ေထရ၀ါဒ မႏၱာန္၊၊ ၊၊

ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာသည္ မႏၱာန္၊ ယၾတာႏွင့္ ေဗဒင္စသည္မ်ားကို လက္မခံေသာဘာသာတစ္ခုအျဖစ္ အမ်ားတကာ သိမွတ္ထားၾကပါသည္၊၊

ထုိသုိ႔သိမွတ္ထားျခင္းမွာ ဟိႏၵဴ၀ါဒမွလာသည့္ ေရွးေဟာင္းအတတ္ပညာမ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္မႈရွိေနသည့္ မႏၱာန္၊ ယၾတာႏွင့္ ေဗဒင္စသည္မ်ားႏွင့္ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာမွအသိအမွတ္ျပဳသည့္မႏၱာန္စ သည္မ်ားကို ေရာေထြးအမွတ္မွားေနျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္၊၊

ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာမွ အသိအမွတ္ျပဳလက္ခံသည့္ မႏၱာဟူ၍ရွိေၾကာင္းကို ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔ ဗဟုသု တျဖစ္ရန္ႏွင့္၊ လုိက္နာက်င့္သုံးျပီးအက်ဳိးမ်ားစြာရရွိေစရန္ရည္သန္လ်က္ယၡဳစာတမ္းကို မေလးရွားႏုိင္ ငံသုိ႔ေလ့လာေရးခရီး ေရာက္ရွိေနစဥ္အတြင္း ေရးသားတင္ျပလုိက္ရပါသည္၊၊

ေရွးေခတ္အိႏၵိယႏုိင္ငံေတာ္ၾကီးအတြင္းတြင္“မစလရြာ”ဟူ၍ ရွိပါသည္၊၊ မစလရြာသား“ကိုမာဃ”သည္ ပရဟိတစိတ္အားၾကီးသူ ျဖစ္ပါသည္၊၊ ေန႔စဥ္ေန႔တုိင္း စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္လုပ္ကုိင္ ျခင္းႏွင့္အတူ၊ ရပ္ရြာအက်ဳိးမ်ားျဖစ္သည့္---

(၁) ေရတြင္းေရကန္တူးေဖာ္ျခင္း၊

(၂) လမ္းေဖာက္ျခင္း၊

(၃) ဇရပ္ေဆာက္ျခင္း၊

(၄) သစ္ပင္စုိက္ျခင္း၊

(၅) အစားအေသာက္ေပးလွဴျခင္း၊

(၆) အ၀တ္အထည္ေပးလွဴျခင္း၊

(၇) ခရီးရိကၡာေပးလွဴျခင္း(ေငြစသည္)၊

(၈) ေဆးလွဴျခင္း၊

(၉) ဆီမီးလွဴျခင္း၊

စသည့္ ပရဟိတလုပ္ငန္းမ်ားကို တစ္ဦးတည္းစြမ္းႏုိင္သမွ် ၾကဳိးစားလုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါသည္၊၊ 

ကုိမာဃ၏ ပရဟိတလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကုိ သေဘာက်ႏွစ္သက္ၾကသျဖင့္ မစလရြာႏွင့္အနီးအပါးရြာျမဳိ့မ်ားမွ လူၾကီး လူငယ္(၃၂)ဦးတုိ႔သည္ ကုိမာဃ၏ပရဟိတအဖြဲ႔ၾကီးအတြင္းသုိ႔ အဖြဲ႔သားမ်ားအျဖစ္ပါ၀င္လာခဲ့ၾကပါ သည္၊၊

ပရဟိတအဖြဲ႔ၾကီး၏ ဦးေဆာင္ျဖစ္လာေသာ ကိုမာဃသည္ရပ္ရြာအက်ဳိးမ်ားကို ယခင္ထက္ပိုမုိလုပ္ ေဆာင္ၾကသည့္အျပင္ အဖြဲ႔သားမ်ားကိုငါးပါးသီလျဖစ္သည့္---

(၁) သူတပါးအသက္သက္ျခင္းမွ ေရွာင္က်ဥ္ရန္၊

(၂) သူတပါးဥစၥာခုိးယူျခင္းမွ ေရွာင္က်ဥ္ရန္၊

(၃) သူတပါး၏သားသၼီးမ်ားကို ျဖက္ဆီးျခင္းမွေရွာင္က်ဥ္ရန္၊

(၄) မုသားမေျပာဆုိရန္၊

(၅) မူးယစ္ေသစာ မေသာက္သုံးရန္၊ တုိ႔ကိုအျမဲတမ္းအဖြဲ႔ၾကီး၏စည္းကမ္းမ်ားအျဖစ္ ခ်မွတ္ဆုံးမခဲ့ပါသည္၊၊

ထုိ႔အျပင္ အဖြဲ႔၀င္မ်ားအား ျဗဟၼ၀ိဟာရတရားေလးမ်ဳိးျဖစ္သည့္---

(၁) ေမတၱာျဖင့္ေနျခင္း၊

(၂) ကရုဏာျဖင့္ေနျခင္း၊

(၃) မုဒိတာျဖင့္ေနျခင္း၊

(၅) ဥေပကၡာျဖင့္ေနျခင္းဟူသည့္ ျမင့္ျမတ္အထက္တန္းက်သည့္ “ဘ၀ေနနည္းေလးမ်ဳိး”ျဖင့္ ေနထုိင္အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းျပဳၾကရန္ တုိက္တြန္းေလ့ရွိပါသည္၊၊

ငါးပါးသီလေစာင့္ထိမ္းၾကရန္ႏွင့္၊ ျမင့္ျမတ္အထက္တန္းက်သည့္ ဘ၀ေနနည္းေလးမ်ဳိးျဖင့္ေနထုိင္အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းျပဳၾကရန္ ကုိမာဃႏွင့္သူ၏အဖြဲ႔သားမ်ားသည္ ရြာအမ်ားႏွင့္ျမဳ့ိအမ်ားသုိ႔ ေဟာေျပာပြဲၾကီးမ်ားျပဳ လုပ္၍ ျပည္သူျပည္သားတုိ႔အား ေဟာေျပာသင္ျပၾကပါသည္၊၊ ယေန႔ေခတ္ စာေပေဟာေျပာပြဲမ်ားကဲ့သုိ႔ပင္ ျဖစ္ပါသည္၊၊

မစလရြာမွ “ေက်းရြာဥကၠဌ”သည္ ကုိမာဃအဖြဲ႔ၾကီးတည္ေထာင္သည္မွစတင္ျပီး၊ ေက်းရြာသူ ေက်းရြာသားတုိ႔ သည္ ဘ၀အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းကို မွန္မွန္ကန္ကန္သာျပဳလုပ္ၾကေတာ့သျဖင့္ လာဘ္ေငြမ်ားမရရွိေတာ့ သည့္အတြက္ ကုိမာဃႏွင့္အဖြဲ႔ကုိ မမွန္သည့္သတင္းဆုိးမ်ားျဖင့္ ရွင္ဘုရင္သုိ႔တုိင္တန္းလုိက္ပါသည္၊၊

တုိင္းျပည္ဘုရင္ၾကီးသည္ စနစ္တက်စုံစမ္းစစ္ေဆးမႈကုိ မျပဳလုပ္ဘဲ၊ “ကိုမာဃႏွင့္အဖြဲ႔ကုိဆင္မ်ားျဖင့္ နင္းသတ္ေစ”အမိန္႔ကို ခ်မွတ္လိုက္ပါေတာ့သည္၊၊

ကုိမာဃႏွင့္သူ၏အဖြဲ႔သား (၃၂)ေယာက္တုိ႔အား ဆင္မ်ားျဖင့္နင္းသတ္သည့္ အခန္းအနားသုိ႔ဘုရင္ကိုယ္တုိင္ တက္ေရာက္ ၾကည့္ရႈခဲ့ပါသည္၊၊ ကိုမာဃသည္ သူ၏အဖြဲ႔သားမ်ားကို “ငါးပါးသီလကိုဆင္ျခင္သုံးသပ္လ်က္ေန ၾကရန္ႏွင့္၊ ဆင္မ်ားအေပၚတြင္ ေမတၱာဘာ၀နာကိုပြားမ်ားလ်က္ေနၾကရန္” ဆုံးမထားပါသည္၊၊

ဆင္ၾကမ္းၾကီးမ်ားသည္ ကိုမာဃတုိ႔အားနင္းသတ္ရန္ ေျပးလာၾကျပီး၊ အနီးအနားသို႔ေရာက္ေသာအခါ ေအာ္ ဟစ္လ်က္ ေ၀းရာအရပ္သုိ႔သာေျပးထြက္သြားၾကပါသည္၊၊ ကုိမာဃတုိ႔အထံတြင္ ဆင္ကိုေျပးေစတတ္သည့္ ေဆး၀ါးမ်ားရွိမည္ထင္သျဖင့္ စစ္ေဆးၾကေသာ္လည္းေဆး၀ါးတစ္စုံတရာကို မေတြ႔ရေခ်၊၊

အၾကိမ္မ်ားစြာဆင္ျဖင့္ နင္းသတ္ရန္အားထုတ္ေသာ္လည္း စနစ္တက်သင္ျပထားသည့္ ဆင္မ်ား သည္လမ္းလြဲသုိ႔သာ ေျပးထြက္သြားၾကသည္ကိုေတြ႔ရေသာအခါ ရွင္ဘုရင္ၾကီးသည္ ကိုမာဃအား ကိုယ္တုိင္ “သင္တုိ႔အထံတြင္ ဆင္ကုိေျပးေစတတ္သည့္ မႏၱာန္တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးရွိသလား”ဟု ေမးလုိက္ပါ သည္၊၊

ကုိမာဃသည္ အႏၱရာယ္မ်ဳိးစုံကိုကာကြယ္ေပးတတ္ျပီး၊ အက်ဳိးအားလုံးကိုျပီးေစတတ္သည့္ မႏာၱန္ရွိ ပါေၾကာင္း သံေတာ္ဦးတင္လုိက္ေလသည္၊၊ ရွင္ဘုရင္ၾကီးမွရွင္းျပခုိင္းသျဖင့္  
“ငါးပါးသီလႏွင့္၊ ျမင့္ျမတ္ သည့္ ဘ၀ေနနည္းေလးမ်ဳိးတုိ႔သည္ အႏၱရာယ္အမ်ဳိးမ်ဳိးမွကာကြယ္ေပးတတ္ျပီး၊ အက်ဳိးအားလုံးကိုရေစတတ္သည့္ မႏၱာန္ျဖစ္ပါေၾကာင္း” 
ေလ်ာက္ထားလုိက္ေလသည္၊၊

ရွင္ဘုရင္ၾကီးသည္ မွားယြင္း၍အမိန္႔ေပးမွားခဲ့သည္ကို ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ျပီး၊ မမွန္သည္ကိုေလ်ာက္ တင္ခဲ့သည့္ ေက်းရြာဥကၠဌအားကုိမာဃတုိ႔၏အဖြဲ႔တြင္ လက္တုိလက္ေတာင္းခုိင္းရန္ အေစခံကြ်န္အျဖစ္ အျပစ္ဒဏ္ေပးလုိက္ပါသည္၊၊

တင္ျပေဆြးေႏြးခဲ့သည့္ ဇာတ္လမ္းကုိသုံးသပ္ၾကည့္လ်င္ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာသည္ မႏၱာန္ကုိျငင္း ပယ္သည့္ ဘာသာမဟုတ္ဘဲ၊ အမွန္တကယ္ အႏၱရာယ္မွကာကြယ္ေပးျပီး၊ အက်ဳိးေက်းဇူးကိုျဖစ္ေစ တတ္သည့္မႏၱာန္မ်ားကိုမူ လက္ခံသည့္ပြင့္လင္းျမင္သာေသာ လက္ေတြ႔ၾကသည့္ဘာသာတစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႔ရပါသည္၊၊

ကုိမာဃဦးေဆာင္သည့္ ပရဟိတအဖြဲ႔ၾကီးတြင္ အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသၼီးမ်ားစြာပင္ပါ၀င္လာၾကျပီး ေက်း ရြာျမဳိ့နယ္ႏွင့္ ႏုိင္ငံေတာ္အက်ဳိးမ်ားကို စြမ္းစြမ္းတမံလုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကျပီး၊ အသက္ထက္ဆုံးေနျပီး၊ ဘ၀ ကူးေသာအခါ “တာ၀တိ ံသာနတ္ျပည္”တြင္ ကိုမာဃသည္သိၾကားမင္းအျဖစ္ကုိရရွိျပီး၊ သူ၏အဖြဲ႔သူအ ဖြဲ႔သားမ်ားအားလုံးသည္ တာ၀တိ ံသာနတ္ျပည္တြင္အဆင့္ကိုယ္စီျဖင့္ နတ္သား၊နတ္သမီးဘ၀မ်ားကုိ ရရွိခဲ့ၾကေၾကာင္း ပါဠိစာေပမွတ္တမ္းတြင္ ေလ့လာရပါသည္၊၊

အထက္တန္းၾကလွသည့္ တာ၀တိ ံသာနတ္ျပည္တြင္သိၾကားမင္းၾကီးအျဖစ္ ရာထူးၾကီးကိုရရွိရန္ ကုိမာဃသည္ လူ႔ဘ၀တြင္က်င့္စဥ္(၇)မ်ဳိးကုိက်င့္သုံးခဲ့ရေၾကာင္း ေလ့လာေတြ႔ရွိရပါသည္၊၊

(၁) မိဘကို လုပ္ေကြ်းျခင္း၊

(၂) ႀကီးသူကို ႐ိုေသျခင္း၊

(၃) ခ်ဳိသာစြာ ေျပာဆိုျခင္း၊

(၄) ကုန္းတုိက္စကား မဆိုျခင္း၊

(၅) ဝန္တိုမႈမရွိျခင္း၊

(၆) ရက္ေရာစြာ ေပးကမ္းလွဴဒါန္းျခင္း၊

(၇) အမ်က္မထြက္ျခင္း၊ အမွန္ကုိေျပာဆုိျခင္း၊၊

အထက္တြင္ေဖာ္ျပထားသည္မွာ အထက္တန္းၾကသည့္ဘ၀အဆင့္မ်ားသုိ႔ ေရာက္ေစႏုိင္သည့္ ဗုဒၶ ဘာသာကုိယ္က်င့္တရား ခုႏွစ္မ်ဳိးျဖစ္ပါသည္၊၊ “သိၾကားမင္းက်င့္စဥ္”ခုႏွစ္မ်ဳိးဟုလည္း ေခၚေ၀ၚသ မုတ္ၾကပါသည္၊၊

“အလင္းစက္”စာဖတ္သူမ်ား မဂၤလာရွိသည့္ႏွစ္ကူးအခါတြင္ ဘ၀အတြက္အဖုိးတန္သည့္ ဘ၀ေနနည္း မႏၱာန္မ်ားကို ေလ့လာမွတ္ယူျပီးက်င့္သုံးၾကသျဖင့္ ဘ၀ေအာင္ျမင္မႈပန္းတုိင္မ်ားသုိ႔ ေရာက္ရွိၾကပါေစေၾကာင္း “အလင္းစက္အရွင္” 2013-ခု၏ႏွစ္ကူးမဂၤလာအျဖစ္ ဆုေတာင္းေပးလုိက္ရပါသည္၊၊         ၊၊

                                                                                  အရွင္ေက၀လ(အလင္းစက္)

                                                                                 {B.A-Eng, M.A-Phil-Sri Lanka}

                                                                     မကုဋာရာမျမန္မာေက်ာင္းတုိက္၊

                                                      ကုိလံဘုိျမဳိ့၊ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ၊၊ (31/12/2012)၊၊


(မွတ္ခ်က္/ မဃ၀တၳဳ၊ ဓမၼပဒအဌကထာ-၁၊၊ ကုလာ၀ကဇာတ္၊ ဇာတကပါဠိေတာ္တုိ႔ကို ကုိးကား၍ ဤစာတမ္းကို ေရးသားအပ္ပါသည္၊၊)