)မ်ဳိးဆိုတာ---------
(၁) သဒၶါ = ယုံၾကည္ခ်က္ေကာင္းခ်င္း
(၂) သီလ = ကုိယ္က်င့္တရားေကာင္းခ်င္း
(၃) သုတ = သိသင့္တာကို သိတတ္နားလည္ခ်င္း
(၄) စာဂ = ေပးရဲခ်င္း (လႈတတ္တာ)
(၅) ပညာ = အမွန္အမွားကို ခြဲၿခားသိခ်င္း
(၆) ဟိရိ = မသင့္ေတာ္တဲ့အလုပ္မွာ ရွက္တတ္ခ်င္း
(၇) ၾသတၱပၸ = မသင့္ေတာ္တဲ့အလုပ္မွာ လုပ္ရမွာေၾကာက္တတ္ခ်င္း

ဒီ(၇)မ်ဳိးကို သူေတာ္ေကာင္းဥစၥာ ရတနာလုိ႔ ၿမန္မာစာေပမွာ ေခၚၾကပါတယ္ ဒကာမၾကီး၊၊ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ ဘ၀အတြက္ၿဖစ္ၿဖစ္ သံသရာအတြက္ၿဖစ္ၿဖစ္ သဒၶါလို႔ေခၚတဲ့ ယုံၾကည္ခ်က္ဟာ မရမ္းအေရးၾကီးပါတယ္၊၊

ယုံၾကည္ခ်က္မပါဘဲ လုပ္တဲ့လုပ္ရပ္ဟာ စီးပြားေရးမွာၿဖစ္ေစ သံသရာေရးမွာၿဖစ္ေစ ေအာင္ၿမင္ဖုိ႔ခက္ပါတယ္၊၊ ဒါေၾကာင့္ ၿမတ္စြာဘုရားက သဒၶါကို လူတစ္ေယာက္ရဲ့ဘ၀ တုိးတက္ဖုိ႔အတြက္ လူ႔အရည္ခ်င္းလုိ႔ ေဟာေတာ္မူပါတယ္၊၊

သီလဆုိတာ ကုိယ္က်င့္တရားကို ေခၚတာပါ ဒကာမၾကီး၊၊ လူမွာ အ၀တ္တစ္ရာ ထပ္၀တ္လုိ႔မလုံၿခဳံပါဘူး၊၊ ကုိယ္က်င့္တရား ေကာင္းမွသာ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ကိုယ့္သတင္းေကာင္းေမႊးၿပီး လုံၿခဳံတာပါ၊၊ စီးပြားေရးနယ္ လူမႈေရးနယ္ပယ္မွာလဲ ကိုယ္က်င့္တရား ေၿဖာင့္မတ္သူေတြသာ အမ်ားကယုံၾကည္တဲ့အတြက္ ေအာင္ၿမင္တာပါ၊၊

 သံသရာမွာလဲ ကုိယ္က်င့္တရား ေကာင္းသူေတြ ခ်မ္းသာရတာပါ၊၊ ဒါေၾကာင့္ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္က သီလကို လူ႔ဘ၀သံသရာအတြက္ မရွိမၿဖစ္တဲ့ လူ႔အေရအခ်င္းတခုလုိ႔ ေဟာေတာ္မူပါတယ္၊၊

သုတဆုိတာ သိသင့္တာကို သိတတ္နားလည္ခ်င္းပါ ဒကာမၾကီး၊၊ စာတတ္တာတစ္ခုတည္းကို သုတေခၚတာလုိ႔ဆုိရင္ မွားပါတယ္၊၊ တကယ္ၾက ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ဆက္ဆံတဲ့အခါ အလုိက္သိတတ္တာ၊ ပါးေရ နားေရ ရွိတာလဲ သုတလုိ႔ေၿပာလုိ႔ရပါတယ္၊၊

 ၿမန္မာစာေပမွာေတာ့ သုတဆုိတဲ့ ပါဠိစကားလုံးကို ဗဟုသုတလုိ႔ ပါဠိခ်င္း ဘာသာၿပန္တာကိုေတြ႔ရပါတယ္ ဒကာမၾကီး၊၊ အမ်ားနဲ႔ အလုပ္အတူလုပ္၊ ဆက္ဆံ ေပါင္းသင္းတဲ့ ေနရာမွာ အလိုက္မသိတတ္တာ အေၿခေနကို နားမလည္တတ္တာဟာ အေတာ္ကိုဆုိးတဲ့ အၿဖစ္ပါ၊၊

 အေထြေထြ ဗဟုသုတမရွိတာလဲ ဆုိးတာေပါ့ ဒကာမၾကီး၊၊ ဒါေၾကာင့္ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္က သုတကို လူ႔ဘ၀ သံသရာတုိးတက္ဖုိ႔အတြက္ လိုအပ္တဲ့အရည္ခ်င္းတခုအၿဖစ္ ေဟာေတာ္မူပါတယ္၊၊

စာဂဆုိတာ ေပးရဲတာကို ဆုိလိုပါတယ္၊၊ လူေတြမွာ ယူသူေတြသာ မ်ားပါတယ္၊၊ ေပးသူကနည္းပါတယ္၊၊ ေလာကၾကီးဆီက ရသေလာက္ညွစ္ထုပ္ယူေနၾကတာပါ၊၊ ဒါေၾကာင့္လဲ တခါတခါ ေလာကၾကီးက လူေတြဆီက ၿပန္ယူတတ္ပါတယ္၊၊

အဲဒါကေတာ့ သဘာ၀ေဘးေတြ ၿဖစ္တာ၊ မီးေတြေလာင္တာ ေရေတြၾကီးတာတုိ႔ေပါ့ ဒကာမၾကီး၊၊ ေလာဘေတြမ်ားလာရင္ လူဟာ ဘာကိုမွမေပးရဲေတာ့ပါဘူး၊ ရသေလာက္ ယူႏုိင္သေလာက္ ယူေတာ့တာပါ၊၊

 အဲဒီအခါ လူသားဟာ ဖိစီးမႈေတြ၊ စိတ္ေတြ မြန္းက်ပ္ၿပီး စိတ္ဆင္းရဲ၊ ကုိယ္ဆင္းရဲ ၿဖစ္ရေတာ့တာပါ၊၊ ဒါေၾကာင့္ တခါတေလ ေပးတယ္ဆုိတာ ယူတာပါပဲ၊၊ ဘာကိုယူတာလဲဆုိရင္ စိတ္ခ်မ္းသာမႈကိုပါ၊၊ ဒါကိုပဲ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြက လႈတယ္လုိ႔ဆုိၾကပါတယ္၊၊

ကိုယူတဲ့အခါၿဖစ္တဲ့ စိတ္နဲ႔ ကိုယ္ကေပးတဲ့အခါ လႈလုိက္ရတဲ့အခါ ၿဖစ္တဲ့စိတ္မတူပါဘူး၊၊ ေစတနာပါပါနဲ႔ ေပးလုိက္ လႈလုိက္ရတဲ့အခါမွာ ၿဖစ္ေပၚတဲ့ စိတ္ဟာ အရမ္းကို ေအးခ်မ္းပါတယ္၊၊ ဒါေၾကာင့္ ၿမတ္စြာဘုရားက စာဂ=ေပးရဲခ်င္းကို လူ႔အရည္ခ်င္း တခုအၿဖစ္ ေဟာေတာ္မူပါတယ္၊၊

ပညာဆုိတာ အမွားလုပ္ရပ္နဲ႔ အမွန္လုပ္ရပ္ကို ခြဲၿခားတတ္တာကို ေခၚပါတယ္၊၊ ဒါကဘ၀အတြက္ေပါ့ ဒကာမၾကီး၊၊ သံသရာအတြက္ဆုိရင္ေတာ့ ၀ိပႆနာပညာကို ဒီေနရာမွာ ပညာလုိ႔ေခၚမွာပါ၊၊ ဘ၀တစ္ခု တုိးတက္ေအာင္ၿမင္ၾကီးပြားဖုိ႔ အသိပညာမပါဘဲ မရဘူးဆုိတာ အမ်ားပင္ သိၾကပါတယ္ ဒကာမၾကီး၊၊

ပညာမပါဘဲ ရမ္းလုပ္တဲ့အလုပ္ဟာလဲ ေကာင္းတဲ့အက်ဳိးရမွာ မဟုက္ပါဘူး၊၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ၿဖစ္ၿဖစ္ အမ်ားကိုၿဖစ္ၿဖစ္ ဒုကၡၿဖစ္ေစမွာ အမွန္ပါ၊၊ ပညာသားပါပါ လုပ္တဲ့အလုပ္ကေတာ့ လုပ္သူကိုေရာ ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလုံးကိုပါ ခ်မ္းသာေစပါတယ္၊၊ ဒါေၾကာင့္လဲ ဘုရားရွင္က ပညာကို လူ႔တစ္ေယာက္ရဲ့ ဘ၀ သံသရာတုိးတက္ဖုိ႔ အရည္ခ်ည္းတစ္ခုအေနနဲ႔ ေဟာေတာ္မူပါတယ္၊၊

ဟိရီဆုိတာ မသင့္ေတာ္တဲ့ လုပ္ရပ္၊ အၿပဳအမူ အေၿပာအဆုိ၊ အေနအထုိင္မွာ ရွက္တတ္တာကို ေခၚပါတယ္၊၊ ဒါအရမ္းကို အေရးၾကီးပါတယ္ ဒကာမၾကီး၊၊ ေလာကၾကီးမွာ ဒီအရည္ခ်င္းမရွိရင္ မသားစုဆုိတာေတာင္ ရွိေတာ့မွာ မဟုက္ပါဘူး၊၊ အားလုံးဟာ တိရစၦာန္ေတြလုိ ၿဖစ္ကုန္ေတာ့မွာပါ၊၊ ပတ္၀န္းက်င္ကလည္း ေလးစားေတာ့မွာ မဟုက္ပါဘူး၊၊

ပတ္၀န္းက်င္က ေနရာေပးမခံရတဲ့သူဆုိတာလည္း ခ်မ္းသာဖုိ႔ မရွိေတာ့ပါဘူး၊၊ သံသရာမွာလည္း မေကာင္းႏုိင္ဘူးေပါ့ ဒကာမၾကီး၊၊ ဒီအရည္အခ်င္းနဲ႔ ၿပည့္စုံတဲ့၊ ပိပိရိရိ ေနတတ္ ထုိင္တတ္ ေၿပာတတ္ ဆုိတတ္၊ လုပ္တတ္ ကိုင္တတ္သူကုိေတာ့ အမ်ားကပင္ ေလးစားရတဲ့ အတြက္ ဘ၀မွာ ခ်မ္းသာရေတာ့တာပါ၊၊

 ဒါေၾကာင့္ ဘုရားရွင္က ဟိရီ=ရွက္တတ္တာကို လူ႔ဘ၀အေရအခ်င္းတခုလုိ႔ ေဟာေတာ္မူပါတယ္၊၊
ၾသတၱပၸဆုိတာ မသင့္ေတာ္တဲ့ အလုပ္ကို လုပ္ရမွာ၊ မသင့္ေတာ္တဲ့ အေၿပာကို ေၿပာရမွာ၊ မသင့္ေတာ္တဲ့ ေနထုိင္နည္းနဲ႔ ေနရမွာကို ေၾကာက္တတ္တာကို ေခၚပါတယ္ ဒကာမၾကီး၊၊

ဒီကေန႔ေခတ္မွာ လူေတြဟာ ရုပ္၀တၳဳရဲ့ ဆြဲေဆာင္မႈကို မ်ားစြာခံၾကရပါတယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္လဲ လုိခ်င္တာရဖုိ႔ မလုပ္ရဲတာ၊ မေၿပာရဲဆုိတာ မရွိသေလာက္ပါပဲ၊၊ ဒါေပမဲ့ ေလာကနဲ႔ သံသရာဆုိတာကလဲ ဒီလုိလူမ်ဳိးေတြကို ၾကာရွည္မ်က္ႏွာသာ မေပးတတ္ပါဘူး၊၊

 စုိင္ေကာ္လုိ႔ ၿခဳံေပၚေရာက္တတ္ေပမဲ့ မၾကာခင္ ဒုကၡေတြ႔ရတတ္တာကို ငါးရာ့ ငါးဆယ္ဇာတ္ေတာ္ေတြမွာ ၾကည့္ၾကည့္၊ ၿမန္မာသမုိင္း ကမၻာ့သမုိင္းေတြမွာပဲ ၾကည့္ၾကည့္ ေတြ႔ရပါတယ္၊၊ တည္ၾကည္ ေၿဖာင့္မတ္စြာ လုပ္တတ္၊ ေၿပာတတ္၊ ေနတတ္ထုိင္တတ္တဲ့ သူေတြကိုေတာ့ နယ္ပယ္အသီးသီးက ခ်စ္ေၾကာက္ ရုိေသ၊ ေလးစားတဲ့အတြက္ ေအာင္ၿမင္ ၾကီးပြား ခ်မ္းသာရပါတယ္ ဒကာမၾကီး၊၊

 ဒါေၾကာင့္လည္း ၿမတ္စြာဘုရားရွင္က ၾသတၱပၸ=ေၾကာက္တတ္တာကို လူ႔ဘ၀အရည္အခ်င္းတခုလုိ႔ ေဟာေတာ္မူပါတယ္၊၊
ဒကာမၾကီး ေၿပာၿပလုိ႔ ဦးဇင္း သိရသေလာက္ဆုိရင္ ဒကာမၾကီးတို႔ ဘုိးစဥ္ေဘာင္ဆက္ ေဆြမ်ဳိးေတြဟာ ဒီအရည္အခ်င္း(၇)ရွိေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္၊၊

ဒကာမၾကီးတုိ႔ မိသားစုေတြ ဒီဘ၀မွာေရာ သံသရာမွာပါ မ်က္ႏွာလွၾကရမွာပါ၊၊ တရားေတာ္နဲ႔ ညီေနတာကို ေၿပာၿပတာပါ ဒကာမၾကီး၊၊ ဒီလုိမိသားစုမ်ဳိးနဲ႔ေတြ႔ခြင့္ရတာလဲ ဦးဇင္း ၀မ္းသာပါတယ္၊၊

ယႆ ဧေတ ဓနံ အတၳိ၊ ဣတၳိယာ ပုရသႆ ၀ါ၊၊
အဒလိေဒၵါတိ တံ အာဟု၊ အေမာဃံ တႆ ဇီ၀ိတံ၊၊

ဒီပါဠိဂါထာေလးက ဦးဇင္းေရးၿပခဲ့တာရဲ့ အခ်ဳပ္ပါ၊၊

 ၿမတ္စြာေဟာေတာ္မူတဲ့ အရည္အခ်င္း (၇)မ်ဳိးကို ပုိင္ဆုိင္ရရွိထားၾကတဲ့ မယ္ေတာ္ၾကီး ေဒၚခင္ေစာေရႊတုိ႔ မိသားစုမ်ား သက္ရွည္ က်န္းမာ၊ ခ်မ္းသာ ေဘးကင္းစြာၿဖင့္ သာသနာေတာ္အက်ဳိး တုိးၿပီးေဆာင္ရြက္၊ ကူညီအားေပးႏုိင္ေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းေပးရင္ မယ္ေတာ္ၾကီးရဲ့ ေမြးေန႔ဓမၼလက္ေဆာင္ စာတမ္းေလးကို အဆုံးသတ္လုိက္ပါတယ္၊၊

အရွင္ေက၀လ(အလင္းစက္)
 {မဟာ၀ိဇၨာ-သီရိလကၤာ}

အျပည့္အစံုသို႔....

ျပန္ေခါက္ထားပါ..