ယေန႔ေခတ္တြင္“ပရဟိတ”ဟူေသာစကားလုံးေ၀ါဟာရကုိ ေနရာမ်ားစြာတြင္အသုံးၿပဳေနၾကသည္ကို
ေတြ႔ရ သည္၊၊ မည္သုိ႔ေသာလုပ္ငန္းမ်ဳိးသည္ ပရဟိတအစစ္အမွန္ၿဖစ္သည္ႏွင့္၊ ပရဟိတေ၀ါဟာရ၏မူလရင္းၿမစ္အ ဓိပၸါယ္ကို
စာဖတ္သူသုိ႔တင္ၿပေဆြးေႏြးလုိက္ရပါသည္၊၊
ၿမန္မာစာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမႈသည္
ဗုဒၶဘာသာကိုအေၿခၿပဳထားသည့္အတြက္ ဗုဒၶဘာသာ၏မူလစာေပၿဖစ္သည့္ ပါဠိစာေပမွေ၀ါဟာရစကားလုံးမ်ားစြာကို
ေန႔စဥ္ဘ၀လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားတြင္အသုံးၿပဳထားသည္ကို ေတြ႔ရႏုိင္ပါ သည္၊၊
“ပရဟိတ”ဟူေသာေ၀ါဟာရသည္
မူလအားၿဖင့္ ပါဠိစာေပေ၀ါဟာရတစ္ခုၿဖစ္သည္၊၊ သုိ႔ေသာ္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ တုိ႔သည္္ ၿမန္မာေ၀ါဟာရကိုထက္
ပါဠိစကားလုံးကိုပုိ၍ႏွစ္သက္စြာအသုံးၿပဳခဲ့ၾကရာမွ“ပရဟိတ”ဟုၾကားလိုက္ လ်င္ ‘အမ်ားအက်ဳိးၿပဳလုပ္ငန္း’ဟူ၍
ကေလးသူငယ္မ်ားအထိပင္ နားလည္သေဘာေပါက္လာခဲ့ၾကသည္၊၊
ပါဠိေ၀ါဟာရစကားလုံးမ်ားကို
ၿမန္မာတုိ႔ကသာအေလးအနက္တန္ဖုိးထားၿပီး ေန႔စဥ္သုံးစကားမ်ားတြင္ထည့္ သြင္း၍ေၿပာဆုိၾကသည္ဟု
အထင္ရွိခဲ့ဖူးသည္၊၊ သီရိလကၤာႏုိင္ငံသုိ႔ေရာက္ေသာအခါတြင္မွ ၿမန္မာတုိ႔ထက္သီရိ လကၤာလူမ်ဳိးတုိ႔က
ပါဠိစာေပေ၀ါဟာရမ်ားကိုပိုမုိ၍ႏွစ္သစ္ၿပီး၊ အေလးအနက္ထား အသုံးၿပဳသည္ကို သတိၿပဳ မိေတာ့သည္၊၊
သုိ႔ေသာ္ သီရိလကၤာလူမ်ဳိးတုိ႔သည္
ပါဠိေ၀ါဟာရမ်ားကိုအသုံးၿပဳရာတြင္ ၿမန္မာတုိ႔ကဲ့သုိ႔စကားလုံးတုိက္ရိုက္အ သုံးမၿပဳဘဲ
ေဒသအသံထြက္မ်ားႏွင့္ေရာေႏွာၿပီး အသုံးၿပဳၾကေလသည္၊၊ ဥပမာ-ၿမန္မာတုိ႔သည္ တစ္စုံတစ္ ခုေသာအေၾကာင္းေၾကာင့္ အဆင္မေၿပၿဖစ္လ်င္“ဒုကၡ,ဒုကၡ”ဟုဆုိၾကသည္၊၊ သီရိလကၤာတုိ႔ကမူ“ဒုကၡဳိက္, ဒုကၡဳိက္”ဟု ဆုိၾကေလသည္၊၊
ပါဠိစကားလုံးေ၀ါဟာရအားၿဖင့္“တစ္နံပတ္=ဧက”ကို‘ဧကုိက္’၊“ႏွစ္နံပတ္=ေဒြ”ကို‘ေဒကိုက္’၊“သုံးနံပတ္=ေတ” ကုိ‘တူႏုိက္’စသည္အားၿဖင့္ ဂဏန္းေ၀ါဟာရမ်ားတြင္လည္း
ပါဠိေ၀ါဟာရကိုပင္ ေဒသသံေရာလ်က္အသုံးၿပဳ ၾကေလသည္၊၊
ထုိ႔ၿပင္ ထမင္းစားသည္ကို
ပါဠိေ၀ါဟာရအားၿဖင့္ ‘ခါဒတိ’ဟုေခၚသည္ကို
သီရိလကၤာတုိ႔သည္ထမင္းစား ရန္ေၿပာေသာအခါ‘ခါန၀’ဟု၄င္း၊ ေရေသာက္သည္ကို‘ေဘာန၀’ဟု၄င္း၊ အိပ္သည္ကို‘နိတိ’ဟု၄င္း၊ သြား သည္ကို‘ယာန၀’၊ လာသည္ကို‘ဧန၀’ဟု၄င္း၊ ပါဠိစကားလုံးမ်ားကိုခ်ည္းအသုံးၿပဳထားၾကသည္ကို ေလ့လာရ သည္၊၊
လူနာမည္မ်ားကိုလည္း ပါဠိလိုအမည္မွည့္ေခၚၾကသည္ကို
ေတြ႔ရသည္၊၊ ၿမန္မာတုိ႔သည္ ပါဠိစကားလုံးဆုိလ်င္ ဘုရားစကားေတာ္မ်ားၿဖစ္သည္ဟု တခ်ဳိ႔ေ၀ါဟာရမ်ားကို
မသုံးရဲၾကေပ၊၊ သီရိလကၤာတုိ႔ကမူ ပါဠိစကားလုံးတုိင္း ကိုရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ အသုံးၿပဳၾကေလသည္၊၊
သီရိလကၤာႏုိင္ငံ၊ မကုဋာရာမၿမန္မာေက်ာင္းတြင္ကပ္ေနသည့္
အရက္သမားကပၸိယၾကီး၏ အမည္သည္“တဏွ ကၤရ”ဟူ၍မွည့္ထားပါသည္၊၊
ၿမန္မာစာသင္သားသံဃာေတာ္တုိ႔ ဘုရားဖူးႏွင့္ဟုိဟုိသည္သည္သြားရာတြင္ အသုံးၿပဳငွားရန္းသည့္ကားသမားေလး၏အမည္သည္“ဇနက”ဟူ၍ေခၚပါသည္၊၊
အၿခား “သိဒၶတၳ”ဟူ၍နာမည္မွည့္ထားသူ၊ “ရာဟုလ”အမည္မွည့္ထားသူမ်ားကိုလည္းေတြ႔ရသည္၊၊
ထုိအမည္ မ်ားအားလုံးပင္ ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူဘုရားအမည္ႏွင့္ ရဟႏၱာသာ၀ကၾကီးမ်ား၏အမည္မ်ားၿဖစ္ပါသည္၊၊ အမ်ဳိးသၼီး အမည္မ်ားသည္လည္း ပါဠိအမည္မ်ားၿဖစ္ပါသည္၊၊
သီရိလကၤာ ဘာသာေဗဒပညာရွင္တုိ႔၏အဆုိအရ
သီရိလကၤာ၏ေန႔စဥ္သုံးေ၀ါဟာရစကားလုံးတစ္ရာမွ ရွစ္ဆယ္ ရာခုိင္ႏႈံးသည္ ပါဠိသက္ေ၀ါဟာရမ်ားခ်ည္းသာၿဖစ္ေၾကာင္း
သိရပါသည္၊၊ က်န္ႏွစ္ဆယ္ရာခုိင္ႏႈံးသည္ “တမီးလ္”ႏွင့္၊
“သကၠတ”ေ၀ါဟာရမ်ားၿဖစ္ေၾကာင္း ေလ့လာသိရွိရပါသည္၊၊
သမုိင္းအေထာက္အထားမ်ားအရ
ၿမန္မာတုိ႔သည္ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာကို သီရိလကၤာမ်ားအထံမွ ရရွိထားသည္ ၿဖစ္ရကား သီရိလကၤာလူမ်ဳိးတုိ႔၏အတုကိုလိုက္၍
ပါဠိေ၀ါဟာရစကားလုံးမ်ားကိုအေလးထားၿပီး၊ အသုံးၿပဳခဲ့ၾက ဟန္ရွိေၾကာင္း အကဲခပ္ရပါသည္၊၊
“အလင္းစက္အရွင္”ႏွင့္ခင္မင္သည့္
သီရိလကၤာလွပ်ဳိၿဖဴေလး၏အမည္သည္“အဘယရတနာ”ဟုေခၚပါသည္၊၊ ပုဂံရာဇ၀င္အဆုိအရ ၿမန္မာတုိ႔ခ်စ္မၿငီးသည့္“က်န္စစ္သားမင္းၾကီး”တြင္ မိဗုရားအေခ်ာအလွေလးေယာက္ မွ်ရွိသည္ဟု ဆုိပါသည္၊၊
အၾကီးဆုံးမိဗုရားေခါင္ၾကီးကို“အပါယ္ရတနာ”ဟုေခၚပါသည္၊၊ ၿမန္မာသမုိင္းပညာရွင္တစ္ဦးမွ“အပါယ္ရတ နာမိဖုရားၾကီး”ႏွင့္ပတ္သက္၍ ၿမဳပ္ကြယ္ေနသည့္သမုိင္းအခ်က္အလက္တစ္ခုကိုေဆြးေႏြးထားသည္ကို မဂၢ ဇင္းတစ္ေစာင္တြင္ဖတ္ရဖူးပါသည္၊၊
အပါယ္ရတနာသည္ ၿမန္မာလူမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲ၊
သီရိလကၤာႏုိင္ငံဟုယၡဳအခါေခၚသည့္၊ ေရွးေခတ္အေခၚ“တမ ၺဒီပ”ႏုိင္ငံေတာ္မွ သီရိလကၤာတုိ႔အေခၚအားၿဖင့္“ရာမညဘုရင္-က်င္စြတ္သား”အားဆက္သထားသည့္“တမၺ ဒီပ”လွပ်ဳိၿဖဴတစ္ပါးသာၿဖစ္ေၾကာင္း၊ အမည္စင္စစ္မွာ “အဘယရတနာ”ဟုေခၚတြင္ေၾကာင္း ေဆြးေႏြးတင္ၿပ ထားပါသည္၊၊
အေၾကာင္းၿပခ်က္အေနအားၿဖင့္
အကုသိုလ္မ်ားသၿဖင့္ က်ေရာက္ခံစားရမည့္အပါယ္ေလးမ်ဳိးကို မည္သူကမွ
“ရတနာ”တပ္၍ ေခၚဆုိမည္မဟုတ္ဘဲ၊ “အဘယရတနာ”ဟူေသာအမည္ကသာ ေခတ္မ်ားစြာေၿပာင္းလဲၿပီး၊ သဒၵေဗဒပုိင္းဆုိင္ရာအသံေၿပာင္းလဲရာမွ “အဘယ္ရတနာ”(သုိ႔မဟုတ္)“အပါယ္ရတနာ”ဟုေခၚတြင္ခဲ့ၾက ဟန္ ရွိေၾကာင္း ဆုိပါသည္၊၊
“ရတနာ”တပ္၍ ေခၚဆုိမည္မဟုတ္ဘဲ၊ “အဘယရတနာ”ဟူေသာအမည္ကသာ ေခတ္မ်ားစြာေၿပာင္းလဲၿပီး၊ သဒၵေဗဒပုိင္းဆုိင္ရာအသံေၿပာင္းလဲရာမွ “အဘယ္ရတနာ”(သုိ႔မဟုတ္)“အပါယ္ရတနာ”ဟုေခၚတြင္ခဲ့ၾက ဟန္ ရွိေၾကာင္း ဆုိပါသည္၊၊
သမုိင္းေၾကာင္းအရ အေနာ္ရထာေခတ္တြင္
သီရိလကၤာတုိ႔သည္ ၿမန္မာတုိ႔အထံမွစစ္ေရးအကူအညီ မ်ားစြာကို အကူအညီေတာင္းခဲ့ရေသာေၾကာင့္၄င္း၊
ေရွးေခတ္ဘုရင္မ်ားသည္သၼီးဆက္သ၍ အင္အားၾကီးသည့္တုိင္းၿခား ဘုရင္မ်ားကုိမိတ္ဖဲြ႔ေသာ
အစဥ္အလာရွိခဲ့ေသာေၾကာင့္၄င္း ၿဖစ္ႏုိင္ေၿခရွိသည္ဟုဆုိပါသည္၊၊
ပါဠိေ၀ါဟာရမ်ားကို ေန႔စဥ္သုံးစကားတြင္
သီရိလကၤာႏုိင္ငံႏွင့္ၿမန္မာႏုိင္ငံတုိ႔အသုံးၿပဳၾကပုံၿခင္းတူပုံကို ထင္သာ သည့္အေၾကာင္းကိုတင္ၿပၿခင္းၿဖစ္ပါသည္၊၊
“အမ်ားအက်ဳိးၿပဳလုပ္ငန္း”ဟု
ၿမန္မာလုိအသုံးၿပဳလ်င္ၿပည့္စုံေနပါလ်က္ႏွင့္“ပရဟိတ”ဟူ၍ပါဠိေ၀ါဟာရကုိအ သုံးၿပဳလိုက္သၿဖင့္ ပို၍ၿမင့္ၿမတ္သည့္လုပ္ငန္းတစ္ခု၊ ေလးနက္သည့္အလုပ္တစ္ခုဟူ၍
ၿမန္မာလူမ်ဳိးတုိ႔ယူဆၿပီး “ပရဟိတ”နာမည္တပ္၍
အသင္းၾကီးအသင္းငယ္မ်ား၊ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ လုပ္ငန္းမ်ားကို ေခၚဆုိေလ့ရွိၾကပါ သည္၊၊
“အလင္းစက္၀က္ဆုိက္”၏
စာဖတ္ေလ့လာၾကသူမ်ားအထဲတြင္ ပရဟိတလုပ္ေနသူမ်ားစြာပင္ရွိ ေၾကာင္း သိရပါသည္၊၊ မည္သုိ႔ေသာအလုပ္ကို
ပရဟိတဟူ၍ေခၚေၾကာင္းႏွင့္၊ ပရဟိတလုပ္လုိသူ တစ္ေယာက္တြင္ ရွိရမည့္စိတ္ဓာတ္ႏွင့္လုပ္ေဆာင္ခ်က္ကုိေမးၾကသူမ်ားလည္း
ရွိပါသည္၊၊
အရွင္အေနၿဖင့္ “ပရဟိတ”အေၾကာင္းကို ပါဠိစာေပတြင္ေဖာ္ၿပထားသည့္အတုိင္း
အေသးစိတ္တင္ၿပေဆြးေႏြး ပါမည္၊၊ “ပရဟိတ”ပါဠိေ၀ါဟာရကိုနားလည္ရန္အတြက္
“အတၱဟိတ”ေ၀ါဟာရႏွင့္ႏႈိင္းယွဥ္၍ ေလ့လာရပါ မည္၊၊
အတၱဟိတပုဒ္ကို“ကုိယ္က်ဳိး”ဟူ၍ ေလ့လာရပါသည္၊၊ ပရဟိတပုဒ္ကုိ“အၿခားသူ၏အက်ဳိး”ဟူ၍ မူရင္းပါဠိ ပုဒ္၏အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆုိခ်က္ၿဖင့္
သိရပါသည္၊၊ စကားလုံး၏ရင္းၿမစ္ကိုေလ့လာၾကည့္လ်င္ “အတၱဟိတ”ကုိ မိမိ၏ ကိုယ္က်ဳိးၿပဳလုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္ခ်က္ဟုဆုိလိုေၾကာင္း
သိရပါသည္၊၊
(အဂၤလိပ္လို အတၱဟိတကို Self Welfare, ပရဟိတကုိ Social Welfareဟု ဘာသာၿပန္ႏုိင္ပါသည္၊၊ တခ်ဳိ႔ ပါဠိစကားလုံးမ်ားကို
အဂၤလိပ္လုိဘာသာၿပန္လိုက္လ်င္ ပို၍နားလည္ရလြယ္ကူေသာေၾကာင့္ အဂၤလိပ္လုိမွတ္ လုိသူမ်ား
မွတ္သားႏုိင္ပါသည္၊၊)
“ပရဟိတ”ဟူသည္မွာ
အမ်ားအက်ဳိးၿပဳလုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္ခ်က္ဟူ၍ ေယဘုယ်အဓိပၸါယ္သတ္ႏုိင္ေၾကာင္းေလ့ လာရပါသည္၊၊
ပရဟိတအေၾကာင္းကို ၿမတ္စြာဘုရားရွင္သင္ၿပထားသည့္
ေဟာေၿပာပို႔ခ်ခ်က္မ်ားအတုိင္းမေလ့လာမွီ “လူ တစ္ေယာက္၏ဘ၀တြင္
အတၱဟိတႏွင့္ပရဟိတမည္သည္က ပို၍အေရးပါေၾကာင္းကုိသုံးသပ္ရန္ အထူး လိုအပ္ပါသည္၊၊”
သကၠတက်မ္းမ်ားတြင္ လူတစ္ေယာက္၏ဘ၀အတြက္
အတၱဟိတသည္ပို၍အေရးပါေၾကာင္းကုိ ေဖာ္ၿပထား သည္ကို ေလ့လာရပါသည္၊၊ အတၱဟိတကုိၿပည့္စုံလုံေလာက္သည္အထိက်ဳိးစားၿဖည့္ဆည္းၿပီးမွ ပရဟိတကို လုပ္သင့္ေၾကာင္း ဆုိထားပါသည္၊၊
ပါဠိစာေပတြင္ ထိုကဲ့သုိ႔ေဖာ္ၿပခ်က္တစ္စုံတစ္ရာကိုမေတြ႔ရေသာ္လည္း
အတၱဟိတကုိၿပည့္စုံေစရန္ မၿဖည့္ ဆည္းဘဲ ပရဟိတကိုလုပ္သူထက္၊ အတၱဟိတကိုေအာင္ၿမင္တုိးတက္ရန္က်ဳိးစားသူကသာ
ပုိ၍ၿမင့္ၿမတ္သည္ ဟု ေဖာ္ၿပထားသည္ကိုေတြ႔ရပါသည္၊၊
အႏွစ္ခ်ဳပ္ေဆြးေႏြးရလ်င္
အတၱဟိတကိုခုိင္မာေအာင္ တည္ေဆာက္က်ဳိးစားၿပီးမွသာ ပရဟိတကိုက်ဳိးစားသင့္ သည္ဟု မွတ္ယူရပါမည္၊၊
အေၾကာင္းမွာ“အတၱဟိတ(ေခၚ)ကုိယ္တုိင္တြင္ၿပည့္စုံမႈမရွိဘဲ၊
ပရဟိတကိုေၿခ လွမ္းမိလ်င္ ထုိပရဟိတအထဲမွ ကိုယ္က်ဳိးရွာမိတတ္ေသာေၾကာင့္ ၿဖစ္ပါသည္၊၊”
မွန္ပါသည္၊၊ မ်ားစြာေသာပရဟိတအဖြဲ႔အစည္းၾကီးမ်ားတြင္
ထုိကဲ့သုိ႔ကိုယ္က်ဳိးရွာမိၾကရာမွ ၿပႆနာမ်ားစြာ ၿဖစ္ေပၚၿပီး အဖြဲ႔အစည္းရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားပ်က္ၿပားရုံမွ်မက၊
အဖြဲ႔ပ်က္ၿပားၾကသည္အထိၿပႆနာၾကီးမ်ားၿဖစ္ေလ့ ရွိၾကသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္၊၊
ကမၻာေလာကအတြင္း ေပၚေပါက္ခဲ့ဖူးသမွ်ပရဟိတပါရမီရွင္မ်ားအထဲတြင္
ဗုဒၶရွင္ေတာ္သည္ စံနမူနာၿပဳရန္ အေကာင္းဆုံးပရဟိတသမားၿဖစ္ေၾကာင္း ဆုိၾကပါသည္၊၊ ဗုဒၶ၀င္က်မ္းမ်ားကုိ
စနစ္တက်ေလ့လာၾကည့္လ်င္ ဗုဒၶရွင္ေတာ္သည္လည္း အတၱဟိတကိုအေကာင္းဆုံးၿပည့္စုံသည္အထိ ၿဖည့္ဆည္းက်ဳိးစားၿပီးမွ အဆုံး စြန္ေအာင္ၿမင္သည့္ပရဟိတလုပ္ငန္းကို ၿပဳလုပ္သြားသူၿဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႔ရပါသည္၊၊
အထက္ပါေဆြးေႏြးတင္ၿပခ်က္ႏွင့္သာဓကမ်ားကိုသုံးသပ္၍ တိက်သည့္အေၿဖကုိထုတ္ၾကည့္လ်င္ လူ တစ္ေယာက္၏ဘ၀တြင္ အတၱဟိတ(ေခၚ)မိမိဘ၀ၿပည့္စုံမႈကုိ
ဦးစြာအေလးထားၿပီး၊ က်ဳိးစားၿဖည့္ဆည္း သင့္ေၾကာင္း မွတ္သားရပါမည္၊၊
မိမိဘ၀တြင္ အေၿခခံလုိအပ္ခ်က္မ်ားကို
ခုိင္မာၿပည့္စုံသည္အထိက်ဳိးစားၿပီးမွသာ ပရဟိတလုပ္သင့္ေၾကာင္းႏွင့္၊ သုိ႔မွသာလ်င္ ေအာင္ၿမင္ၿပီး၊
အမ်ားေလးစားအတုယူအားက်ရေလာက္သည့္ ေၿဖာင့္မတ္မွန္ကန္တိက်ေသာ ပရဟိတသမားေကာင္းတစ္ေယာက္ၿဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း
ေဆြးေႏြးတင္ၿပလုိက္ရပါသည္၊၊
ပရဟိတႏွင့္ဆက္စပ္၍ မူလေ၀ါဟာရမ်ားတည္ရွိရာ
ပါဠိစာေပက်မ္းစာမ်ားတြင္ ေအာက္တြင္ေဆြးေႏြးတင္ၿပ ထားသည့္အတုိင္း ေတြ႔ရပါသည္၊၊
ကမၻာေလာကတြင္ လူအမ်ဳိးအစား(၄)မ်ဳိးရွိသည္ဟု
“အတၱဟိတသုတ္”တြင္ ေဖာ္ၿပထားပါသည္၊၊ အတၱဟိတ သုတ္တြင္ အက်ဥ္းမွ်ေဖာ္ၿပထားသည္ကုိ “ရာဂ၀ိနယသုတ္”ႏွင့္အၿခားသုတ္ေပါင္းမ်ားစြာတြင္ အက်ယ္ဖြင့္ဆို ထားသည္ကို ေလ့လာရပါသည္၊၊
“လူ(၄)မ်ဳိး”
(၁) ကုိယ္က်ဳိးတစ္ခုတည္းကုိသာၿပဳလုပ္သူ၊
(အတၱဟိတသမား)
(၂) အၿခားသူ၍၏အက်ဳိးကိုသာၿပဳလုပ္သူ၊
(ပရဟိတသမား)
(၃) ကိုယ္က်ဳိးလည္းမၿပဳလုပ္၊
အမ်ားအက်ဳိးလည္းမၿပဳသူ၊ (လူမုိက္)
(၄) ကိုယ္က်ဳိးၿပဳလုပ္၍၊
အမ်ားအက်ဳိးလည္းၿပဳသူ၊ (လူလိမၼာ)
လူအမ်ဳိးအစား(၄)မ်ဳိးတြင္
ပရဟိတတစ္ခုတည္းကုိသာၿပဳသူသည္ ၿမတ္သည္ဟုဆုိပါသည္၊၊ အတၱဟိတတစ္ခု တည္းကိုၿပဳလုပ္သူသည္
ပရဟိတသီးသန္႔ၿပဳသူထက္ပုိ၍ ၿမတ္သည္ဟုဆိုပါသည္၊၊
အတၱဟိတလည္း မၿပဳလုပ္၊ ပရဟိတလည္းမၿပဳလုပ္သူသည္
ယုတ္မာသူ၊ လူမုိက္ဟုေခၚဆိုရၿပီး၊ အစြန္းႏွစ္ဘက္ တြင္မီးေတာက္ေနၿပီး၊ အလည္တြင္မစင္ေပက်ံေနသည့္
တုတ္ေၿခာင္းႏွင့္တူသည္ဟု ေဖာ္ၿပထားပါသည္၊၊
အတၱဟိတကိုၿပည့္စုံေစၿပီး၊ပရဟိတကုိၿပဳသူသည္
လူေလးမ်ဳိးတုိ႔တြင္ အသာဆုံးအၿမတ္ဆုံးလူမ်ဳိးၿဖစ္သည္ဟု မွတ္ခ်က္ေပးထားသည္ကုိ ေတြ႔ရပါသည္၊၊
ထုိ႔ေၾကာင့္ ပရဟိတလုပ္ငန္းတြင္စိတ္၀င္စားသည့္ “အလင္းစက္” စာဖတ္သူမ်ား သင့္ေတာ္သည့္ေရြးခ်ယ္မႈကို ၿပဳႏုိင္ၿပီဟုယူဆပါသည္၊၊
မူလပါဠိစာေပတစ္ရပ္လုံးတြင္
အသုံးၿပဳေဖာ္ၿပထားသည့္ “ပရဟိတ”စကားလုံးသည္
နယ္ပယ္မ်ားစြာ က်ယ္၀န္း သည္ကို ေတြ႔ရပါသည္၊၊ ဗုဒၶအဘိဓမၼာတြင္ “ငါ”ႏွင့္ “အၿခားသူ”ဟူ၍မရွိဘဲ
ခႏၶာငါးမ်ဳိးတုိ႔အခ်ဳိးက်ဖြဲ႔စည္း တည္ေဆာက္ထားသည္ကုိ “လူ”ဟူ၍ေခၚဆုိသည္ၿဖစ္ရကား မိမိကုိယ္တုိင္ထမင္းဆာသၿဖင့္ ထမင္းစားသည္ ကိုပင္
ပရဟိတဟူ၍ေခၚႏုိင္ေၾကာင္း မွတ္သားရပါသည္၊၊
အၿခားေသာမိမိဘ၀ၿပည့္စုံမႈအတြက္
ပညာသင္ယူၿခင္း၊ စီးပြားရွာေဖြၿခင္း၊ မိသားစုကုိၿပဳစုလုပ္ေကြ်း ၿခင္းမ်ားကို ပရဟိတဟူ၍ေခၚဆုိႏုိင္ေၾကာင္းကို
သိသာလွပါေတာ့သည္၊၊ အဂၤလိပ္စာေပတြင္ Charity
Begins at Home. ဟုဆုိပါသည္၊၊ “ဒါနဆုိတာ
မိမိအိမ္မွစတင္ၿပဳလုပ္ရသည္ဟု ဆုိလိုပါသည္၊၊”
ထုိ႔ေၾကာင့္ ပရဟိတဟူသည္မွာ
အဖြဲ႔အစည္းၾကီးမ်ားတည္ေထာင္၍ ဆုိင္းဘုတ္နာမည္ၾကီးၾကီးမ်ားခ်ိပ္ဆြဲၿပီး လုပ္ကိုင္မွ
မဟုတ္ေပ၊ မိမိဘ၀အတြက္ ၿပည့္စုံေအာင္က်ဳိးစားၿခင္းမ်ား၊ မိသားစုကိုလုပ္ေကြ်းၿခင္းမ်ားအားလုံးပင္
ပရဟိတနယ္ပယ္တြင္ ပါ၀င္ေလသည္၊၊
ထုိ႔ထက္ပုိ၍အစြမ္းရွိခဲ့ပါလ်င္
လူသားအက်ဳိးၿပဳလုပ္ငန္းမ်ား၊ ပတ္၀န္းက်င္ထိမ္းသိမ္းေရးလုပ္ငန္းမ်ား၊ ပညာေရးေထာက္ပံ့မႈလုပ္ငန္းမ်ား၊
ဘာသာေရးအလွဴဒါနလုပ္ငန္းမ်ား၊ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာင့္မႈလုပ္ ငန္းမ်ား တြင္ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္၍လုပ္ကိုင္ႏုိင္သူၿဖစ္ပါမူ
အတုိင္းထက္အလြန္ေလာကတာ၀န္ေက်ပြန္သူ၊ လူလိမၼာဟူ၍ေခၚ ဆုိထုိက္ပါေတာ့သည္၊၊
ဤတြင္ ပရဟိတအေၾကာင္း ေလ့လာတင္ၿပခ်က္စာတမ္းသည္
အတုိင္းအတာတစ္ခုမွ်ၿပည့္စုံၿပီဟု ယူဆပါသည္၊၊ အလင္းစက္အရွင္၏အၿမင္ကိုတင္ၿပပါပါမူ လူတုိင္းလူတုိင္းသည္မိမိဘ၀ၿပည့္စုံမႈကို ထိထိေရာက္ေရာက္က်ဳိးစား သင့္လွပါသည္၊၊
က်ဳိးစားေအာင္ၿမင္ၿပီးမွသာလ်င္
ပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ေလာကအက်ဳိးအမ်ားအက်ဳိး စြမ္းအားရွိသမွ်ၿပဳလုပ္သင့္သည္ ဟုယူဆပါသည္၊၊
ထုိသုိ႔မဟုတ္မူဘဲ ပညာေရးတစ္ပုိင္းတစ၊ စီးပြားေရးတစ္ပုိင္းတစမွ်ႏွင့္ ဘ၀တြင္ေယာင္၀ါး၀ါး ၿဖင့္အဆုံးမသတ္သင့္ဟု
ၿမင္ပါသည္၊၊
“အလင္းစက္”ေရးသားသမွ်စာတမ္းမ်ားသည္
ပညာရပ္သုေတသနဆန္စြာ ပညာေရးရႈေဒါင့္ၿဖင့္ခ်ည္းကပ္တင္ ၿပသည့္အတြက္ ဘာသာေရးႏွင့္ဘာသာေရးစာေပမ်ားအေပၚတြင္ ရုိးရာအစြဲရွိသူမ်ားအေနၿဖင့္ ၾကမ္းရွသည့္ေရး သားဟန္မ်ားအၿဖစ္
ၿမင္ရတတ္ပါသည္၊၊
ထုိ႔အၿပင္ ေရးသားမႈတြင္ အမွားၿပဳၿပင္ဖြယ္ရာမ်ားႏွင့္၊
မူလစာေပ၏အာေဘာ္ႏွင့္လြဲေခ်ာ္သည့္ေရးသားခ်က္ မ်ားေတြ႔ရွိလ်င္ အၾကံၿပဳေဆြးေႏြးၾကဖုိ႔ရုိးသားပြင့္လင္းစြာ
ဖိတ္ေခၚအပ္ပါသည္၊၊
“အလင္းစက္”၀က္ဆုိက္တြင္ ဗုဒၶစာေပႏွင့္အေတြးအေခၚမ်ားကို
ေလ့လာဖတ္ရႈၾကသူမ်ားအားလုံးတုိ႔သည္ ဗုဒၶစာေပၿဖင့္မိမိတို႔၏ဘ၀ကို အလင္းေပးႏုိင္သူမ်ားၿဖစ္ၾကၿပီး၊
ကမၻာ့လူအမ်ားကိုလည္း စာေပအလင္း၊ ဘ၀အ လင္းေပးႏုိင္သူမ်ားၿဖစ္ၾကပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းေပးလ်က္စာတမ္းကို
အဆုံးသတ္လုိက္ရပါသည္၊၊ ၊၊
အရွင္ေက၀လ(အလင္းစက္)
{မဟာ၀ိဇၨာ-သီရိလကၤာ}
မကုဋာရာမၿမန္မာေက်ာင္းတုိက္၊
ကုိလံဘုိၿမဳိ့၊ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ၊၊
{က်မ္းညြန္း/ အဂုၤတၱရနိကာယ္၊ စတုကၠနိပါတ-ဆ၀ါလာတသုတ္၊
ခိပၸသႏၱိသုတ္၊ အတၱဟိတသုတ္၊ သိကၡာပဒသုတ္ႏွင့္၊၊ ပဥၥကနိပါတ-ပ.ဒု.တ.စ.ပဥၥမဟိတသုတ္၊၊ အဌကနိပါတ-မဟာနာမသုတ္၊
ဇီ၀ကသုတ္တုိ႔ကိုကုိးကားလ်က္ ဤစာတမ္းကိုေရးသားအပ္ပါသည္၊၊}
