သိဂၤါလသုတ္ကို ေလ့လာသုံးသပ္ျခင္း၊၊ ၊၊

ႏုိင္ငံျခားတကၠသိုလ္မ်ားတြင္ တက္ေရာက္ပညာသင္ယူၾကသည့္ ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ အတန္းဆုံးတြင္ ဘြဲ႔ယူက်မ္းစာ တင္သြင္းၾကရပါသည္၊၊ 

ဘြဲ႔ယူက်မ္းစားတင္သြင္းရာတြင္ စာစီစာကုံးပုံစံ“Essay Type”ႏွင့္၊ သုေတသနပုံစံ“Thesis Type” ႏွစ္မ်ဳိးတြင္ သင့္ေတာ္သလုိတကၠသိုလ္မွ ေၾကျငာသည့္ပုံစံျဖင့္ တင္သြင္းၾကရပါသည္၊၊ ပုံစံႏွစ္မ်ဳိးသည္ ေရးသားပုံအစီအစဥ္အားျဖင့္ နည္းတူပင္ျဖစ္ပါသည္၊၊

ယၡဳအရွင္ ေဆြးေႏြးတင္ျပမည့္ စာတမ္းေခါင္းစဥ္ကုိ အဂၤလိပ္လို“Title”ေပးလ်င္“A Study of Siṅgāla Sutta in Pāli Canon.”ဟု အမည္တပ္ရပါမည္၊၊ ဘြဲ႔ယူက်မ္းေရးသားရာတြင္ က်မ္းေခါင္းစဥ္ေရြးခ်ယ္ ၍၊ က႑“Chapters”ခြဲျပီးလ်င္ က်မ္း၏သုံးဆယ္ရာခုိင္ႏႈံးျပီးသည္ဟု သတ္မွတ္ႏုိင္ပါသည္၊၊

သိဂၤါလသုတ္တြင္ အခန္းေပါင္း(၁၂)ခန္းျဖင့္ ေဖာ္ျပထားျပီး၊ အလြန္ေလးနက္သည့္ လူ႔အသုိင္းအ၀ုိင္း ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးဆုိင္ရာ က်င့္၀တ္စည္းကမ္းမ်ားကို ေဆြးေႏြးေဖာ္ျပထားသည္ကို ေလ့လာရရွိ ႏုိင္ပါသည္၊၊

          (၁) ကမၼကိေလသာ (၄)မ်ဳိး၊

(၂) အဂတိဌာန(၄)မ်ဳိး၊

(၃) အပါယ္လမ္း (၆)ေပါက္၊

(၄) အရက္ေသစာေသာက္ျခင္း၏ အျပစ္(၆)မ်ဳိး၊

(၅) ညစာစားျခင္း၏ အျပစ္(၆)မ်ဳိး၊

(၆) ပြဲလမ္းသဘင္မက္ျခင္း၏ အျပစ္(၆)မ်ဳိး၊

(၇) ေလာင္းကစားျခင္း၏ အျပစ္(၆)မ်ဳိး၊

(၈) မိတ္ေဆြယုတ္ရွိျခင္း၏ အျပစ္(၆)မ်ဳိး၊

(၉) ပ်င္းျခင္း၏ အျပစ္(၆)မ်ဳိး၊

(၁၀) မိတ္ေဆြတု(၄)ေယာက္၊

(၁၁) မိတ္ေဆြစစ္(၄)ေယာက္၊

(၁၂) အရပ္မ်က္ႏွာ (၆)မ်ဳိး၊

မသန္႔ရွင္းသည့္လုပ္ရပ္ကုိ“ကမၼကိေလသာ”ဟု ေခၚပါသည္၊၊ “ကံဆုိးမ်ား”ဟု သိမွတ္ႏုိင္ပါသည္၊၊ ကံ ဆုိး(၄)မ်ဳိးကို ျပဳလုပ္ခဲ့လ်င္ လက္ရွိဘ၀တြင္ျဖစ္ေစ၊ အနာဂတ္ဘ၀တြင္ျဖစ္ေစ ကံဆုိးမုိးေမွာင္က်မႈမ်ားကို မလြဲမေသြခံယူရမည္ ျဖစ္ပါသည္၊၊ 

(၁) အသက္သတ္ျခင္း၊

(၂) ခုိးျခင္း၊

(၃) လိမ္ေျပာျခင္း၊

(၄) သူမ်ားသားသၼီးကုိ ျဖတ္ဆီးျခင္း၊၊

ဘက္လုိက္မႈျဖစ္ေပၚျခင္း၏ အေၾကာင္း(၄)မ်ဳိးရွိပါသည္၊၊ လူတို႔သည္ ေဖာ္ျပပါအေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ ဘက္လုိက္ျခင္း၊ မ်က္ႏွာသာေပးျခင္း၊ လာဘ္ေပးလာဘယ္ယူျခင္းအလုပ္မ်ားကို ျပဳလုပ္ေနၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္၊၊

(၁) ဆႏၵာဂတိ=ခ်စ္ခင္ျခင္းေၾကာင့္ ဘက္လုိက္ျခင္း၊

(၂) ေဒါသဂတိ=မုန္းတီးျခင္းေၾကာင့္ ဘက္လုိက္ျခင္း၊

(၃) ေမာဟဂတိ=ေတြေ၀မႈျဖင့္ ဘက္လုိက္ျခင္း၊

(၄) ဘယာဂတိ=ေၾကာက္သျဖင့္ ဘက္လိုက္ျခင္း၊၊

အဖြ႔ဲအစည္းႏွင့္ ေနရာဌာနမ်ားစြာတုိ႔တြင္ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူျခင္းမ်ား၊ ဘက္လိုက္ျခင္းမ်ား၊ မ်က္ႏွာ သာေပးျခင္းမ်ားမွာ အထက္တြင္ေဖာ္ျပထားသည့္ အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚေနၾကရပါသည္၊၊

အဂတိလိုက္သူမ်ားအားလုံးသည္“ပါပကမၼ=မေကာင္းမႈ”ကုိျပဳသူမ်ားျဖစ္ၾက၍ ဘ၀သံသရာတြင္ မလုိလား အပ္သည့္အေျခအေနဆုိးမ်ားကို မလြဲမေသြလက္ခံရယူၾကရမည္ ျဖစ္ပါသည္၊၊ အဂတိမ်ားမွ ေရွာင္က်ဥ္လ်င္ အမ်ားတကာ၏ေထာက္ခံမႈ၊ ၀န္းရံမႈကိုရရွိတတ္ျပီး၊ အဂတိမ်ားကိုျပဳက်င့္ခဲ့ပါမူ ေထာက္ခံ၀န္းရံသူ မရွိျဖစ္တတ္ပါသည္၊၊

ျမ့ဳိမ်ားသုိ႔၀င္ေရာက္ရန္ တံခါးေပါက္မ်ားရွိၾကပါသည္၊၊ တံခါးေပါက္မရွိလ်င္ ျမဳိ့မ်ားသုိ႔၀င္ရန္ မျဖစ္ႏုိင္ပါ၊၊ ဗုဒၶစာေပတြင္ Buddhist Cosmology=ဘုံဘ၀(၃၁)မ်ဳိးကို ေဖာ္ျပထားပါသည္၊၊ အပါယ္ေလးဘုံသည္ အပါအ၀င္ျဖစ္ပါသည္၊၊

အပါယ္ေလးဘုံကုိ အပါယ္ျမဳိ့ၾကီး(၄)ျမိ့ဳဟု အလြယ္တကူမွတ္ယူႏုိင္ပါသည္၊၊ အပါယ္ျမဳိ့ၾကီးမ်ားသုိ႔၀င္ ေရာက္ရန္ အေပါက္ၾကီး(၆)ေပါက္ ရွိပါသည္၊၊ အပါယ္သုိ႔ေရာက္ျခင္း၏အေၾကာင္း(၆)မ်ဳိး ျဖစ္ပါသည္၊၊

အပါယ္သုိ႔သြားရျခင္း၏အေၾကာင္း(၆)မ်ဳိးကုိပင္ “စည္းစိမ္ဥစၥာပ်က္စီးျခင္း၏အေၾကာင္း”မ်ားဟူ၍လည္း မွတ္သားႏုိင္ပါသည္၊၊ 

အျခားေသာဘ၀ပ်က္ျခင္း၏အေၾကာင္းမ်ားစြာရွိေသာ္လည္း ေဖာ္ျပပါအေၾကာင္းမ်ားသည္ ဧကန္မုခ်အေၾကာင္းမ်ားျဖစ္၍ အထူးျပဳေဖာ္ျပထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္၊၊

(၁) အရက္ေသစာ ေသာက္သုံးျခင္း၊

(၂) မသင့္ေတာ္သည့္အခ်ိန္အခါတြင္ ခရီးသြားျခင္း၊

(၃) ပြဲ၊ စတိတ္ရႈိးမက္ျခင္း၊

(၄) ေလာင္းကစား ၀ါသနာပါျခင္း၊

(၅) လူမုိက္ႏွင့္ေပါင္းသင္းျခင္း၊

(၆) ပ်င္းျခင္း၊

အရက္၊ ဘီယာ၊ ဘိန္း၊ ေဆးေျခာက္စသည့္ ေဆးမ်ဳိးစုံကိုသုံးစြဲျခင္းတြင္ ေဘးထြက္ဆုိးက်ဳိးမ်ား စြာရွိေၾကာင္းကို မူရင္းပါဠိစာေပတြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္၊၊ စာေရးသူ၏အျမင္အရ “အရက္ေသာက္ ျခင္းသည္ အမွားမ်ဳိးစုံကိုျပဳရဲျခင္း၏ မူလအေၾကာင္းျဖစ္သည္”ဟု ျမင္ပါသည္၊၊

အရက္မူး၍ သားသၼီးကိုပင္ သတ္ျခင္းမ်ား၊ ႏွိပ္စက္ျခင္းမ်ား၊ ဇနီးကိုႏွိပ္စက္ျခင္းမ်ား၊ ရာဇ၀တ္မႈျပဳျခင္းမ်ား၊ အသက္ေသေလာက္သည္အထိ က်န္းမာေရးပ်က္ျခင္းမ်ား၊ ကိုယ္တုိင္ႏွင့္ပတ္၀န္းက်င္ အရွက္ရျခင္းမ်ား၊ မိဘႏွင့္ၾကီးသူ၊ ေလးစားထုိက္သူမ်ားကို ေစာ္ကားျခင္းမ်ားမွာ ေန႔စဥ္ဘ၀တြင္မ်ားစြာ ေတြ႔ျမင္ေနရပါသည္၊၊

အႏွစ္ခ်ဳပ္၍ အရက္ဘီယာစသည္ေသာက္သုံးျခင္း၏ ေဘးထြက္ဆုိးက်ဳိး၊ အျပစ္(၆)မ်ဳိးကို ပါဠိစာေပမွ ေလ့လာရပါသည္၊၊

(၁) စီးပြားပ်က္ျခင္း၊

(၂) ရန္မ်ားျခင္း၊

(၃) ေရာဂါမ်ားျခင္း၊

(၄) အရုိေသတန္ျခင္း၊

(၅) အရွက္မဲ့ျခင္း၊

(၆) အသိညာဏ္၊ ပညာအားနည္းေစျခင္း၊၊

ခရီးသြားျခင္းသည္ ေကာင္းသည့္အေလ့အက်င့္တစ္ခုအျဖစ္ လူတုိ႔သိေနၾကပါသည္၊၊ မွန္သင့္သမွ် မွန္သည္ဟု ဆုိရပါမည္၊၊ သုိ႔ေသာ္ ခရီးသြားျခင္းတြင္ ဆုိးက်ဳိးမ်ားစြာရွိေၾကာင္းကို သိဂၤါလသုတ္တြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္၊၊

ခရီးထြက္အလြန္မ်ားသူမ်ားကို အရွင္သတိထားမိပါသည္၊၊ အက်ဳိးမ်ားစြာႏွင့္ ေဒသဆုိင္ရာဗဟုသုတ မ်ားစြာရွိမည္မွန္ေသာ္လည္း၊ “စိတ္တည္ျငိမ္မႈသမာဓိ အလြန္အားနည္းသူမ်ားျဖစ္ေၾကာင္းကုိ ေတြ႔ရပါ သည္၊၊” 

ဘ၀အတြက္ ခုိင္မာသည့္အေျခခံအုပ္ျမစ္ကုိ စိတ္မတည္ျငိမ္သူမ်ား မခ်ႏုိင္ၾကဘဲ၊ အခ်ိန္လြန္ျပီးမွ ေနာင္တရေလ့ရွိၾကသည္ကို ထုိထုိအတၳဳပၸတၱိစာေပမ်ားႏွင့္၊ လက္ေတြ႔ဘ၀ေကာက္ေၾကာင္းမ်ားမွသခၤန္းစာ ရရွိႏုိင္ပါသည္၊၊

 (၁) ကုိယ္တုိင္ အကာကြယ္ မရွိျခင္း၊

(၂) မိသားစုအကာကြယ္ မရွိျခင္း၊

(၃) စီးပြားဥစၥာအကာကြယ္ မရွိျခင္း၊

(၄) သံသယျဖစ္ခံရျခင္း၊

(၅) စြပ္စြဲခံရျခင္း၊

(၆) ပင္ပမ္းျခင္း၊၊

အထက္တြင္ေဆြးႏြးေဖာ္ျပထားသည့္ ဆုိးက်ဳိး(၆)မ်ဳိးသည္ ခရီးထြက္ျခင္းမွရရွိသည့္ ေဘးထြက္ဆုိး က်ဳိးမ်ားကို သိဂၤါလသုတ္တြင္ေဖာ္ျပထားသည့္အတုိင္း ေဖာ္ျပထားျခင္းျဖစ္ပါသည္၊၊

လူတုိ႔သည္ အသိတရားရွိပင္ရွိၾကေသာ္လည္း ေလာင္းကစားကိုေရွာင္ႏုိင္သူ နည္းလွပါသည္၊၊ ထုိ႔ ေၾကာင့္ပင္ေလာင္းကစားကုိ ကမၻာ့အဆင့္အားကစားပြဲမ်ားအျဖစ္ျဖင့္ ပြဲေတာ္ၾကီးမ်ားစည္ကားစြာ က်င္းပၾကသည္ကို ေတြ႔ျမင္ႏုိင္ပါသည္၊၊

က်န္းမာေရးကိုအေၾကာင္းျပလ်က္ ျပဳလုပ္သည့္ေလာင္းကစားမ်ားႏွင့္၊ အေပ်ာ္သီးသန္႔ျပဳလုပ္ၾကသည့္ ေလာင္းကစားမ်ားတြင္ ေဘးထြက္ဆုိးက်ဳိး(၆)မ်ဳိးရွိသည္ဟု ေဖာ္ျပထားပါသည္၊၊

(၁) ရန္မ်ားျခင္း၊

(၂) အပူပင္မ်ားျခင္း၊

(၃) စီးပြားဆုတ္ယုတ္ျခင္း၊

(၄) စကားမတည္ျခင္း၊

(၅) မထီမဲ့ျမင္ျပဳခံရျခင္း၊

(၆) သားမက္၊ ေခြ်းမတုိ႔၏မိဘမ်ားမွ ေစာ္ကားခံရျခင္း၊၊

လူသည္ တစ္ေယာက္တည္းေန၍ရသည္မဟုတ္ဘဲ၊ အေပါင္းအသင္းအဖြဲ႔အစည္းျဖင့္ ေနၾကရပါသည္၊၊ အေပါင္းအသင္းမွားၾကရာမွ မလုပ္သင့္သည္မ်ားကို ျပဳလုပ္ၾကသည္မ်ားလည္း ရွိပါသည္၊၊ 

လူသည္ တစ္ေယာက္တည္းဆုိလ်င္ ေအးေအးေနတတ္ေသာ္လည္း အေပါင္းအသင္းႏွင့္ေတြ႔လ်င္ မည္သည့္အရာကိုမဆုိ လုပ္တတ္သည္မ်ားလည္း ရွိပါသည္၊၊ အဖြဲ႔အစည္းအားကုိးျဖင့္ မုိက္မဲျခင္းမ်ား မွာလည္း ပတ္၀န္းက်င္တြင္ ေတြ႔ျမင္ေနရပါသည္၊၊

အဖြဲ႔အစည္းမွား၊ အေပါင္းအသင္းမွားျခင္းျဖင့္ ရရွိတတ္သည့္ဆုိးက်ဳိး(၆)မ်ဳိးမွ်ရွိသည္ဟု ေလ့လာေတြ႔ ရွိရပါသည္၊၊ ပါဠိစာေပတြင္မူ မိတ္ေဆြယုတ္ကိုေပါင္းသင္းျခင္း၏အျပစ္(၆)မ်ဳိးဟု ေဖာ္ျပထားပါသည္၊၊

(၁) ေလာင္းကစားျခင္း၊

(၂) အေပ်ာ္အပါးလုိက္စားျခင္း၊

(၃) အရက္၊ ဘီယာေသာက္သုံးျခင္း၊

(၄) လွည့္ပတ္ျခင္း၊

(၅) မာယာမ်ားျခင္း၊

(၆) အႏုိင္က်င့္ျခင္း၊၊

လူတုိင္းတုိးတက္ေအာင္ျမင္မႈ လုိခ်င္ၾကပါသည္၊၊ သုိ႔ေသာ္ မ်ားစြာေသာလူတုိ႔မွာ ဘ၀တြင္ေအာင္ျမင္မႈ မရရွိဘဲ၊ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ၊ ေအာက္တန္းေနာက္တန္းက်မႈတုိ႔ျဖင့္သာ ဘ၀ကိုခက္ခက္ခဲခဲ ျဖတ္သန္းေန ၾကရသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္၊၊

ထုိသုိ႔ျဖစ္ရျခင္းမွာ “အခ်ိန္ကိုအက်ဳိးရွိရွိ အသုံးမျပဳတတ္ျခင္း၊ အခြင့္အေရးကို အသုံးမျပဳတတ္ျခင္း၊ က်န္းမာေရးမေကာင္းျခင္းႏွင့္၊ ပ်င္းရိျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္၊၊” ပ်င္းရိသူတုိ႔၌အေၾကာင္းျပခ်က္၊ ဆင္ ေျခ(၄)မ်ဳိးႏွင့္၊ ဆုိးက်ဳိး(၂)မ်ဳိးကိုလည္း မွတ္သားသင့္ပါသည္၊၊

        (၁) ေအးလြန္းသည္ဟုအလုပ္ မလုပ္ျခင္း၊

        (၂) ပူလြန္းသည္ဟုအလုပ္ မလုပ္ျခင္း၊

        (၃) ဆာလြန္းသည္ဟုအလုပ္ မလုပ္ျခင္း၊

        (၄) ၀လြန္းသည္ဟုအလုပ္ မလုပ္ျခင္း၊

       (၅) ရွိျပီးစည္းစိမ္ပ်က္စီးျခင္း၊

       (၆) မျဖစ္ေသးသည့္စည္းစိမ္ မလာေတာ့ျခင္း၊၊

သိဂၤါလသုတ္တြင္ လူတစ္ေယာက္အတြက္ ဘ၀ပ်က္ရျခင္း၏အေၾကာင္း(၆)မ်ဳိးကိုလည္း သီးျခားေဖာ္ ျပထားပါသည္၊၊ သတိထားဆင္ျခင္သင့္လွပါသည္၊၊ 

         (၁) ေနျမင့္သည္အထိ အိပ္ျခင္း၊

         (၂) သူတပါးမယားႏွင့္ ေနျခင္း၊

         (၃) ရန္သူမ်ားျခင္း၊

         (၄) အက်ဳိးမျဖစ္ေလာက္သည္ကို ျပဳျခင္း၊

         (၅) မိတ္ေဆြယုတ္ရွိျခင္း၊

         (၆) ကပ္ေစးႏွဲလြန္းျခင္း၊၊

သိဂၤါလသုတ္သည္ တင္ျပပုံထူးျခားသည့္ သုတ္ျဖစ္ပါသည္၊၊ “မိတ္ေဆြတု”မ်ားကို ေပါင္းသင္းဆက္ဆံ ျခင္းေၾကာင့္ ရရွိတတ္သည့္ဆုိးက်ဳိးကိုတင္ျပျပီးမွ၊ မည္သုိ႔သေဘာရွိသူသည္ မိတ္ေဆြတုျဖစ္သည္ဟု ေနာက္မွတင္ျပထားေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္၊၊

“မိတ္ေဆြတု(၄)ေယာက္”

       (၁) အယူသာရွိေသာမိတ္ေဆြ၊

       (၂) ႏႈတ္ျဖင့္သာ ေပးတတ္ေသာ မိတ္ေဆြ၊

       (၃) အၾကဳိက္လုိက္ေျပာေသာ မိတ္ေဆြ၊

       (၄) ဆုိးေဖာ္ဆုိးဘက္ မိတ္ေဆြ၊၊

မိတ္ေဆြတု(၄)ေယာက္တြင္“အယူသာရွိေသာ မိတ္ေဆြ”ကုိ အဂၤါ(၄)မ်ဳိးျဖင့္အကဲခပ္ရမည္ဟု ေဖာ္ျပ ထားပါသည္၊၊

       (၁) မိမိထံမွ တစ္စုံတစ္ခုရယူရန္ အျမဲအားထုတ္ေနတတ္ျခင္း၊

       (၂) အနည္းငယ္ရက္ေရာဟန္ျပဳ၍ အျမတ္မ်ားမ်ားယူတတ္ျခင္း၊

       (၃) မိမိဒုကၡျဖစ္ေနမွန္းသိလ်က္ အျမတ္ထုတ္တတ္ျခင္း၊

       (၄) အက်ဳိးရလုိမႈသက္သက္ျဖင့္ အနီးတြင္ေနျခင္း၊၊

“ႏႈတ္ျဖင့္သာ ေပးတတ္ေသာမိတ္ေဆြ”ျဖစ္ေၾကာင္းကုိ အေျခအေန(၄)မ်ဳိးကို သုံးသပ္ေသာအားျဖင့္ သိရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေလ့လာရပါသည္၊၊

       (၁) ျပီးျပီးေသာအေၾကာင္းအရာျဖင့္ ေျမွာက္ပင့္တတ္ျခင္း၊

       (၂) မျဖစ္ေပၚေသးေသာအရာျဖင့္ ေျမွာက္ပင့္တတ္ျခင္း၊

       (၃) ေလာကြက္မ်ားစြာ လုပ္တတ္ျခင္း၊

       (၄) လက္ေတြ႔ျဖစ္စဥ္မ်ားတြင္ အပ်က္ဘက္မွေျပာဆုိတတ္ျခင္း၊၊

“အၾကဳိက္လုိက္၍ ေျပာဆုိတတ္ေသာ မိတ္ေဆြ”ျဖစ္ေၾကာင္းကို သိသာေစသည့္အေၾကာင္း(၄)မ်ဳိးကို ေလ့လာထားသင့္ပါသည္၊၊

      (၁) အမွားလုပ္ငန္းစဥ္ကို အားေပးျခင္း၊

      (၂) အမွန္လုပ္ငန္းစဥ္ကို အားမေပးျခင္း၊

      (၃) ေရွ႔တြင္ ခ်ီးမႊန္းျခင္း၊

      (၄) ေနာက္ကြယ္တြင္ ကဲ့ရဲ့ျခင္း၊၊

“ဆုိးေဖာ္ဆုိးဖက္၊ မိုက္ေဖာ္မုိက္ဖက္ျဖစ္ေသာ မိတ္ေဆြ”ျဖစ္ေၾကာင္းကုိ လကၡဏာ(၄)မ်ဳိးျဖင့္ ေလ့လာ မွတ္သားရမည္ဟု ဆုိပါသည္၊၊

      (၁) အရက္အတူေသာက္ျခင္း၊

      (၂) မသင့္ေတာ္သည့္အခ်ိန္တြင္ ဟုိဟုိသည္သည္အတူသြားျခင္း၊

      (၃) ပြဲ၊ စတိတ္ရႈိးအတူၾကည့္ျခင္း၊

      (၄) ေလာင္းကစားအတူျပဳျခင္း၊၊

မည္သည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္မွ် မိတ္ေဆြတုအမ်ဳိးအစားမ်ားကို မဆက္ဆံသင့္ေၾကာင္း မွတ္သားရပါမည္၊၊

သိဂၤါလသုတ္တြင္ မိတ္ေဆြတု(၄)ေယာက္ႏွင့္၊ မိတ္ေဆြတုျဖစ္ေၾကာင္း သိသာေစသည့္သေဘာလကၡ ဏာမ်ားကို အေသးစိတ္ေဖာ္ျပ ေဆြးေႏြးျပီးေနာက္တြင္၊ မိတ္ေဆြစစ္(၄)ေယာက္ႏွင့္၊ မိတ္ေဆြစစ္ဟု သိသာထင္ရွားသည့္ အဂၤါရပ္မ်ားကိုတိတိက်က် ေဆြးေႏြးေဖာ္ျပထားသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္၊၊

စာရႈသူအေနျဖင့္ မိမိဘ၀အမွန္တကယ္တုိးတက္ ေအာင္ျမင္လုိသူျဖစ္ပါလ်င္ မိတ္ေဆြစစ္ႏွင့္၊ မိတ္ ေဆြတုကို စာတမ္းပါေဆြးေႏြးတင္ျပမႈမ်ားမွ ေလ့လာသိမွတ္ျပီး၊ မိတ္ေဆြစစ္ကို ေပါင္းသင္းဆက္ ဆံျပီး၊ အကယ္၍၊ မိတ္ေဆြတုမ်ားရွိေနခဲ့ေသာ္ ျပတ္ျပတ္သားသား ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈမျပဳျခင္းျဖင့္ ေနသင့္လွပါသည္၊၊

အမွန္စင္စစ္ “မိတ္ေဆြစစ္မဟုတ္သူႏွင့္ အေပါင္းသင္းေနရသည္ထက္ တစ္ေယာက္တည္းေနျခင္းက သာလ်င္ ပုိမုိေကာင္းမြန္ပါသည္၊၊”

တစ္ခါတရံ မိမိကုိယ္တုိင္က အရည္အျခင္းျပည့္၊ ေကာင္းမြန္သူျဖစ္ပါလ်က္ အေပါင္းအသင္းမွားသျဖင့္ ပ်က္စီးက်ရႈံးရသူမ်ားစြာကို ေတြ႔ရပါသည္၊၊ အေပါင္းသက္ဆက္ဆံမႈသည္ သည္အမွ်အထိအေရးပါလွေၾကာင္း တင္ျပအပ္ပါသည္၊၊

“မိတ္ေဆြစစ္(၄)ေယာက္”

       (၁) ေက်းဇူးျပဳတတ္ေသာ မိတ္ေဆြ၊

       (၂) ခ်မ္းသာဆင္းရဲအတူ မွ်ေ၀ခံစားေသာမိတ္ေဆြ၊

       (၃) အၾကံေကာင္း ေပးေလ့ရွိေသာမိတ္ေဆြ၊

       (၄) သနားတတ္ေသာ မိတ္ေဆြ၊၊

“ေက်းဇူးျပဳတတ္ေသာ မိတ္ေဆြ”ဟူသည္မွာ မိမိကိုေစာင့္ေရွာက္ေပးေလ့ရွိျခင္း၊ မိမိ၏စီးပြားဥစၥာကုိ ထိမ္းသိမ္းေပးတတ္ျခင္း၊ မိမိအားကုိးထုိက္သူျဖစ္ျခင္း၊ လုိအပ္ခ်ိန္တြင္ အရင္းအႏွီးေပးျခင္းတုိ႔ျဖင့္ သိမွတ္ရမည္ဟု ေဖာ္ျပထားပါသည္၊၊

“ခ်မ္းသာဆင္းရဲအတူ မွ်ေ၀ခံစားတတ္ေသာ မိတ္ေဆြ”ဟူသည္မွာ လုပ္ငန္းကိစၥတုိင္းကို လ်ဴိ႔၀ွက္တုိင္ ပင္ခံႏုိင္သူျဖစ္ျခင္း၊ လ်ဴိ႔၀ွက္မႈမထားျခင္း၊ အခက္အခဲရွိေသာ္ အေ၀းသုိ႔မထြက္ခြါျခင္း၊ အနင့္နာခံ တတ္ျခင္းတုိ႔ျဖင့္ အကဲခပ္ရပါသည္၊၊

“အၾကံေကာင္း ေပးေလ့ရွိေသာမိတ္ေဆြ”ဟူသည္မွာ အမွားျပဳသည္ကို တားဆီးတတ္ျခင္း၊ မွန္ကန္ သည့္လုပ္ရပ္၌ အားေပးတတ္ျခင္း၊ ဗဟုသုတျဖစ္ဖြယ္ရာကုိ ေျပာျပေလ့ရွိျခင္း၊ တုိးတက္ျခင္း၏အ ေၾကာင္းကိုလမ္းညြန္ေလ့ရွိျခင္းတုိ႔ျဖင့္ သိမွတ္ရပါမည္၊၊

“သနားတတ္ေသာ မိတ္ေဆြ”ျဖစ္ေၾကာင္း အကဲခပ္ရန္လကၡာ(၄)မ်ဳိး ရွိပါသည္၊၊ မိမိက်ရႈံးသည္ကို မႏွစ္သက္ျခင္း၊ မိမိေအာင္ျမင္သည္ကို၀မ္းသာျခင္း၊ မိမိကုိကဲ့ရဲ့သည္ကို တားျမစ္ေလ့ရွိျခင္း၊ မိမိအား ခ်ီးမႊန္းသည္ကို ေထာက္ခံေလ့ရွိျခင္းတို႔ ျဖစ္ပါသည္၊၊

ေငြေၾကးဥစၥာကို အသုံးျပဳနည္းႏွင့္ဆက္စပ္၍ သိဂၤါလသုတ္တြင္ မွတ္သားဖြယ္ေဖာ္ျပထားသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္၊၊

“ရရွိသည့္ဥစၥာမ်ားကို ေလးစုပုံ၍၊

 တစ္ပုံကိုေန႔စဥ္ အသုံးစရိတ္ျပဳရမည္၊

 ႏွစ္ပုံကုိ လုပ္ငန္းတြင္ ရင္းႏွီးရမည္၊

 က်န္တစ္ပုံကုိ စုေဆာင္းထားရမည္”ဟု ျဖစ္ပါသည္၊၊

ရာဇဂဟျမိ့ဳေတာ္ၾကီးတြင္ လူငယ္တစ္ေယာက္ရွိခဲ့ဖူးပါသည္၊၊ သူသည္ နံနက္မုိးလင္းတုိင္းေစာေစာထ ျပီး၊ ျမဳိ့ျပင္သုိ႔ေသသပ္ေသာ အ၀တ္အစားျဖင့္ထြက္လ်က္ အေရွ႔၊ ေတာင္၊ အေနာက္၊ ေျမာက္၊ ေအာက္၊ အထက္အရပ္မ်က္ႏွာေျခာက္ခုသုိ႔ ရွိခုိးေလ့ရွိပါသည္၊၊

တေန႔ေသာအခါ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ႏွင့္ေတြ႔ျပီး၊ ျမတ္စြာဘုရားရွင္မွ “မည္သည္ကုိျပဳေနသနည္း”ဟု ေမး ေသာအခါ၊ သူ၏ဖခင္မေသမွီကမွာခဲ့သည့္အတုိင္း “အရပ္မ်က္ႏွာမ်ားကို ရွိခုိးေနပါသည္”ဟု ေျဖၾကား ပါသည္၊၊

ျမတ္စြာဘုရားရွင္မွ“အရပ္မ်က္ႏွာ(6)ခုဟူသည္မွာ သာမန္အရပ္မ်ားကို ဆုိလုိသည္မဟုတ္ဘဲ၊ အထူး ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ဆုိထားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း”ရွင္းလင္းညြန္ျပလ်က္၊ အရပ္မ်က္ႏွာေျခာက္မ်ဳိး၏ အထူး ရည္ညြန္းရာမ်ားကိုအေသးစိတ္ ေဆြးေႏြးေဟာေျပာခဲ့ပါသည္၊၊

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ညြန္ျပေဟာေျပာသည့္ အရပ္မ်က္ႏွာေျခာက္မ်ဳိး၏အထူးရည္ညြန္းခ်က္ကို ေအာက္ပါ အတုိင္း ေလ့လာမွတ္သားႏုိင္ပါသည္၊၊

“မိဘတုိ႔သည္ အေရွ႔အရပ္ျဖစ္ပါသည္၊၊”ဆုိလုိသည္မွာ အေရွ႔အရပ္ကုိရွိခုိးပူေဇာ္လ်က္ေနရမည္ဟု ဆုိျခင္းမွာ မိဘတုိ႔ကိုလုပ္ေကြ်းျပဳစုရမည္ဟု ဆုိလုိျခင္းျဖစ္ပါသည္၊၊

လူတစ္ေယာက္သည္ မိဘတုိ႔အေပၚတြင္ျပဳသင့္သည့္ တာ၀န္မ်ားကိုေက်ပြန္လ်င္ အေရွ႔မ်က္ႏွာလုံျခဳံ သည္ဟု ဆုိပါသည္၊၊ အေရွ႔အရပ္မ်က္ႏွာမွ ေဘးအႏၱရာယ္တစ္စုံတရာ မလာေတာ့ဘဲ၊ ေအးခ်မ္းမႈကုိ ခံစားရသည္ဟု ေလ့လာရပါသည္၊၊

“ဆရာတုိ႔သည္ ေတာင္အရပ္ျဖစ္ပါသည္၊၊” ေတာင္အရပ္ကုိ ရွိခုိးပူေဇာ္လ်က္ေနရမည္ဆုိသည္မွာ ဆရာမ်ားကိုေက်းဇူးသိရမည္ဟု ဆုိလုိျခင္းျဖစ္ပါသည္၊၊

“မိသားစုသည္ အေနာက္အရပ္ျဖစ္ပါသည္၊၊”အေနာက္အရပ္ကို ရွိခုိးပူေဇာ္လ်က္ေနရမည္ဆုိျခင္းမွာ မိသားစုအေပၚတြင္ တာ၀န္ေက်ရမည္ဟု ဆုိလုိျခင္းျဖစ္ပါသည္၊၊

 

“မိတ္ေဆြမ်ားသည္ ေျမာက္အရပ္ျဖစ္ပါသည္၊၊” ေျမာက္အရပ္ကို ရွိခုိးပူေဇာ္ရမည္ဆုိသည္မွာ မိတ္ေဆြ ၀တၱရားမ်ားကို ေက်ပြန္ရမည္ဟုဆုိလုိျခင္း ျဖစ္ပါသည္၊၊

“လက္ေအာက္ငယ္သား(အလုပ္သမား)မ်ားကို ေအာက္အရပ္”ဟု ေခၚပါသည္၊၊ ေအာက္အရပ္ကို ရွိခုိးပူးေဇာ္လ်က္ ေနရမည္ဆုိသည္မွာ မိမိထက္နိမ့္ပါးသည့္ လက္ေအာက္ငယ္သားမ်ားအေပၚတြင္ ေပးကမ္းခ်ီးျမွင့္ရမည္၊ ငဲ့ညွာရမည္၊ တာ၀န္ယူမႈရွိရမည္ဟု ဆုိလိုပါသည္၊၊

“ရဟန္း၊ သံဃာမ်ားကို အထက္အရပ္”ဟု ေခၚပါသည္၊၊ “အထက္အရပ္ကုိ ရွိခုိးပူေဇာ္လ်က္ေနရ မည္”ဟုဆုိသည္မွာ ရဟန္း၊ သံဃာမ်ားကို ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္လ်က္ေနရမည္ဟု ဆုိလုိပါသည္၊၊

လူတို႔၏ေန႔စဥ္ဘ၀တြင္ ေျဖရွင္းရသည့္ျပႆနာမ်ားစြာႏွင့္ ေျဖရွင္းရန္ခက္ခဲသည့္ ျပႆနာမ်ားစြာတို႔ ကို ေန႔စဥ္ၾကဳံေတြ႔ေနၾကရပါသည္၊၊ ျပႆနာအမ်ားစုမွာ လူမႈေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးမွ ျဖစ္ေပၚလာရ ပါသည္၊၊

Social Ethics ဟုေခၚသည့္ အသုိင္းအ၀န္းေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးဆုိင္ရာ က်င့္၀တ္တာ၀န္မ်ားကို ေလ့လာသိရွိျပီး၊ လိုက္နာက်င့္သုံးၾကလ်င္ ေန႔စဥ္ဘ၀တြင္ေဘးအႏၱရာယ္မ်ားႏွင့္၊ ျပႆနာအရႈပ္အ ေထြးမ်ားမွကင္းေ၀းျပီး၊ ေပ်ာ္ရႊင္ေက်နပ္ဖြယ္ဘ၀အရသာကို ခံစားၾကရပါမည္၊၊

သားသၼီးမ်ားသည္ မိဘမ်ားအေပၚတြင္ တာ၀န္(၅)မ်ဳိးကို မျဖစ္မေနယူၾကရပါမည္၊၊ သားသမီးတာ၀န္ မ်ားသည္ပင္ သားသမီးေကာင္းတုိ႔၏ ကိုယ္က်င့္တရားမ်ား ျဖစ္ပါသည္၊၊ တာ၀န္မေက်လ်င္ “သားဆုိး၊ သမီးယုတ္”မ်ား ျဖစ္ရပါသည္၊၊

       (၁) ေကြ်းေမြးျပဳစုရျခင္း၊

       (၂) မိဘတုိ႔၏အမႈကိစၥမ်ားကို စီမံေဆာင္ရြက္ရျခင္း၊

       (၃) မိဘတုိ႔၏ အေမြကိုခံယူရျခင္း၊

       (၄) မိဘတုိ႔ကြယ္လြန္ျပီးေသာ္ ကုသုိလ္ျပဳေပးရျခင္း၊

       (၅) အမ်ဳိး၏ဂုဏ္သိကၡာကို ေစာင့္ထိမ္းရျခင္း၊၊

မိဘမ်ားဘက္မွလည္း သားသၼီးမ်ားအေပၚတြင္ မျဖစ္မေနေက်ပြန္ရမည့္ တာ၀န္(၅)မ်ဳိးကို ေဖာ္ျပထား ပါသည္၊၊ မိဘတာ၀န္မေက်လ်င္လည္း မိေကာင္းဖေကာင္းဟု မေခၚဆုိႏုိင္ဘဲ၊ “မိယုတ္၊ ဖယုတ္”ဟု သတ္မွတ္ႏုိင္ပါသည္၊၊

       (၁) အမွားျပဳသည္ကို တားဆီးထိမ္းသိမ္းေပးျခင္း၊

       (၂) အမွန္ကို လမ္းညြန္ေပးျခင္း၊

       (၃) အတတ္ပညာသင္ေပးရျခင္း၊

       (၄) ထိမ္းျမားေပးရျခင္း၊

       (၅) အေမြေပးရျခင္း၊၊ 

“စာေပႏွင့္ အသိပညာမ်ားကုိ သင္ၾကားေပးသည့္ဆရာမ်ားကုိ ေတာင္အရပ္မ်က္ႏွာ”ဟု ေခၚပါသည္၊၊ ေတာင္အရပ္ကို ရွိခုိးပူေဇာ္လ်က္ေနရမည္ဟု ဆုိသည္မွာဆရာတပည့္က်င့္၀တ္တာ၀န္ကို ေက်ပြန္ၾက ရမည္ဟု ဆုိလိုပါသည္၊၊

တပည့္မ်ားသည္ ဆရာမ်ားအေပၚတြင္ မျဖစ္မေနေက်ပြန္ရမည့္ တာ၀န္(၅)မ်ဳိးရွိပါသည္၊၊ တာ၀န္ေက် သည့္တပည့္မ်ဳိးသည္ ဆရာအထံမွ ပညာေကာင္းေကာင္းမ်ားကုိ ရရွိႏုိင္ပါသည္၊၊ “ဆရာေကာင္း တပည့္၊ ပန္းေကာင္းပန္”ဟု ျမန္မာဆုိရုိးရွိပါသည္၊၊

       (၁) ခရီးဦးၾကဳိဆုိျခင္း၊

       (၂) အနီးတြင္ေနရျခင္း၊

       (၃) လိုက္နာမႈရွိျခင္း၊

       (၄) ျပဳစုရျခင္း၊

       (၅) သင္ယူရျခင္း၊၊

တာ၀န္မေက်သည့္ တပည့္မ်ားသည္လည္း ဆရာမ်ားအတြက္ အႏၱရာယ္ၾကီးသည့္ “ရန္သူ”မ်ားျဖစ္ ရပါသည္၊၊ စာေပတြင္ ဆရာကိုရန္ျငဳိးထားျပီး လက္စားေျခသည့္တပည့္မ်ားအေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္ ထားသည္ကို ေလ့လာရပါသည္၊၊

တပည့္အေပၚတြင္ ဆရာမ်ားမွမျဖစ္မေန ထမ္းေဆာင္ရမည့္တာ၀န္(၅)မ်ဳိး ရွိပါသည္၊၊ ဆရာတာ၀န္ မေက်သည့္ ဆရာမ်ားသည္လည္း ပူေဇာ္ထုိက္သည့္အဆင့္တြင္ မရွိေတာ့ဘဲ၊ “မိတ္ေဆြယုတ္”ဟူပင္ မွတ္ယူရပါသည္၊၊

       (၁) ဆုံးမျခင္း၊

       (၂) သင္ေစျခင္း၊

       (၃) သင္ေပးျခင္း၊

       (၄) မိတ္ေဆြေကာင္းႏွင့္ဆက္သြယ္ေပးျခင္း၊

       (၅) ေစာင့္ေရွာက္ျခင္း၊၊

“ဇနီးမ်ားသည္ ခင္ပြန္းမ်ားအတြက္ အေနာက္အရပ္ေဒသဟု ေခၚပါသည္၊၊” အေနာက္အရပ္ကုိ ရုိေသ ေလးစားလ်က္ ေနရမည္ဆုိသည္မွာ လင္သားတာ၀န္မ်ားကိုေက်ပြန္ရမည္ဟု ဆိုလိုပါသည္၊၊ ဇနီး အေပၚတြင္တာ၀န္(၅)မ်ဳိးကုိအမ်ဳိးသားတုိ႔ ထမ္းေဆာင္ရပါသည္၊၊

တာ၀န္ေက်သည့္အမ်ဳိးသားမ်ားကုိ “နတ္”မ်ားကပင္ရွိခုိးေလ့ရွိေၾကာင္းကို ပါဠိစာေပတြင္ေဖာ္ျပထား ပါသည္၊၊ တာ၀န္ပ်က္ကြက္သည့္ ခင္ပြန္းႏွင့္၊ အစြမ္းအစမရွိသည့္အမ်ဳိးသားမ်ားကို ဇနီးႏွင့္သားသမီး မ်ားမွ အေလးထားမႈမရွိတတ္ေၾကာင္း သတိျပဳသင့္ပါသည္၊၊

       (၁) ျမတ္ႏုိးျခင္း၊

       (၂) မႏွိမ္ျခင္း၊

       (၃) သစၥာမပ်က္ျခင္း၊

       (၄) ဥစၥာကိုအပ္ႏွင္းျခင္း၊

       (၅) အ၀တ္တန္ဆာ ဆင္ေပးျခင္း၊၊

တာ၀န္မေက်သည့္ အမ်ဳိးသားကုိ ရရွိထားျခင္းမွာ အမ်ဳိးသမီးတုိ႔အတြက္ ကုိးကြယ္ရာ"ဘုရား"မွားသည္ႏွင့္ တူပါသည္၊၊ ျမန္မာစာေပတြင္ "လင္ကုန္ရႈံးလ်င္ ဘ၀တစ္ခုလုံး ေမွာက္သည္"ဟု ဆုိထားပါသည္၊၊ 

"လင္ဆုိးမယား တဖားဖား"ဟုလည္း ဆုိၾကပါေသးသည္၊၊ မည္မွ်ပညာတတ္ ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းသည့္ အမ်ဳိးသမီးျဖစ္ေစကာမူ အိမ္ေထာင္ဦးစီးယုတ္မာသူကုိ ရရွိလုိက္လ်င္တုိးတက္မႈမ်ားအားလုံး ပ်က္စီးျပီး ဘ၀ရႈံးရပါေတာ့သည္၊၊

“ဇနီးခင္ပြန္းတုိ႔သည္ အျခင္းျခင္းအေနာက္အရပ္”ဟု ေခၚပါသည္၊၊ ဇနီးတာ၀န္ေက်ပြန္ျခင္း၊ လင္သား တာ၀န္ေက်ပြန္ျခင္းျဖင့္ အေနာက္အရပ္သည္ လုံျခဳံျခင္း၊ ျငိမ္းခ်မ္းျခင္း၊ ေဘးကင္းျခင္းအက်ဳိးကို ရရွိပါ သည္၊၊ ဇနီးမ်ားဖက္မွလည္းသည္ ခင္ပြန္းအေပၚတြင္ တာ၀န္(၅)မ်ဳိးကုိ ေက်ပြန္ရပါသည္၊၊

       (၁) အိမ္တြင္းလုပ္ငန္းမ်ားကို ျပဳလုပ္ရျခင္း၊

       (၂) ႏွစ္ဘက္မိဘတုိ႔ကုိ ေထာက္ပ့ံရျခင္း၊

       (၃) သစၥာရွိရျခင္း၊

       (၄) စီးပြားဥစၥာကို ထိမ္းသိမ္းရျခင္း၊

       (၅) မပ်င္းရျခင္း၊၊

ဇနီးမ်ားသည္ အိမ္ေထာင္တစ္ခုတြင္ အလြန္အေရးပါသူမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္၊၊ ဇနီးတာ၀န္မေက်သည့္ အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ကုိရရွိထားလ်င္ "ေျမြေပြး"ကုိ ခါးပိုက္ထားရသည္ႏွင့္တူသည္ဟု ပါဠိစာေပတြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္၊၊

အထက္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္ ဇနီးတာ၀န္ငါးမ်ဳိးသည္ မျဖစ္မေနက်င့္သုံးရမည့္ က်င့္၀တ္မ်ားျဖစ္ပါသည္၊၊ "အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးသည္ ေဖာ္ျပပါတာ၀န္မ်ားကိုေက်ပြန္ခဲ့လ်င္ ဘ၀သံသရာတြင္ အမ်ဳိးသားဘ၀ကုိ ရရွိႏုိင္သည္"ဟု အဂၤုတၳဳိရ္ပါဠိတြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္၊၊

လူဟူသည္ တစ္ေယာက္တည္းေန၍ရႏုိင္သည္ မဟုတ္၊ အသုိင္းအ၀န္းျဖင့္ ေနၾကရပါသည္၊၊ အေပါင္း အသင္းမိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္အတူ အက်ဳိးစီးပြားရွာေဖြလ်က္ အသက္ေမြးၾကရပါသည္၊၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ မိတ္ ေဆြမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံေပါင္းသင္းရာတြင္ က်င့္၀တ္(၅)မ်ဳိးကို ျဖည့္ဆည္းၾကရပါသည္၊၊

       (၁) ေပးျခင္း၊

       (၂) ေျပျပစ္သည့္ စကားကိုေျပာဆုိျခင္း၊

       (၃) အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ ကူညီေပးျခင္း၊

       (၄) အဆင့္တူဆက္ဆံျခင္း၊

       (၅) သစၥာရွိျခင္း၊

“အလုပ္သမားႏွင့္ အေစခံမ်ားကို ေအာက္အရပ္မ်က္ႏွာ”ဟု ေခၚပါသည္၊၊ အလုပ္သမားႏွင့္၊ အေစခံ မ်ားအေပၚတြင္ ေက်သင့္သည့္တာ၀န္ယူမႈကို ျပဳျခင္းအားျဖင့္ ေအာက္အရပ္မ်က္ႏွာမွ အႏၱရာယ္မျဖစ္ ေတာ့ဘဲ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေနရျပီး၊ စီးပြားတုိးတက္ႏုိင္ပါသည္၊၊ 

အလုပ္ရွင္မ်ားသည္ အလုပ္သမားႏွင့္၊ လက္ေအာက္ငယ္သားမ်ားထက္ အသိပညာ၊ အတတ္ပညာ ႏွင့္၊ ကုိယ္က်င့္တရားသာလြန္သင့္ျပီး၊ အလုပ္ရွင္က်င့္၀တ္(၅)မ်ဳိးကိုလည္း က်င့္သုံးရပါမည္၊၊

       (၁) အင္အားႏွင့္သင့္ေတာ္ရုံ ခုိင္းေစျခင္း၊ (ေနေပးမွန္ျခင္း)

       (၂) လစာသင့္ေတာ္သည္အထိ ေပးျခင္း၊

       (၃) က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္ျခင္း၊

       (၄) စားေကာင္းေသာက္ဖြယ္ကို အခါအားေလ်ာ္စြာ ေပးျခင္း၊

       (၅) အားလပ္ခြင့္ေပးျခင္း၊ လက္ေဆာင္ေပးျခင္း၊၊

ကုမၸဏီၾကီးတစ္ခုတြင္ အလုပ္ရွင္ႏွင့္၊ အလုပ္သမားမ်ား ညီညြတ္စြာၾကဳိးစားၾကမွသာလ်င္ ေအာင္ျမင္ ျပီး၊ စီးပြားတုိးတက္သည့္ အလုပ္ဌာနတစ္ခုျဖစ္လာႏုိင္ပါသည္၊၊ ေအာင္ျမင္ျပီး၊ စီးပြားေရးအရ အျမတ္ မ်ားသည့္ ကုမၸဏီတစ္ခုျဖစ္ေစရန္ အလုပ္သမားတာ၀န္ႏွင့္၊ အလုပ္ရွင္တာ၀န္၊ သုိ႔မဟုတ္-အလုပ္သ မားက်င့္၀တ္ႏွင့္၊ အလုပ္ရွင္က်င့္၀တ္မ်ားကို မျဖစ္မေနလိုက္နာက်င့္သုံးၾကသင့္ပါသည္၊၊ 

အလုပ္သမားမ်ားအတြက္ တာ၀န္(၅)မ်ဳိးကို လမ္းညြန္ေဖာ္ျပထားသည္ကို ေလ့လာသင့္လွပါသည္၊၊

           (၁) အိပ္ယာေစာေစာထျခင္း၊

           (၂) ေနာက္က်မွ အိပ္ေလ့ရွိျခင္း၊

           (၃) ေပးသမွ်ႏွင့္ ေရာင့္ရဲျခင္း၊

           (၄) လုပ္ငန္းကြ်မ္းက်င္ျခင္း၊

           (၅) အလုပ္ရွင္၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးကို ေျပာေလ့ရွိျခင္း၊၊

လူမ်ဳိးတုိင္းႏွင့္၊ ႏုိင္ငံတုိင္းအတြက္ ကုိးကြယ္ရာဘာသာဆုိသည္မွာ ရွိၾကပါသည္၊၊ ဘာသာေရးေခါင္း ေဆာင္မ်ားလည္း အသီးသီးရွိၾကပါသည္၊၊ ပါဠိေ၀ါဟာရျဖင့္ သမဏ၊ ျဗဟၼဏဟု ေခၚပါသည္၊၊ အဂၤလိဘာသာျဖင့္ “clergy, high priest, father, monk”စသည့္နာမည္မ်ားျဖင့္ ေခၚၾကပါသည္၊၊

“ဘာသာအမ်ဳိးမ်ဳိးမွ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားကို အထက္အရပ္”ဟု ေခၚပါသည္၊၊ အထက္အရပ္ ကို ရွိခုိးပူေဇာ္ရမည္ဆုိသည္မွာ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ထုိက္တန္သည့္ေထာက္ပံ့မႈႏွင့္၊ အရုိ အေသေပးရမည္ဟု ဆုိလုိပါသည္၊၊ ကုိးကြယ္သူလူတို႔အေနျဖင့္ တာ၀န္(၅)မ်ဳိးကို ထမ္းေဆာင္ရပါ သည္၊၊

       (၁) ေမတၱာပါေသာ ကိုယ္အမူအရာျဖင့္ ဆက္ဆံရျခင္း၊

       (၂) ေမတၱာပါေသာ ႏႈတ္အမူအရာျဖင့္ ဆက္ဆံရျခင္း၊

       (၃) ေမတၱာပါေသာ စိတ္အမူအရာျဖင့္ ဆက္ဆံရျခင္း၊

       (၄) ေစတနာအျမဲထားရွိရျခင္း၊

       (၅) အလွဴေပးရျခင္း၊၊

လူတုိ႔၏ ေခြ်းႏွဲစာျဖင့္ရပ္တည္ၾကသည့္ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားမွလည္း ကုိးကြယ္သူလူတို႔အေပၚ တြင္ တာ၀န္(၆)မ်ဳိးကို ထမ္းေဆာင္ရပါသည္၊၊

       (၁) မေကာင္းမႈမွ တားဆီးျခင္း၊

       (၂) ေကာင္းမႈတြင္ အားေပးျခင္း၊

       (၃) ေစာင့္ေရွာက္ျခင္း၊

       (၄) မၾကားဖူးသည့္ တရားကိုေဟာေျပျခင္း၊

       (၅) ၾကားဖူးျပီးသည္ကို ပိုမုိနားလည္ေစရန္ ေဟာေျပာျခင္း၊

       (၆) နတ္ျပည္(အထက္တန္း)ေရာက္ေစရန္ အၾကံျပဳျခင္း၊၊

လူ႔အသုိင္းအ၀ုိင္းတြင္ ေနထုိင္ၾကသူတုိင္းအတြက္ လူအျခင္းျခင္းျပဳရမည့္တာ၀န္မ်ား၊ ၀တၱရားမ်ားကို အရပ္မ်က္ႏွာမ်ားျဖင့္ကိုယ္စားျပဳလ်က္ “သဂၤါလသုတ္”တြင္လမ္းညြန္ေဖာ္ျပထားသည္ကို အေသးစိတ္ ေတြ႔ရွိႏုိင္ပါသည္၊၊

ေဘးအႏၱရာယ္ႏွင့္၊ ဆင္းရဲျခင္းမ်ားသည္ အရပ္ေဒသ(၆)မ်ဳိးမွ လာေရာက္ေလ့ရွိပါသည္၊၊ အရပ္ ေဒသ ေျခာက္မ်ဳိးမွာလည္း သာမန္အရပ္ေဒသကိုဆုိလိုသည္မဟုတ္ဘဲ ေန႔စဥ္ဆက္ဆံေပါင္းသင္းေနရသည့္ လူမ်ားကိုပင္ကိုယ္စားျပဳေၾကာင္း တင္ျပထားသည္မွာမွတ္သားဖြယ္ အလြန္ေကာင္းပါသည္၊၊

ပါဠိစာေပ၏ စာေပရသဆုိင္ရာအထူးျပဳေလ့လာသင့္သည့္ လမ္းညြန္ေဖာ္ျပခ်က္မ်ားကို သိဂၤါလသုတ္ တြင္ ေလ့လာေတြ႔ရွိႏုိင္ပါသည္၊၊ ပိဋကတ္သုံးပုံတြင္ သုတ္အေရအတြက္ေပါင္း(၄,၀၀၀၀)ခန္႔ရွိရာ လူ႔ အသုိင္းအ၀ုိင္းတြင္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈဆုိင္ရာ လမ္းညြန္ခ်က္ကိုယ္က်င့္တရားမ်ားကို သိဂၤါလသုတ္ တြင္သာ ေတြ႔ရွိႏုိင္ပါသည္၊၊ 

ဗုဒၶဘာသာသည္ ေလာကုတၱရာသက္သက္ကိုသာ မဟုတ္ဘဲ၊ ေန႔စဥ္ဘ၀လူမႈေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး ႏွင့္၊ ေလာကစီးပြားေရးၾကီးပြားေရးဆုိင္ရာ လမ္းညြန္ခ်က္မ်ားကိုအျပည့္အစုံ ရႈေဒါင့္အစုံျဖင့္သင္ျပ သည့္ဘာသာၾကီးတစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္းကိုလည္း သိဂၤါလသုတ္ကိုေလ့လာျခင္းျဖင့္ သိရွိႏုိင္ပါသည္၊၊

အထူးသတိျပဳသင့္သည္မွာ "အရပ္မ်က္ႏွာ(၆)မ်ဳိးလုံျခံဳလ်င္ ေဘးအႏၱရာယ္ႏွင့္ ဆင္းရဲမႈမ်ားမွကင္းေ၀းသည္၊ ခ်မ္းသာျခင္းမ်ား လာေရာက္သည္"ဟု ေဖာ္ျပထားသျဖင့္၊ အရပ္မ်က္ႏွာေျခာက္မ်ဳိးျဖင့္ တင္စားထားသည့္ သက္ဆုိင္ရာတာ၀န္မ်ားကို မေက်ပြန္ခဲ့ေသာ္ အရပ္မ်က္ႏွာ ေျခာက္မ်ဳိးမွ ေဘးဆုိးရန္ဆုိးမ်ားႏွင့္၊ ဆင္းရဲမႈမ်ား လာေရာက္မည္ကို သတိျပဳသင့္ပါသည္၊၊

“သိဂၤါလသုတ္”တြင္ ေလ့သင့္သည့္အခ်က္အလက္မ်ားႏွင့္၊ လူမ်ဳိးဘာသာမေရြး လုိက္နာက်င့္သုံးႏုိင္သည့္ က်င့္၀တ္တာ၀န္ေပါင္းမ်ားစြာကို ေလ့လာရရွိႏုိင္ပါသည္၊၊ အေျခခံခုိင္မာသည့္ အဖြဲ႔အစည္းၾကီးမ်ားႏွင့္၊ ေအာင္ျမင္သည့္မိသားစုဘ၀၊ အသုိင္းအ၀ုိင္းဆက္ဆံေရးမ်ားကို သိဂၤါလသုတ္ တြင္ အက်ယ္ေလ့လာႏုိင္ပါသည္၊၊

“သိဂၤါလသုတ္ကိုအႏွစ္ခ်ဳပ္လ်က္ ေလ့လာသုံးသပ္မႈ”စာတမ္းသည္ အတုိင္းအတာတစ္ခုမွ် ျပည့္စုံျပီဟု ယူဆပါသည္၊၊ စာရႈသူမ်ားအေနျဖင့္ ေဖာ္ျပေဆြးေႏြးထားသည့္ က်င့္၀တ္စည္းကမ္းမ်ားကို ေလ့လာ၊ လုိက္နာက်င့္သုံးျခင္းျဖင့္ ေအာင္ျမင္သည့္ဘ၀ခ်မ္းသာမ်ားကို ပုိင္ဆုိင္ၾကပါေစေၾကာင္း ဆႏၵျပဳလုိက္ ရပါသည္၊၊                      ၊၊

(ကုိးကား/ သိဂၤါလသုတ္၊ ပါထိက၀ဂၢပါဠိႏွင့္ အဌကထာ၊၊ 2012-ခုႏွစ္ B.P.U-တကၠသုိလ္မွ Lectures မ်ားကုိကုိးကားလ်က္ ေရးသားတင္ျပအပ္ပါသည္၊၊)

                                                             အရွင္ေက၀လ(အလင္းစက္)

                                                      {B.A-Eng, M.A-Phil-Sri Lanka}

                                                           မကုဋာရာမျမန္မာေက်ာင္းတုိက္၊

                                                     ကုိလံဘုိျမဳိ့၊ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ၊၊ (12/05/2013)