Saturday, May 28, 2011

ရင့္က်က္မႈႏွင့္ အက်ဳိးကိုၿပီးေစၿခင္း၊၊ ၊၊





လူတုိင္းလူတုိင္းသည္ အလုပ္ကိုယ္စီကို ၿပဳလုပ္ေနၾကသည္၊၊ အလုပ္လုပ္သူတုိင္း ေအာင္ၿမင္မႈကိုရရွိသည္ ဟုကား မဆုိသာေပ၊၊ ထုိသို႔ၿဖစ္ရၿခင္းတြင္ အေၾကာင္းမ်ားစြာရွိမည္ၿဖစ္သည္ကို သတိၿပဳရမည္၊၊

အလုပ္လုပ္သူတုိင္း ၾကီးပြားတုိးတက္ၾကမည္ဆုိလ်င္ ဘ၀တြင္ဆင္းရဲတြင္းနစ္ေနသူဟူ၍ရွိမည္ မဟုတ္ေခ်၊၊ လုံး၀ပ်င္းရိၿပီး ထုိင္ေနသူပင္လ်င္ သူႏွစ္သက္ရာအလုပ္တစ္ခုေတာ့ လုပ္ေနတတ္သည္ကို ေတြ႔ရသည္၊၊
သို႔ေသာ္ အလုပ္လုပ္တုိင္း၊ အလုပ္လုပ္သူတုိင္း ေအာင္ၿမင္မႈလမ္းေၾကာင္းေပၚ ေရာက္မလာတတ္သည္ကား အ့ံၾသဖြယ္တစ္ခုပင္ ၿဖစ္ေနသည္၊၊

စာေပႏွင့္ ထုိထုိပုဂၢဳိလ္ေက်ာ္မ်ား၏ အတၳဳပၸတၱိမ်ားကိုေလ့လာသၿဖင့္ သိရွိရေသာအေၾကာင္းတစ္ခုမွာ “ရင့္က်က္မႈမရွိဘဲ အလုပ္လုပ္လ်င္ ေအာင္ၿမင္မႈကို မရရွိႏုိင္”ဟူ၍ၿဖစ္သည္၊၊ ၿဖစ္ႏုိင္ေၿခမ်ားစြာရွိေသာ အဆုိၿဖစ္သည္၊၊ အလုပ္လုပ္ေနသူတုိင္း ရင့္က်က္သူမ်ား မဟုတ္ၾကသည္ကို သတိၿပဳမိၾကမည္ ၿဖစ္သည္၊၊

တခ်ဳိ႔တခ်ဳိ႔လူမ်ားသည္ အလုပ္ကိုစမ္းတ၀ါး၀ါးၿဖင့္ လုပ္ေနၾကသည္ကို ေတြ႔ရသည္၊ ရင့္က်က္မႈမပါေသာ ထုိသူတို႔၏ အလုပ္မ်ားသည္လည္း ေအာင္ၿမင္မႈပန္းတုိင္သုိ႔ဦးမတည္၊ ေခါင္းမေမာ့ဘဲ လြဲေခ်ာ္မႈမ်ားစြာၿဖင့္ အဆုံးသတ္ၾကရသည္၊၊ ထုိအခါစိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာ အင္အားမ်ားယုတ္ေလ်ာ့လာၿပီး လမ္းလြဲမ်ားကုိအသုံးၿပဳသည့္ အေၿခအေနသုိ႔ေရာက္ရသည္၊၊ ဤသို႔ၿဖင့္ အမွားမ်ားစြာကိုၿပဳလုပ္မိၿပီး ရုံးမထြက္ႏုိင္ ၿဖစ္ရၿပန္သည္၊၊

အလုပ္ႏွင့္ ရင့္က်က္မႈသည္ လူတုိင္းအတြက္ အလြန္အေရးပါေသာ လိုအပ္ခ်က္ၿဖစ္သည္၊၊ “အလုပ္ကုိ ရင့္က်က္မႈၿဖင့္ၿပဳလုပ္လ်င္ လိုခ်င္သည့္ပန္းတုိင္ကို ေသၿခာေပါက္ရရွိမည္ ၿဖစ္သည္၊၊” ေပါ့ေပါ့ရွပ္ရွပ္၊ မွန္းဆၿပီးလုပ္ရေသာအလုပ္သည္ ေအာင္ၿမင္မႈပန္းတုိင္သုိ႔ထက္ အမွားသုိ႔သာဦးတည္မည္ ၿဖစ္သည္၊၊

အႏွစ္ခ်ဳပ္ေသာ္ “ရင့္က်က္မႈၿဖင့္လုပ္ငန္းကို အေကာင္အထည္ေဖာ္လ်င္ ေအာင္ၿမင္ၿပီး၊ ရင့္က်က္မႈမရွိဘဲ အလုပ္ကိုေသြးတုိးစမ္းသည့္သေဘာၿဖင့္ အေကာင္အထည္ေဖာ္လ်င္ က်ရႈံးရမည္ဟူ၍ ၿဖစ္သည္၊၊”

လုိအပ္သည့္ရင့္က်က္မႈမရရွိေသးေသာ လူတုိ႔သည္ အလုပ္ေပါင္းမ်ားစြာကုိ ဟုိဟာေအာင္ၿမင္လိမ့္ႏုိးႏုိး၊ သည္ဟာေအာင္ၿမင္လိမ္ႏုိးႏုိးၿဖင့္ ဘယ္အရာကုိမွမဆုပ္ကိုင္မိဘဲ စိတ္ဓာတ္က်၊ ပ်က္စီးသြားသည္မ်ားလည္း ရွိသည္၊၊

ရင့္က်က္တည္ၿငိမ္ၿပီးေသာသူမ်ားမွာမူ “အမွန္တကယ္ မိမိလိုခ်င္သည့္အရာကို ေသၿခာခြဲၿခားနားလည္ၿပီး၊ ထုိအရာကိုပင္ မရမေနၾကဳိးစားသၿဖင့္ ေအာင္ၿမင္မႈကုိ ရရွိၾကရသည္၊၊” ရင့္က်က္မႈသည္ ပညာသင္ၾကားရာတြင္ ၿဖစ္ေစ၊ စီးပြားဥစၥာရွာေဖြရာတြင္ ၿဖစ္ေစ၊ အိမ္ေထာင္ေရးကုိ စီစဥ္ရာတြင္ ၿဖစ္ေစ၊ ေနရာတုိင္းတြင္ အေရးပါသည္၊၊

“ရင့္က်က္မႈကုိ အရြယ္ႏွင့္အမွ် ရလာတတ္သည္ဟုလည္းေကာင္း၊
ပညာတတ္ဘြဲ႔ရ၍ ရလာတတ္သည္ဟုလည္းေကာင္း၊
စီးပြားရွိလာၿပီးမွ ရလာတတ္သည္ဟုလည္းေကာင္း၊
ေနရာအေၿခတက်ရွိၿပီးမွ ရလာတတ္သည္ဟုလည္းေကာင္း၊
အေတြ႔အၾကဳံမ်ားမွ ရလာတတ္သည္ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊
ရာထူးအဆင့္ၾကီးမွ ရလာတတ္သည္ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ဆုိၾကသည္၊၊ “


သုိ႔ေသာ္ အရြယ္ၾကီးသူတုိင္း ရင့္က်က္သည္မဟုတ္၊ ပညာတတ္သူတုိင္း ရင့္က်က္မႈရွိသည္မဟုတ္၊ ခ်မ္းသာသူတုိင္း ရင့္က်က္သူမ်ားမဟုတ္၊ ေနရာအေၿခက်ၿပီးသူတုိင္း ရင့္က်က္သည္မဟုတ္၊ အေတြ႔ အၾကဳံမ်ားသူတုိင္း ရင့္က်က္ၾကသည္မဟုတ္၊ ရာထူးၾကီးသူတုိင္း ရင့္က်က္ၾကသည္ မဟုတ္သည္မ်ားကို စာဖတ္သူတုိ႔ သိၿပီးပင္ၿဖစ္ပါမည္၊၊

မရင့္က်က္၍ပင္ အရြယ္ၾကီးကာမွ ဆင္းရဲတြင္းနစ္ရသူမ်ား၊ ပညာတတ္လ်က္ ကိုယ္က်င့္တရားမဲ့ေနသူမ်ား၊ အေၿခတက်ေနရာမ်ားမွ လက္လႊတ္ရသူမ်ား၊ သခၤန္းစာေပါင္းမ်ားစြာရထားၿပီးလ်က္ ဆက္တုိက္အမွားကို က်ဴးလြန္ေနသူမ်ား၊ ရာထူးၾကီးၾကီးမွေနၿပီး ၿမဳပ္ကြယ္သူသြားရသူမ်ားကို ေတြ႔ေနရၿခင္းၿဖစ္သည္၊၊

ထုိသို႔ေသာအေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္“ရင့္က်က္မႈ”သည္ အလြန္အေရးပါေၾကာင္း ဆုိရၿခင္းၿဖစ္သည္၊၊ လူတြင္ ရင့္က်က္မႈအေၿခခုိင္ပါက အရြယ္ၾကီးလ်င္ ေလးစားခံရသည္၊ ပညာတတ္လ်င္ ဂုဏ္ရွိသည္၊ ေနရာအေၿခ
က်လ်င္ ဘ၀တင့္တယ္သည္၊ အေတြ႔အၾကဳံမ်ားလ်င္ အမ်ားအားကုိးမႈခံရသည္၊ ရာထူးၾကီးသူၿဖစ္လ်င္ သမာဓိရွိသည္၊ စသည္စသည္မ်ားမွာ ရင့္က်က္မႈစံမွ ေပါက္ဖြားလာရသည္မ်ား ၿဖစ္သည္၊၊

ရင့္က်က္မႈသာ အေၿခမခိုင္သူၿဖစ္ပါက အရြယ္၊ ပညာ၊ စီးပြား၊ ရာထူးမည္မွ်ၾကီးပြားေစကာမူ တစ္ေန႔တြင္အမွန္ ေလ်ာက်ရမည္ ၿဖစ္သည္၊၊

ကိုအလင္းစက္ေရ “စိတ္ထဲရွိသမွ် ေၿပာေနတတ္သူမ်ား၊ စိတ္ထင္ရာကို အထင္ရွိတုိင္း ၿပဳလုပ္တတ္သူမ်ား၊ စကားအရ အၾကီးအက်ယ္ေတြ ေၿပာေနသည့္တုိင္ ေနာက္ကြယ္ကေၾကာက္ေနတတ္သူမ်ားမွာ မရင့္က်က္
သူမ်ား ၿဖစ္တယ္ဗ်ာ၊၊”
ဤစာသားစုေလးမွာ အလင္းစက္၏သူငယ္ခ်င္း စာေပေဒါက္တာတစ္ဦးမွ မွတ္ခ်က္ၿပဳသည့္စာစုၿဖစ္သည္၊၊

ရင့္က်က္မႈသည္ ေလာကစီးပြားေရးႏွင့္၊ ဘ၀ရပ္တည္မႈတြင္မွ လုိအပ္သည္မဟုက္၊ ေလာကုတၱရာနယ္ပယ္ ၿဖစ္ေသာ ဓမၼကိုရွာေဖြရာတြင္လည္း မ်ားစြာလိုအပ္ေၾကာင္း စာေပအေထာက္အထားမ်ားက ဆုိပါသည္၊၊ ရင့္က်က္မႈမရေသးဘဲ တရားမည္မွ်အားထုတ္ေသာ္လည္း တရားထူးကိုမရရွိႏုိင္ေၾကာင္း “ေမဃိယ၀တၳဳ”တြင္ ေလ့လာရပါသည္၊၊

တေန႔ေသာအခါ “ေမဃိယ”အမည္ေခၚေသာ ရဟန္းတစ္ပါးသည္ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ႏွင့္ ဆြမ္းခံအတူၾကြရာမွ သရက္ဥယ်ာဥ္တစ္ခုကို လမ္းေဘးတြင္ေတြ႔ရသည္၊၊ သရက္ဥယ်ာဥ္ဟုဆုိေသာ္လည္း ပန္းမ်ဳိးစုံဖူးပြင့္ေနၿပီး၊ ေက်းငွက္တုိ႔၏ေတးသံ၊ စမ္းေခ်ာင္းေလး၏ေအးၿမမႈ၊ ပန္းအလွကိုခုံမင္သည့္ မိန္းမပ်ဳိေလးမ်ား၏ ခ်ဳိလြင္သည့္ရယ္ေမာသံေလးမ်ားၿဖင့္ ဥယ်ာဥ္ၾကီးသည္
အလြန္လွပၿပီး၊ သာယာေနသည့္အတြက္ ေမဃိယရဟန္းသည္ ထုိဥယ်ာဥ္အတြင္းတြင္ ေနထုိင္ၿပီးတရား အားထုတ္လိုစိတ္မ်ား ၿဖစ္ေပၚလာသည္၊၊

(မူရင္းဇာတ္လမ္းတြင္မူ ေမဃိယရဟန္းသည္ ထုိသရက္ဥယ်ာဥ္အတြင္းတြင္ ထုိေက်းငွက္၊ ထုိပန္း၊ထုိမိန္း
မလွေလးမ်ားႏွင့္အတူ ဘ၀ငါးရာတိတိ စမ္းေရအတူေသာက္၊ ပန္းေၾကြအတူေကာက္ၿပီး၊ ခ်စ္ၿခင္းဖြဲ႔သံစဥ္ ေတးအလွမ်ားကို စပ္ဆုိသီက်ဴးခဲ့သူၿဖစ္ေၾကာင္း ၿပဆုိထားပါေသးသည္၊၊)

ေမဃိယရဟန္းေတာ္ေလးကို ဗုဒၶရွင္ေတာ္မွ သရက္ဥယ်ာဥ္အတြင္း တရားအားမထုတ္ရန္ သုံးၾကိမ္တုိင္တား ၿမစ္ေသာ္လည္း နာခံမႈမရွိဘဲ ဥယ်ာဥ္အတြင္း၀င္ေရာက္ၿပီး စမ္းေခ်ာင္းေလး၏နံေဘးတြင္ အခ်ိန္အတန္အသင့္
ၾကာသည္အထိ တရားရႈမွတ္အားထုတ္ခဲ့သည္၊၊

တရားရႈမွတ္အားထုတ္ေနစဥ္အတြင္း ေမဃိယရဟန္းေတာ္ေလး၏စိတ္ထဲတြင္ ရာဂစိတ္မ်ား၊ ေဒါသစိတ္မ်ား၊ ေမာဟစိတ္မ်ား ထၾကြေသာင္းၾကမ္းလာခဲ့ပါသည္၊၊

အရွင္ေမဃိယသည္ “သရက္ဥယ်ာဥ္အတြင္း တရားအနည္းငယ္မွ်အားထုတ္ရႈမွတ္လိုက္လ်င္ သူသည္ဧကန္မုခ် တရားထူးမ်ားကိုရရွိမည္”ဟု ေမွ်ာ္မွန္းထားသူၿဖစ္သည္၊၊ ယၡဳအခါတရားထူးမ်ားကို မရရုံမွ်မက ရွိထားၿပီး “သမာဓိ”မ်ားပါေပ်ာက္ပ်က္ၿပီး အေတြးဆုိးအေတြးရုိင္းမ်ား ၀င္ေရာက္လာသည္ကို ေတြ႔ခဲ့ရေလသည္၊၊ ေမဃိယရဟန္းေတာ္ေလးသည္ မိမိကိုယ္မိမိမ်ားစြာအံ့ၾသမႈၿဖစ္ၿပီး၊ ဗုဒၶရွင္ေတာ္အထံသုိ႔ တစ္ဖန္ၿပန္လာခဲ့ရသည္၊၊

အရွင္ေမဃိယ၏ ၿဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ကုိ သိရွိၿပီးၿဖစ္ေသာ ဗုဒၶရွင္ေတာ္သည္ အရွင္ေမဃိယအား “လူသည္ ရင့္က်က္မႈမရွိေသးဘဲ၊ ဘယ္အရာကိုမွ မရရွိ၊ မေအာင္ၿမင္ႏုိင္၊၊”ဟု ဆုံးစကားေၿပာၾကား၊ သင္ၿပၿပီး၊ လူသား၏ဘ၀တြင္ ရင့္က်က္မႈသုိ႔ေရာက္ရွိႏုိင္သည့္ အေၾကာင္းငါးမ်ဳိးကုိ ညြန္ၿပခဲ့ပါသည္၊၊

လူတစ္ေယာက္ရင့္က်က္သူၿဖစ္ရန္ လိုအပ္ေသာအေၾကာင္း (၅)မ်ဳိး၊
(၁) သူငယ္ခ်င္းေကာင္း ရွိၿခင္း၊
(၂) ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းၿခင္း၊
(၃) စကားတည္တည္ တန္႔တန္႔ေၿပာဆုိတတ္ၿခင္း၊
(၄) လုံလရွိၿခင္း၊၊
(၅) ပညာတတ္ၿခင္း၊
တုိ႔ၿဖစ္ပါသည္၊၊

အထက္ပါ အဂၤါငါးရပ္ႏွင့္ၿပည့္စုံလ်င္ အသက္ငယ္သည္ ၾကီးသည္၊ ဘဲြ႔ဒီဂရီမ်ားမ်ားရွိသည္ မရွိသည္၊ ခ်မ္းသာသည္ ဆင္းရဲသည္၊ ေနရာအေၿခက်သည္ မက်သည္၊ အေတြ႔မၾကဳံမ်ားသည္ နည္းသည္၊ ရာထူး ၾကီးသည္ ငယ္သည္၊ မဓာနမဟုတ္ေတာ့ဘဲ စင္စစ္ရင့္က်က္သူ၊ တည္ၾကည္သူ၊ ေလးနက္သူၿဖစ္ လာရပါသည္၊၊ ထုိသူၿပဳလုပ္ေသာ လုပ္ငန္းသည္လည္း ေအာင္ၿမင္တုိးတက္ ၾကီးပြားရပါသည္၊၊

စာေပအေထာက္အထားမ်ား၊ ေအာင္ၿမင္တုိးတက္ၿပီးသူမ်ား၊ ဘ၀တြင္က်ရႈံးသြားၿပီးမ်ားစြာတုိ႔၏ သမုိင္းၿဖစ္ ရပ္အစုံကုိ ေလ့လာၾကည့္ၿခင္းအားၿဖင့္ ရင့္က်က္မႈမရွိေသးသည့္ စိတ္ဓာတ္ေရးရာၿဖင့္ ပညာေရးေအာင္ပန္း၊ စီးပြားေရးတက္လမ္း၊ အိမ္ေထာင္ေရးသာယာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကိုမရရွိႏုိင္ေၾကာင္းထင္ရွားၿပီး ၿဖစ္ပါသည္၊၊၊၊

ရင့္က်က္မႈသည္ အက်ဳိးၿပီးစီးမႈဟုေခၚတြင္ႏုိင္ေသာ အလုပ္ေအာင္ၿမင္မႈတြင္ မည္မွ်အေရးပါသည္ကုိ စာဖတ္သူ ဤမွ်ၿဖင့္သေဘာက်ႏုိင္ၿပီဟု ထင္ၿမင္မိပါသည္၊၊ စာဖတ္သူမ်ား ရင့္က်က္မႈၿဖင့္ သာယာလွပ၊ တုိးတက္ေသာဘ၀မ်ားစြာကို တည္ေဆာက္၊ ပုိင္ဆုိင္ႏုိင္ၾကပါေစေၾကာင္း အလင္းစက္အရွင္ ဆုေတာင္း ေမတၱာၿပဳရင္း စာတမ္းကုိ အဆုံးသတ္လုိက္ပါသည္၊၊

ေမတၱာၿဖင့္-
အရွင္ေက၀လ(အလင္းစက္)
မကုဋာရာမ ၿမန္မာေက်ာင္းတုိက္၊
ကိုလမ္ဘိုၿမဳိ့၊ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ၊၊

အျပည့္အစံုသို႔....

Tuesday, May 17, 2011

ေစတနာသည္ ကံ၊ ကံသည္လည္း ေစတနာ၊၊ ၊၊















“ေကာင္းမႈရွိသူသည္ လက္ရွိဘ၀တြင္ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးရ၏၊
တမလြန္ဘ၀တြင္လည္း ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးရ၏၊
‘ငါသည္ေကာင္းမႈကို ၿပဳၿပီးၿပီဟုေတြး၍ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးရ၏၊’
ေကာင္းမႈေၾကာင့္ မိမိဘ၀လွပသည္ကို ေတြ႔ရေသာအခါ ပို၍ပို၍ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးရ၏၊၊”

မဟာသကၠရာဇ္(၆၈)ခု၊ ကဆုန္လၿပည့္၊ ေသာၾကာေန႔တြင္ ဗုဒၶေလာင္းလ်ာဖြားၿမင္ေတာ္မူသည္၊ မဟာသကၠရာဇ္(၁၀၃)ခု ကဆုန္လၿပည့္၊ ဗုဒၶဟူးေန႔မွာပင္ ဘုရားၿဖစ္ေတာ္မူသည္၊ မဟာသကၠရာဇ္ (၁၄၈)ခု ကဆုန္လၿပည့္၊ အဂၤါေန႔တြင္ ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူသည္၊၊ ဤသုိ႔ထူးၿမတ္သည့္ ေန႔ၿဖစ္သည့္အတြက္ ကဆုန္လၿပည့္ေန႔ကုိ ဗုဒၶေန႔အၿဖစ္ကမၻာ့ကုလသမဂၢမွ တစ္ကမၻာလုံးရုံးပိတ္ရက္အၿဖစ္ သတ္မွတ္ေၾကၿငာထားပါသည္၊၊

ယေန႔သည္ ဗုဒၶဘာသာကုိ ကုိးကြယ္သည့္ကမၻာ့ႏိုင္ငံမ်ားစြာတြင္ ဗုဒၶဘာသာအထိမ္းအမွတ္ပြဲေတာ္ ၾကီးမ်ားကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး၊ ေစတနာပါပါ ၿပဳလုပ္ၾကသည့္ေန႔ ၿဖစ္ပါသည္၊၊ လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္ေပါင္း (၂၅၀၀)ေက်ာ္က ယေန႔တြင္ဗုဒၶေလာင္းလ်ာ သိဒၶတၱမင္းသားငယ္ေလးကို ဖခင္သုေဒၶါဒနမင္းႏွင့္ မိခင္မာယာေဒ၀ီတုိ႔မွ မီးရွဴးသန္႔စင္ဖြားၿမင္သည့္ ေန႔ၿမတ္ၿဖစ္သည္၊၊

သိဒၶတၳမင္းသားသည္ သက္ေတာ္(၂၉)ႏွစ္တြင္ ေတာထြက္ရဟန္းၿပဳၿပီး၊ ဒုကၠရစရိယအက်င့္ထူးမ်ားႏွင့္ မဇၥ်ိမပဋိပဒါက်င့္စဥ္မ်ားကို ေၿခာက္ႏွစ္တုိင္က်င့္ၾကံအားထုတ္၍၊ ယေန႔မွာပင္ ေလာကသုံးပါးတြင္ ဘုရားအၿဖစ္သို႔ ဆုိက္ေရာက္ခဲ့သည့္ေန႔လည္း ၿဖစ္ပါသည္၊၊

တဖန္ယေန႔မွာပင္ ဗုဒၶရွင္ေတာ္သည္ သက္ေတာ္(၈၀) ၀ါေတာ္(၄၅)၊ ဗုဒၶဘာသာဟု ယေန႔တြင္အမည္တြင္လာမည့္ ဘာသာၾကီးတစ္ခုကို ေအာင္ၿမင္စြာတည္ေထာင္ေတာ္မူအၿပီး၊ ဘ၀၏အဆုံးသတ္ပန္းတုိင္ ၿမတ္နိဗၺာန္သုိ႔၀င္စံေတာ္မူခဲ့သည့္ ေန႔ၿမတ္လည္းၿဖစ္ပါသည္၊၊ ဗုဒၶရွင္ေတာ္သည္ ယေန႔တြင္ဖြားၿမင္ခဲ့သည္၊ ဘုရားအၿဖစ္သို႔ေရာက္ခဲ့သည္၊ မဟာပရိနိဗၺာန္စံ၀င္ခဲ့သည့္ ေန႔ထူးေန႔ၿမတ္ၿဖစ္သည္၊၊

ယေန႔တြင္ ဗုဒၶဘာသာႏုိင္ငံတုိင္းတြင္ ဗုဒၶေန႔အခင္းအနားကို ႏုိင္ငံေတာ္အခန္းအနားမ်ားအၿဖစ္ ဘုရင္မ်ား၊ သမၼတမ်ား၊ အစုိးရမ်ားကိုယ္တုိင္တက္ေရာက္ က်င္းပၾကမည္ၿဖစ္ၿပီး၊ ႏုိင္ငံသူႏုိင္ငံသားမ်ားမွလည္း လမ္းေဘး၀ဲယာတစ္ေလ်ာက္တြင္ စတုဒိသာမ႑ပ္မ်ားေဆာက္ၿပီး၊ ထမင္း၊ မုန္႔၊ အေဖ်ာ္ ေရမ်ားႏွင့္၊ ဗုဒၶေန႔အထိမ္းမွတ္လက္ေဆာင္မ်ားကို ရႊင္လန္းၾကည္ၿဖဴ ေပးလွဴၾကသည္မ်ားမွာလည္း ၾကည္ႏူးမဆုံးဖြယ္ ၿဖစ္ရပါသည္၊၊

အရွင္တုိ႔ ၿပည္ေထာင္စုၿမန္မာႏုိင္ငံတြင္လည္း ဘုရားပုထုိးေက်ာင္းကန္မ်ားတြင္ သီတင္းသီလ ေဆာက္တည္သူ၊ အလွဴဒါနၿပဳၾကသူ၊ တရားနာၾကားသူ၊ ဓမၼစၾကာတရားေတာ္ကို ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္သူမ်ား၊ သက္ၾကီးရြယ္အုိမ်ားအား ၿပဳစုသူမ်ားၿဖင့္ ၿပည့္ႏွက္စည္ကားေနမည္ကို စိတ္မွန္းၿဖင့္လြမ္းရမိပါသည္၊၊

သီရိလကၤာႏုိင္ငံတြင္လည္း (May-17)ရက္၊ ကဆုန္လၿပည့္ေန႔ကို ေ၀ဆပ္ဗုဒၶေန႔အၿဖစ္ ပြဲေတာ္ၾကီးမ်ားကို ၿမိဳ့ရြာအႏွံ႔ေနရာတုိင္းတြင္ က်င္းပၾကၿပီး၊ လမ္းေဘးမ်ားတစ္ေလ်ာက္တြင္လည္း စတုဒိသာ မ႑ပ္ၾကီးမ်ား ေဆာက္လုပ္၍၊ ထမင္း၊ အေဖ်ာ္၊ မုန္႔ပဲသားေရစာႏွင့္ အထိမ္းအမွတ္လက္ေဆာင္ ပစၥည္းမ်ားကို လွဴဒါန္းေနၾကသည္ကို ၾကည္ႏူးဖြယ္ေတြ႔ၿမင္ေနရသည္၊၊

ဤေန႔ညတြင္ သီရိလကၤာဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔သည္ ဗုဒၶရွင္ေတာ္အား လ်ပ္စစ္မီးပန္းေရာင္စုံ ပန္းခ်ီကား ခ်ပ္ၾကီးမ်ားၿဖင့္ သီရိလကၤာရူပီး သန္းႏွင့္ခ်ီအကုန္အက်ခံ၍ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ၾကမည္ ၿဖစ္သည္၊၊ ဘာသာ ေရးဆုိင္ရာ ယဥ္ေက်းမႈအတီး၊ အက၊ ေဖ်ာ္ေၿဖတင္ဆက္မႈမ်ဳိးစုံၿဖင့္ ဘ၀အေမာမ်ားကို ေၿဖေဖ်ာက္ၾကမည့္ေန႔ ၿဖစ္ပါသည္၊၊

အလင္းစက္အရွင္ႏွင့္အတူ ေနာင္ေတာ္၊ ညီေတာ္(၂၅၀)ေက်ာ္တုိ႔ ေပ်ာ္ရႊင္မွီခိုၿပီး၊ ယေန႔ေခတ္အ တတ္ပညာရပ္ေပါင္းမ်ားစြာႏွင့္အတူ၊ ဗုဒၶစာေပမ်ားကို အဂၤလိပ္ဘာသာၿဖင့္ တကၠသိုလ္အသီးသီးတြင္ တက္ေရာက္သင္ၾကားလ်က္ရွိၾကေသာ သံဃာေတာ္အရွင္ၿမတ္တုိ႔အား၊ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ၊ မကုဋာရာ မၿမန္မာေက်ာင္းတုိက္ၾကီးတြင္၊ ေစတနာရွင္ ဘုန္းကံရွင္မ်ားၿဖစ္ၾကသည့္ အေမရီးကားႏုိင္ငံ၊ ဆန္ဖရန္စစ္စကိုၿမဳ့ိေတာ္မွ ဆရာေတာ္ဦးသီရိႏၵႏွင့္၊ တပည့္ဒါယကာ၊ ဒါယိကာမမ်ားမွ ေန႔ဆြမ္းဆက္ကပ္သည့္ ၿမင္ကြင္းမ်ားမွာလည္း ၾကည္ႏူးအားက်ဖြယ္အတိ ၿဖစ္ေနပါသည္၊၊

ဤေန႔ဆြမ္းကို ဆရာေတာ္ဦးသီရိႏၵႏွင့္ တပည့္ဒါယကာ၊ ဒါယိကာမမ်ားမွ အလင္းစက္အရွင္ထံသုိ႔ Western Union မွ ေငြသားေပးပို႔လွဴဒါန္းၿခင္းၿဖစ္ၿပီး၊ အလင္းစက္အရွင္ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းသံဃာေတာ္မ်ားမွ လုပ္အားေ၀ယ်ာ၀စၥဒါနအၿဖစ္ၿဖင့္ ခ်က္ပ်ဳတ္ဆြမ္းဆက္ကပ္ လွဴဒါန္းၾကၿခင္းၿဖစ္ပါသည္၊၊

ၿမန္မာလူမ်ဳိးနည္းပါးၿပီး၊ ၿမန္မာထမင္းစစ္စစ္ကို ဘုန္းေပးရန္ခက္ခဲသည့္ သီရိလကၤာႏိုင္ငံတြင္ သံဃာ ေတာ္မ်ားကိုယ္တုိင္ခ်က္ၿပဳပ္၍ ဆြမ္းဒါနၿပဳၾကရသည့္ၿမင္ကြင္းမ်ားကို အလင္းစက္စာဖတ္သူမ်ား ၾကည္ ႏူးပီတိၿဖစ္ေစရန္ မွတ္တမ္းဓာတ္ပုံမ်ားကို တင္ၿပေပးလုိက္ပါသည္၊၊

အလွဴရွင္ၿဖစ္ၾကသည့္ ဆရာေတာ္ဦးသီရိႏၵႏွင့္ တပည့္ဒါယကာ၊ ဒါယိကာမမ်ားမွာလည္း ဆြမ္းလွဴရေသာကုသိုလ္ေစတနာေၾကာင့္ အသက္ရွည္ၿခင္း၊ က်န္းမာၿခင္း၊ ခ်မ္းသာၿခင္း၊ အႏၱရာယ္ကင္းၿခင္း အက်ဳိးမ်ားႏွင့္အတူ၊ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို ရရွိၾကပါေစေၾကာင္း သံဃာေတာ္မ်ား၏ကိုယ္စား အလင္းစက္ အရွင္မွ ဆုေတာင္းေမတၱာပို႔သအပ္ပါသည္၊၊

ေ၀ယ်ာ၀စၥအလွဴရွင္ သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ ၾကြေရာက္ၿပီး ဆြမ္းဒါနကို ခ်ီးေၿမွာက္ၾကသည့္ သံဃာေတာ္မ်ားမွာလည္း အလိုရွိသည့္အတတ္ပညာပန္းတုိင္မ်ားသို႔ ယေန႔လွဴဒါန္းသည့္ ဆြမ္းကိုဘုန္းေပးၿပီး ရရွိၾကပါေစေၾကာင္း အလွဴရွင္မ်ား၏ကိုယ္စား ဘုရားတပည့္ေတာ္မွ ဆုေတာင္းေပးရပါသည္၊၊


ေမတၱာၿဖင့္--
အရွင္ေက၀လ(အလင္းစက္)
မကုဋာရာမၿမန္မာေက်ာင္းတုိက္၊
ကိုလမ္ဘုိၿမဳိ႔၊ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ၊၊

အျပည့္အစံုသို႔....

Sunday, May 8, 2011

ေလာကဓံႏွင့္ လူသား၊၊ ၊၊





စာေပတြင္ “ေလာကဓံ”ရွိ၍သာ “လူသား”သည္ ၿဖစ္ေပၚလာရေၾကာင္း တင္ၿပထားသကဲ့သုိ႔၊ လူသားရွိ၍သာ ေလာကဓံမ်ား ေပၚေပါက္လာရသည္ဟုလည္း ဆုိၿပန္သည္၊၊ မည္သို႔ဆုိေစ လူသားႏွင့္ေလာကဓံသည္ အဆက္အစပ္တစ္ခု ၿဖစ္ေလသည္၊၊

ေလာကဓံႏွင့္ကင္းေသာ လူသားဟူ၍ၿဖစ္ေစ၊ လူသားႏွင့္ကင္းေသာ ေလာကဓံဟူ၍ၿဖစ္ေစ ရွိႏိုင္မည္ မဟုက္ေခ်၊၊ ေန၏အလင္းေရာင္ေအာက္တြင္ အရိပ္တစ္စုံတရာကို ၿမင္ေတြ႔ရသည္မွာ ထုိအရိပ္၏
အထည္ၿဒပ္တည္ရွိေန၍သာၿဖစ္ေၾကာင္း ထင္ရွားသည္၊၊

ေလာကဓံႏွင့္ လူသားသည္လည္း ေနေရာင္တြင္ၿဖစ္ေပၚေသာ အရိပ္ႏွင့္ၿဒပ္ပမာၿဖစ္သည္၊၊ ၿဒပ္မရွိဘဲ အရိပ္မေပၚႏုိင္သကဲ့သို႔ အရိပ္ေပၚေနၿခင္းသည္ အထည္ၿဒပ္တည္ရွိေနၿခင္းေၾကာင့္ ၿဖစ္ရသည္၊၊

ေနေရာင္၏ေအာက္တြင္ အရိပ္ထင္ရာ၌ ၿဒပ္ရွိ၍၊ ၿဒပ္ရွိၿခင္းေၾကာင့္အရိပ္ထင္ရသည္ဟု ပုံေသမမွတ္ယူႏုိင္၊ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ေနေရာင္မရွိဘဲလည္း ၿဒပ္မွအရိပ္ကို မရရွိႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ၿဖစ္သည္၊၊

ဤသို႔ဆုိေသာ္ ေနေရာင္၊ ၿဒပ္၊ အရိပ္တုိ႔သည္ “အညမည”သေဘာအားၿဖင့္ ဆက္စပ္ေနသည့္ အရည္အေသြး မ်ား ၿဖစ္ၾကေလသည္၊၊ လူသားဟူ၍ ကမၻာေလာကအတြင္း ၿဖစ္ေပၚလာေသာေၾကာင့္ ေလာကဓံဟူသည့္ အရိပ္ ထင္ေပၚလာရသည္၊၊

သုိ႔ေသာ္ လူသားေပၚေပါက္မႈသက္သက္ၿဖင့္လည္း ေလာကဓံသည္ ၿဖစ္ေပၚေရာက္ရွိမလာတတ္ၿပန္၊ ေလာကဓံမ်ား လူသားထံသို႔ေရာက္လာေစရန္ ထူးၿခားသည့္လူသား၏ အၿပဳအမူမ်ားလည္း လိုအပ္ လာၿပန္သည္၊၊

ဤအၿပဳအမူမ်ားအေပၚတည္မွီ၍ အေကာင္းႏွင့္အဆုိးေလာကဓံမ်ား လူသားထံေရာက္ရွိလာသည္ကုိ သဘာ၀သက္ေသမ်ားက ေဖာ္ညႊန္းလ်က္ရွိေလသည္၊၊ လူသားတုိ႔၏ ဘ၀တစ္သက္တာတြင္ မလြဲမေသြၾကဳံ ေတြ႔ရမည့္ “ေလာကဓံရွစ္မ်ဳိး”ကို စာေပတြင္ေဖာ္ၿပထားသည္၊၊

ေလာကဓံအေၾကာင္းကို လူတုိင္းပါးစပ္ဖ်ားတြင္ ေနစဥ္လုိလုိေၿပာတတ္ၾကသည္၊၊ ေလာကဓံရွစ္မ်ဳိးကို မည္သူက ေဖာ္ထုတ္ၿပသခဲ့သည္၊ မည္သည့္က်မ္းတြင္ အေသးစိတ္ေလ့လာရရွိႏုိင္သည္ကို သိသူနည္းပါးမည္ဟု ထင္မိပါသည္၊၊

ေလာကဓံကုိ စာလုံးၿဖင့္ေရးသားသည့္အခါ “ေလာကဓမ္”ဟုၿဖစ္ေစ၊ “ေလာကဓံ”ဟုၿဖစ္ေစ ေရးသားႏုိင္
ပါသည္၊၊ “ေလာကဒဏ္”ဟု မေရးသားႏုိင္ပါ၊၊ အေၾကာင္းမွာ “ေလာကဓံ”စကားလုံးသည္ “ေလာကဓမၼ”
ဟူသည့္ ပါဠိေ၀ါဟာရမွဆင္းသက္လာသည့္ ပါဠိသက္ၿမန္မာ စကားလုံးၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ ၿဖစ္ပါသည္၊၊

“ေလာကဒဏ္”ဆုိသည္မွာ ေလာကၾကီးက လူသားတုိ႔ကိုေပးေသာ ၿပစ္ဒဏ္မ်ားၿဖစ္သည္ဟု ေရးသားထားေသာ စာအုပ္ႏွင့္အေရးအသားမ်ားကိုလည္း ေတြ႔ရဘူးပါသည္၊၊ လုံး၀မွားယြင္းသည့္ အေရးအသား ၿဖစ္ပါသည္၊၊ ဤသို႔ေရးသားၿခင္းမွာ မူလ “ေလာကဓံ”ေ၀ါဟာရကုိ “ေလာကဒဏ္”ဟု မွားယြင္းေရးသားရာက ၿဖစ္ေလာက္မည္ထင္သည့္ အနက္အဓိပၸါယ္ကို ေရးသားလိုက္ရာက စာေပ အမွားတစ္ခုကို က်ဴးလြန္လိုက္မိၿခင္းၿဖစ္တန္သည္၊၊

ေလာကဓံရွစ္မ်ဳိးကို ဗုဒၶရွင္ေတာ္သည္ ပထမေလာကဓမၼသုတ္၊ ဒုတိယေလာကဓမၼသုတ္ဟု သုတ္ႏွစ္မ်ဳိးခြဲၿခား၍၊ အဂၤုတၱရနိကာယ္ပါဠိေတာ္တြင္ အေသးစိတ္သင္ၾကား၊ ေဟာေၿပာထားပါသည္၊၊ ေလာကဓံရွစ္မ်ဳိးကို သာဓကပုံၿပင္မ်ားစြာၿဖင့္ သင္ၿပထားသည့္ အၿခားပါဠိစာေပမ်ားစြာလည္း ရွိပါေသးသည္၊၊

ေလာကဓမၼ=ေလာကဓံဟူသည္မွာ ေလာကတြင္ၿဖစ္ေပၚေလ့ရွိသည့္ အေၿခအေနရွစ္မ်ဳိး၊ ေလာကတြင္ ၾကဳံေတြ႔ရမည့္ အေၿခအေနရွစ္မ်ဳိးဟု အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆုိ ရပါမည္၊၊ ေလာကထဲတြင္ လူသားဟူ၍ ေမြးဖြားလာသူတုိင္း ေလာကဓံရွစ္မ်ဳိးလုံးကိုၿဖစ္ေစ၊ တစ္မ်ဳိး၊ ႏွစ္မ်ဳိး၊ သုံးမ်ဳိးကိုၿဖစ္ေစ၊ ဧကန္ၾကဳံေတြ႔ရမည္ ၿဖစ္ပါသည္၊၊

ေလာကဓံရွစ္မ်ဳိးတြင္ မည္သည့္ေလာကဓံက အေကာင္း၊ မည္သည့္ေလာကဓံကအဆုိးဟူ၍ ပုံေသ
သတ္မွတ္၍ မရႏုိင္ပါ၊၊ လူသား၏ ေလာကဓံကိုခံယူပုံစိတ္အေၿခအေနေပၚတြင္မူတည္၍ ေလာကဓံအဆုိးႏွင့္ အေကာင္းဟူ၍ ၿဖစ္ေပၚလာရသည္၊၊

ေလာကဓမၼ=ေလာကဓံရွစ္မ်ဳိး-
(၁) ရရွိမႈ၊
(၂) မရရွိမႈ၊
(၃) အသိုင္းအ၀ုိင္းရွိမႈ၊
(၄) အထီးက်န္ဆန္မႈ၊
(၅) ခ်ီးမႊန္းခံရမႈ၊
(၆) ၿပစ္တင္၊ ကဲ့ရဲ့ခံရမႈ၊
(၇) ခ်မ္းသာမႈ၊
(၈) ဆင္းရဲမႈ၊ တုိ႔ၿဖစ္ပါသည္၊၊

“ရရွိမႈ”
ရရွိမႈဟုဆုိရာတြင္ လူသား၏ဘ၀တြင္ လုိခ်င္သည္မ်ား၊ လုိအပ္သည္မ်ား အလြယ္တကူ ရွာေဖြရရွိမႈကို ဆုိလိုပါသည္၊၊ စီးပြားဥစၥာႏွင့္၊ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ အိမ္ေထာင္မႈဘ၀ သာယာစိုေၿပေရးတုိ႔ ပါ၀င္ပါသည္၊၊

“မရရွိမႈ”
ရရွိမႈ၏ဆန္႔က်င္ဘက္သည္ မရရွိမႈၿဖစ္ပါသည္၊၊ လူတို႔၏ဘ၀တြင္ လိုအပ္သည္မ်ား လုိခ်င္သည္မ်ားမွာ တခါတရံအလြယ္တကူ ရွာေဖြမရရွိသည့္အခါမ်ားလည္း ရွိေနတတ္ပါသည္၊၊ စီးပြားဥစၥာႏွင့္၊က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊အိမ္ေထာင္မႈဘ၀သာယာစုိေၿပေရးတုိ႔ပင္ ၿဖစ္ပါသည္၊၊

ဤသို႔ၿဖစ္ရသည္မွာ ေလာကၾကီးၿဖစ္ေစ၊ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကၿဖစ္ေစ ၿပစ္ဒဏ္ေပးသည္မဟုက္ဘဲ၊ ေလာကအတြင္း ၿဖစ္ေလ့ရွိသည့္အေၿခအေနတစ္ရပ္အေနၿဖင့္ မွတ္ယူရမည္ၿဖစ္ပါသည္၊၊

“အသုိင္းအ၀ုိင္းရရွိမႈ”
ခ်စ္သူ၊ ခင္သူ၊ မိတ္ေဆြ၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ားစြာႏွင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ရယ္ေမာ ေနထုိင္ခြင့္ရသည္ကို အသိုင္းအ၀ိုင္းရရွိမႈ ေလာကဓံဟု ေခၚပါသည္၊၊ ဤသို႔အသိုင္း၀ုိင္းေကာင္းကို ရရွိသည့္အတြက္ ကူညီသူ၊ အားေပးသူ၊ ခ်စ္ခင္ယုသူ၊ ေထာက္ပံ့ေဖးမသူမ်ားသၿဖင့္ ဘ၀သည္ ခ်မ္းေၿမ့ဖြယ္ သာယာစိုေၿပရေတာ့သည္၊၊

ထေနာင္းပင္ရိပ္တြင္ ထန္းလ်က္ခဲကို ေရေႏြးၾကမ္းႏွင့္ ခဲစားေနရသည့္တုိင္ ခ်စ္သူ၊ ခင္သူ၊ မိတ္ေတြ၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ေထြေထြလီလီ အႏွီႏီွၿဖင့္စကားေဖာင္ဖြဲ႔ရင္း စားေသာက္ရၿဖင့္ နတ္ဘုံနတ္နန္းတမွ် သာယာေပ်ာ္ရႊင္ရတတ္သည္ကို သိရသည္၊၊

လူသားသည္ ပင္လယ္ႏွင့္ ကႏၱာရမ်ားတြင္ ၿဖစ္ေပၚေလ့ရွိေသာ ကြ်မ္းတစ္ခု မဟုက္ေၾကာင္း Man is not Island.ဟု ပညာရွင္တုိ႔ဆုိခဲ့ၾကသည္၊၊ ကမၻာေပၚတြင္ လူသန္းေပါင္း ခုႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္မွ်ရွိေနေသာ္လည္း၊ မိမိႏွင့္ အေတြးအေခၚတူသူ၊ ႏွစ္သက္မႈတူသူ၊ ရည္ရြယ္ခ်က္တူသူ၊ မိမိကိုႏွစ္သက္သူ၊ မိမိကႏွစ္သက္သူမရွိသည္ကို အသုိင္းအ၀ုိင္းမရွိမႈေလာကဓံဟု ေခၚရပါသည္၊၊

ဤအေၿခအေနတြင္ လူသားသည္အ၀ုိင္းအ၀ုိင္းကို ရွာေဖြမရရွိေတာ့ဘဲ ၿဖစ္ရေတာ့သည္၊၊ မိတ္ေဆြ၊ သူငယ္ခ်င္း၊ ခ်စ္သူ၊ ခင္သူမွကင္းဆိတ္သည့္ဘ၀တြင္ ၿပင္းရိ၊ၿငီးေငြ႔ဖြယ္ရပ္တည္ရေတာ့သည္၊၊ စီးပြားဥစၥာႏွင့္၊ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရးအဆင္ေၿပသည့္တုိင္ မိတ္ေဆြအသိုင္းအ၀ုိင္း၊ ခ်စ္သူ၊ ခင္သူ၊ ခံစားခ်က္ကို မွ်ေ၀မည့္သူမရွိဘဲ ရပ္တည္ရသည့္ အေၿခအေနတြင္ ဘ၀သည္သာယာဖြယ္ မၿဖစ္ေတာ့ေပ၊၊

အသိုင္းအ၀ိုင္းမရွိမႈေလာကဓံကို ရင္ဆုိင္ရၿပီဆိုလ်င္ လူသားသည္ ေရႊဘုံေပၚတြင္ ေရႊအသီးမ်ားကို စားသုံး ေနရသည့္တုိင္ အရသာကိုရွာေဖြေတြ႔ရွိလိမ့္မည္ မဟုက္ပါေခ်၊၊

“ၿပစ္တင္ေ၀ဖန္ခံရမႈ”
လူသားသည္ ရပ္တည္မႈတစ္ခုအတြက္ ဥစၥာပစၥည္းကို ရွာေဖြရသည္၊၊ အတတ္ပညာကုိ သင္ယူရသည္၊ က်န္းမာေရးကုိ ေဆာက္တည္ရသည္၊ အိမ္ေထာင္မႈဘ၀ကုိ ထူေထာင္ရသည္၊၊ ဤေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားမွာ စကားလုံးေ၀ါဟာရအားၿဖင့္ မမ်ားလွေသာ္လည္း လက္ေတြ႔အေကာင္ အထည္ေဖာ္ရာတြင္ လြယ္ကူေသာတာ၀န္မ်ား မဟုက္ေခ်၊၊

မိမိဘ၀ရပ္တည္မႈအတြက္ မိမိၾကဳိးစားေနစဥ္အတြင္း လူသားသည္ ပတ္၀န္းက်င္၏ ၿပစ္တင္ေ၀ဖန္၊ ကဲ့ရဲ့မႈမ်ားကို မေရွာင္မလႊဲသာ ေတြ႔ၾကဳံၾကရသည္၊၊ ၿပစ္တင္မႈေ၀ဖန္ခံရမႈေလာကဓံဟု စာေပကဆုိပါသည္၊၊ “ေလာကတြင္ ကဲ့ရဲ့ၿပစ္တင္ေ၀ဖန္ခံရမႈမွ လြတ္သူမရွိ”ေၾကာင္း ဗုဒၶရွင္ေတာ္ကိုယ္တုိင္ ဆုံးမထားပါသည္၊၊

မ်ားစြာေသာလူတုိ႔သည္ အၿခားသူ၏အၿပစ္ကို အခ်ိန္ယူ၍ ၿမိန္ေရ ယွက္ေရေၿပာဆုိ ေနတတ္ၾကသည္မွာ ထူးဆန္းသည့္ လုပ္ရပ္ၿဖစ္သည္၊၊ ကဲ့ေ၀ဖန္ခံရသူသည္ မိမိမွာ တကယ္အၿပစ္ေၿပာဖြယ္ရွိေနပါက ၿပဳၿပင္သင့္ၿပီး၊ အကယ္၍ အမွားတစ္စုံတရာမရွိက မိမိကိုအမ်ားက စိတ္၀င္တစားရွိ၍သာ သူတို႔၏ တန္ဖုိးရွိေသာ အခ်ိန္မ်ားထဲမွ အခ်ိန္တစ္ခုကိုယူ၍ မိမိအေၾကာင္းကို ေၿပာဆုိေနၾကသည္ဟု ၀မ္းေၿမာက္သင့္လွသည္၊၊

လူတုိ႔၏သဘာ၀မွာ သူတို႔အေလးမထားေသာ၊ စိတ္မ၀င္စားေသာအေၾကာင္းအရာကို အခ်ိန္ယူေၿပာ ဆုိတတ္သည့္ သဘာ၀မရွိၾကရကား၊ မိမိအေၾကာင္းကို အဆုိးဘက္မွၿဖစ္ေစကာမူ ေၿပာဆုိေနဦးေတာ့ မိမိသည္လူအမ်ား၏ စိတ္၀င္စားမႈ၊ အေလးထားမႈကို ရရွိေနၿပီဟု သတ္မွတ္ႏုိင္ၿပီ ၿဖစ္သည္၊၊

“ထင္ရွားသူတုိင္း၊ ေပၚလြင္သူတုိင္း၊ နာမည္ရသူတုိင္း၊ ေအာင္ၿမင္သူတုိင္း၊ ခ်မ္းသာသူတုိင္းသည္ အမ်ား၏ပါးစပ္ဖ်ား၊ အသဲႏွလုံးၾကားတြင္ အဆုိးဘက္မွေရာ အေကာင္းဘက္မွပါ ေၿပာဆုိ၍အရသာရွိဖြယ္ ကိတ္မုန္႔တစ္လုံးၿဖစ္ေနသည္ကို ဂုဏ္ယူရမည္”ဟု ေဒးကာနယ္ဂီ၏ မိတၱဗလဋီကာတြင္ ေဖာ္ၿပထားသည္၊၊

သုိ႔ေသာ္“မိမိမွာ တကယ္အမွားရွိ၍ ၿပစ္တင္ေၿပာဆုိလာလ်င္မူကား ထုိသူကိုေရႊးအုိးကို ေဖာ္ေဆာင္ေပးေသာ သူကဲ့သုိ႔သေဘာထားၿပီး ဆရာတင္ရမည္”ဟု ဗုဒၶရွင္ေတာ္က ညြန္ၾကားပါသည္၊၊

“ခ်ီးမႊန္းေထာပနာၿပဳခံရမႈ”
လူသည္ မိမိ၏ရပ္တည္မႈအလုပ္ကို ပုံမွန္လုပ္ေနသည္ၿဖစ္ေသာ္လည္း ပတ္၀န္းက်င္မွ အလိုမက်သည့္ အခါတြင္ ကဲ့ရဲ့ၿပစ္တင္တတ္ၾကၿပီး၊ သေဘာေတြ႔သည့္အခါတြင္လည္း ခ်ီးမႊန္းေၿပာဆုိတတ္ၾက ၿပန္သည္၊၊ ဤသည္ကို ခ်ီးမြန္းခံရမႈေလာကဓံဟု ေခၚပါသည္၊၊ အမွန္မွာ မိမိကို္ယ္တုိင္သည္ ပတ္၀န္းက်င္၏ ခ်ီးမႊန္းမႈ၊ ကဲ့ရဲ့မႈကိုလက္ခံရယူရန္တမင္ ၿပဳလုပ္ေနသည္မဟုက္သည္ကုိ သိရွိၿပီးၿဖစ္သည္၊၊

ထုိ႔ေၾကာင့္ လူသားသည္ မိမိကိုပတ္၀န္းက်င္က ခ်ီးမႊန္းသည္ၿဖစ္ေစ၊ ကဲ့ရဲ့သည္ၿဖစ္ေစ၊ သတိထား ဆင္ၿခင္သင့္သည္ကလြဲၿပီး မ်ားစြာအာရုံၿပဳ၊ ဂရုထားေနရင္ မလုိအပ္ေခ်၊၊ ဗုဒၶႏွင့္ အၿခားေသာႏိုင္ငံအာ ဇာနည္မ်ားစြာတုိ႔မွာ လူသားတစ္ရပ္လုံးအတြက္ အနင့္နာခံ ေကာင္းက်ဳိးၿပဳၾကသူမ်ားၿဖစ္သည္ကို သိရွိၾကသည္၊၊ သို႔ေသာ္ အၿပစ္ၿမင္စိတ္အားၾကီးေသာသူမ်ားမွာ အလြတ္ေပးသည္မရွိဘဲ အၿပစ္ဆုိၾကေသးသည္ကို ေတြ႔ရမည္ၿဖစ္သည္၊၊

ထုိ႔ေၾကာင့္ ၿပစ္တင္ေ၀ဖန္မႈေလာကဓံကုိခံရသည့္အခါ စာဖတ္သူအေနၿဖင့္ ေလာက၏သဘာ၀တစ္ခု အေနၿဖင့္သာ လက္ခံသင့္ၿပီး၊ မ်ားစြာမတုန္လႈပ္သင့္ေပ၊၊ မဂၤလသုတ္တြင္ “ေလာကဓံရွစ္မ်ဳိးေၾကာင့္ မတုန္၊ မလႈပ္ေနႏုိင္ၿခင္းကို မဂၤလာတစ္ခု၊ ေကာင္းၿခင္းတစ္ခု”ဟု ဆုိထားပါသည္၊၊ ဆုိလိုသည္မွာ ေလာကဓံကုိ ရင္ဆုိင္ရဲၿခင္းကို မဂၤလာဟုဆုိလိုၿခင္း ၿဖစ္ပါသည္၊၊ စာေရးသူအေနၿဖင့္မူ “ေလာကဓံကို ရင္ဆုိင္ရဲၿခင္း၊ ၾကဳံေတြ႔လာရသမွ်ေလာကဓံမ်ားေၾကာင့္ မတုန္၊ မလႈပ္ခိုင္ခုိင္မာမာ ရပ္တည္ႏိုင္ၿခင္းကို သတၱိရွိၿခင္း”ဟု ၿမင္မိပါသည္၊၊

“ခ်မ္းသာမႈ”
လူ႔ေလာကတြင္ ခ်မ္းသာမႈပုံစံ (၄)မ်ဳိးရွိေၾကာင္း ပါဠိစာေပတြင္ ေလ့လာရသည္၊၊ ခ်မ္းသာမႈသည္လည္း ေလာကတြင္ၾကဳံရတတ္သည့္ ေလာကဓံတစ္ခုမွ်သာ ၿဖစ္သည္၊၊ အၿခားေလာကဓံမ်ားႏွင့္ မကြာၿခားသည့္ အေၿခအေနတစ္ရပ္ပင္ ၿဖစ္ပါသည္၊၊

(၁) ဥစၥာပစၥည္းရွိ၍ ခ်မ္းသာမႈ၊
(၂) အသုံးၿပဳခြင့္ရသၿဖင့္ ခ်မ္းသာမႈ၊
(၃) အေၾကြးကင္းသၿဖင့္ ခ်မ္းသာမႈ၊
(၄) ဘ၀တြင္အၿပစ္ကင္းသၿဖင့္ ခ်မ္းသာမႈတုိ႔ ၿဖစ္သည္၊၊

“ဆင္းရဲမႈ”
ေလာကဓံရွစ္မ်ဳိးတြင္ ေနာက္ဆုံးေဖာ္ၿပထားသည့္ ေလာကဓံသည္ “ဆင္းရဲမႈေလာကဓံ”ၿဖစ္သည္၊၊ ဤေလာကဓံကို အဆုိး၀ါးဆုံးေလာကဓံၿဖစ္သၿဖင့္ ေနာက္ဆုံးမွေဖာ္ၿပသည္ဟု မမွတ္ယူႏုိင္ေခ်၊၊
ဆင္းရဲမႈေလာကဓံသည္လည္း အၿခားေလာကဓံမ်ားနည္းတူ ေလာကတြင္ေတြ႔ၾကဳံရတတ္သည့္ အေၿခ
အေနတစ္ခုမွ် ၿဖစ္သည္၊ ထုိ႔ထက္ဘာမွ် ထူးၿခားသည္မဟုက္ပါ၊၊

ေလာကဓံရွစ္မ်ဳိးကို သရုပ္အားၿဖင့္တင္ၿပခဲ့ၿပီ ၿဖစ္ပါသည္၊၊ ယၡဳအခါ ေလာကဓံမ်ားေပၚ သေဘာထားပုံမ်ားကို တင္ၿပမည္ၿဖစ္ပါသည္၊၊ ေလာကဓံရွစ္မ်ဳိးတြင္ မည္သည့္ေလာကဓံသည္ အဆုိးၿဖစ္သည္ဟု ပုံေသမမွတ္ရေၾကာင္းအထက္တြင္ ေဖာ္ၿပခဲ့ၿပီၿဖစ္သည္၊၊

မွန္သည္၊၊ လူသား၏ စိတ္ထားအေပၚတြင္မူတည္၍ ေလာကဓံ၏ဖိအားသည္ သက္ေရာက္ပါသည္၊ ဆုိလုိသည္မွာ ေလာကဓံရွစ္မ်ဳိးကို ဘာသာမ်ားစြာ၏ ဘုရားမ်ားစြာႏွင့္အတူ၊ ဘုရင္မ်ားေရာ၊ အစိုးရမ်ား၊ လူမ်ား၊ ဘာသာအသီးသီးမွ သံဃာမ်ားပါ မလြဲမေသြေတြ႔ၾကဳံၾကရသည္၊၊

မိမိသည္စိတ္စြမ္းအား ေပ်ာ့ညံ့သူၿဖစ္လ်င္ ေလာကဓံ၏ဖိအားသည္ မိမိအေပၚမ်ားစြာ သက္ေရာက္တတ္ၿပီး၊ မိမိကအင္အားရွိသူ၊ စိတ္စြမ္းအားရွိသူ၊ သတၱိႏွင့္ၿပည့္စုံသူၿဖစ္လ်င္ ေလာကဓံသည္ တစ္စုံတရာဖိအားကို ေပးႏုိင္မည္မဟုက္ေၾကာင္း မွတ္ယူရမည္၊၊

ေလာကဓံမ်ားတြင္ သာယာဖြယ္ေလာကဓံႏွင့္ မႏွစ္ၿမဳိ့ဖြယ္ေလာကဓံႏွစ္မ်ဳိးေရာေနသည္ကို သတိၿပဳမိမည္ ၿဖစ္သည္၊၊ သတိၿပဳဖြယ္အေနၿဖင့္ သာယာဖြယ္ေလာကဓံကုိ သာယာလြန္းသူ၊ မႏွစ္ၿမဳိ႔ဖြယ္ေလာကဓံကုိ မုန္းတီးလြန္းသူမ်ားသည္ စိတ္အားသတၱိနည္းသူမ်ားၿဖစ္ၿပီး၊ ေသၿခာေပါက္ ထုိသူမ်ားကို ေလာကဓံက နင္းေၿခတတ္သည္ကို သတိၿပဳရပါမည္၊၊

မိမိထံေရာက္ရွိလာသည့္ သာယာဖြယ္ေလာကဓံကုိၿဖစ္ေစ၊ မႏွစ္ၿမဳိ႔ဖြယ္ေလာကဓံကိုၿဖစ္ေစ စိတ္ဓာတ္ ခုိင္ခုိင္၊ တည္ၾကည္စြာၿဖင့္ ထိမ္းမတ္တတ္သူကို ေလာကဓံမ်ားက ဖိစီးႏွိပ္စက္ကလူ မၿပဳႏုိင္သည္ကုိ စာေပသာဓက၊ လက္ေတြ႔ဘ၀သာဓကမ်ားစြာတြင္ ေတြ႔ရွိႏုိင္သည္၊၊ ပညာရွိတုိ႔ကမူ “ေလာကဓံဟူသည္ လူသားကို ေရႊစစ္ မစစ္ေပတင္သကဲ့သုိ႔၊ လူသား၏စိတ္ဓာတ္မည္မွ် ခိုင္မာသည္ကို စမ္းသတ္သည့္၊ စစ္ေဆးသည့္မွတ္ေက်ာက္” မ်ားအၿဖစ္ ေရးသားၾကသည္၊၊

“ေရႊစစ္လ်င္ ေပတင္ခံႏုိင္သည္၊ ေရႊမစစ္လ်င္ ေပေပၚတြင္ ကြဲရသည္၊၊ စိတ္ဓာတ္သတၱိအားမေကာင္းလ်င္ ေလာကဓံႏွင့္ေတြ႔ေသာအခါ ကြဲသည္၊ စိတ္ဓာတ္သတၱိအားေကာင္းလ်င္ ေလာကဓံမ်ားကလူသားကုိ ပို၍ထူးခြ်န္ေၿပာင္ေၿမာက္ေအာင္ ေၿမေတာင္ေၿမွာက္ေပးသည္”ဟု အဆုံးစြန္ဆုိလိုပါသည္၊၊

“ေလာကဓံႏွင့္လူသား” ေခါင္းစဥ္ၿဖင့္ အရွင္၏တင္ၿပေဆြးေႏြးခ်က္ ဤတြင္ၿပည့္စုံၿပီဟု ယူဆပါသည္၊၊ ေလာကဓံ၏ စမ္းသတ္မႈေအာက္တြင္ ထူးခြ်န္သူမ်ား၊ ပုိ၍ပို၍ေတာက္ေၿပာင္သူမ်ား၊ ၾကီးပြားတုိးတက္သူမ်ား၊ သာယာေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ဘ၀ကို ပုိင္ဆုိင္ရရွိသူမ်ား ၿဖစ္ၾကပါေစေၾကာင္း အလင္းစက္အရွင္ ဆုေတာင္းလုိက္ ပါသည္၊၊ ၊၊



ေမတၱာၿဖင့္--
အရွင္ေက၀လ(အလင္းစက္)
ဘာ၀နာ၀ိဟာရ-သီရိလကၤာ၊
(၈.၅.၂၀၁၁)

အျပည့္အစံုသို႔....

  © Blogger template 'Fly Away' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP