လူ၊၊ ၊၊

မဂၤလာအေပါင္းႏွင့္ျပီးျပည့္စုံၾကပါေစေၾကာင္း "အလင္းစက္အရွင္"မွ ဆုမြန္ေခြ်လ်က္ "လူ"စာတမ္းကုိ စာဖတ္သူသုိ႔ ေဆြးေႏြးတင္ျပလုိက္ရပါသည္၊၊

လူ၊

လူအဆင့္အတန္း၊

လူဘ၀ေအာင္ျမင္မႈ၊

"လူ"ဟုေခၚတြင္ရျခင္း၏အေၾကာင္းမ်ားစြာကို ဘာသာအမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔မွ အဓိပၸါယ္အသီးသီးဖြင့္ဆုိၾကပါသည္၊၊ 

ျမတ္စြာဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္မွ ယေန႔တုိင္အတက္အက်မ်ားစြာကိုျဖတ္ေက်ာ္ရင္း ေရွးေဟာင္း ဘာသာစကား(Old Language)တစ္ခုအျဖစ္ ရွင္သန္ေနသည့္ပါဠိဘာသာစကားႏွင့္စာေပတြင္လူကို “မႏုႆ”ဟု ေ၀ါဟာရနာမ္အျဖစ္အသုံးျပဳထားသည္ကို ေလ့လာရပါသည္၊၊

စိတ္မ်ားေသာေၾကာင့္ လူ၊

စိတ္ထက္ျမက္ေသာေၾကာင့္ လူ၊

အက်ဳိးရွိ အက်ဳိးမဲ့ကိုသိေသာေၾကာင့္ လူ၊

အမွားႏွင့္အမွန္ကို ခြဲျခားသိေသာေၾကာင့္ လူဟုေခၚသည္ စသည္ျဖင့္“လူ”ဟုေခၚဆုိရျခင္း၏ ပဓာနအေၾကာင္းမ်ားကို ဗုဒၶစာေပက်မ္းၾကီးမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္၊၊

ေဖာ္ျပထားသည့္လူဟုေခၚရျခင္း၏ အေၾကာင္းအားလုံးသည္ သဘာ၀ယုတၱိသေဘာအရသင့္ေတာ္ လွပါသည္၊၊ စၾကၤာ၀ဠာထဲတြင္ သက္ရွိသတၱ၀ါအမ်ဳိးအစားေပါင္းမေရမတြက္ႏုိင္ေအာင္ အသက္ရွင္ ေနထုိင္ၾကသည့္အထဲတြင္ လူသည္စိတ္အမ်ားဆုံးသတၱ၀ါမ်ဳိးေစ့ ျဖစ္ပါသည္၊၊ အျခားေသာ သတၱ၀ါမ်ားသည္ လူေလာက္စိတ္မ်ားျခင္း အလုိမ်ားျခင္းမရွိေၾကာင္းကို သတၱေဗဒပညာရွင္တုိ႔ မွေလ့လာေတြ႔ရွိျပီး သက္ေသျပဳထားၾကပါသည္၊၊

လူသည္အျခားသတၱ၀ါမ်ားထက္ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာအျမင့္မားဆုံးႏွင့္ အထက္ျမက္ဆုံးလည္းျဖစ္ေၾကာင္းကို လူမွအျခားသတၱ၀ါၾကီးမ်ားကို လုိသလုိပုံသြင္းေစခုိင္းႏုိင္သည္ကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ဘာသာတရားတုိင္းတြင္ အျမင့္ဆုံးရာထူးျဖစ္သည့္“ဘုရား”အျဖစ္ကို လူသတၱ၀ါမွပင္ျဖစ္ ေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း ထင္ရွားလွပါသည္၊၊

လူသည္ အက်ဳိးရွိ အက်ဳိးမဲ့ကိုခြဲျခားသိတတ္ေသာ ညာဏ္ပညာရွိျခင္းမွာလည္း အမွန္ပင္ျဖစ္ပါသည္၊၊ ဤစြမ္းရည္ေၾကာင့္ပင္ လူတုိ႔သည္ စက္ပစၥည္းမ်ဳိးစုံကိုတီထြင္ႏုိင္ၾကျပီး အျခားသက္ရွိသတၱ၀ါမ်ားထက္ စီးစိမ္ကိုစံစားႏုိင္ျခင္းႏွင့္ ေဘးအႏၱရာယ္ကိုကာကြယ္ႏုိင္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္၊၊

လူသတၱ၀ါသည္ အမွားႏွင့္အမွန္ကို ေဖ၀န္ပိုင္းျခားႏုိင္ေသာေၾကာင့္ လူ၏အျပဳအမူမ်ားသည္ အျခားသက္ရွိသတၱ၀ါမ်ားႏွင့္ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္လ်င္ အမွားအနည္းဆုံးလုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္၊ အက်ဳိးအျဖစ္ ဆုံးလုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ႏုိင္သူလည္းျဖစ္ပါသည္၊၊ လူသည္အမွားမကင္းသည့္ သတၱ၀ါျဖစ္သည့္တုိင္ အျခားသတၱ၀ါမ်ားႏွင့္ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္လ်င္ အမွားနည္းျပီး၊ အက်ဳိးမ်ားမ်ားရရွိေအာင္ ျပဳလုပ္စြမ္းသည့္ အေျခအေနတြင္ ရွိပါသည္၊၊

ေဖာ္ျပထားသည့္ လူ၏အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆုိခ်က္မ်ားကို ေန႔လူဘ၀ျဖစ္တည္မႈမ်ားႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္လ်င္ မည္သုိ႔ေသာသူသည္ စာေပတြင္လာသည့္လူႏွင့္တူညီသည္၊ မတူညီသည္ကို ေလ့လာရရွိႏုိင္ ျပီး၊ တစ္ခ်ဳိ႔ေသာသူမ်ားသည္ ဘုံဘ၀အားျဖင့္လူဘုံတြင္ ပုံသႏၱာသေဘာအရျဖစ္ခြင့္ရေသာ္လည္း လူစင္စစ္မမည္ႏုိင္ေၾကာင္း သုံးသပ္ႏုိင္ပါသည္၊၊

လူတို႔သည္အျခင္းျခင္းဆက္ဆံၾကရာ၌ အဆင့္အတန္းခြဲျခားျခင္းကို မ်ားစြာမုန္းတီးေလ့ရွိၾကပါသည္၊၊ အမွန္စင္စစ္ လူမ်ားအျခင္းျခင္းအၾကားတြင္ အဆင့္အတန္းမတူညီသည္မွာ လက္ေတြ႔ျဖစ္ သဘာ၀တည္မႈျဖစ္၍ လက္ခံရမည္ပင္ျဖစ္ေၾကာင္း ေလ့လာရပါသည္၊၊

အဆင့္အတန္းနိမ့္သူႏွင့္ အဆင့္အတန္းျမင့္သူဟူ၍ခြဲျခားရာတြင္ အတုိင္းတာ(၅)မ်ဳိးခန္႔ျဖင့္ခြဲျခား ၾကည့္ႏုိင္ပါသည္၊၊
(၁) ကိုယ္က်င့္တရား၊

(၂) စီးပြားေရး၊

(၃) ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး၊

(၄) ပညာေရး၊

(၅) ရာထူး၊

အထက္တြင္ ေဆြးေႏြးတင္ျပထားသည့္ Dimension(၅)မ်ဳိးသည္ လက္ခံလုိသည္ျဖစ္ေစ၊ လက္ မခံလုိသည္ျဖစ္ေစ လူအျခင္းျခင္းအၾကားတြင္ အဆင့္အတန္းမတူျခင္းကို ျဖစ္ေပၚေစသည့္အ ေၾကာင္းရင္းမ်ားျဖစ္သည့္အတြက္ မျဖစ္မေနလက္ခံရမည့္ “စံ”မ်ားျဖစ္ပါသည္၊၊ ေဖာ္ျပပါအဆင့္အတန္းမ်ားကြာျခားသည့္အေလ်ာက္ လူ႔အသုိင္းအ၀ုိင္းတြင္ ေနရာအသာစီးရမႈ၊ ဦးစားေပးခံယူရရွိမႈႏွင့္ လူရာ၀င္မႈတုိ႔ကြာျခားၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္၊၊

အခ်ဳိ႔လူတုိ႔သည္ မိမိအားဦးစားေပး မခံရျခင္း၊ ေနရာမရျခင္းႏွင့္၊ တစ္ပါးသူမ်ားမွာမူ ဦးစားေပးခံရျခင္း၊ ပြဲလယ္တြင္ေနရာရရွိျခင္းမ်ားကို ေတြ႔ရသည့္အခါစိတ္ဆုိး စိတ္ေကာက္ျခင္း၊ မေက်နပ္ျခင္း၊ အျငဳိးအေတးထားျခင့္စေသာ မရင့္က်က္အမူအရာမ်ားကို ျပေလ့ရွိပါသည္၊၊ မိမိႏွင့္အျခားသူတြင္ မည္သည့္အရာမ်ားကြာျခားေနသည္ကိုမူ သတိျပဳဆင္ျခင္သုံးသပ္သူ နည္းပါးလွပါသည္၊၊ 

လူလူျခင္းအဆန္းအတန္းကြာျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္း(၅)မ်ဳိးကို ယၡဳစာတမ္းတြင္ေယဘုယ်သ ေဘာအရသာ ေဖာ္ျပေဆြးေႏြးျခင္းျဖစ္ပါသည္၊၊ “ေနရာႏွင့္အေျခအေနအေလ်ာက္ ကိုယ္က်င့္တရား ပ်က္ျပားသူျဖစ္ပါလ်က္ ဦးစားေပးခံရျခင္းႏွင့္ ေနရာအသာစီးရေနျခင္းမ်ားလည္း ရံခါမ်ားစြာတြင္ ျဖစ္ႏုိင္ပါေသးသည္၊၊” 

မည္သို႔ဆုိေစလူဘ၀တြင္ အဆင့္အတန္းျမင့္မားသူျဖစ္ျပီး၊ အမ်ား၏ေနရာေပးမႈ၊ ေလးစားမႈႏွင့္ လူရာ၀င္သူအဆင့္ရွိသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ရန္အတြက္ “ကိုယ္က်င့္တရား၊ စီးပြားေရး၊ ေပါင္းသင္းဆက္ ဆံေရး၊ ပညာေရးႏွင့္ရာထူးတုိ႔ တုိးတက္သည္ထက္တုိးတက္ၾကီးပြားေအာင္ၾကဳိးစားရန္”မွာလူသား တာ၀န္တစ္ရပ္ ျဖစ္ပါသည္၊၊

ၾကဳိးစားခြင့္မရရွိျခင္း၊ အေျခအေနမေပးျခင္းႏွင့္ ၾကဳိးစားခ်င္စိတ္မရွိျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ လူ႔အဆင့္မရွိလ်င္မူ ဧကန္မုခ်မည္သည့္ေနရာတြင္မဆုိ အဆင့္အတန္းခြဲျခားခံရျခင္းကို ေက်ေက်နပ္နပ္လက္ခံရန္ပင္ ရွိပါေတာ့သည္၊ မည္သူ႔ကိုမွ အျပစ္ဆုိရန္မျဖစ္ႏုိင္ပါေပ၊၊

လူအဆင့္အတန္းျမင့္မားမႈႏွင့္ လူ႔ဘ၀ေအာင္ျမင္မႈတုိ႔သည္ အတူတကြတည္ရွိေနသည့္ရ လာဘ္မ်ား ျဖစ္ပါသည္၊၊ သို႔ေသာ္ ပန္းတုိင္အထိေအာင္ျမင္မႈတြင္ ေအးျငိမ္းမႈႏွင့္ေဘးအႏၱရာယ္ ကင္းရွင္းမႈတုိ႔ပါ၀င္ေနျပီး၊ သာမန္လူ႔အဆင့္အတန္းတစ္ခုခ်င္းဆီေအာင္ျမင္မႈတြင္မူ အတုိင္းအတာ တစ္ခုမွ်အဆင့္ရရွိျခင္းသာျဖစ္ျပီး၊ အဆုံးစြန္ဘ၀ေအာင္ျမင္မႈဟု မဆုိသာပါေခ်၊၊

ဘ၀တစ္ခုတြင္ “ေအာင္ျမင္မႈ”ဟုဆုိရာတြင္လည္း တည္ရွိရာနယ္ပယ္အလုိက္ ကြာျခားႏုိင္ပါသည္၊၊ ဥပမာ-သံဃာတစ္ပါးအတြက္ေအာင္ျမင္မႈမွာ မဂ္ဖုိလ္တရားဓမၼျဖင့္ ေအးျငိမ္းစြာေနႏုိင္ ျခင္းျဖစ္ျပီး၊ လူသာမန္တစ္ဦးအတြက္ေအာင္ျမင္မႈဟူသည္မွာ မိမိတြင္ၾကဳိးစားရရွိထားသည့္ ကုိယ္က်င့္တရား၊ စီးပြား၊ ပညာတုိ႔ျဖင့္ ဘ၀တြင္မေၾကာင့္မက် အထက္တန္းက်က်ျဖင့္ ဘ၀ကိုေပ်ာ္ရႊင္စြာ အဆုံးသတ္ႏုိင္ေရး ျဖစ္ပါသည္၊၊

အႏွစ္ခ်ဳပ္အားျဖင့္ ေဆြးေႏြးတင္ျပခဲ့့ျပီးသည္မ်ားကို သုံးသပ္ၾကည့္လ်င္ လူပီသသူျဖစ္ေရး၊ လူ႔အ ဆင့္ျမင့္မားရန္ စံ(၅)မ်ဳိးကိုၾကဳိးစားရန္ႏွင့္၊ လူဘုံဘ၀၏ေအာင္ျမင္မႈကုိ ရရွိရန္မဆုတ္နစ္ေသာလုံ႔လျဖင့္ ရယူရန္တုိ႔ျဖစ္ပါသည္၊၊

“အလင္းစက္”စာဖတ္သူမ်ား မိမိတုိ႔၏အေျခခ်ရာနယ္ပယ္အသီးသီးတြင္ လူပီသသူမ်ား၊ လူရာ ၀င္အဆင့္ရွိသူမ်ားျဖစ္ၾကျပီး၊ လူ႔ဘ၀ပန္းတုိင္ကိုကိုယ္တုိင္ၾကဳိးစားပိုင္ဆုိင္ၾကပါေစေၾကာင္းဆႏၵျပဳ လ်က္စာတမ္းကို အဆုံးသတ္လုိက္ရပါသည္၊၊                    ၊၊

                                                                        အရွင္ေက၀လ(အလင္းစက္)

                                                                    {B.A-Eng, M.A-Phil-Sri Lanka}

                                                                      မကုဋာရာမျမန္မာေက်ာင္းတုိက္၊

                                                                ကိုလံဘုိျမဳိ့၊ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ၊၊ (16/10/2013)