အပရိဟာနိယတရား(၇)မ်ဳိး ေလ့လာခ်က္၊၊ ၊၊

သံဃာႏွင့္ ႏုိင္ငံေရး၊၊        ၊၊

ယၡဳအခါ သံဃာေတာ္မ်ားသည္ ႏုိင္ငံေရးေလာကတြင္ထင္ထင္ေပၚေပၚ ၀င္ေရာက္ေနၾကသည္ကုိ ေတြ႔ရပါသည္၊၊ ၀ိနည္းဥပေဒအရ“သင့္ေတာ္ သည္၊ မသင့္ေတာ္ပါ”ဟုအမ်ဳိးမ်ဳိး ေ၀ဖန္ေျပာဆုိၾကပါသည္၊၊

ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ၏ ပညာေရးအထြန္းကားဆုံးႏုိင္ငံျဖစ္သည့္ သီရိလကၤာႏုိင္ငံတြင္မူ“Monk Party”ဟုပင္ ႏုိင္ငံေတာ္ပါလီမန္တြင္ ပါတီတစ္ခုအျဖစ္ထားရွိျပီး၊ ရဟန္းပါလီမန္အမတ္မ်ားႏွင့္ အရွင္ ကိုယ္တုိင္ပင္ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးရဖူးပါသည္၊၊

ယၡဳေဆြးေႏြးတင္ျပမည့္ စာတမ္းကိုေလ့လာျပီးလ်င္ ရဟန္းသံဃာႏွင့္ႏုိင္ငံေရး“သင့္၊ မသင့္”ကုိအတုိင္း အတာတစ္ခုမွ် ဆုံးျဖတ္ႏုိင္ၾကမည္ ျဖစ္ပါသည္၊၊ ရဟန္းသံဃာမ်ား၏ ၀ိနည္းဥပေဒတြင္ ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ပတ္ သက္၍အတိအလင္း တားျမစ္ထားသည့္ သိကၡာပုဒ္မရွိပါ၊၊

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ အသက္ထင္ရွားရွိစဥ္က ထင္ရွားသည့္စစ္ပြဲၾကီး သုံးခု ျဖစ္ေပၚခဲ့ပါသည္၊၊ စစ္ပြဲၾကီးမ်ားသည္ မ်ဳိးတုံးသတ္ျဖတ္သည့္ စစ္ပြဲၾကီးမ်ားျဖစ္၍ အလြန္ၾကီးမားသည့္စစ္ပြဲၾကီးမ်ားဟု ေခၚရပါမည္၊၊

(၁) သက်တုိင္းျပည္+ေကာလိယတုိင္းျပည္ စစ္ပြဲ၊၊

(၂) သက်တုိင္းျပည္+ေကာသလတုိင္းျပည္ စစ္ပြဲ၊

(၃) မာဂဓတုိင္းျပည္+၀ဇၨီတုိင္းျပည္ စစ္ပြဲ၊၊

သက်တုိင္းျပည္သည္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ ခမည္းေတာ္ႏွင့္၊ မယ္ေတာ္အုပ္ခ်ဳပ္သည့္ ႏုိင္ငံျဖစ္ပါသည္၊၊ ေကာလိယတုိင္းျပည္သည္ သက်တုိင္းျပည္၏ အိမ္နီးျခင္းႏုိင္ငံျဖစ္ပါသည္၊၊ တစ္ႏွစ္တြင္ မုိးလုံး၀ မရြာသည့္အတြက္ တုိင္းျပည္အမ်ားေရးငတ္ေဘး ျဖစ္ၾကပါသည္၊၊ 

သက်တုိင္းႏွင့္ ေကာလိယတုိင္းအၾကားမွ“ေရာဟိနီျမစ္”ထဲတြင္ ေရအ နည္းငယ္ရွိေနသည္ကို ႏုိင္ငံႏွစ္ခုမွ ေရလုစစ္ပြဲၾကီးျဖစ္ျပီး၊ ျမတ္စြာ ဘုရားရွင္သိေသာအခါ စစ္ပြဲၾကီး၏အလယ္၌ ရပ္ေတာ္မူျပီး၊ ျငိမ္း ခ်မ္းေရးတရားေဟာေတာ္မူသျဖင့္ စစ္ပြဲၾကီးျငိမ္းေအးသြားပါသည္၊၊

ေကာသလတုိင္းျပည္တြင္“ေကာသလမင္း”ၾကီး အုပ္ခ်ဳပ္ပါသည္၊၊ မင္းၾကီးသည္ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ ေဆြမ်ဳိးအရင္းေတာ္စပ္လုိသည့္ အတြက္ သက်မင္းသမီးတစ္ဦးကုိမိဗုရားအျဖစ္ဆက္သရန္ “သက်တုိင္း”သုိ႔ ေတာင္းဆုိလုိက္ပါသည္၊၊

သက်လူမ်ဳိးမ်ားသည္ မာနအလြန္ၾကီးသည့္လူမ်ဳိမ်ားျဖစ္သျဖင့္၊ စစ္ေရးႏွင့္၊ ႏုိင္ငံအင္အားမမွ်သည့္
ေကာသလမင္းတုိင္းျပည္၏ကမ္းလွန္းခ်က္ကုိ မျငင္း၀ံ့ေသာ္လည္း၊ သာကီ၀င္မင္းသမီးအစစ္ကုိ မဆက္သဘဲ၊ နန္းေတာ္အတြင္းမွ “ကြ်န္မတစ္ေယာက္”ကုိ မင္းသမီးအသြင္၀တ္ဆင္ေပးျပီး၊ ေကာသလ မင္းၾကီးထံ ဆက္သလိုက္ပါသည္၊၊

ေကာသလမင္းၾကီးႏွင့္ သာကီ၀င္တုိ႔ဆက္သသည့္ကြ်န္မိဗုရားမွ “၀ိဋဒူပမင္းသား”ကုိ ဖြားျမင္ခဲ့ပါသည္၊၊ ၀ိဋဒူပမင္းသား အရြယ္ေရာက္ေသာအခါ ေဆြးေတာ္မ်ဳိးေတာ္မ်ားရွိရာ သက်တုိင္းသုိ႔လာလ်က္၊ ဘုိးေတာ္၊ေဘးေတာ္မ်ားကုိ ဂါရ၀ျပဳပါသည္၊၊

၀ိဋဒူပသည္ ကြ်န္မ၏သားဟုသိထားၾကျပီးေသာ သာကီ၀င္တုိ႔သည္ ၀ိဋဒူပမင္းသားထက္ ငယ္သူမ်ားကို အျပင္သုိ႔မထြက္ေစဘဲ၊ ၾကီးသူမ်ားႏွင့္အသာအေတြ႔ခံျပီး၊ ၀ိဋဒူပမင္းသားကသာလ်င္ ေတြ႔တုိင္းသာကီ၀င္တုိ႔ကုိ ဦးခ်ဂါရ၀ျပဳခဲ့ရပါသည္၊၊

ဂါရ၀ျပဳသည့္အခန္းအနားျပီးဆုံး၍ ၀ိဋဒူပ၏စစ္တပ္ၾကီးသည္ ေကာသလတုိင္းသုိ႔ျပန္လာခ်ိန္တြင္ ကိုယ္ရံေတာ္တပ္မွဴးတစ္ဦးမွ နန္းေတာ္အတြင္းပစၥည္းေမ့ခဲ့သျဖင့္ ျပန္ယူခ်ိန္တြင္၊ သာကီ၀င္မင္း သားမ်ားအျခင္းျခင္း ေျပာဆုိေနၾကသည့္ ၀ိဋဒူပ၏ဘ၀ဇာတ္ေၾကာင္းအမွန္ကို သိခဲ့ရပါသည္၊၊

 ၀ိဋဒူပမင္းသားထုိင္ခဲ့သည့္ ေနရာမ်ားကိုလည္း ႏြားႏုိ႔ေရျဖင့္ေဆးေက်ာသန္႔စင္ေနၾကသည္ ကို၀ိဋဒူပမင္းသားအား ျပန္လည္ေလ်ာက္ေသာအခါ၊ အလြန္ရွက္ေဒါသျဖစ္ျပီး၊ “တေန႔တြင္ သာကီ၀င္ မ်ားအားလုံးကုိ မ်ဳိးတုံးေစရမည္”ဟု ရန္ျငိဳးထားခဲ့ပါသည္၊၊

၀ိဋဒူပမင္းသားသည္ “ဒီဃကာရာယဏအမတ္ၾကီး”ႏွင့္ေပါင္းျပီး၊ ဖခင္ေကာသလမင္းၾကီးထံမွ အာဏာသိမ္းျပီးခ်ိန္တြင္ နန္းေတာ္ဖြင့္ပြဲအျဖစ္၊ သာက်တုိင္းကုိစစ္ေၾကျငာျပီး၊ တုိက္ခိုက္ေသာအခါ အႏုိင္ရျပီး၊ သက်တုိင္းျပည္ကို လူမ်ဳိးတုံးသတ္ျဖတ္ သိမ္းပုိက္ခဲ့ပါသည္၊၊

ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ေဆြေတာ္မ်ဳိးေတာ္မ်ားႏွင့္ ၀ိဋဒူပမင္းတုိ႔စစ္မျဖစ္မွီကပင္ စစ္အရိပ္ အေငြ႔မ်ားသန္းေနသည္ကုိ သိေတာ္မူခဲ့ပါသည္၊၊ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ညာဏ္ေတာ္ျဖင့္ သုံးသပ္ဆင္ ျခင္ၾကည့္ေသာအခါစစ္ပြဲကို မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ်တားဆီးမရႏုိင္ဘဲ၊ ေသျခာေပါက္ သာကီ၀င္တုိ႔မ်ဳိး တုံးသတ္ခံရမည္ကုိ သိေတာ္မူသည့္အတြက္ စစ္ပြဲျဖစ္ရာသုိ႔ၾကြေတာ္ မမူခဲ့ေပ၊၊

ထုိအခ်ိန္မွစတင္ျပီး၊ ေရွးေခတ္အိႏၵိယတုိက္ေျမပုံေပၚမွ သက်တုိင္းျပည္ၾကီး ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ရပါေတာ့ သည္၊၊ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ ေဆြေတာ္မ်ဳိးေတာ္မ်ားအားလုံးသည္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ေရွ႔ေတာ္မွာပင္ မ်ဳိးတုံးသတ္ျခင္းကုိ ခံခဲ့ရပါသည္၊၊

၀ဇၨီတုိင္းျပည္သည္ လူဦးေရးနည္းပါးသည့္ ႏုိင္ငံျဖစ္ပါသည္၊၊ ေျမၾသဇာေကာင္းသျဖင့္ စုိက္ပ်ဳိးသမွ်သီးႏွံ အထြက္ေကာင္းလွပါသည္၊၊ သဘာ၀ စိန္ေရႊ ေငြပုလဲ ေက်ာက္သံပတၱျမားစသည့္ သယံဇာတေပါမ်ားျပီး၊ ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာသည့္ႏုိင္ငံ ျဖစ္ပါသည္၊၊

မုိးေလ၀သ ရာသီဥတုေကာင္းသည့္ ႏုိင္ငံျဖစ္ျပီး၊ ၀ဇၨီတုိင္းသူျပည္သားမ်ားသည္ ရုပ္အဆင္း အလြန္လွၾကသည္ဟု ပါဠိစာေပမွတ္တမ္းတြင္ ေလ့လာရပါသည္၊၊ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ရဟန္းေတာ္တုိ႔အား“နတ္ျပည္မွ နတ္မ်ားကို မျမင္ဘူးလ်င္ ၀ဇၨီလူမ်ဳိးမ်ားကို ၾကည့္ၾကရန္”မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ ဖူးပါသည္၊၊

ဤ၍ဤမွ်အေကာင္းတုိ႔ စုပုံေနသည့္၀ဇၨီတုိင္းႏုိင္ငံကို ႏုိင္ငံျခင္းစပ္ေနသည့္ ႏုိင္ငံၾကီးမ်ားက မ်ားစြာပင္ လုိခ်င္ေနၾကပါသည္၊၊ “မာဂဓတုိင္း”၏အရွင္ အဇာတသတ္ဘုရင္သည္ ၀ဇၨီတုိင္းျပည္ကုိသိမ္းပုိက္လိုသျဖင့္ ပညာရွိအမတ္ၾကီး“၀ႆကာရ”ႏွင့္လ်ဳိ႔၀ွက္စြာ တုိင္ပင္ေဆြးေႏြးပါသည္၊၊

၀ႆကာရအမတ္ၾကီးသည္ ၀ဇၨီတုိင္းျပည္၏အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစႏွစ္ကို ျမတ္စြာဘုရားရွင္ မွ ေရးဆြဲေပးထားေၾကာင္းကို သိရွိထားဟန္ရွိပါသည္၊၊ အဇာတသတ္ႏွင့္ ၀ႆကာရအမတ္တုိ႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအထံသို႔ လာေရာက္ျပီး၊ “၀ဇၨီတုိင္းျပည္ကုိ သိမ္းပိုက္လုိေၾကာင္း၊ စစ္ေရးေအာင္ျမင္ပါမည္ လား”ဟု ေမးေလ်ာက္ခဲ့ၾကပါသည္၊၊

ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ၀ႆကာရအမတ္ပညာရွိ၏အေမးကုိ တစ္စုံတရာအေျဖမေပးဘဲ၊ အနီးတြင္ရွိသည့္ အရွင္အာနႏၵာအား “၀ဇၨီတုိင္းသူျပည္သားတုိ႔သည္ ငါလမ္းညြန္ခဲ့သည့္ အပရိဟာနိ ယတရားခုႏွစ္မ်ဳိးကို ယၡဳအခ်ိန္ထိ လိုက္နာမႈရွိေသးသလား”ဟု ေမးေတာ္မူပါသည္၊၊

အရွင္အာနႏၵာမွ“မွန္ပါ အရွင္၊ လိုက္နာလ်က္ပင္ ရွိၾကပါသည္”ဟု ေျဖၾကားေသာအခါ“၀ဇၨီလူမ်ဳိးတုိ႔သည္ အပရိဟာနိယတရားခုႏွစ္မ်ဳိးကုိ လိုက္နာက်င့္သုံးေနေသးသမွ် မည္မွ်စစ္အင္အားၾကီးသည့္ႏုိင္ငံမွ တုိက္ခိုက္သည္ျဖစ္ေစ မရႈံးနိမ့္ႏုိင္”ဟု မိန္႔ေတာ္မူလုိက္ပါသည္၊၊

စစ္ေရးကြ်မ္းက်င္လွသည့္ ၀ႆကာရစစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ၾကီးအတြက္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ သည္မွ် ေလာက္စကားသည္ပင္ ႏုိင္ငံတစ္ခုကိုတုိက္ခုိက္ေအာင္ျမင္ရန္ လုံေလာက္ပါေတာ့သည္၊၊ အဇာတ သတ္ရွင္ဘုရင္အား စကားအနည္းငယ္တီးတုိးေျပာလ်က္ နန္းေတာ္သုိ႔ျပန္ခဲ့ၾကပါသည္၊၊

တစ္ေန႔တြင္ အဇာတသတ္သည္“၀ႆကာရအမတ္ၾကီးကုိ အျပစ္ ရွိသည္”ဟုစည္တီးေၾကျငာေစလ်က္၊ ေက်ာတစ္ရာ၊ ရင္တစ္ရာ ရုိက္ႏွက္၊ ကတုံးတုံးေစျပီး၊ ႏုိင္ငံအတြင္းမွ လူသိရွင္ၾကား ႏွင္ထုတ္ လုိက္ပါသည္၊၊

၀ႆကာရအမတ္ၾကီးသည္ ၀ဇၨီမင္းထံတြင္အမႈထမ္းရန္ ခြင့္ေတာင္းသည္ကုိ လက္ခံလိုက္ပါ သည္၊၊ အမတ္ၾကီးသည္ ၀ဇၨီနန္းေတာ္အထဲတြင္ ရာထူးအဆင့္ဆင့္ျမင့္လာျပီးေသာအခါ မင္းသားမ်ား ကုိအျခင္းျခင္း ေသြးထုိးလွဳံ့ေဆာ္ေပးျပီး၊ အပရိဟာနိယတရားမ်ားပ်က္ျပားေအာင္ ဖန္တီးခဲ့ပါသည္၊၊

၀ဇၨီမင္းသားတုိ႔သည္ အျခင္းျခင္းယုံၾကည္မႈ မရွိၾကေတာ့ဘဲ၊ “အပရိဟာနိယတရား”အားလုံးကုိ မလုိက္နာ မက်င့္သုံးၾကေတာ့အခ်ိန္တြင္ ၀ႆကာရအမတ္ၾကီးသည္ အဇာတသတ္မင္းအား လွ်ိ႔၀ွက္ အေၾကာင္းၾကားျပီး၊ ၀ဇၨီတုိင္းျပည္ကုိ လူမ်ဳိးတုန္းသတ္ျဖတ္လ်က္ သိမ္းပိုက္လုိက္ပါေတာ့သည္၊၊

တခ်ိန္က “မည္မွ်စစ္အင္အားၾကီးသည့္ႏုိင္ငံမွ တုိက္ခုိက္သည္ျဖစ္ေစ မရႈံးနိမ့္ႏုိင္”ဟု ျမတ္စြာဘုရားမိန္႔ေတာ္မူခဲ့ေသာ ၀ဇၨီတုိင္းျပည္သည္လည္း ထုိအခ်ိန္မွစျပီး  အိႏၵိယတုိက္ေျမပုံၾကီးမွ ေပ်ာက္လြင့္ကြယ္ပခဲ့ရပါေတာ့သည္၊၊ 

          “သတၱအပရိဟာနိယဓမၼ=အပရိဟာနိယတရား” ခုႏွစ္မ်ဳိးသည္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္မွ ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေဟာေျပာသင္ျပခ်က္ ျဖစ္ပါသည္၊၊ “အပရိဟာနိယ”ပုဒ္ကုိ ပါဠိသဒၵါနည္းျဖင့္ (အ+ပရိ+ဟာ+အိယ)ဟုေလးပုဒ္ခြဲျပီး အဓိပၸါယ္ဖြင့္ရပါသည္၊၊

 ဟာ=ဆုပ္ယုတ္ျခင္း၊ အ=မရွိျခင္း၊ဟု အဓိကၾကသည့္ပုဒ္ရင္းႏွစ္ပုဒ္မွ အနက္ျပန္လိုက္လ်င္ မဆုပ္ယုတ္ျခင္း၏အေၾကာင္း၊ သုိ႔မဟုတ္ “တုိင္းျပည္ တုိးတက္ျခင္း၏ အေၾကာင္းခုႏွစ္မ်ဳိး”ဟု အဓိပၸါယ္ ရပါသည္၊၊ 

ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ၀ဇၨီတုိင္းသူျပည္သားမ်ားအား ေ၀သာလီျပည္၊ သာရႏၵဒနတ္ကြန္းအနီးတြင္ပထမဆုံး ေဟာေျပာသင္ျပခဲ့ပါသည္၊၊ ၀ဇၨီတုိင္းျပည္သည္ အပရိဟာနိယဓမၼခုႏွစ္မ်ဳိးကုိ ႏုိင္ငံေတာ္၏ လမ္းျပေျမပုံအျဖစ္အမိန္႔ေၾကာ္ျငာျပီး၊ က်င့္သုံးလုိက္နာေနခဲ့ၾကပါသည္၊၊

ျမတ္စြာဘုရားရွင္မွ ၀ဇၨီမင္းသားတုိ႔အား အပရိဟာနိယတရားခုႏွစ္မ်ဳိးကုိ ေဟာေျပာျခင္းသည္ ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာျပီး၊ နယ္ေျမက်ည္း၊ လူအင္အားနည္းသည့္ ၀ဇၨီတုိင္းျပည္အတြက္ တုိင္းျပဳျပည္ျပဳ ဥပေဒကုိ ေရးဆြဲေပးျခင္းပင္ျဖစ္ေၾကာင္း ပါဠိပညာရွင္တုိ႔မွ မွတ္တမ္းတင္ၾကပါသည္၊၊

ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ယၡင္က အိမ္ေရွ႔မင္းသားတစ္ပါးျဖစ္ခဲ့၍၊ ေသးငယ္လြန္းျပီး၊ ခ်မ္းသာမႈ လြန္ကဲေနသည့္ႏုိင္ငံတစ္ခုျဖစ္သည့္၀ဇၨီတုိင္းျပည္ကုိ ၾကည့္ရုံမွ်ႏွင့္ပင္ မည္မွ်အႏၱရာယ္ၾကီးမားသည္ကုိ သိေတာ္မူခဲ့ပါသည္၊၊

ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္လ်င္“ႏုိင္ငံေတာ္“Constitution”အျဖစ္ အပရိဟာနိယတရားခုႏွစ္မ်ဳိး”ကုိ လမ္းညြန္ေတာ္မူခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္၊၊ ဤမွ်ေဖာ္ျပလိုက္လ်င္ အပရိဟာနိယတရားခုႏွစ္မ်ဳိးသည္ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္းတရားမဟုတ္ဘဲ၊ ႏုိင္ငံေရးသီးသန္႔တရားျဖစ္ေၾကာင္း စာရႈသူသေဘာေပါက္ႏုိင္ပါမည္၊၊

“ရဟန္းသံဃာမ်ားႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးဆက္စပ္မႈရွိ၊ မရွိ”ကိုလည္း စာရႈသူမ်ားကုိယ္တုိင္သိရွိျပီဟု အရွင္ ယုံၾကည္ပါသည္၊၊ “ႏုိင္ငံတစ္ခုတြင္ စစ္ပြဲထက္ပို၍ ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ဆက္စပ္သည့္ တစ္စုံတရာ မရွိေတာ့”ဟု အရွင္ သုံးသပ္ပါသည္၊၊

အေနာက္တုိင္း ပါဠိစာေပပညာရွင္မ်ားသည္ အပရိဟာနိယတရားခုႏွစ္မ်ဳိးကို “Buddhist Pol itic, Buddhist Political Science”စသည့္ ပညာရပ္နာမည္မ်ားျဖင့္ သုေတသနစာတမ္းမ်ားေရးသား ျပီး၊  ကမၻာ့တကၠသိုလ္ၾကီးမ်ားတြင္ “ပါရဂူစာတမ္း”မ်ားစြာတင္သြင္းၾကသည္ကုိ ေလ့လာရပါသည္၊၊

“အပရိဟာနိယတရား(၇)မ်ဳိး”

(၁) အျမဲမပ်တ္စည္းေ၀းတုိင္ပင္ျခင္း၊

(၂) အလုပ္ကုိ ညီညီညာညာလုပ္ျခင္း၊

(၃) ျမင္သာခုိင္မာသည့္ ဥပေဒရွိျခင္း၊

(၄) ၾကီးသူကို ရုိေသေလးစားျခင္း၊

(၅) အမ်ဳိးသမီးမ်ားကုိ မေစာ္ကားျခင္း၊

(၆) ရုိးရာကုိးကြယ္ပသမႈကုိ မေစာ္ကားျခင္း၊

(၇) ပညာရွင္၊ သူေတာင္ေကာင္းမ်ားကုိ ဖိတ္ေခၚျခင္းႏွင့္၊

 ႏုိင္ငံတြင္းရွိပညာရွင္ႏွင့္ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားကုိ ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ထားျခင္း၊၊

(ေရွးေ၀ါဟာရမွ“အပရိဟာနိယတရား ခုႏွစ္မ်ဳိး”ကုိ လက္ရွိအသုံးျပဳေနသည့္ ေခတ္ေ၀ါဟာရ မ်ားျဖင့္သင့္ေလ်ာ္စြာ တင္ျပေဆြးေႏြးထားပါသည္၊၊ အပရိဟာနိယတရား(၇)မ်ဳိးေလ့လာ ခ်က္ အေသးစိတ္ေဆြးေႏြးမႈဒုတိယပုိင္းကို ဆက္လက္၍္ေဖာ္ျပပါမည္၊၊)

(ကုိးကား/ အံ၊ ၇၊ သာရႏၵဒသုတ္၊၊ မဟာ၀ါ-မဟာပရိနိဗၺာနသုတ္)

အရွင္ေက၀လ(အလင္းစက္)

{B.A-Eng, M.A-Phil-Srilanka}

မကုဋာရာမျမန္မာေက်ာင္းတုိက္၊

ကုိလံဘုိျမဳိ့၊ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ၊၊ (21/03/2013)